maandag 27 december 2010

Het gaat redelijk met Nimah. Ze lijkt al wat dikker te zijn geworden en ze loopt af en toe door het huis, maar....het grootste gedeelte van de dag ligt ze nog in de badkamer op de verwarming. Ze gaat dus mee op vakantie naar Drenthe want haar antibiotica kuur is verlengd en ook heeft ze er wat bij gekregen tegen allergie/astma. Eens kijken of ze nu harder gaat opknappen en of het probleem met haar luchtwegen weer terug komt als we dat medicijn afbouwen. Dan weten we dat de aanleiding voor de longontsteking een allergie en/of astma is.

Ook Fay gaat mee op vakantie. Zij is nog steeds erg fel regen de andere poezen in huis en dan vooral tegen Tess. Om rust te creëren in huis nemen we Fay ook mee. Dat is ook gezellig voor Nimah want deze twee dames samen dat gaat prima samen. Als we terug komen dan gaan Stavros en Jima al snel verhuizen en dan kunnen we zien of de verhoudingen tussen Fay en de andere weer normaal worden. Ik hoop het wel want anders moeten we aan andere dingen gaan denken en daar ben ik -nog- niet aan toe.

Rana, Keli en Max staat een leuke week te wachten. Heerlijk in het huisje in het bos, de baas de hele dag thuis en heel veel aandacht en lekkere wandelingen. Wat wil een hond nog meer. John en Marion zijn ook op hetzelfde park in een huisje met Beau, Kane en Romy, dus er zullen vast ook gezamelijke wandelingen worden gemaakt en dat is altijd heel gezellig. Ook erg leuk om te zien is dat Max dan heel erg onderdanig is naar Beau en Kne en meestal tussen ons blijft lopen. Waagt hij zich even een stukje verder, in de buurt van Romy bevoorbeeld, dan hoeft één van de mannen van Romy maar naar hem te kijken en Max loopt weer bij ons. Wij vinden dat altijd geweldig want normaal is Max niet zo snel onder de indruk en heeft híj meestal het gevoel dat hij heel wat is. Nu zien we hem in eens als een klein ventje met enorm veel onzag voor papa Beau en "ome Kane".

donderdag 23 december 2010

vervolg poezies....

Eerst even een up-date over Nimah:
Nimah krijgt nu elke dag een injectie met haar anti-biotica kuur van me en dat lijkt wel goed te gaan al haalt ze nog steeds wel behoorlijk rochelend adem. Maar de longontsteking was ook fors en dus zal het tijd kosten om te genezen en bij te komen want ze is echt graatmager.

En dan weer een nieuw probleem; Fay!

Een dag of 3 geleden begon Fay raar te doen. Echt heel agressief tegen alles en iedereen in huis, incl. ons. De kittens konden niet bij haar in de buurt komen en ook als Keli haar een lik wilde geven- wat normaal heel goed kan- werd ze aangevallen. Zag ik opeens de honden weg stuiven omdat Fay ze greep. Lex was weg, dus hij had nog niets gemerkt maar toen hij thuis kwam en werd belaagd door Fay was hij pisnijdig en ze moest maar inslapen....Had later wel spijt van zijn opmerking, maar wilde wel de volgende dag naar de DA. We dachten zelf aan iets in haar hersens, maar de volgende dag was ze wel weer liever dan daarvoor, maar wel onbetrouwbaar. Toch naar de DA om te horen wat haar gedachtes waren en de mogelijkheden. Ze is toen opgenomen om haar gedrag te kunnen zien en wat onderzoekjes te doen. Vanmiddag haalde ik haar weer op en er was niets uit het bloedonderzoek of het neurologische onderzoek gekomen. Ze was daar ook heel lief geweest, dus gewoon zoals wij Fay kennen. Ik met haar naar huis en daar werd het al snel duidelijk want ze was nog geen 10 min. thuis en toen begon het alweer. Ze nam haar aanvalshouding weer aan, dus de conclusie was makkelijk: Stress! Nu moeten we dus uit zoeken wat de stress veroorzaker is en dan; wat kunnen we daaraan doen. Ik heb al wel een idee want het lijkt alsof ze reageert op Tess die behoorlijk krols is. Hoe dat precies werkt weet ik- nog- niet, maar met wat tijd komen we daar hoop ik wel verder achter.
Al met al dus een hoop narigheid en daar zitten we niet echt op te wachten. Dit jaar heeft er erg veel tegen gezeten op dierengebied, dus ik hoop echt dat 2011 beter verloopt en dat we dan weer vooral plezier van alle dieren gaan krijgen.

