Kort bericht!!

De uitslag van de knobbeltjes van Keli in binnen.......goedaardig!!! Joepie, zulk goed nieuws konden we gebruiken na het verdriet om Tess.

Halima...dochter van Tess

Vandaag hebben we ook het tweede dochtertje van Tess weg gebracht.
Vorig weekend is Aisha- samen met haar half broertje Armin verhuisd naar Antwerpen- toen Tess er nog was en nu.....een weekje later...brengen we Halima naar Enschede en Tess is er niet meer.
Eigenlijk heel bizar, ik ben dan ook nog niet aan het idee gewend dat Tess er niet meer is.

Het was dan ook een raar moment om Halima in haar transportbakje te zetten en op weg te gaan. Maar in de auto heb ik haar lekker met bak en al op mijn schoot gezet en door het kleine luikje in het deksel kon ik haar lekker aaien. Maar dat was natuurlijk niet genoeg. Eerst kwam haar koppie uit het luikje,toen 2 voorpootjes erbij en jawel hoor, daar kwam Halima uit het bakje.
Ze heeft lekker op schoot gelegen, kroop af en toe even omhoog in mijn nek, maar wat vooral bijzonder was dat ze nog nooit zo lang op schoot heeft gelegen en ik echt het gevoel had dat ze nog even genoot van het aaien en de aandacht die ze kreeg nu ze alleen met ons was.

Aangekomen in Enschede kregen we nog meer bijzonders van Halima te zien. Halima heet van nu af aan trouwens Jillian. In haar nieuwe huis ging Jillian meteen op onderzoek uit
ook al kwam ze daarbij een "vreemde" kat tegen; haar nieuwe vriend Buzz. Buzz reageerde heel rustig op de aanwezigheid van Jillian en dat maakte dat ze al vrij dicht in elkaars buurt konden komen zonder dat er heftig werd geblazen. Ik geloof dat we dat 1 keer hebben gehoord. Ook hebben we boven de kattenkamer bekeken en daar ging Jillian ook gelijk op onderzoek uit. Ik denk dat zij en Buzz binnen een paar dagen maatjes zijn en samen slapen, wassen en spelen

Door deze binnenkomst in haar nieuwe huis moest ik ook weer erg denken aan Tess denken toen ze hier thuis kwam vanuit Engeland. Ze kwam, zag en overwon:-) Ze heeft toen een dag op de klimpaal gezeten en dat was omdat ze geen honden gewend was. Toen ze eraf kwam liep ze rond als een poesje wat hier altijd al woonde en daardoor hadden de honden niet eens door dat ze nieuw was. En eigenlijk deed Jillian nu hetzelfde..........
Wat een prachtige, waardige dochter van Tess......................... We wensen Dick en Dorinda heel veel plezier met dit meisje en we hopen dat Jillian hun net zo veel plezier gaat geven als wij in die korte tijd van Tess hebben gehad.

Het vervolg over Keli

Keli is dinsdag ochtend geopereerd en dat is heel goed verlopen.
Tussen 8 u en 9 u konden we haar- nuchter- brengen en aan de balie konden we haar afgeven aan Astrid die altijd op dinsdag werkt. Dat scheelde denk ik wel voor Keli want ze liep vrij goed met Astrid mee naar achteren.
Toch raar voor zo`n hond natuurlijk want ineens moet je alleen mee en je weet helemaal niet wat er gaat gebeuren. Ze blijft daar in een vreemde omgeving met vreemde geurtjes en Keli weet heel goed dat de dierenarts niet altijd leuk is. Ze heeft best al wat mee gemaakt in haar leven,maar gelukkig is ze daar altijd goed door heen gekomen en ook nu hadden we weer vertrouwen in dat ze dit goed zou doen. Ze is een geweldig sterke hond.

Door alle emoties rondom Tess haar inslapen was de spanning rondom de operatie wat minder op de voorgrond, maar ook dat is natuurlijk spannend. Een narcose is altijd spannend en Keli is ook nog een best op leeftijd. Vooraf heeft Daphne( onze dierenarts) eerst lever en nier waardes geprikt om te kijken of dat goed was en dat was zo!

Even na half 1 werden we al gebeld dat Keli weer wakker was en dat alles prima was verlopen. Poehhh, wat een opluchting:-)
Tijdens de operatie had Daphne nog een knobbeltje gevonden in de melklijst aan de andere kant en dus had ze die ook gelijk weg gehaald. Dat betekend dus dat Keli 2 flinke "wonden" heeft en dat ze rustig en voorzichtig aan moet doen. Voor de periodes dat we geen toezicht op haar kunnen houden kreeg ze een romper mee zodat ze niet bij de wonden kan en er geen hechting uit kan trekken of enorm kan gaan likken waardoor het kapot gaat.

