Geboorte......

Maandag ochtend zijn ze geboren; de kittens van Madara.

dag 2

Ik kwam uit bed en ging even kijken in de poezenkamer. Ik verwachtte de bevalling van Madara op dinsdag of woensdag dus mijn plan was om Madara vanaf maandag avond op mijn slaapkamer te laten slapen zodat ik bij de bevalling kon zijn. Nou....dat hoefde al niet meer....Onderin de krabton zag ik Madara liggen en dan weet je het eigenlijk gelijk....de kittens zijn geboren. Alle 3 netjes schoon gelikt en droog, alleen bij de 2 kittens zat de nageboorte nog vast. Die heb ik eraf gehaald en Madara at ze toen alsnog op.
Zelf zat ze nog wel onder het bloed dus heel lang kon de geboorte nog niet zijn geleden, maar ook dat maakte Madara- als een ervaren moeder- netjes schoon. Wat een top poes; alles alleen gedaan en dan zo netjes! Echt "volgens het boekje".

Met het plekje onderin de krabton was ik wat minder blij want zo kan ik de kittens niet zien én er is ook meer gevaar op doodliggen. Mijn poging om het kroost in de doos te leggen mislukte want dat gaf gelijk stress bij Madara en daar zitten we zo kort na de bevalling zeker niet op te wachten. Ik heb de situatie dus zo gelaten.
De kittens even gewogen en ze hebben een net gewicht; tussen de 91 en 102 gram. Ik zie Madara regelmatig in de ton stappen om de kittens te voeden maar het is ook opvallend hoeveel ze al uit de ton is. Ze oogt echt heel fit en ze heeft ws een soepele bevalling gehad want ze heeft er weinig onder geleden.

dag 3

Gisteren is het gelukt om Madara met haar kittens te verplaatsen naar een grote kattenbak die ik heb ingericht als nest. Dat was even lastig voor Madara want ze wilde haar kittens gelijk weer in de krabton leggen maar die is naar buiten verhuisd en toen ik een poosje naast haar nieuwe nest ben blijven zitten ws het goed. Heerlijk hoor, zo`n meewerkende mams.

Zoals ik het nu zie zijn het twee katertjes en één poesje. Eén katertje zal door gaan in het fokprogramma voor de Pika Blu, er is al belangstelling voor het poesje en er is in ieder geval nog één katertje vrij.

En dan het allerleukste bij een nieuw nest; het verzinnen van de namen. Omdat deze kittens allemaal
Rus variant zijn in de kleur bleu point, ben ik gaan zoeken in Rusland. Eerst naar verschillende benamingen voor sneeuw maar dat vond ik toch niet zo leuk. Ik kwam uit bij Russische componisten en de namen die ik nu op mijn lijstje heb staan zijn; Sergej Rachmaninov, Igor Stravinsky en Elena Roussanova. Mijn cattery naam komt er voor te staan dus dan zal het zijn; Bahir Dar`s Sergei Rachmaninov. Ik ben nog niet zeker hoor- ik ben nogal wispelturig- maar ik vind het wel mooi!

Bezoek aan Jente

Afgelopen maandag zijn we bij Jente op bezoek geweest in Kampen.

Na dik een uur rijden kwamen we aan bij het adres waar Jente is geboren. Een boerderijtje met een weitje met geiten en kippen, een wei met minipaardjes en een erf met Zwarte en Witte herders....een soort van "Walhalla" dus voor een dierenliefhebber zoals ik( en stiekem enige jaloezie).
Bij het hek stond dat we niet naar binnen mochten als het hek helemaal dicht was en dus bleven we braaf wachten terwijl er flink tegen ons werd geblaft door de honden. We dachten dat Marianne het wel zou horen maar na een poosje hebben we toch maar het telefoonnummer op het hek gebeld......in gesprek.....
Na een kwartier wachten kwam Marianne eraan. Of we al lang stonden te wachten én waarom we niet hadden gebeld?!

Afijn, we konden naar binnen en daar wachtte dan het nest van Yara met daarin "onze" Jente.
Door Yara werden we vriendelijk begroet en we mochten ook gewoon aan haar pupjes komen. Wat een heerlijkheid zo`n werpkist met daarin 5 hummels. Yara heeft 4 pups maar er ligt ook 1 pup van het andere nest- Witte herdertjes- bij omdat er daar 1 een beetje achterbleef naast 6 broers en zusjes.