De bedoeling is dat we dinsdag na Kerst een week op vakantie gaan naar Drenthe. Heerlijk met de honden een huisje in het bos en volgend jaar pas weer terug. Bas en Samenda én Jessie blijven thuis en zorgen voor de poezen, konijnen, cavia`s en vogeltjes, dus wij kunnen met een gerust hart op vakantie.Maar.....
Ik moet wel met een gerust hart op vakantie kunnen gaan want anders gaat het niet lukken. Ik kan Bas en Jessie niet opzadelen met een poes die injecties moet krijgen en een poes die iedereen aan wil vallen. Hopelijk zien we verandering in Fay haar gedrag als Tess niet meer krols is want dan weten we gelijk meer en hebben we even rust tot de volgende keer dat Tess krols is. Het blijft dus nog even spannend.

woensdag 22 december 2010

Poezenpraat......

Behalve de leuke fratsen die de kleine poezies uithalen, en waar we erg van genieten, hebben we ook weer wat zorgen over de poezen. Nimah heeft een longontsteking!
Ze was de laatste twee weken al niet lekker in haar velletje en dus ging ik met haar naar de dierenarts. Nimah levert altijd erg in als ze een nest heeft. Ze verzorgt de kittens fantastisch, maar vergeet zich zelf daarbij. Is Fay al lang gestopt met het laten drinken van de kittens, Nimah gaat gewoon door en neemt de kittens van Fay er ook wel bij hoor:-)
Dat ze magerder werd is dus niet zo verwonderlijk, maar ze was ook sloom en we hoorden haar een beetje rasperig ademen. De dierenarts hoorde dat haar longen schoon waren en dus kreeg ze een anti-biotica kuur- in pil vorm. Pillen zijn niet makkelijk naar binnen te krijgen bij een Abessijn en ik kan wel zeggen dat het in dit geval onmogelijk was. Terug dus om druppels voor haar te halen en dat ging een stuk makkelijker. even leek ze wat op te knappen, maar dat zette niet door en dus ging ik weer terug met haar om verder te laten kijken. De dierenarts wilde haar graag bloedprikken want ze hoorde en voelde niets bij het onderzoek wat ze deed. Dat bloed prikken is helaas ook mislukt. Als je wel eens een Abessijn hebt gezien die zich boos maakt heb je een idee waarom dat niet is gelukt.Ik kreeg een sterker middel mee om dat uit te testen en anders moest ze een dagje opgenomen worden om haar met een roesje te kunnen prikken. Ook deze keer leek ze wat op te knappen en dus gingen er weer wat dagen over heen voordat ik weer met haar terug ging. Het ademen werd alleen maar moeilijker en ze lag alleen maar sloom op de verwarming. Ook werd ze duidelijk dunner. Nu hoorde de DierenArts wel wat ik haar longen en dus heeft ze haar opgenomen om bloed te kunnen prikken en een röntgenfoto te maken. Daaruit bleek dat Nimah een fikse longontsteking had/heeft en dus bleef ze een nachtje bij de DA aan het infuus. Woensdag belde de DA dat ze weer opgehaald mocht worden en dat ze flink had gegeten en dat geeft dus een hoop moed. Ik heb haar antibioticakuur in injectie vorm mee gekregen zodat ik haar zelf kan prikken( komt mijn opleiding als -Z- verpleegkundige toch nog van pas)en hopelijk gaat ze nu flink opknappen en aankomen want ze is echt "graatmager". Haar ruggengraat steekt door haar velletje heen, dus ze mag eten zo veel als ze wil....en dat doet ze ook. Ze lijkt wel een uitgehongerde leeuw:-))

dinsdag 7 december 2010

Stavros..................

.............is terug! Vandaag is hij terug gebracht vanuit Den Haag. Toen hij hier weer in huis was stopte hij gelijk met miauwen. Dat miauwen heeft hij vol gehouden zolang hij is weg geweest. Bij alles wat hij deed, zelfs tijdens spelen, knuffelen en eten miauwde hij door. Alsof hij constant op zoek was naar zijn maatjes. Omdat hij elke 6 weken mee zou moeten reizen naar Zwitserland hebben zijn nieuwe baasjes niet door gezet om hem te laten wennen. Hun gevoel was dat hij zo`n reis en het iedere keer verplaatsen niet zou kunnen bol werken, omdat hij nu ook al zo gevoelig op deze verhuizing reageerde.