En dan blijkt maar weer hoe braaf Keli altijd is. `s Avonds stapt ze zonder protest of gek doen in de romper, schudt een keer en klaar is ze. Gewoon lekker slapen en nergens last van. Ik moet ook zeggen dat ze het heel goed doet. Ze krijgt natuurlijk nog pijnstillers en antibiotica en dus merken we ook niet dat ze pijn heeft. Ze is opgewekt, slikt haar pillen zo weg en af en toe is ze aan het stoeien met Max. Het weer werkt wel mee om rustig aan te doen en dat is in dit geval wel handig. Zowel Max als Keli slapen veel en dat komt Keli`s herstel alleen maar ten goed.

De knobbeltjes die zijn weg gehaald worden nog onderzocht of ze goed- of kwaadaardig zijn,maar we hebben al besloten dat we niet de melklijsten aan beide kanten weg laten halen mocht het kwaadaardig zijn. Dat zou betekenen dat ze twee zeer zware operaties moet onder gaan. eerst worden alle tepels met alle melkklieren aan de ene kan t weg gehaald wat betekend dat ze van voor tot achter wordt open gemaakt.als ze daarvan is hersteld moet de andere kant ook nog en dat willen we haar niet aan doen.
Lex en ik hebben dat samen goed overdacht, alle opties naast elkaar gelegd en dit is waar we samen op uit zijn gekomen. En dat is voor ons belangrijk; we zijn het hierover samen eens!
Natuurlijk willen we Keli zo lang mogelijk bij ons houden, in een goede gezondheid en dus is het goed om straks de uitslag te krijgen. Als het goedaardig is zijn we opgelucht en kunnen we zorgeloos verder genieten van Keli. Mocht het kwaadaardig zijn dan weten we dat we haar nog meer in de gaten moeten houden en alert moeten zijn op evt. karakter veranderingen, want zoals ik in het verhaal over Tess ook al schreef; dat is vaak een aanwijzing dat er iets mis is. Een dier kan het niet zeggen, dus het is aan ons om goed op te letten of er iets verandert.

Het heeft ons er bewust van gemaakt dat Keli echt een oudere dame is en dat we van haar moeten genieten zolang ze bij ons is en we hopen natuurlijk dat dat nog heeeel lang zo zal zijn!

Tess.......

Tess is niet meer......

Het vervolg op het verhaal over Tess met haar verdikte lymfeklieren heeft een verdrietig einde gekregen.

Dinsdag moesten we met haar op controle, in combinatie met het brengen van Keli voor haar operatie. Ons gevoel was al helemaal niet goed over Tess want toen ik maandag aan haar klieren voelde ben ik vreselijk geschrokken hoe dik die waren geworden in een week tijd. Ondanks de antibiotica die ze al een weekje kreeg waren de klieren niet geslonken of stil blijven staan maar in een ongelofelijk hard tempo dikker geworden. We begonnen ook aan Tess te merken dat ze er last van kreeg; ze kon slecht slikken, daardoor werd ze steeds magerder, je begon de klieren zelf van buiten af te zien doordat haar vacht helemaal uit begon te staan en die vacht werd ook steeds meer plukkerig, maar de grootste verandering was haar gedrag.

In het weekend zag ik haar ineens lelijk doen tegen de kittens. Ze mochten niet meer drinken bij haar en dat is vreemd want Tess zoogde alle kittens nog als ze daarvoor kwamen- in tegenstelling tot Flo die er al weken klaar mee was. Ook als de kittens langs liepen kregen ze een mep van haar en begon ze te grommen. Dat paste totaal niet bij Tess. Zij was zo`n fantastische moeder, niets was haar teveel om voor haar kinderen en die van Flo te zorgen. Ik heb haar toen meer ruimte gegeven om de kittens uit de weg te kunnen gaan en dat werkte goed. Maar.....dit soort signalen zetten je wel aan het denken.
Bij dieren is een gedragsverandering vaak een teken dat er iets niet goed gaat. Het dier voelt zich dan niet goed of heeft pijn en dat is heel aannemelijk bij Tess als je voelde hoe haar klieren waren gegroeid. Haar hele keel moet vol hebben gevoeld.

