Poep.....heel veel poep

Het loopt echt de spuigaten uit! Behalve Keli zijn de pups nu ook duidelijk dun aan het poepen en ook Max deed gisteren mee:-( Dat geeft een hoop extra drukte, maar vooral zorg. We moeten nu drie dagen ontlasting van Keli verzamelen in de hoop dat daaruit duidelijk wordt wat het is, maar nog belangrijker; hopelijk krijgen we dan een afdoende behandeling. Al die nachten wakker worden omdat Keli naar buiten moet begint zijn tol te eisen. Lex en ik worden allebei kribbig, vooral tegen elkaar, en dat kunnen we er niet bij hebben. Ook het feit dat Lex morgen naar Polen moet voor 3 dagen is niet echt rustgevend. Want ik maak me bezorgd en kan dat dan niet delen met Lex. Maar....ook daar komen we wel door heen( hoop ik)
De kist van de pups was vanmorgen ook één grote strontbende en dus had ik gelijk een lekker klus toen ik net uit bed was. Gelukkig niet op mijn nuchtere maag want net als altijd had ik mijn ontbijt al op bed gehad van Lex:-))

Omdat het diaree verhaal wat besmettelijks zou kunnen zijn wat ook bij de poezen zou kunnen gaan spelen hebben Nimah, Fay en Senne "poezenkamer-arrest". Nimah en Fay zijn natuurlijk allebei drachtig en dus wil ik geen risico lopen dat daar de diaree ook toeslaat. Fay moet aankomend weekend bevallen en de kittens zijn buitengewoon kwetsbaar met hun geboorte gewicht van rond de 90gram. Gisteravond heb ik alles in de poezenkamer goed gesopt met dettol en vanaf nu mag je alleen nog naar binnen zónder schoenen die beneden hebben gelopen en mét ontsmette handen. Zo hoop ik de evt. bacterie buiten de deur te houden zodat de poezen gezond en happy blijven en er goed voor de komende kittens gezorgd kan worden.

Nee....saai is het hier nooit, maar soms zou het iets saaier nmogen zijn!