Ik ben gelijk aan het werk gegaan om een nieuw plekje voor Stavros te vinden en dat is gelukt!! Ik heb als eerste de nieuwe baasjes van Jima( het kleine blauwe poesje) gemaild. Mijn idee ws nl. dat de verhuizing voor Stavros makkelijker zou verlopen als hij samen met een ander kitten geplaatst zou kunnen worden. Omdat de nieuwe baasjes van Goba( het blauwe katertje) al een poes in huis hebben leek het niet zo`n goed idee om hun te vragen of ze Stavros ook wilde hebben. Dan zouden er tegelijk 2 Abessijnen in huis komen en dat zou heel sneu zijn voor Muis( de kat die ze al hebben) want dat zou dan ws. echte Abessijn terreur worden:-)
Dus samen met Jima lijkt de beste optie. Ik heb uitgelegd wat er is gebeurt met Stavros en daarbij de vrag gesteld of zij( tegen een gereduceerde prijs) Stavros erbij willen kopen. En vandaag kreeg ik antwoord.....Stavros verhuisd samen met Jima naar Utrecht:-)
Het lijkt deze moeder met 2 zoons ook wel heel leuk voor Jima om een maatje te hebben en beide zoons zijn ook erg gek op Abessijnen, dus aan aandacht zal het Stavros en Jima niet ontbreken. Ik ben erg blij met deze oplossing en heb er alle vertrouwen in dat het een geweldig twee tal is wat de nieuwe baasjes heel veel plezier zal gaan geven.

Omdat de familie met Kerst naar Hongarije( op familie bezoek want moeder is Hongaars) is zullen Jima en Stavros pas na onze vakantie gaan verhuizen en dus kunnen we voorlopig nog genieten van al het kleine spul in huis.

maandag 6 december 2010

Soms lopen dingen raar.............

Meestal is het fokken van kleine Abessijntjes alleen maar een feestje, maar er komen ook wel eens rare dingen bij kijken. Zaterdag vertrok onze Stavros naar zijn nieuwe mensen in Den Haag. Ondanks dat Stavros een wat schuw mannetje was, begonnen de mensen toch vol vertrouwen aan hem en ik liet hem vol vertrouwen naar hun toe gaan. Zulke lieve rustige mensen, daar zou hij zijn plekje wel vinden. Met geduld zou dat lieve karakter van Stavros wel naar boven komen, want dat hij een lief karakter heeft, daarvan ben ik overtuigd. Het grappige was dat ik hem vrijdag avond nog even een knuffel gaf en hem even toesprak over zijn vertrek van de volgende dag. Wat ik nog nooit had gehoord hoorde ik nu wel: Stavros begon te spinnen en zat heel rustig tegen mij aan. Dat geeft een heerlijk gevoel want natuurlijk is het voor mij als fokker ook leuker om een heel aanhalig kitten weg te laten gaan dan zo`n schuw ventje. Ik dus helemaal blij:-)
Zaterdag toen hij werd opgehaald was hij wel onderzoekend naar het nieuwe reismandje ed. maar komen bij zijn nieuwe mensen; nou nee. Maar....toen ik hem pakte om in het reismandje te doen zat hij weer even lekker rustig tegen me aan en dat was goed om te merken en te zien.
Dus daar ging Stavros!

Zondag avond had ik al een mailtje over Stavros en dat was wel schrikken!
Een citaat;
Meteen toen S. in zijn mandje werd gestopt begon hij al te miauwen en dat is sindsdien niet meer overgegaan. Ook niet nadat hij bij ons thuis uit zijn mandje was verlost.
Hij is compleet in paniek en getraumatiseerd en gedraagt zich merkwaardigerwijs totaal omgekeerd aan wat we tot nu toe bij jou van hem gezien hebben. Niet de timide en afwachtende kat die we bij jou aantroffen.
S. rent met grote angstogen door het huis en miauwt ondertussen de hele boel bij elkaar. Alleen als-ie van uitputting ergens in slaap valt is-ie even stil om dan bij het wakker worden, als hij beseft waar hij is, weer van voor af aan te beginnen. En het wordt gek genoeg alleen maar erger. Helemaal niet wat je van een Abessijn verwacht. Hij is of zoekende naar zijn maatjes of moeder of anderszins extreem ontheemd geraakt. We vinden het allebei vreselijk voor hem en hebben heel erg met hem te doen.

Hij jammert de hele dag door en - ook niet zo prettig - hij eet en drinkt nauwelijks.Dat hij zich erg timide en onzeker in de nieuwe omgeving voelt en zich in eerste instantie een tijdje achter een bank of onder het bed zou terugtrekken hadden we natuurlijk wel verwacht, maar wat we nu meemaken echt niet en dat doet ons veel pijn.