Het kijken naar de pups, het horen van de geluidjes en eigenlijk ook de geurtjes, brachten me terug naar mijn eigen tijd van het hebben van pups in huis. Wat een mooie herinneringen zijn dat. En natuurlijk ook weemoedig omdat dat nog met Lex was.
Maar nu heb ik samen met Wim genoten van dit kleine, dikke, zwarte meisje. Want dik is ze. Aangezien Yara er maar 5 zoogt zijn ze allemaal lekker gevuld ;-)

Yara vond het geen probleem dat we Jente uit de

kist haalde en lekker op schoot namen- nu kan dat nog- en dus hebben we dik genoten van ons bezoek.
Als Jente 6 weken is dan gaan we weer kijken en we weten ook al wanneer we haar gaan ophalen; 21 september komt ze hier wonen!!

Bij het nest met Witte herders heb ik zo min mogelijk gekeken want ik zou bijna in staat zijn om er ook nog een "witje"bij te nemen.
Nee hoor, zo gek ben ik nou ook weer niet maar de 'Witjes" zitten natuurlijk voor altijd in mijn hart en ik geniet nog elke dag van mijn "ouwetje" Max. Zou hij de komst van Jente nog mee gaan maken?

Aziz is verhuisd

Vandaag is Aziz verhuisd naar zijn nieuwe thuis. Vrijdag gecastreerd en nergens last van, dus vandaag is de dag dat hij mocht gaan. En dat moet fijn voor hem zijn want hij komt lekker bij Aad in huis wonen en daar zal hij veel aandacht krijgen. Dat is een heel ander bestaan dan in het katerverblijf.

Madara en Aziz

Hij heeft zijn genen doorgegeven want hij heeft 3 poezen drachtig gemaakt en nu is het zíjn tijd.
Ik heb hem vanmorgen weg gebracht en dat werd niet met gejuich begroet. Toen Aziz het mandje zag werd hij gelijk boos en wilde zich niet laten pakken. Misschien herinnerde hij zich zijn ritje van vrijdag....??
Maar natuurlijk moest hij toch in het mandje en toen zo`n 50 minuten in de auto om aan te komen bij zijn nieuwe thuis. In zo`n nieuwe omgeving is het natuurlijk erg wennen en hij sloop dan ook behoedzaam rond in huis. Maar dat heeft gewoon tijd nodig. Belangrijk is dat hij de kattenbak kan vinden en dat hij gaat eten en drinken. En dan komt hij langzaamaan wel om aandacht vragen. Aziz is een heel lieve kater maar dat werd steeds minder zichtbaar in het katerverblijf. Hij was echt niet gelukkig en dus heeft hij niet langer dan nodig was in het katerverblijf gewoond.
Ik hoop dat Aziz heel gelukkig wordt bij Aad!

Hier in huis is Madara drachtig van Aziz. Madara is nu 8 weken drachtig en dus rekenen we volgende week op kittens. Erg spannend want voor Madara is het natuurlijk haar eerste nest. Maar het komt vast goed want ze was zo lief voor de kittens van Bibi.
Zo heeft Aziz duidelijk wat achter gelaten hier in huis ;-)

Pebbles op de veranda met Kytah vlakbij

Zo is de stand van katten hier in huis weer wat beter verdeeld. Waren er eerst 3 katers en een castraat dat is nu 2 katers en 1 castraat.
Waren er eerst 2 poezen, dat zijn er nu weer 3 nu Pebbles erbij is gekomen.

Pebbles is al ontzettend goed aan het wennen. Ze is zo`n grappig poesje. Ze gaat mauwen als Wim de

Kytah bij Wim

kamer uit gaat, ze komt ons begroeten als we thuis komen, met de honden gaat het al heel goed alleen Madara is nog een beetje eng. Het lijkt erop dat Pebbles nu al naar Wim trekt. Wim was tot hij een relatie met mij kreeg vooral een honden mens. Hij houdt van allerlei dieren dus hij had geen hekel aan katten maar is er wel zwaar allergisch voor. Gelukkig zijn daar medicijnen tegen want hij heeft ontdekt dat katten ook ontzettend leuk zijn en dat vinden de katten ook van hem.
Regelmatig zit Wim op de bank met minstens één kat op schoot en de ander in de buurt. Maar Pebbles is bijna niet weg te slaan bij hem. Vrienden vanaf het eerste moment.

