Alweer 7 weken!

De kittens zijn, zoals jullie wel kunnen zien, hard gegroeid in de afgelopen weken. Ze zijn nu 7 weken oud en krijgen ook duidelijk steeds meer energie! Ze zijn heel vaak druk aan het spelen en dan ineens is het stil; liggen ze allemaal te slapen van dat "drukke gedoe". We zien ook steeds meer karakter verschillen en dat maakt de kittens nog leuker en interessanter. We genieten volop van het kleine spul en zoeken alleen voor Trevis- het fawn katertje- nog een nieuw thuis. Maandag komen ze kijken voor Logan en dan zal hij ook wel besproken worden en dan alleen Trevis dus nog. Daar hebben we gelukkig nog een week of 6 voor en hij is zo leuk en mooi dat dit ook vast wel zal lukken:-)



Logan



Yeti en Sharan




Sharan



De zusjes Yeti en Sharan



Plaatjes van de kittens

Trevis en Sharan

Trevis



 Vandaag gewoon alleen maar fotootjes, die spreken voor zichzelf!









Yeti

 

Sharan





Trevis, Sharan, Logan en Yeti

Met de vier overgebleven hummels van Flo gaat het heel goed. Ze groeien als kool en gaan steeds meer ondernemen. Ze stoeien al een beetje met elkaar, zetten best al aardige stapjes in hun doos en er probeerde er één tegen het rieten nest, waar ze in liggen, op te klimmen.

Ze worden duidelijk groter en dus is het tijd om ze eens kennis te laten maken met Keli en Max. Tenslotte is het de bedoeling dat Keli en Max ook weer in de achterkamer gaan slapen. Nu de kittens drie weken zijn en niet meer zo kwetsbaar lijkt het me een goed idee om Max en Keli mee te nemen om te zien wat ze van de kleine hummels vinden. Omdat ik dat eigenlijk wel weet vind ik het ook helemaal niet eng om Keli en Max erbij te laten.

 Er gebeurt dan ook preccies wat ik dacht; het nest wordt geinspecteerd om te zien of er misschien poepies liggen die opgegeten kunnen worden, dan wordt er gesnuffeld aan de kittens en dan gaat vooral Max aan de slag met het wassen van kleine kontjes. Natuurlijk heeft hij dat steeds bij Xsara gedaan en dat deed hij ook met veel gevoel, dus ik laat het rustig zijn gang gaan. Ik vind het wel opvallend dat Yeti, Sharan, Trevis en Logan zo rustig reageren, maar dat komt ws. doordat mama Flo zich ook niets aantrekt van 2 grote witte koppen bij haar kroost. Zo leuk om ze zo samen te zien!

Xsara is niet meer....

Was mijn vorige blog nog heel poesitief omdat Xsara begon te groeien......ondertussen is Xsara dood gegaan.

Woensdag veranderde er wat bij Xsara; ondanks dat zewerd gevoed viel ze toch af, haar buikje bleef dik, ze poepte wat dunner en ze piepte meer. Kennelijk is er bij haar van binnen toch iets niet goed gegaan...
Dat blijft natuurlijk altijd raden, maar ik zag het dus al wel een beetje aankomen.
Donderdag kwam Lex al vroeg met haar lichaampje op zijn hand naar boven om te laten zien dat ze er `s nachts tussen uit was gepiept. Zo`n klein dapper meisje, wat zo levenslustig was, helaas heeft ze het niet mogen halen.

Natuurlijk is dat hard; we hebben er heel veel energie ingestopt. Ik niet alleen want Jessie en Lex hebben ook mee geholpen als ik er niet was en dan is het extra zuur als je denkt dat het begint te komen en je moet dan toch na twee en halve week, waarvan 2 weken flessen, afscheid nemen. Je bent snel aan haar gehecht geraakt omdat je haar zo`n beetje om de twee uur in handen had.
Het geeft ook iets van opluchting want het vroeg veel. Met al onze plannen, met werken ed, moest er rekening gehouden worden met Xsara en gepland worden wie de voedingen op zich kon nemen. Dat geeft een stukje rust, maar toch had ik echt liever nog even door geflest want als een kitten ongeveer drie en halve week is, kan het al wat vast voedsel gaan eten.