Dit soort dingen maken een hoop los bij ons want je gaat natuurlijk gelijk denken wat er zou kunnen zijn, maar vooral; wat is er aan te doen. Als optie hebben we nu gegeven dat Kioni - als ze dat zouden willen- ook bij hun mag gaan wonen.Dit heb ik hun gisteren ter overweging gemaild en vandaag zullen we telefonisch contact hebben. Dat vind ik wel heel spannend en natuurlijk hoop ik te horen dat het al veel beter met hem gaat en dat ze er in geloven dat dit met wat tijd goed zal komen. Mocht dat niet zo zijn en ze de optie Kioni erbij ook niet zien zitten, dan mag hij natuurlijk terug komen hier heen en zullen we uitkijken naar een nieuw huis met gezelschap van een andere Abessijn( of andere kat) om de overgang van een gezellig druk huishouden met meerdere poezen naar een nieuwe plek makkelijker te maken. Stavros is kennelijk een gevoelig ventje en dat is voor mij niet verbazend, dat had ik al verwacht. ik denk ook dat dit ventje een fantastisch maatje voor iemand zal zijn als hij zijn plekje heeft gevonden, maar daar heeft hij duidelijk even wat tijd voor nodig!

woensdag 1 december 2010

Katten show in Zutphen

Op 4 november ben ik naar de katten show in Zutphen geweest met Tess. Dit was een Abessijnen en Somali special en ik heb een verslag geschreven voor de Ticked, het blad van Rasvereniging Somali Abessijn Nederland. Ik zet het verslag hierbij want ik vind het zelf wel leuk geworden en hopelijk vinden jullie dat ook?!
Verslag van een super gezellige show-dag in Zutphen.

Op 7 november ben ik samen met vriendin, en mede Abessijn fokker, Astrid naar Zutphen vertrokken. Ik keek al een tijd uit naar deze dag omdat is al wist dat er ontzettend veel Abessijnen en Somali`s in waren geschreven. Omdat ik ondertussen veel mensen ken in het Abessijn wereldje had ik me er echt op verheugd om enorm – bij – te kletsen
Ook wist ik al dat er twee “jonge mannen”uit mijn cattery aanwezig zouden zijn en dat vond ik echt iets om naar uit te kijken. Twee nakomelingen van mijn poezen op een show en dan ook nog zulke mooie mannen. Allebei jong, kater en zeer geliefd bij hun “baasjes”. De één wildkleur en de ander blauw. Ja….ik had er zin in!
Omdat mijn beide Abessijn dames een nest hadden had ik alleen mijn nieuwe, uit Engeland geïmporteerde, wildkleur Somali poes Tess ( officieel: Stacym Winsom Woman) ingeschreven. Meestal probeer ik 2 poezen mee te nemen zodat ze steun hebben aan elkaar op een show, maar aangezien ik maar een klein “poezenvolkje” in huis heb werd het deze keer alleen Tess. Heel spannend vond ik het wel want het was Tess haar eerste show én Tess is mijn eerste Somali en dus wist ik niet wat ik moest gaan verwachten van de keuring. Ook was ik erg benieuwd hoe Tess zich zou gaan gedragen op de show. Nou daar had ik me niet druk over hoeven maken; wat een relaxte dame. Ze heeft de hele dag lekker in haar hangmatje in de kooi gelegen, vond het leuk als er iemand voor haar kooi kwam staan en wilde dan ook best even spelen door de tralies heen:-)
Dat ze een U2 scoorde was natuurlijk ook helemaal geweldig en vooral de opmerking dat ze een buitengewoon mooie ticking heeft doet me plezier. Zelf vind ik haar namelijk de mooiste Somali die er is en daaruit kun je lezen dat het wat mij betreft natuurlijk een U1 had moeten zijn:-)
Verder was het een super gezellige dag en met dat kletsen is het wel goed gekomen, ik heb me echt helemaal suf gekletst. Ook het feit dat SAN haar 20-jarig bestaan vierde op deze show heeft bijgedragen tot het plezier. Een leuk verrassingstasje voor iedereen met een Somali of Abessijn, `s middags een borrel én extra prijzen; SAN gefeliciteerd met de organisatie en met deze zeer geslaagde dag waar zoveel Somali`s en Abessijnen waren vertegenwoordigd.
Het was ook heel erg leuk dat Aygo( de blauwe kater uit mijn cattery) er was. Ik had hem voor het laatst gezien toen hij vertrok, ondertussen wel foto`s gekregen, maar hem in levende lijve zien was echt top. Had zijn eigenaar me al verteld dat Aygo een grote kater voor zijn leeftijd was….nou dat heb ik gezien, wat een flinke en mooi gebouwde vent zeg. En dat terwijl hij nog maar 7 maanden was.
Zorro( de wildkleur kater) had ik al vaker gezien omdat hij bij vrienden van ons is terecht gekomen. Dat was dus iets minder een verassing, maar natuurlijk ook heel leuk om hem weer te zien. Het blijft leuk als je de kittens die bij je geboren zijn een beetje te kunnen blijven volgen! Zeker als je daarbij hoort hoe blij mensen zijn met hun huisgenoot en reken maar dat ik dat regelmatig hoor over Zorro:-)
Ik kijk terug op een zeer geslaagde dag en kijk nu al uit naar de SAN dag in mei 2011.
Marjon Broek
Cattery “Bahir Dar”.