Vanmiddag is ze voor het eerst buiten geweest op de veranda en dat was heel erg interessant. Al die nieuwe geluidjes, vliegen en vogels en allerlei nieuwe dingen om in te klimmen. Het gaat helemaal goed komen met Pebbles. Ze vind haar plekje nu al.

Altijd weer spannend

De komst van een nieuw gezinslid is altijd spannend en heel erg leuk.

Gisteren is Pebbles hier komen wonen. Pebbles is een fawn( soort van beige) kleurig Somali poesje

papa Arun

en ze is geboren op 22 mei van dit jaar. Het is super leuk om Pebbles in huis te krijgen want zij is een dochter van mijn kater Arun en dat betekend dat ik de 4e generatie in huis heb.
Mijn eerste kater was DeFynn van het Gildenhuys en hij woont hier nog steeds. Weliswaar gecastreerd maar nog altijd present. Daarna kwam zijn zoon Beer en daarna een zoon van Beer; Arun. En nu dus Pebbles( Chianti van Ambelin).

mama Lita

De moeder van Pebbles- Lita- kwam hier om gedekt te worden. Ik had toen nog geen idee dat er een poesje van hier zou komen wonen. Dat kwam eigenlijk toen ik een mooie foto van Lita kreeg waardoor ik viel voor haar ogen. Dat ze ook nog een interessante stamboom heeft was natuurlijk helemaal mee genomen.

Ik heb dus gelijk gevraagd of ik een poesje van Lita en Arun kon reserveren en gelukkig waren twee van de vier kittens poesjes, waarvan 1 fawn en 1 blauw. Omdat ik al 2 blauwe heb( Fynn en Arun zijn beide blauw) had ik voorkeur voor het fawn poesje en dat is dus Pebbles.
Toen ze een week of 8 a 9 was zijn we wezen kijken en toen wist ik het helemaal zeker; Pebbles was voor mij haha

Voor Pebbles was de verhuizing een hele overgang. Natuurlijk een
nieuw huis, nieuwe mensen, nieuwe luchtjes en andere poezen, maar hier dan ook nog een enorme Witte herder... Dat grote witte geval vond ze heel erg eng. Een dikke staart, blazen en een hoge rug en constant haar blik gericht op dat monsterlijke geval. Maar ik weet uit ervaring dat Somali`s heel dapper zijn en dat is gebleken. Pebbles loopt al in de kamer rond, heeft al van heel dichtbij kennis gemaakt met Bibi( de sorrel Somali) want daar is ze al door gelikt en ook met de ander hond- Kytah- heeft ze kennis gemaakt. Kytah wil gelijk met haar spelen maar zover is Pebbles nog niet. Ze heeft al gespuugd naar Kytah én geblazen en ze weet ook al waar ze zich kan verstoppen als Kytah toch nog te dichtbij komt. Wat een dapper meisje is het !!

Pebbles

En lief!! Ze heeft ons al gevonden op de bank om op schoot te komen en we merken dat ze ontzettend mensgericht is. Toen we vanmiddag thuis kwamen van het bezoek aan onze nieuwe pup Jente kwam Pebbles gelijk naar ons toe rennen. "Joepie mijn mensen zijn er weer".

Bedankt Peter en Cécile voor dit ontzettend lieve en ondeugende meisje!

Doorstart pension

In juni heb ik besloten om te stoppen met werken. Mijn energie is laag en het werken vroeg zoveel van me dat ik heb besloten om te stoppen. Een soort van vervroegd pensioen. Wat een luxe!!

Dat betekende ook dat ik weer iets op kan pakken waar ik altijd erg veel voldoening uit heb gehaald; het konijnen pension.
Het pension vraagt als het vol is een paar uurtjes activiteit per dag. Heerlijk om `s morgens te gaan voeren en te zien dat de konijnen al ongeduldig zitten te wachten op hun eten, te zorgen dat de hokken mooi schoon blijven en tevreden en rustige konijnen en cavia`s in hun hok te zien zitten. Het voordeel van dit werk is ook dat ik zelf kan indelen wanneer ik het werk doe én ik heb het in mijn achtertuin, dus geen reistijd. Kortom; ik had ontzettend veel zin in om hier weer mee te starten.
Omdat het vlak voor de vakantie was dat ik dit bedacht had ik geen illusies dat het pension meteen weer vol zou zitten, maar ik hoopte wel op een paar gasten.