Helaas, ondanks al onze goede zorgen heeft de kleine Xsara het niet mogen halen:-(

XSARA

Een opgelucht gevoel......Xsara begint te groeien!! Zijn we al aan het bijvoeden sinds vorige week zondag....nu, een week later begint ze pas te groeien!
Vanmorgen woog ik haar weer en ze is sinds gisterochtend 13gram gegroeid. Dat lijkt maar een heel klein beetje, maar op een gewichtje van- gisteren- 154gr., is het groeien naar 167gr. een hele stap vooruit. Vooral ook omdat we haar al een week niet zagen groeien, ook niet afvallen, maar dat geeft een gek gevoel. Zowel Lex en ik waren af en toe echt aan het twijfelen of we er wel goed aan deden om maar door te gaan met Xsara.
Maar we zagen wel dat ze zich net zo ontwikkeld als de andere kittens; oogjes open, wankele pogingen om te lopen en ze was ook steeds echt levendig, dus zijn we toch steeds door gegaan.
Ik heb gisteren Astrid ook nog even laten kijken omdat zij in de vele jaren dat ze al fokt ook wel eens zo`n mini muis heeft gehad en zij was heel hoopvol. ,,Gewoon door gaan, dit komt wel goed" was haar antwoord, dus dat geeft dan ook weer meer overtuiging dat we goed bezig zijn. En nu ze vanmorgen dan ook nog was gegroeid......joepie!!

We doen de verzorging van Xsara zeker niet alleen; in de nacht drinkt ze nog wel bij mama want ze valt in de nacht nooit af, maar.......onze grootste hulp is Max.

Als ik de spuitjes met melk ga klaarmaken voor Xsara weet Max al dat hij zo mag helpen. Als ik Xsara ga halen in de achterkamer staat hij al te wachten achter de keukendeur om zijn taak uit te voeren; het stimuleren van de darmpjes door te likken en het weg werken van de poep daardoor!

Hij is echt vol aandacht voor Xsara en zo bewijst hij iedere keer maar weer wat een ontzettend klein hartje hij heeft. Zo`n kanjer van een hond en dan helpen met zo`n iemniemienie frummeltje.....ik blijf het bijzonder vinden:-)

De pups van Steffi vliegen uit!

Wat gaat het ontzettend snel zeg....De puppen van Steffi zijn alweer 8 weken en dus gaan zij vertrekken naar hun nieuwe thuis. Morgen vertrekt de eerste, zaterdag de tweede, zondag de derde en volgende week de vierde. Natuurlijk is dat heel wat voor Sandra en Collin, de fokkers, maar meestal geeft het ook wel weer een hoop rust en is er weer tijd voor de mama hond, want met de pups in huis ben je toch vooral druk daarmee.

SUNCA

Sunca gaat ook in de buurt wonen bij mensen die bij mij in het pension komen met hun konijnen en cavia`s, dus ook die kan ik blijven volgen:-)

SANTOS

Sammy en Santos verdwijnen uit mijn gezichtsveld, maar ik hoop dat ik via Facebook fotootjes kan kijken bij Sandra van die opgroeiende kerels.



SACO



Deze mooie kleine meid -Saco-komt hier in Ede wonen, en dat vinden we heel erg leuk! Een kleindochter van Keli die we kunnen blijven volgen.We hebben de kans haar nog eens te zien en van alles over haar te horen!







SPIRO

Spiro blijft nog even wat langer bij Sandra en Collin. Hij is wat achter gebleven in groei en voordat hij ook mag verhuizen moet hij dat hebben ingehaald. Misschien wordt hij niet helemaal zo`n flinke vent als zijn broers, maar lief en aanhankelijk is hij zeker!!

SAMMY

Alle pups wensen we natuurlijk heel veel geluk en liefde bij hun nieuwe baasjes en dat die baasjes heel veel plezier mogen krijgen van hun geweldige Zwitserse Witte Herder!!

Hoopvol gestemd!

Het lijkt wat beter te gaan met Xsara, ons zorgen kindje. Gisteren was ze bij de eerste keer wegen in de ochtend 146 gram en vanmorgen was ze 151 gram. Dat is nog niet veel, zeker niet in vergelijking met haar broers en zussen, maar ze groeit en dat is het meest belangrijk.

Het blijft veel energie kosten om haar iedere keer te voeden want dat gaat nog steeds niet makkelijk. Ze blijft maar schreeuwen en dus moet ik steeds heel voorzichtig een drupje melk in haar bekkie laten vallen in de hoop dat ze zich niet verslikt. Ze krijgt dan ong 3cl melk naar binnen, dus dat gaat om ieniemienie beetjes, maar.....haar buikje is daarna helemaal dik en dus is ze dan wel weer vol.

Ik heb hele kleine speentjes besteld- op advies van een ander fokker- en die zijn vandaag binnen gekomen. Ik wilde het daarstraks uitproberen, maar toen had ze al een dik buikje en dus had ze kennelijk bij Flo gedronken en dat is natuurlijk het allerbeste. Dat is ook beter voor de darmpjes want dan verstoppen ze minder makkelijk.

Wat wel heel leuk is dat bij alle kittens de oogjes open zijn. Gisteren waren er al 2 met de oogjes open, één kitten met één oogje open en vandaag zijn ze bij allemaal open, ook bij Xsara, dus dat vind ik een goed teken. Ondanks dat ze klein is ontwikkeld ze wel in een gewoon tempo mee:-) Ik merk echt dat ik behoorlijk opgelucht ben al realiseer ik me ook dat dit nog niet zegt dat het goed blijft gaan, maar....voor dit moment ben ik hoopvol gestemd!