Druk druk druk

Je zou bijna denken dat ik niets te schrijven heb als er een paar dagen geen bericht komt op mijn log. Niets is minder waar want er verandert heel veel in het leventje van de puppen en dus ook in dat van ons. Sinds vrijdag hebben de puppen de huiskamer ook bij hun "leefruimte" gekregen. Ze waren al een beetje gewend aan de kamer als ik de kist schoon maakte en op een gegeven moment was het duidelijk; die kist werd te beperkt en dat lieten ze luidkeels horen:-)) Ze hebben nu dus de beschikking over veel meer ruimte, maar vooral, veel meer te ontdekken. Het zijn namelijk zeer snel ontwikkelende puppen die van alles willen ontdekken! De draden van de telefoon/pc zijn nu goed afgeschermd nadat Lex een pup uit de wirwar van draden moest bevrijden. Ook de keuken hoort nu bij hun terein en we proberen ze daar al heen te krijgen door het roepen van "puppyyyyyyyy`s". Ze kunnen dan eten in de keuken en omdat ze daarna meestal allemaal gaan poepen is dat ook makkelijk op te ruimen en hoeft Keli het niet allemaal weg te werken. De hoeveelheid wc papier die hier wordt gebruikt neemt dus ziender ogen toe en ook de was wordt steeds meer. Alle plasjes haal ik weg met oude handdoeken en je wilt niet weten hoe dat gaat ruiken....Lang leven de nieuwe wasdroger die vrijdag is gebracht want met al die puppywas kon ik die echt niet missen. Dat was de twee dagen dat de oude wasdroger kapot was al een ellende. Ik hou niet van natte was die overal in huis hing en heel slecht droogde vanwege dat "fantastische" weer dat we hebben.
De puppen eten nu 4x per dag vlees en dat gaat er heel goed in. Het lijken wel een stel wolfjes. Dat betekend dat ze steeds minder afhankelijk zijn van Keli en dat is fijn voor Keli want met haar gaat het nog steeds niet echt lekker. Het is bijna elke nacht raak met diarree en meestal horen we Keli wel tegen de deur krabben zodat we haar snel naar buiten kunnen laten. Helaas hebben we dat vanacht kennelijk niet elke keer gehoord. Ondanks dat Lex en ik er allebei een keertje uit zijn geweest met haar, had ze op twee plekken diaree neer gelegd. Dat is natuurlijk geen pretje om op te ruimen, maar wat vooral vervelend is blijft het feit dat Keli zich maar niet echt fit gaat voelen. Dat is zo ongewoon voor haar, Normaal loopt ze na een dag of 5 alweer vrolijk op de hei te rennen en geniet ze van die tijd zonder haar puppen. Ze is altijd super snel weer fit en dat was dan ook de reden dat we haar dit laatste nest hebben laten krijgen.....Het gekke aan het diaree verhaal is-vind ik- dat de puppen niet mee zijn gaan doen en ook diaree hebben gekregen. Kennelijk is het dus niets besmettelijks! Overdag heeft Keli ook eigenlijk geen last dat ze vaak naar buiten moet en als ze al poept zijn het redelijke keutels. En dan `s nachts....slaat het "diaree spook" weer toe???? Is het dan toch alle poep die ze van de pups weg werkt? Spaart ze dat overdag op? Ik ga nu maar proberen haar minder bij de pups te laten zodat ze minder poep binnen krijgt en haar darmen hopelijk een beetje tot rust kunnen komen. Voor de komende nacht wordt dat ook mijn tactiek; pups in de werpkist in de kamer en Keli in de gang laten slapen. Hopelijk pikt ze dat; slapen zonder haar kroost in de buurt. Ze is zo`n goeie moeder dat ze het moeilijk vindt om ze niet zelf te verzorgen( poep weg werken en constant kontjes wassen als ze ruikt dat er één moet poepen of heeft gepoept).

Steeds meer drukte....

....rondom de puppen. Ze worden steeds luidruchtiger. Ik heb net de "kist" verschoond en dan mogen de puppen even in de kamer lopen. Doordat de vloer van hout is- en dus glad- valt dat nog niet mee als je net op "eigen benen staat", maar toch vinden ze dat al wel heel erg leuk. Ze kunnen mama dan nl. ook weer vinden en proberen snel nog even een slokje te nemen. Keli vind dat al wat minder vaak goed en vandaar dat we zijn begonnen met geprakt vlees met puppymelk. Dat krijgen ze nu al 2x per dag en het gaat erin als "koek". Daarna mag Keli de pups- die helemaal onder zitten- en het bord schoonlikken en daarna is het echt wel nodig om de kist te verschonen want het kleine spul loopt geregeld door het bord met vlees:-)
Ik had ze net dus ook even in de kamer gezet zodat ik even kan soppen in de kist en "het bed" kan verschonen( schone handdoeken en daarover een laken, vast geplakt met dubbelzijdig plakband). Toen dat klaar was heb ik de pups weer in de kist gezet, maar......dat is maar zozo hoor. Na wat gemopper is iedereen in slaap gevallen behalve Sido. Hij loopt luid protesterend en schreeuwend door de kist, boos dat hij moet gaan slapen.
Je geloofd het niet, maar op dit moment is ook hij stil en in slaap. Het zijn natuurlijk nog echt baby`s en dus is het nodig om te slapen na zo veel ervaringen en inspanningen als eten, in de kamer lopen en bij mama drinken.