Ik heb een facebook pagina aangemaakt, een advertentie op Marktplaats gezet en wat oude klanten een sms gestuurd. En dat heeft als resultaat gehad dat ik weer een aantal konijnen en cavia`s heb mogen verwelkomen.

Helaas heeft het pension ook de meest droevige dag in zijn bestaan meegemaakt in de afgelopen weken. Er waren 3 cavia`s als gast; 2 van één gezin en 1 cavia van een ander gezin. Alle 3 behoorlijk oud, maar nog in goede doen. En toen kwam die extreme warmte.......

Ik zag het niet aankomen en ben verschrikkelijk geschrokken toen ik kwam kijken in het pension af alle dieren nog genoeg te drinken hadden.....2 cavia`s waren dood gegaan. Oververhit geraakt en daardoor gestorven.....De derde cavia was nog wel levend maar er slecht aan toe. Haar heb ik naar de koele kelder gebracht, oortjes en pootjes gekoeld en wat vocht onder de huid gespoten. Helaas mocht dat niet meer baten en ook zij was even later dood.
De 2 konijnen die ook te gast waren leken ook erg suf en die heb ik ook naar de kelder gebracht. Gelukkig kwam daar hun levenslust weer terug.

In 8 jaar pension zijn er hier 4 dieren dood gegaan en nu op één dag 3. Ik was totaal van slag van deze klap. Natuurlijk dacht ik toen even dat ik gelijk wilde stoppen maar dat ebt later wel weer weg. Ik heb gelijk de eigenaren op de hoogte gebracht. Zij reageerden natuurlijk verdrietig maar wel begrijpend.
Omdat de eigenaren nog afscheid van hun diertjes wilde nemen heb ik de cavia`s in de viezer gelegd zodat ze nestjes bewaard bleven.

Ondertussen heb ik een soort matten besteld die koelte geven als een dier erop gaat liggen. Ik hoop ze niet nodig te hebben in het pension maar met alle klimaat veranderingen kan het maar zo vaker zo heet worden. Ik hoop dit nooit meer mee te maken.

Aziz

Morgen gaat het gebeuren voor Aziz.....zijn ballen gaan eraf......gna gna

Aziz

Wat ben ik gemeen hè, maar ik zit er niet echt mee dat hij onder het mes gaat( in tegenstelling tot veel mannen die griezelen van deze ingreep. Waarom zou dat toch zijn?)

Aziz heeft in totaal 3 dames gedekt. Mijn blue point Nebelung/Pika Blu Madara en de( blauwe) Nebelung dames Aurora en Ripple van Sarah en Hans.
Het was wel een gedoe hoor om uit België te komen om de twee dames ná elkaar te laten dekken.

Madara

Aurora kwam als eerste op zondag; een mooi klein sierlijk poesje. Ze is wat verlegen maar het komt goed want op maandag hoor ik een dekking. Dat is dus gelukt! Op woensdag komt Ripple en zij is een wat "stoerder" gebouwde poes en zo gedraagt ze zich ook. Ze laat zich niet van de wijs brengen door Aziz en gaat uitdagend op de vensterbank zitten. Maar zo hoopgevend als het start zo hard ga ik  twijfelen of er wel wat is gebeurt in de kater kamer. Op zaterdag wordt Ripple opgehaald en dan gaat het grote wachten beginnen. Voor Sarah en Hans spannend omdat dit hun eerste nestjes zullen worden en voor mij spannend omdat Aziz gecastreerd kan worden als de dames drachtig zijn.

In tegenstelling tot wat we verwachten blijkt al vrij snel dat Ripple drachtig is. Er wordt duidelijk meer gegeten door de dames, meer geslapen en ze lijken ook aanhankelijker. Maar de tepeltjes van Aurora verkleuren maar steeds niet. Die van Ripple zijn al knalroze en van haar weten we dus zeker dat ze kittens gaat krijgen van Aziz.
Aan de hand van alles wat Sarah verteld over Aurora raak ik steeds meer overtuigd dat ook Aurora drachtig is maar Sarah durft dat niet te geloven. Vooruit lopend op de uitslag di de dierenarts zal geven over de dracht van beide dames op woensdag de 14e maak ik alvast een afspraak om Aziz te castreren op 16 augustus.