Hoe gaat het met de hummels

Flo is fantastisch goed aan het zorgen voor de kleine hummels, maar.....er is toch wel één zorgenkindje. Xsara is nogal klein en door het wegen wat ik elke dag doe zag ik ook dat ze niet meer groeide, in tegenstelling tot haar broertjes en zussen, die er langzaam aan ook uit gaan zien als reuzen naast Xsara. Dus zijn we begonnen met bijvoeren, maar dat is geen eenvoudige taak met een kitten wat alleen maar probeert te schreeuwen en te worstelen om weg te komen.

Omdat ik gisteren moest werken hebben ook Jessie en Lex een aandeel in het voeden van Xsara want dat moet echt wel om de paar uur gebeuren. Ze krijgt misschien ook nog wel wat van Flo maar als de anderen willen drinken heeft ze geen schijn van kans want die drukken haar zo aan de kant.

Ik hoop wel dat ze verzorgt wordt door Flo en dat de darmpjes worden gestimuleerd want met flesvoeding is de kans op verstopping veel groter dan bij moedermelk. Ik heb al geprobeerd of Max en/of Keli haar buikje niet willen likken, maar kennelijk is Keli`s moeder gevoel verdwenen bij de sterilisatie want deed ze dat ooit- jaren geleden met een gevonden kitten- wel, maar nu interesseert het haar niets. Max wil wel likken maar dan vooral om te laten zien dat zo`n klein hummeltje ook heel lief is. Tenslotte wil hij dat bij ons kleinzoontje Luuk ook steeds doen.

Als Luuk hier is dan is Max erg met hem bezig; huilt hij in de kinderwagen dan staat Max er als eerste bij met zo`n blik naar ons,, ga je er nog wat aan doen?!!" Als luuk op schoot is wil hij hem ook steeds likken en dat mag dan niet. Beetje moeilijk want hij wil alleen maar lief doen, maar zo`n grote tong over Luuk zijn gezichtje is toch echt niet zo fris.

Maar afijn.....kleine zijsprong want ik had het over de kittens en in het bijzonder Xsara. We zullen er natuurlijk alles aan doen om Xsara te helpen overleven, maar ik vind het wel heel spannend want echt goed groeien doet ze nog niet. Zij groeit met enkele grammen en weegt nu 154 gram terwijl de andere 4 nu al tegen de 200 gram aanzitten. We doen ons best en meer kunnen we niet doen, maar ik maak me bezorgd. Ik ga Astrid( vriendin en collega fokker) maar eens even bellen want zij heeft meer ervaring met flessenkindertjes én ze is dierenarts assistente, dus wellicht heeft zij nog goeie tips

Ik zou nu willen dat ik nog een zogende poes had want dan kon ik Xsara mogelijk bij die moeder leggen. Ik heb dat één keer eerder gehad toen Nimah 5 kittens kreeg en Fay 3. Ik heb toen de kleinste van Nimah bij de kittens van Fay gelegd, die een paar dagen jonger waren en dat is super verlopen. Uiteindelijk zoogden en zorgden de twee moederes gezamelijk- in één doos- voor dat kleine spul.

Ze hebben een naam!

Omdat ik het altijd erg leuk vind om namen te verzinnen maak ik van te voren altijd al hele lijsten met kitten namen op thema. De thema`s die ik al gehad heb zijn:

- Muziekstijlen; Jazz,Blues, Reggae en Rock
- Tenissers; Nadal, Carlos, Bjorn, Sjeng en Noah
- Afrikaanse landen/plaatsen; Burundi, Nosy Be en Zaire
- Ethiopische plaatsnamen; Goba en Jima
- Kledingmerken; Indian Rose, Prada en Armani
- Auto types; Matiz, Zafira en Aygo
- Plaatsnamen op Ithaca( Grieks eiland); Stavros en Kioni
- Plaatsnamen in Somalie; Asmara, Baki en Kiridh

En de achternaam van alle deze kittens is; Bahir Dar, mijn cattery naam.
Bahir Dar is een plaatsnaam in Ethiopie en omdat ik ben begonnen met het fokken van Abessijnen heb ik gezocht in Ethiopie naar een catterynaam. Ethiopie is nl het land wat vroeger Abessinie heette en zo kwam ik terecht bij Bahir Dar.

