WINTER

Tjonge, dat was lang geleden, zo`n heerlijk koude en witte winter. Ik heb genoten van de kou en van de prachtige sneeuw. De honden vonden het ook helemaal geweldig, vooral Jente ging helemaal uit haar bol. Springen, rennen, rollen.....en ook Leyka deed dat al is het allemaal iets minder lang en iets rustiger. Het lopen naar de dijk was wel een enorm moeilijke onderneming voor Leyka. Haar achterpoten moeten grip houden om goed vooruit te komen maar ze zat heel geregeld met gespreide achterpoten op haar kont. Dat vond ik wel moeilijk om te zien maar toch ging deze oude dame steeds met plezier mee naar buiten en eenmaal op het grasveld genoot ze heerlijk van de sneeuw.

Het voeren van de beestjes buiten was een groter karwei door het weer. Uitkijken om niet uit te glijden in de tuin( al had Wim wel een hoop sneeuw weg gehaald hoor) en dan die bevroren waterbakken.... Ik ging met een gieter heet water naar buiten om de bakjes te ontdooien en dan weer te vullen. En dat 3x per dag want het was echt ongelofelijk hoe snel het weer bevroor. 

De kippen vonden de sneeuw maar niets, ze bleven lekker in hun binnenhok en daar ontdekte ik dat er 1 kipje mist. Ik was bang voor "diepvrieskip" maar nu de sneeuw weg is gesmolten ben ik nog geen dood kipje tegen gekomen. Misschien toch ten prooi gevallen aan een kat ofzo....? We zullen het nooit weten maar het kipje was al oud...... Afgelopen zondag kwam onze haan Pluk weer tevoorschijn. Kennelijk had hij het gemist om te staan kraaien want hij ging bovenop de schutting luid staan te kraaien. De volgende dag was hij zelfs over de schutting heen gevlogen en liep hij parmantig rond op de dijk. Een buurman kwam aanbellen want die had moeten wachten met zijn auto totdat Pluk hem er langs liet. Daarop kwam hij even waarschuwen dat Pluk er liep. Wim had hem heel snel gevangen en toen heb ik hem gelijk maar even gekortwiekt. Dan blijft hij gewoon in onze tuin, bij zijn vrouwen!

Vanmorgen heb ik lekker de hokken van de konijnen en de kippen weer schoon kunnen maken en dat was wel nodig. Ze zitten nu weer lekker in een schoon bed en dat geeft me altijd een goed gevoel.

Geluk door de beestenboel

Wat is het toch heerlijk om dieren om je heen te hebben. Zouden die niet in huis zijn dan is het toch maar een doodse boel.... Natuurlijk baal ik ook wel eens van al dat stofzuigen en schoonmaken maar ik zou mijn dieren er niet voor willen missen. Sterker nog.....er zit een nieuwe aanwinst in onze planning.

Ik vind het heerlijk dat we weer een witje in huis hebben en het voelt zo vertrouwd weer zo`n

witte herder in huis, dat ik al mijn bedenkingen over een pup in huis heb laten varen. We spelen al een tijd met het idee voor een witte herder teefje en staan ook al op de wachtlijst bij een fokker, maar....ik had toch steeds een beetje het idee dat het misschien wat te veel zou zijn. Nu Leyka er is en ik zie hoe ik geniet van haar aanwezigheid ben ik die twijfel helemaal kwijt; dat teefje gaat er komen!

Afgelopen weekend informeerde ik bij de fokker van Jente- want daar staan we op de lijst voor een witte herder teefje- of er al meer duidelijkheid is over een planning van een nestje.....Blijkt precies op die dag haar teefje te zijn gedekt door een prachtige witte herder reu! Is dat niet geweldig om te horen? Ik heb natuurlijk gelijk zitten rekenen en als alles normaal verloopt zou dat betekenen dat we eind mei een pupje in huis krijgen :-)

Haar naam hebben we al verzonnen, ze zal Ziva gaan heten( blijkt de oma van Jente ook Ziva te heten haha) en we hopen dat we met Ziva op termijn een nestje kunnen fokken. Mooie plannen dus.

Dat heeft wel een andere concequentie. Ik wilde uit het nestje van Yossje het katertje- Snorris- houden maar dat ga ik nu niet doen. Financieel is dat wel een beetje veel en 2 jonge dieren in huis die allebei hun aandacht nodig hebben is ook een beetje veel. Vandaar dat Snorris nu Jesper heet( een karakter uit dezelfde Zweedse serie) en hij al is besproken door iemand die op mijn wachtlijstje stond. Die mevrouw is helemaal blij en alhoewel ik wel even afscheid moest nemen van het idee dat Snorris zou blijven, is het vooruitzicht van een pup in huis genoeg om daar vrede mee te hebben. En het is uitstel, geen afstel, dat er een katertje uit een nest van mezelf zal blijven. Daar kan ik dan later weer naar uitkijken :-)