Aziz en Madara

Op woensdag aan het eind van de dag krijg ik een appje van Sarah.....niet met de uitslag of de dames drachtig zijn maar om te vertellen dat de dierenarts heeft afgezegd vanwege een spoedoperatie....grrrr
Gelukkig wordt er vanmorgen alsnog naar de dames gekeken en dan komt het verlossende bericht; beide dames zijn drachtig!!

Dus gaat het morgen gebeuren. Aziz wordt gecastreerd en hij mag gaan genieten van zijn dekpensioen en van de aandacht die hij gaat krijgen in zijn nieuwe thuis.

Eén, twee of drie honden.......

Bear; de vader van Jente

Op het moment hebben we dus twee honden; Max en Kytah, maar.......er is een klein pupje geboren wat voor ons is.

Natuurlijk heb ik al heel lang herders; ik begon in 1996 met Dingo, een kruising van een Mechelse/Duitse. Zij kwam als 9 jarige logeerhond in huis en is tot haar dood gebleven. Daarna volgden natuurlijk nog een aantal herders en Max is de laatste Witte herder. Heel lang heeft hij niet meer en dan zou ik zonder een herder zijn.....

Wim heeft vanaf 1983 een herder gehad; beide keren een Mechelse herder uit het asiel.

Een Mechelse herder was voor mij geen optie; te pittig en ook een Witte herder zag ik niet zitten

Yara, de moeder van Jente

vanwege de connectie met Lex. Met Wim wil ik een nieuwe start maken en dus is ons oog gevallen op de Oudduitse herder. Ik kende dit ras al langer en vooral het karakter wat lijkt op de Witte herder spreekt me aan. En ik vind het heel mooi dat ze er ook helemaal zwart zijn. Ik heb Wim laten zien wat voor ras het is en hij werd ook enthousiast.

Laatst kreeg ik van iemand die een hond "van ons" heeft( een door ons gefokte Witte herder reu) een foto van hun Witte herder met zijn nieuwe vriend; Thor- een zwarte Oudduitse herder reu. Wat een prachtige hond. Ik heb nagevraagd bij welke fokker Thor vandaan kwam en vervolgens heb ik een mail gestuurd met de vraag of ze misschien een nest in de planning hadden van hun mooie zwarte teefje?
En wat een verrassing, hun teefje Yara was net een week eerder gedekt.....alsof het zo moest zijn.

Na 3 weken hoorden we dat Yara inderdaad drachtig was en op 29 juli zijn de pups geboren. Door een complicatie zijn 3 van de pups overleden en is het een nest van 4 pups geworden met daarbij een zwart teefje!!

We hopen binnenkort te gaan kijken naar ons nieuwe huisgenootje. Haar naam hebben we al; ze zal Jente gaan heten.

Jente en een broertje of zusje

Heel stilletjes droom ik er al van dat er misschien in de toekomst weer een "van Kernhem"nest geboren zal worden. Vandaar dat we ook voor een teefje kiezen want dan houden we die mogelijkheid open. Nu ik niet meer werk en Wim heel veel thuis werkt is dat zeker een haalbare droom. Maar eerst moeten we nog 6 weken wachten totdat Jente komt en dan mag ze eerst heerlijk uit gaan groeien tot een geliefde huisgenoot.

Natuurlijk hopen we dat Max er nog is als Jente komt maar in ieder geval zal Jente gelijk een maatje hebben in Kytah. We verwachten dat Kytah zich zal ontfermen over Jente en zich daar ook sterker door zal voeren als Jente`s beschermer.

Kytah

Kytah is vorig jaar op 17 september bij mij komen wonen. Vanuit haar gastgezin bij Guus is ze
hierheen gekomen als "project". Ongelofelijk bang voor alles en in het bijzonder voor mensen; volwassenen en kinderen.
Vanaf het moment dat ze hier woonde is Kytah gaan groeien in haar ontwikkeling. Daarin zeker geholpen door de aanwezigheid van Max en Jip. Vooral met Jip werd Kytah na verloop van enkele weken dikke maatjes en hij was ook haar "baken"als we naar buiten gingen.Toen Jip is herplaatst merkte we dan ook een flinke terugval bij Kytah. Op straat lopen werd een stuk spannender en aan Max leek ze geen steun te hebben. Max is ook niet bezig met Kytah maar vooral met zichzelf- de oude man ;-)

Maar Kytah hersteld zich ook hieruit weer goed en lijkt steeds meer aan te kunnen. Was eerder alles wat beweegt op straat eng; nu trekt ze zich niet zo veel meer aan van auto`s en fietsers. Laatst ben ik ook met de fiets aan de hand naast haar gaan lopen toen Wim haar en Max uit liet. Ik ben nog steeds de persoon waar ze het meest steun aan heeft en dus is het wennen aan de fiets het "makkelijkst"met mij. Ik hoop in de toekomst met haar te kunnen gaan fietsen want volgens mij zal ze daar enorm van genieten. Ze heeft zo`n atletisch lijfje en zo`n prachtige manier van open; ze is echt net een "raspaardje".