Dat de kittens niet altijd hun stamboom naam houden mag duidelijk zijn. een naam geven is altijd heel persoonlijk en dus is het natuurlijk vrij aan mensen om hun nieuwe huisgenoot de naam te geven die ze graag willen. Zo zijn er in de loop van al deze nestjes kittens mijn verzonnen naam blijven houden en er zijn kittens die nu met een heel andere naam door het leven gaan; allemaal goed:-)

Maar nu de namen van deze kleine hummels.....
Voor dit nest heb ik nog een keer het thema autotypes gebruikt omdat daarin nog veel leuke namen te vinden waren.
Ik hoop dat ik de geslachtjes goed heb gezien, maar ik ga er vanuit dat Flo 3 poesjes heeft gekregen en 2 katertjes.
Voor de blauwe kittens hebben Jessie, Lex en ik de volgende namen bedacht;
Poes- Yeti
Kater- Logan
Voor de fawn kittens;
Poes- Xsara
Poes- Sharan
Kater- Trevis

Een 5-tal is geboren:-)

Vannacht zijn ze dan toch echt geboren; de vijf baby`s van Flo en Fynn.

Ik lag al vrij vroeg in mijn bedje in de achterkamer want gezien het slechte slapen van de nacht ervoor en de verwachting dat het misschien wel eens een lange nacht zou kunnen worden, leek het me een goed idee om elk moment dat ik nog kom slapen te grijpen. En volgens mij had ik ook echt al geslapen toen ik even na 12u het idee kreeg dat er wat te gebeuren stond. Na even kijken naar Flo zag ik toch echt weeën en heb ik haar van mijn bedje in de doos aan het hoofdeinde gelegd, licht aan en afwachten. Nou dat wachten duurde niet lang want na een paar weeën was daar al het eerste blauwe kitten. Zonder dat ik aan Flo kon zien dat het pijn deed werd het eerste kitten om 00.30u geboren.

En dan zie ik weer eens hoe diep het moeder instinct zit bij een poes die voor het eerst bevalt; Flo gaat gelijk aan het wassen en likken om het kleintje op gang te helpen en schoon te maken en als even daarna de nageboorte komt wordt die ook gelijk helemaal opgegeten. Flo krijgt niet heel veel rust want het tweede kitten- weer een blauwtje- wordt om 1.00u geboren. Ook hier hetzelfde verloop; het kitten wordt na een paar weeën makkelijk geboren en Flo begint gelijk met zorgen. Dit herhaald zich nog 3 keer, om 1.15u, om 1.30u en de laatste komt om 1.55u. De laatste drie kittens zijn allemaal fawn, dus Flo en Fynn hebben dan vijf kindertjes in hun eigen kleuren blauw en fawn.

Ik heb zelden zo`n makkelijk bevalling mee gemaakt als deze van Flo en dan nog wel voor de eerste keer. Als ik terug denk aan Tess vorig jaar mei; dan besef ik me weer hoe zwaar zij het toen heeft gehad. Ook is Flo ontzettend snel met het schoonmaken van haar zelf want als ik vanmorgen wakker wordt is zij zelf en alles om haar heen al weer helemaal schoon en ook dat heb ik eigenlijk nog nooit zo gezien. Meestal is het echt wel nodig om het kraambed te verschonen en nu ziet alles er pico bello uit. Wat een kanjer van een mamma!

Flo is ook echt heel relaxt met haar kindertjes bezig en ik ben dik tevreden als ik zie hoe alles er uit ziet. De kleintjes lijken gelijk goed te drinken, ze zijn mooi vol en ze glanzen enorm. Ik heb ze gewogen en de gewichtjes liggen tussen de 109 en 115 gram wat best flink is voor een nestje van 5. Als ik het goed heb gezien dan zijn er 2 fawn poesjes, 1 fawn katertje, 1 blauw poesje en 1 blauw katertje in het nestje en dat is toch een pracht verdeling:-)

Kortom ik ben een blij en tevreden mens!!

Je moet er wat voor over hebben!

Vandaag is de dag dat Flo is uitgeteld om te bevallen! Heel erg spannend en zoals ik al zeg ik de titiel; daar moet je wat voor over hebben.
Gisteren zat ik al een klein beetje te twijfelen of er al wat onrust was want we zouden nog even bij de puppen van Stefi gan kijken  en dan moest ik wel met een gerust gevoel weg kunnen gaan. Even dacht is dat er wat ging gebeuren, maar toen ze daarna weer ging zitten eten wist ik dat er nog niet echt wat op komst was en dus zijn we naar Oss gegaan( en dat hebben jullie al kunnen zien aan de foto`s van de pups van Steffi van gisteren)