Omdat we dus al een slecht voorgevoel hadden heb ik Tess in de nacht van maandag op dinsdag lekker bij ons op de slaapkamer laten slapen. Normaal hebben we nooit onze dieren op de slaapkamer alleen in speciale gevallen en dit was er zeker één. Ik hield mezelf nog een beetje voor de gek door te zeggen dat ik haar op de slaapkamer had zodat ik haar nuchter kon houden. Mocht ze dan een onderzoek met narcose of iets dergelijks moeten ondergaan dan was ze al nuchter....
Dinsdagochtend toen ik wakker werd lag ze heerlijk rustig bij me op bed.

Om kwart over 8 waren we dinsdag morgen bij de praktijk en daar hebben we eerst Keli afgegeven om geopereerd te worden. Daarna even wachten tot dat Daphne( onze dierenarts) tijd voor ons had.
Heel lang duurde het niet tot dat het echt tot ons doordrong dat het echt niet goed was met Tess; Daphne schrok nl ook van de grootte van de klieren en bij onderzoek bleek dat ook andere lymfeklieren in haar lichaampje dikker aan het worden waren.
We hebben even over de mogelijkheden gesproken maar eigenlijk was het al heel snel duidelijk; Tess had een agressieve vorm van Lymfklier kanker en op mijn vraag of het een goed idee zou zijn om haar op dat moment gelijk in te slapen gaf Daphne een bevestigend antwoord.

En zo is het ook gegaan....Tess heeft haar prikje gekregen om te gaan slapen en lekker op mijn schoot, onder mijn aaiende handen, is ze gaan slapen. Ze was al heel snel in slaap, misschien omdat haar lijfje niet veel reserve meer had? Lex moest toen weg want hij had een heel belangrijke vergadering op zijn werk, maar dat vond ik niet zo erg omdat Tess al in slaap was en ze van het vervolg niets meer zou merken. Helaas kon Daphne geen ader vinden om het laatste spuitje te geven en dus heeft ze haar direct in de nier gespoten. Daarna heeft ze nog eventjes haar hart horen kloppen maar dat nam gelukkig al snel af.

Daar lag ze dan; mijn geliefde Tess, nog maar 3 jaar oud en 13 weken daarvoor nog moeder geworden van twee dochtertjes; Halima en Aisha.

We hebben al vaker dieren in laten slapen maar nog nooit zo jong. Altijd was het een ouder dier; Dingo, Chiko, Rana, Sproet en daar heb ik dan vrede mee. Ik heb mooie herinneringen en ik weet dat zo`n dier een mooi leven heeft gehad bij ons, maar nu......ik heb er geen vrede mee.....maar..... ook nu weet ik zeker dat ze een mooi leven heeft gehad en ze heeft mij in haar korte leven toch al heel veel mooie herinneringen gegeven en die zal ik koesteren. Ik zal haar liefde voor mij missen, ze was echt mijn poes, helemaal op mij gericht. Was ik aan het werk dan zag Lex haar de hele avond niet. Op het moment dat ik binnen stapte; daar was Tess! Dat soort momenten zullen er nog veel komen................

vervelen.......wat is dat?

Er gebeurt hier altijd zoveel dat ik me nooit hoef te vervelen en het is nooit saai. Soms gaat dat zelfs `s nachts door.

Gisteren toen ik de honden in de gang eten wilde geven glipten er een paar kleine doerakken de gang in en om ze dan zomaar weer te pakken...ze zijn razend snel. Zet je er één weer in de keuken glipt een andere langs me. En omdat ik me niet echt lekker voelde had ik niet de energie mijn best te doen en dus dacht ik dat ze maar even hun gang moesten gaan.
Ik was alleen één ding vergeten; boven in de badkamer stond de deur open naar het balkon.... Je raadt het al.....dat werd ontdekt en natuurlijk namen er twee de benen. De eerste was een fawn kitten wat ik ineens zag zitten bovenop de ren in de tuin. Ik hoorde een zielig mauwtje, keek naar buiten en jawel hoor...zie ik daar zo`n kleine dondersteen op de ren zitten.Ik vroeg me eerst nog af hoe hij daar was gekomen maar toen ging me al snel een lichtje op.
Met een trap kon ik bij het ventje en die heb ik snel van het dak gehaald. Hij was niet echt onder de indruk en binnen rende hij weer snel weg om nieuwe avonturen te beleven.