Een tijdje terug had ik ook ineens het gevoel dat ze best los zou kunnen lopen in het bos. Ze is erg op mij gericht en luistert ook behoorlijk goed. Dat heb ik dus gewoon maar gedaan en wat is dat prachtig om te zien. Zo blij als ze rond loopt te snuffelen, een sprintje trekt, voor ons uit loopt en bij elke kruising wacht en kijkt welke kant we op gaan. Ze laat in haar gedrag echt herder gedrag zien en dat spreekt Wim en mij- als grote herder liefhebbers- natuurlijk erg aan. Natuurlijk is het eng als we iemand tegen komen of als ze mountainbikers ziet in het bos. Daar gaat ze met een grote boog om heen, maar ze houdt ons wel in de gaten en zorgt dat ze via een omtrekkende beweging weer bij ons terecht komt. Niet in blinde paniek zo hard mogelijk weg rennen, maar bij haar baasjes blijven.

Ze krijgt ook meer vertrouwen in mensen die ze langer kent. Mijn vriendin Caroline komt 1x in de week hier eten en slapen ivm een opleiding die ze volgt in Ede. Kytah kent Caroline nu zo goed dat
ze ook gewoon tevoorschijn komt uit haar bench en ze begroet haar ook. Wat een prachtig gezicht is dat! Ook Bart mijn neef kent ze nu goed maar omdat hij een man is verloopt dat wat voorzichtiger. Maar dat geeft niets, een allemans vriendje zal ze nooit worden. Maar zolang ze zich bij ons vrij voelt om rond te lopen, voorzichtig aan steeds meer te spelen en lekker bij ons te komen knuffelen zijn wij dik tevreden.

En laat ik ook niet vergeten te vermelden hoe leuk Kytah kan spelen met mijn Somali poes Bibi. Die twee dagen elkaar uit en weten precies wat ze aan elkaar hebben. Bibi slaat naar Kytah maar nooit met haar nageltjes uit. Kytah hapt in Bibi maar altijd met beleid......

Door al deze ontwikkelingen is de kwaliteit van Kytah`s leven enorm toegenomen. Twijfelde ik een paar maanden terug nog of ze wel een "hond-waardig" leven leidde.....nu vind ik het zo veel fijner voor haar geworden dat ik haar dit leven- met alles waar ze nog in kan groeien- van harte gun.
Guus, bedankt dat ik dit geweldige hondje van je mocht overnemen!!

Nieuws over Jip

Als je een paar blogs terug kijkt dan komen daar mijn honden Max, Jip en Kytah langs.
Ik zal jullie even up-daten over het 3 tal.

Max

Max is ondertussen bijna 12 en een half....Dat is oud voor zo`n grote hond en hij gaat dan ook hard achteruit. Hij krijgt elke dag zijn pijnstillers en daardoor hobbelt hij nog rond. Een klein stukje lopen- naar het eind van de straat en terug- is wat hij loopt bij het uitlaten en verder bepaald hij in huis en de tuin zelf hoeveel hij wil lopen. Soms wordt hij ineens helemaal enthousiast en trekt hij een sprintje of  wil hij even achter een balletje aan. Dat moet hij dan bekopen met het zakken door zijn achterkant. Hij houdt dan met moeite zijn achterpoten in bedwang. Omdat hij nog wel alert kijkt en nog plezier lijkt te hebben mag hij nog door. Op het moment dat ik dat niet meer zie, het gevoel krijg dat hij pijn heeft of zijn behoeftes niet meer op kan houden mag hij gaan.
Ik zie daar enorm tegenop. Niet alleen omdat Max zo`n geweldig lieve hond is maar ook omdat hij de laatste witte herder is die Lex en ik samen hadden. Op het moment dat Max overlijdt is er weer een connectie met Lex verdwenen.....