Toen we terug kwamen was alles nog rustig en dus zit er niets anders op dan te wachten. Het lastige met Flo is dat ze niet weg wil bij Fynn, uit de achterkamer. Anders kon ik haar lekker mee nemen naar de huiskamer en haar zo in de gaten houden. Dat heb ik wel geprobeerd maar daar wordt ze heel onrustig van en ze gaat voor de deur staan om te laten zien dat ze terug wil. Dat betekend dus dat ik af en toe even een kijkje bij ze neem, maar alles blijft rustig.
Als Lex de honden uit gaat laten zitten Flo en Fynn samen in de ren en daar bespringt Fynn Flo en Flo bijt Fynn in zijn nek, voor mij een teken dat er gerommel is met de hormonen want dit lijkt op gedrag tijdens een krolsheid. Omdat ik Flo niet in een doos naast ons bed kan zetten- gescheiden van Fynn- besluit ik dan maar in de achterkamer te slapen want ik wil geen risico nemen om de bevalling te missen.
En ik kan jullie vertellen; dat slaapt niet lekker. In een kamer waar het, ondanks mijn gepoets met groene zeep, echt wel ruikt naar kater pies, twee poezen die het ontzettend gezellig vinden om op mijn geimpovisserde bedje te slapen en mijn onrust bij elk geluidje wat ik hoor van Flo, maakt dat ik niet echt rustig lig te slapen. Daarbij heb ik het ook nog koud, dus.....
En er gebeurt nog niets behalve dan dat de kittens in Flo haar buik meer zijn ingedaald in de ochtend want haar buik ziet er anders uit en zit op een andere plaats. Iedereen die dit wel eens heeft mee gemaakt zal vast snappen wat ik bedoel.
Uiteindelijk val ik van half 8 tot kwart over 10 nog in slaap, maar ook in die tijd is er nog niets gebeurt. En van zo`n slaapje knap je ook niet echt op hoor, ik wordt met een flinke hoofdpijn wakker:-(

Nu zit ik vandaag( en morgen misschien ook nog wel) dus zo veel mogelijk hier in de achterkamer want als ik daar niet ben zit Flo de hele tijd te mauwen, iets wat ze anders nooit doet. Kennelijk voelt zij zich al wel anders, zit de bevalling er aan te komen, maar ik heb geen idee hoe lang het nog gaat duren en of het vandaag of morgen gaat worden. Aan nog langer wil ik al helemaal niet denken....

Gelukkig heb ik tot donderdag vrij en dan moeten de kittens er wel zijn want zo lang over tijd mg niet bij een poes en dan zou het dierenartsenwerk worden.

Ook daarop wil ik niet vooruit lopen, voorlopig is het nog steeds de 22e- haar uitgerekende dag- en wellicht zie ik het over een half uur ineens beginnen! Spannend blijft het, en ik heb er zin in. Ben zo benieuwd naar Fynn en Flo hun eerste kindertjes; onze "love-baby`s".

Steffi`s puppen 6 weken oud

Vandaag zijn we naar de puppen van Steffi wezen kijken en wat een kanjers zijn het geworden. Ze wegen nu alle 5 tussen de 5 en 6 kilo en zien er geweldig leuk en mooi uit. Eén ventje- Spiro- is ziek geweest en heeft daadoor en kleine achterstand opgelopen, maar ook hij doet het geweldig. Daagd zijn moeder, broers en zus uit en speelt er driftig op los. Heel grappig om te zien want hij is wat kleiner en heeft een zeer aandoenlijk lief koppie, maar toch wil hij niet voor de anderen onder doen. De afgelopen week loopt hij hard in op zijn broers en zus en over een paar weken is hij vast net zo groot en sterk als de andere van het nest.

Want tjonge wat kunnen ze groeien zeg. Zagen wij ze de eerste keer toen ze dik een week waren en nu, 5 weken later, dan is het verschil enorm. Ze zijn in die tijd meer dan 4 kilo aangekomen dus je kunt je voorstellen hoeveel ze bij mama Steffi hebben gelurkt en hoe lekker ze het eten vinden wat ze krijgen.

Hier thuis hebben we ons ook altijd verbaasd over de groei die de puppen kunnen doormaken en nu we deze puppen zagen blijft het je toch verbazen. Gelukkig groeien baby`s minder hard ha ha

De puppen vinden het heerlijk om buiten te zijn. Ze lopen lekker door de tuin te rennen, graven in het kleine stukje grond wat er is en vallen op een bepaald moment allemaal buiten in slaap. Dat spelen kost heel veel energie en groeien ook, dus die slaap hebben e hard nodig. Ze zijn ook allemaal heel vrolijk en mensgericht en kwamen ons dan ook uitgebreid begroeten( of kregen ze geen kans om weg te rennen omdat Lex en ik ons al op ze stortte?)

Omdat Saco( het teefje wat Sirah gaat heten) in Ede komt wonen, bij kennissen van ons, hadden we natuurlijk speciale belangstelling voor haar en we kunnen niet anders zeggen; wat een prachtige pup en wat een lief karakter. Ze is duidelijk in wat ze wel en niet wil, maar dat zijn teefjes, en aan de andere kant ook zo lekker in mijn armen in slaap vallen en later dicht tegen Lex aan. Reken maar dat we haar blijven volgen als ze hier in Ede woont. De kleindochter van Keli, en het nichtje van Max, zo dichtbij; helemaal geweldig toch!!