Met de tweede ontsnapping was ik minder blij. Ik zag Suus lopen in de tuin en zij had duidelijk geen zin om terug te komen. Ik heb de achterdeur open gezet en alle poezies in de kattenkamer verzameld zodat Suus ongestoord binnen kon wandelen. Om half 11 kwam de buurvrouw-Sabine- nog even melden dat Suus de tuin weer was ingelopen maar toen ik ging kijken liep ze op straat samen met de rood/witte kater die hier regelmatig door de tuin loopt en dan een hoop onrust veroorzaakt bij ons kattenvolkje. Hij en Suus liepen helemaal vrolijk samen door de straat en toen ik Suus riep keek ze niet eens achterom maar ging er met haar nieuwe vriend lekker vandoor.

Omdat ik het geen prettig idee vond dat Suus buiten liep en ik graag wilde dat ze op elk moment weer naar binnen zou kunnen wandelen heb ik bedacht dat ik de achterdeur open zou laten staan. Dat was een beetje een vreemd gevoel, ook al liggen de honden beneden en zaten de poorten van de tuin op slot. Na even in bed te hebben gelegen ben ik met kussen en dekbed naar beneden gegaan om op de bank te gaan slapen. Helemaal voor niets hoor want Suus had het veel te goed naar haar zin buiten en vanmorgen was ze nog niet terug. ik slecht slapen omdat ik bezorgd ben over Suusje maar die was alleen maar aan het genieten. Toen Sabine kwam om te helpen met de pil van Tess lagen Suus en haar nieuwe vriend uitermate relaxt op de tegels in de tuin. Suus besloot toen toch maar naar binnen te wandelen en vriendlief is vertrokken.

Kennelijk was Suus best moe geworden van haar nachtje feesten want ze heeft vandaag bijna alleen maar geslapen.

Verder nieuws

Het verhaal met Keli was niet het enige wat eruit kwam toen de dierenarts hier was.
Daarna gingen we verder met de entingen van de kittens en die zijn gelukkig allemaal goed gekeurd en drie van hun hebben ook hun rabiës gekregen zodat ze binnenkort naar het buitenland kunnen verhuizen:-)

Daarna kwamen Fynn, Flo en Tess aan de beurt. Ook voor hun de jaarlijkse enting met controle. Fynn en Flo helemaal goed gekeurd maar bij Tess was er iets niet in orde. Daphne voelde sterk verdikte lymfe klieren in de hals van Tess. Omdat er ergens in haar lichaam een ontsteking kan zitten durfde Daphne haar niet de enting te geven omdat dit misschien tot problemen zou kunnen leiden. Als Tess al niet in orde is kan de enting dat versterken.
Nu weet iedereen natuurlijk dat verdikte lymfeklieren ook op wat anders kunnen wijzen; kanker. Daar heb ik dus ook naar gevraagd bij Daphne. Haar voorstel is nu om Tess eerst een week antibiotica te geven en dan te kijken of de klieren geslonken zijn. Zo niet....dan moet ze de klier aanprikken om een biopt te nemen. Dat kan dan onderzocht worden om te kijken wat het is.......

Dat betekend dus dat ik me over 2 van onze dieren bezorgd maak; Keli en Tess.

Ik weet niet of je weet hoe moeilijk het is om een poes als Tess een pil te geven, maar ik kan je verzekeren dat het geen "kattepis" is om een pil in haar te krijgen. Ook al stop ik het in iets wat nog zo lekker is...Tess hongert zich liever uit dan dat ze het opeet. Ze heeft gelijk in de gaten dat er iets in zit. Ik heb ook nog geprobeerd om haar in een handdoek te draaien en dan die pil in haar bek te stoppen. Helaas....ook niet gelukt. Uiteindelijk heb ik de overbuurvrouw- Sabine- gevraagd of ze me wilde helpen want Tess moet haar pillen toch krijgen.
Gelukkig wilde Sabine helpen en ik was totaal verbaasd. Voordat ik er erg in had zat de pil er al in bij Tess! Aan zo`n overbuurvrouw heb je wat:-) Tess moet 2x per dag een pil en dus komt Sabine morgen ochtend weer. Kan ze ook gelijk haar kleine Waylon zien want hij gaat- na hun vakantie- bij hun wonen.

Dinsdag- als ik Keli bij de dierenarts moet brengen- neem ik Tess ook gelijk mee om te laten controleren of de klieren zijn geslonken. En dat hoop ik natuurlijk!

De dierenarts op bezoek

Gisteren was het tijd om de kittens  voor de tweede keer te laten enten. Dat betekend dat ze alweer 12 weken zijn en het vertrek in zicht komt.
Ik had Daphne gevraagd of zij hier thuis wilde komen omdat er behalve de kittens ook nog 3 volwassen katten geent moesten worden en ook Keli en Max waren aan de beurt. Keli en Max moesten ook rabiës geent krijgen omdat we in september op vakantie naar Duitsland gaan met ze.