Over Kytah zal ik een uitgebreider verhaal schrijven in de komende dagen. Dat ze steeds meer aankan in huis en op straat is super én ze kan los lopen in het bos. Wie had dat ooit gedacht :-)

Maar nu Jip. Hij kwam in juli 2018 bij me wonen. Een ontzettend leuk hondje, enthousiast en speels.

Jip, Kytah en Bibi

Hij was bang voor mannen en heeft hier dan ook 5 keer een man gebeten. Toen ik in november mijn nieuwe vriend Wim leerde kennen was dat voor Jip ook heel bepalend. Wim heeft heel veel gespeeld met Jip en daardoor heeft Jip een veel beter beeld van mannen gekregen.ook was Jip niet zindelijk toen hij hier kwam, maar dat heeft hij na een paar maanden ook geleerd. Tot zo ver dus een succes verhaal. Wat ons wel opviel was dat hij soms van zich af wilde bijten als hij iets niet leuk vond of als hij iets spannend vond. Dat was voor ons wel te handelen want dan legde we hem op zijn rug en was het heel duidelijk dat we dat niet pikte. Maar met de kittens vond ik dat wel een beetje eng. Zou hij niet van zich af snauwen als een kitten iets zou doen wat hij niet wilde. Gelukkig is dat niet gebeurt want Jip had absoluut geen voernijd, dus een kitten bij zijn eetbakje deerde hem niet.

Toch hadden we natuurlijk wel onze zorgen over dat onvoorspelbare. Want....er komen hier natuurlijk ook elke week 3 kleinkinderen en vooral Zoë- de jongste van 2 jaar- is gek op honden. Ik zou het mezelf nooit vergeven als Jip zou bijten. Natuurlijk weet ik dat ik kinderen en een hond nooit alleen moet laten want er kan ook in een oogje geprikt worden door het kind.....
Maar dat was in dit geval niet aan de orden; als hij ons al wilde bijten als hij het ergens niet mee eens was.....wat zou hij dan kunnen doen bij een kind.

Jip en Kytah

En dat gebeurde in juli. Jip was in de kamer en Zoë ook. Zoe steekt haar handje uit en Jip wil haar bijten..... Dat was over mijn grens. Zo wil ik Jip niet in huis hebben; te veel risico.

Ik heb Jip op woensdag op Marktplaats gezet, op donderdag had ik een gesprek over Jip met iemand hier in Ede, op vrijdag zijn we langs gegaan en toen had Jip een nieuw thuis! Een gezin met een groot hart voor dieren, met 4 dochters waarvan de jongste 16 is en op een dierenopleiding zit. De tweede dochter van 17 was thuis en die helpt mee met het trainen van hulp honden. Jip ging bij haar zitten en was daar niet meer weg te krijgen haha Natuurlijk hebben we eerlijk verteld wat er aan de hand was met Jip en waarom we hem wilde herplaatsen. Dat was voor deze mensen geen probleem; alleen volwassenen in huis en heel ervaren met honden.

We hebben Jip dus met vertrouwen herplaatst en de berichten over hem zijn super. Het gezin is weer compleet nu Jip daar woont! Fantastisch dat dit ontzettend leuke hondje( met een kleine gebruiksaanwijzing) zijn nieuwe thuis heeft gevonden

Madara en Aziz

Madara met Bibi

Nog meer nieuws op poezengebied; Madara is 6 weken drachtig van Aziz. Madara is mijn "uitstapje"naar een ander ras; de Pica Blu( nu nog Nebelung blue point omdat de Pica Blu nog niet is erkent als ras). Ik ben echt voor het uiterlijk van Madara gevallen en zij is een leuke poes. Maar ik merk wel dat mijn liefde het meest ligt bij de Somaby en dus zal Madara de enige Pica Blu blijven in huis.
Wel super leuk om mijn eerste nest te verwachten van haar en Aziz natuurlijk.
Aziz woont ook bij mij en is ook een Pica Blu( maar dan met kort haar en officieel dus een Rus blue point). De kittens van Madara en Aziz zullen allemaal kortharig zijn en er kunnen blauwe en blue point kittens geboren worden.

Aziz heeft nog 2 Pica Blu poezen gedekt en als ik zeker weet dat die dames drachtig zijn dan wordt Aziz gecastreerd en herplaatst. Aziz is niet echt gelukkig in het katerverblijf en dus vind ik het belangrijk dat hij zo snel mogelijk in huis komt te wonen bij iemand. Dan kan hij zijn lieve karakter laten zien!