Verder is er ook nog een reutje besproken door mensen die altijd met hun konijnen en cavia`s hier in het pension komen. Zij lazen op dit weblog over de pupjes van Steffi, zijn gaan kijken en.....helemaal enthousiast zijn ze gevallen voor één van de mannen:-) Weet alleen niet meer of het nou Semmi of Sunca is, maar wel dat hij het oranje bandje heeft. Ook van hem natuurlijk een foto van vandaag.

Verder hebben we nog gezien dat ze eten kregen en hoe snel dat werd weg gewerkt en de natuurlijke reactie daarna....poepen:-) Die poep wordt gelijk netjes opgeruimd door Steffi en hoewel je daar best met wat verbazing naar kunt kijken heeft de natuur dat toch mooi geregeld; alle sporen van een moeder met haar welpen worden op deze manier weg gewerkt!

Klaar voor de kittens

Vandaag heb ik in de achterkamer alles klaar gezet voor de komende geboorte van de kittens van Flo. Ze heeft nog een week dracht te gaan, maar ik wil alles lekker op tijd klaar hebben staan zodat ze kan wennen aan de twee plekjes waar ze haar kittens mag neer leggen.
Ik merkte vorige week al dat Flo op zoek was naar plekjes waar ze haar nest wil gaan maken. Ze maakte de keukenkastjes in de achterkamer open en ging eens binnen kijken om het te inspecteren. Ik heb Lex gevraagd of hij een schuifje op de deurtjes wil maken want ik ben bang dat ze daar wil gaan bevallen en als ik dat niet in de gaten heb, liggen de kittens daar veel te koud.
Ik heb nu dus 2 plekjes gecreëerd;

één in de bench met een grote kattenbak die al eerder dienst heeft gedaan als nest. Sommige poezen willen alleen in een hol wat overdekt is bevallen en dus heb ik die grote kattenbak daar ooit voor aangeschaft. Lekker een warmte kussentje op stand 1 erin en dat lijkt mij een geschikt plekje. Klein kattenbakje er naast en dan zou het toch een mooi plekje moeten zijn.

Als tweede plek heb ik een doos neer gezet met daarin ook een warmte kussentje en die doos staat afgeschermd met een soort ren die Lex heeft gemaakt voor de kattenbak. Als de kattenbak nl. niet afgeschermd staat dan gaan de honden er uit eten. Nu wil ik ook niet dat de honden bij de kittens van Flo kunnen komen, dus vandaar dat beide nestplekken zijn beschermd. Zo kan Flo hopelijk in alle rust bevallen en moederen en zo niet dan moet ik óf de honden verplaatsen naar de gang, óf Flo met haar kittens tijdelijk verhuizen naar boven. Ik wil het eerst proberen hier in de achterkamer en daarvoor is alles nu gereed.

Flo is flink gegroeid, dus ik ben heel benieuwd wat er gaat komen. Zou ik gokken dan denk ik 4 kittens, maar we zullen het moeten afwachten. Het zou erg leuk zijn als er een fawn meisje geboren wordt want daarvoor is al belangstelling uit Noorwegen van een fokker:-)

Heerlijke bosrit!

Vanmorgen ben ik voor het eerst met Elmo en een paar van de andere paarden van stal naar het bos geweest. Ik was alleen nog maar met Lex geweest en de eerste rit in het bos was ik alleen samen met Elmo, dus dit werd weer een nieuwe ervaring.
Elmo kon nu achter Amos en Mouna aanstappen en dat was goed te merken in zijn tempo. Moet ik normaal nogal drijven om het eerste stuk naar het bos vooruit te komen, nu liep Elmo uit zichzelf achter Mouna en Amos aan. En dat is best lekker zitten hoor:-)
Elmo heeft heel vrolijk achter zijn kuddegenoten aan lopen te stappen. Zij zijn groter en hun tempo ligt iets hoger,dus ik heb het gevoel dat Elmo er best wat moeite voor moest doen en regelmatig lagen we dan ook wat achter. Dan waren de andere dames zo lief om even op ons te wachten en kwamen wij weer bij. Ik vind het zelf heerlijk om achteraan te rijden en zit dan heerlijk op mijn gemakje te genieten van het bos met al zijn geurtjes, geluiden en zijn rust. Lang geleden dat ik zo heerlijk ontspannen bosritjes heb kunnen maken dan sinds ik Elmo heb die steeds meer begint te wennen en nu natuurlijk steun had aan de andere paarden. Met Dublin was ik altijd bezig om de rem erop te houden en daardoor zat ik niet echt ontspannen. En dat wil ik juist zo graag, lekker op een rustig tempo door het bos, nergens aan denken en op die manier mijn rust en ontspanning vinden. Iets wat ik dus heb gemist in de afgelopen tijd. Nu ervaar ik dat weer op Elmo en dat doet een mens goed!