Eerst waren Keli en Max aan de beurt. Bij een enting word er ook altijd een lichamelijk onderzoek gedaan en bij Max was alles goed. Twee entingen erin en klaar. Toen Keli. Ik rekende erop dat bij Keli ook alles goed zou zijn want ik had geen aanwijzingen dat er iets niet goed zou zijn. Ze is fit, ziet er voor haar leeftijd fantastisch uit en gaat nog heerlijk mee wandelen met ons en Max. Natuurlijk merken we wel dat ze ouder wordt en dat ze minder uithoudingsvermogen heeft bij het wandelen maar dat is niet raar omdat ze alweer 10 jaar is.
Helaas vond Daphne een bobbeltje in haar melklijst. het is moeilijk te zeggen of het bobbeltje goed- of kwaadaardig is en Daphne haar advies was dan ook om het zeker weg te laten halen om het te laten onderzoeken. We zouden er ook nu al voor kunnen kiezen om alle tepels met de melkklieren helemaal weg te laten halen. dat is een enorme operatie en het herstel zal ook een poos innemen omdat haar hele buik dan open is geweest. Ik heb overlegd met Lex en we kiezen ervoor om eerst het pakketje van tepel en melkklieren weg te laten halen waar de bobbel zit en afhankelijk van de uitslag te kijken wat we verder willen doen. eerst maar deze stap.

De afspraak voor de operatie is gemaakt; aankomende dinsdag wordt Keli geopereerd...... Ik vind dat toch wel hel spannend. Wat gaat er al uitslag uit komen en wat betekend dat voor het verdere verloop en de beslissingen die we moeten nemen. Met Lex heb ik afgesproken dat we één stap te gelijk doen en dus eerst maar eens zien hoe het dinsdag gaat en hoe ze dan weer hersteld. Ik heb dan een aantal dagen vrij en dus kan ik haar goed in de gaten houden.

Even een up-date

Want het is nog steeds erg druk hier in huis. Sterker nog, het wordt steeds drukker. De 9 kittens worden steeds energieker en ondernemender en dan is 9 rond racende monstertjes een hele hoop om om je heen te hebben. Maar....tegelijkertijd is het ook zo leuk:-)

Ze zijn alweer 9 weken en het afscheid gaat al in zicht komen. Komende week alles weer ontwormen en volgende week maandag komt de dierenarts hier thuis alles enten en dan gaan in het aansluitende weekend al 4 van de kleintjes verhuizen.

Ik geef jullie een lijstje waar de kittens heen gaan want daar ben ik best wel trots op:-)
Het nest van Fynn en Flo.
Eerst de fawn katertjes;
- Elvis; hij gaat wonen bij Alicja en Nick en zij hebben al zijn "volle" broertje Logan uit het vorige nest van Flo en Fynn
- Lenny; Hij gaat wonen in Frankrijk bij Karine. Zij gaat met hem fokken.
- Waylon; Hij gaat wonen aan de overkant van de straat bij Sabine, Peter, Yorrick en Julian. Zijn nieuwe naam wordt Whisky.
De fawn poesjes;
- Adèle; zij gaat wonen in Italië bij Emanuela en ook met haar gaat er gefokt worden.
- Kylie; zij is het enige kitten wat nog niet is besproken. Mocht er niemand komen voor haar dan mag ze hier blijven wonen. Ik wil toch graag een kitten van Fynn aanhouden en dat zou Kylie dus kunnen zijn. Het komt dan wat eerder dan gepland, maar ach....ze is zo leuk dat ik dat helemaal niet erg vind.
De blauwe katertjes;
- Armin gaat emigreren naar België samen met zijn zusje Aisha. Zijn nieuwe naam wordt Nebbio.
- Bruno gaat ook een eind weg wonen, helemaal in Noorwegen samen met een Noors wildkleur poesje wat iets ouder is dan hij. Hij heeft als tweede naam Kiachero erbij gekregen. Zijn blauwe zusje wat vorig jaar naar Noorwegen is verhuisd heet Yeti Kiachero of Bahir Dar, dus dat is leuk, ze zijn duidelijk broer en zus.

Het nest van Tess.
Twee wildkleur poesjes;
- Halima gaat wonen bij Dick en Dorinda met als nieuw maatje een Britse korthaar die zich gedraagt als een Bengaal:-) ze zal in haar nieuwe huis Jillian genoemd worden.
- Aisha gaat naar België om samen met Armin bij Hermine en Dirk te gaan wonen. Haar nieuwe naam is Syrah.