Madara en Aziz

Ik heb ook teveel katers in het katerverblijf, dus ook dat is een reden om Aziz en Arun binnenkort een nieuw thuis te geven. je kunt je voorstellen hoe het ruikt( zeg maar gerust stinkt) in het katerverblijf met 3 "open"katers en Fynn die ook nog regelmatig wil laten ruiken wat een aantrekkelijke kater hij is (geweest)!

De kittens van Madara en Aziz worden rond 28 augustus verwacht en ik ben echt heel benieuwd. De blue point worden helemaal wit geboren en gaan dan bijkleuren en hun "points"laten zien.

Madara moedert over de kittens van Bibi

Gedraagt Madara zich net als de Somali poezen die heel graag aandacht hebben tijdens de bevalling of ga ik een heel ander gedrag zien omdat ze een ander ras is? Hoe doet Madara het als moeder en zijn de kittens net zo ondernemend en ondeugend als de Somali kittens? Allemaal vragen die ik vanaf een week of 3 na vandaag beantwoord ga zien worden.
Ik vind Madara niet zo dik, dus ik gok op 2 a 3 kittens. De bedoeling is dat er minstens 1 kitten verder zal gaan in de fok zodat de lijn van Madara en Aziz weer wordt voort gezet.

Even bijpraten

Na april is er veel gebeurt natuurlijk, dat snappen jullie. Ook al was het stil op mijn blog, dat betekend niet dat er niets gebeurt; eigenlijk gebeurt er te veel ;-)

De 3 Musketiers

De 3 Musketiers zijn naar hun nieuwe thuis verhuisd als een stel prachtige, speelse en vooral lieve "jonge mannen". Athos en Aramis zijn samen in een nieuw thuis gaan wonen bij nog een Abessijn; Juno. De berichten die ik krijg zijn heel positief. Het is leuk dat zij ook hun stamboomnaam hebben gehouden.

Porthos is Bram gaan heten en woont bij een Somali kater; Simon. Ook hij doet het geweldig. Toen ik Bram weg bracht( hij is in Ede gebleven) was ik oprecht verbaasd hoe snel hij zich wist aan te passen. Hij liep daar gelijk rond alsof hij er al was geweest en ook Simon was binnen zeer korte tijd zijn grote vriend. Echt prachtig om te zien. Het is duidelijk dat Arun echt geweldige kittens geeft!

Ondertussen is er een tweede en derde nestje van Arun geboren en daarvan komt er een fawn poesje- Pebbles- hier wonen. Ze is nu 11 weken, dus het begint op te schieten dat ze komt. Ik ben in juli wezen ijken bij het nest; 4 kittens- waarvan 2 blauw en 2 fawn- en wat een leukerds zijn dit ook. Pebbles( officiële naam Chianti van Ambelin) is een ondernemende tante en ook erg lief.

Pebbles

Ik vind het zo leuk om een kitten van Arun in huis te krijgen want Pebbles is dan al de 4e generatie uit deze lijn die ik in huis heb. Ik begon met Fynn( DeFynn van het Gildenhuys), daarna zijn zoon Beer( el Khamsa) en daarna kleinzoon Arun( el Khamsa). Pebbles komt in huis te wonen bij haar overgrootvader :-)

Ik hoop dat Arun binnenkort nog een dekking zal doen. Otje van Bahir Dar mag een nestje krijgen en als Arun Otje dekt dan komen daar kittens uit met een ontzettend leuke stamboom. In die stamboom komen nl 7 katten terug die ik heb gehad en ook 3 katten die ik heb gefokt. Om het nog leuker te maken komen er ook nog 9 katten van mijn vriendin Astrid( Cattery el Khamsa) in terug en zij heeft 6 katten in deze stamboom gefokt.

Arun

In een kitten( poesje of katertje maakt me niet uit) komt dus het grootste deel van mijn "fok historie"terug. Dat zou echt de "kers op de taart" zijn. Nu maar hopen dat het gaat lukken en dat Otje en Arun voor een leuk nest gaan zorgen.

Ws zal Arun dan nog 1 poesje dekken en dan zit zijn carrière erop als dekkater. Hij zal dan gecastreerd worden en bij Margriet en Noubi gaan wonen. Noubi is een kater die ik heb gefokt en hij snakt naar een maatje om kattenkwaad mee uit te halen.