Natuurlijk werkt dat over en weer. Ik stap al met veel meer vertrouwen op en dat voelt Elmo dan weer. Daardoor is hij rustig en dat voel ik dan weer en dan is het cirkeltje rond. Hij schrikt ook niet snel ergens van en dat geeft natuurlijk ook vertrouwen. Nu zagen we bijv. een blaffende hond die over het pad rende omdat de postbode eraan kwam. Ha ha.....ik voorop....kijk ons eens gaan! Voor iemand anders is dit misschien peanuts of die denkt daar niet eens over na, maar voor mij is dat iets waar ik oprecht van geniet omdat ik me best vaak onzeker voel op een paard en dan zou hij dit soort dingen niet doen want dan zou hij mijn onzekerheid voelen. Nu liep Elmo( met het nodige gedrijf) wel gewoon door en daar geniet ik dan van. Volgens mij maakt het ook uit dat Elmo kleiner is; als ik val, val ik niet zo diep en eigenlijk heb ik daarom altijd graag op klein gereden in de tijd dat ik nog op een manege reed. Kortom, ik ben blij met Elmo- en hij hopelijk ook met mij- en dit soort gezellige ritjes geeft me een groot stuk ontspanning.
Ook het feit dat ik niet meer afhankelijk ben van wanneer de anderen gaan rijden om mee te kunnen, maakt dat het een stuk leuker is geworden. Als ik nu zin heb kan ik gewoon gaan en dat is een grote vrijheid!

Dat het voor Elmo best doorstappen was bleek wel aan het einde van de rit. Hij was echt moe en liep echt op een sukkel tempo achter de andere twee aan. Maar ach......hij had zijn best gedaan en dus mocht dat ook wel. Op het laatste stukje nog even grashappen op een grasakker met lekker sappig gras( zonder hek) en daarna weer naar stal om de wei in te gaan.

Noa en Fynn

Zoals ik al schreef is Noa hier op bezoek om gedekt te worden door Fynn. Kwam het aanvankelijk niet zo goed op gang, nu is Fynn heel druk met Noa.

Noa is maandagmiddag gekomen en had erg veel tijd nodig om zich een beetje op haar gemak te gaan voelen en gelukkig hield Fynn zich rustig en is hij af gaan wachten wanneer Noa wel klaar voor hem was.
Toen ik dinsdag morgen een poosje op de kamer was bij Noa en Fynn draaide het stel voorzichtig om elkaar heen en was Noa een stuk nieuwsgieriger wie die mooie blauwe man nou wel niet was. Ze zaten toen al redelijk dicht bij lekaar maar van enige actie was nog geen sprake. Ik ben toen gaan werken, dus heb geen zicht meer gehad wat er gebeurde de rest van de middag en in de avond. Ik was rond 23u uit mijn werk en ben tot 00.30u in de achterkamer blijven zitten en daar zag ik de eerste dekking live! Dat was natuurlijk super om te zien want nu wist ik zeker dat Noa Fynn toe liet en dat de kans dat er babytjes komen van Fynn en Noa groter werd.

Vanmorgen ben ik weer een hele poos in de achterkamer, lekker achter de pc en in die uren heb ik een aantal geslaagde dekkingen gezien:-)

Welliswaar bromt Noa een beetje bij de dekkingen, maar dat is heel normaal want sommige poezen schreeuwen het uit als ze gedekt worden en dus is brommen ei genlijk nog heel beschaafd.
Wat net erg grappig was, was dat Fynn Noa lekker ging wassen na zijn "overmeestering". Wat een lieve lover is hij toch......

Nog meer klein grut.....?!

Onze Flo is op het moment al 7 weken drachtig, dus nog 2 weken te gaan! Dat gaat al opschieten en dat is ook te zien aan Flo, haar buikje groeit goed en ik ben natuurlijk heel benieuwd hoeveel kittens er gaan komen. Het is altijd leuk om daarover van te voren met elkaar te wedden, maar eigenlijk maakt het ook niet uit. Als ze maar gezond ter wereld komen en Flo het goed doet met de bevalling. ik maak rondom de uitgerekende datum ook geen afspraken want ik wil er graag voor Flo zijn als ze gaat bevallen. Ik weet van Nimah dat zij alleen wilde bevallen als ik erbij was en daarom wil ik er ook voor Flo zijn als het zover is.

Verder is er echt goed nieuws over Tess; zij is na een jaar niet krols te zijn geweest zondag ineens krols geworden! Ik zat hier in de achterkamer achter de pc en ineens hoorde ik Fynn lokkende geluidjes maken tegen Tess en toen ik keek......zat hij bovenop haar!! Ik zou echt bijna van mijn stoel zijn gevallen van verbazing want ik had helemaal niet gemerkt aan Tess dat ze al krols was, maar Fynn had  het wel feilloos in de gaten:-) Die eerste keer zag ik haar staart nog niet op zij gaan, maar even later....jawel hoor....deden ze het bovenop de tafel en dat was absoluut een geslaagde dekking.
Eerst zit je maanden te wachten totdat Tess krols wordt of Flo oud genoeg om gedekt te worden en nu heb ik waarschijnlijk 2 drachtige poezen. Van Flo is dat natuurlijk al zeker en haar nestje wordt verwacht rond 22 oktober, van Tess kunnen we over 3 weken zien of ze drachtig is en dan zou zij rond 9 december bevallen. Tess is nog tot vanmiddag bij Fynn geweest en dus zal zij zeker meerdere keren gedekt zijn, maar toen moesten de poezen weg uit de achterkamer want......Fynn kreeg vanmiddag een krolse dame op bezoek.

Asmara Noa of Bahir Dar( roepnaam Noa) is vanmiddag gekomen om gedekt te worden door Fynn. Noa is een dochter van Tess en het is dus erg leuk dat zij nu weer hier is om gedekt te worden door Fynn. En nog leuker dat zowel moeder Tess als dochter Noa straks misschien drachtig zijn van dezelfde kater en ook nog bijna tegelijk moeten bevallen:-) Maar dan moet er wel wat gaan gebeuren want tot nu toe heeft Noa nog niet veel zin in haar date met Fynn. Ze heeft de hele middag en avond in haar reismandje gezeten zonder daar uit te willen komen, ook niet als Fynn zijn verleidelijke geluidjes liet horen. Lex heeft geprobeerd haar uit haar mandje te lokken met vis, maar ook dat werkte niet, ze bleef nog steeds grommend in haar mandje zitten. Gelukkig maakt Fynn zich niet echt druk, hij geeft haar de tijd en probeert haar niet ongevraagd te bespringen. Toen ik om 23u hier ben gaan zitten achter de pc was Noa net uit haar mandje tevoorschijn gekomen! Ondanks dat ze nog flink gromt en blaast als Fynn te dichtbij komt, wordt er dus wel vooruitgang geboekt. Noa en Fynn houden elkaar constant in de gaten en Noa beweegt zich nu ook af en toe door de kamer en blijft in de buurt van Fynn, maar nog niet echt dichtbij. Ik ben benieuwd hoe ik ze morgenochtend aan tref. Het zou me niet verbazen als ze "het" dan hebben gedaan en alles "koek en ei" is tussen Fynn en zijn dame. Hopelijk kan ik dan ook een leuke foto maken van het tweetal.

De pups van Steffi

Als ik fotootjes laat zien van de kittens van Siepie en Fynn, dan moet ik natuurlijk ook foto`s laten zien van het- ondertussen al niet meer zo-kleine spul van Steffi. Tenslotte zijn we ook trots op de kleinkinderen van Keli.

Helaas is er één pupje overleden van de 6. Gelijk na de geboorte ging het al niet helemaal lekker met hem. Hij wilde niet drinken, mama Steffi bleef hem maar wegduwen en likken alsof ze hem "tot leven wilde wekken". Nu zijn dat naderhand natuurlijk tekenen dat het kleine ventje niet goed was, maar dat was gelijk na de geboorte nog niet duidelijk. Sandra en Collin hebben er alles aan gedaan om het ventje er bij te houden, maar ook met sondevoeding heeft hij het niet gehaald. Na een paar dagen is hij toch overleden.

Dat is altijd verdrietig natuurlijk, zeker als je zo hard voor hem hebt geknokt.

Wij hebben altijd in ons achterhoofd gehouden dat een pup of kitten tenminste zelf moet kunnen zuigen en dat we anders de natuur zijn werk laten doen. Steffi heeft dat ook al door gehad en daarom bleef ze het ventje natuurlijk ook weg duwen.

Wij hebben hetzelfde gehad in het eerste nest van Keli en ook dat mannetje "lucky" is al snel dood gegaan.

Maar met de overige vijf gaat het lekker, ze groeien goed, spelen er op los en zijn nu al kleine karaktertjes met het enige teefje als pittige, maar heel aanhankelijke, tante daarbij. En omdat dit meisje in Ede komt wonen houden we haar natuurlijk extra in de gaten:-)

Tesoro en Dushi

Ondertussen zijn de kittens van Siepie en Fynn al flink gegroeid en daarom wat fotootjes van het kleine spul. Ze zijn zo leuk en binnenkort moet ik zeker nog eens gaan kijken:-)

Ze zijn toch prachtig of niet dan?!

Er wordt nog getwijfelfd of er één of twee gaan blijven bij mama Siepie! Ach; waar 2 poezen kunnen zijn, kunnen er ook 3......ja toch Ineke;-)