Verder is er deze week oook veel kraamvisite geweest. Behalve dat mijn neef Bart( 13 jaar en gek op dieren) is wezen logeren zijn Jarno( ook 13 jaar), wat as. pupouders en de overburen geweest. Heel veel geknuffel voor de pups dus en dat is goed voor ze. Zo doen ze positieve ervaringen met mensen op en dat is altijd ons grootste doel bij het socialiseren van de pups; leren dat mensen leuk zijn!!
Wat we wel merken is dat de pups daar erg moe van worden en als ze daarna liggen te slpen liggen ze behoorlijk te schokken van het dromen. Al die indrukken moeten dan ook verwerkt worden. Vandaar dat we wel proberen het bezoek te spreiden om het zo voor de pups in evenwicht te houden. Tenslotte moeten ze groeien van slapen en eten en dat is dan ook nog steds hun belangrijkste bezigheid, al zien we ze wel steeds meer spelen met elkaar. Ik heb dan ook-samen met Bart- wat speelgoed voor ze gekocht zodat ze ook kunnen gaan ontdekken dat je daarmee kunt spelen.

Blues en de puppen

Even melden dat het goed gaat met Blues. Ze is donderdag gesteriliseerd en ze logeert nu tijdelijk even in een hok van het pension. Ze moet nl. 2x per dag een spuitje druppels in haar bek. Dat is een pijnstiller en ontstekingremmer. Ze krijgt dat 5 dagen en dan mag ze weer in het grote hok samen met Scooter en Browny. Ik heb me ondertussen ook op het lijstje van de Franse Hangoor fokker laten zetten voor een oranje rammetje als toekomstige vriend voor Blues. We zien wel wanneer er één beschikbaar komt:-))))

Bij de puppen is er veel aan het veranderen. Ze groeien als kool en zijn nu tussen de 2000 en 1390 gram. De meest dikke is nog steeds: Steffi. Wat een heerlijke meid, ik heb nu al een voorkeur voor haar, maar helaas gaat ze niet blijven! Maar goed dat ze al besproken is:-)
Ze zijn in de afgelopen week begonnen met het "eten" van kwark met slagroom als voor zetje voor het vlees waar ze deze week mee mogen beginnen. Ze likken het vooral nog van onze vingers af, maar vinden het wel erg lekker. Ook zijn ze begonnen met het spelen met elkaar. Ze duikelen over elkaar heen, ze bijten in elkaar en je kunt duidelijk zien dat ze elkaar hebben ontdekt als speel kameraadje. Deze week zijn de eerste kinderen op bezoek geweest die in de werpkist mochten spelen met de puppen. Luka en Ole kwamen met hun moeder op kraamvisite en hebben zich geweldig vermaakt met het kwark geven en het knuffelen van de puppen. Luka en Ole hebben Roef "van ons" en zijn altijd blijven komen als er een nestje van Keli was. Dat is natuurlijk heel goed voor het socialiseren van de pups. Positieve indrukken opdoen met kinderen is heel belangrijk en ik ben dan ook blij dat zij daarbij willen helpen.Dit is spike bij Luka op schoot.
Het is schattig om te zien hoe de puppen zich dan gedragen, lekker likken aan de vingers, op schoot in slaap vallen en zelfs als een baby'tje in luka`s armen!
Dit is Sam slapend op Ole zijn schoot.

En hier dan Spike als een baby'tje in Luka`s armen.

Dierenarts

Goeiemorgen! Ik ben alweer terug van de dierenarts waar ik Blues moest brengen tussen 8 en 9uur. Ze wordt vanadaag gesteriliseerd in de hoop dat haar nachtelijke avonturen dan minder luidruchtig worden:-) De buurvrouw sliep de laatste nachten gelukkig weer lekker door, maar om herhaling te voorkomen gaat Blues vandaag toch "onder het mes". Wellicht is dat voor de toekomst ook nog eens handig. Mocht ik er op den duur nog een nieuw konijn bij willen- en dat wordt dan vast een zeker een Franse hangoor ram- dan kunnen daar geen kleintjes van komen. Nadat ik Bob en Beertje( beide Franse hangoren van zo`n 5 kg)te logeren heb gehad in "het pension", ben ik helemaal enthousiast over de karakterkop van dit konijnen ras. Vooral Bob was echt een geweldig konijn. Bovenin het hok had Lex een stapel stenen gezet om te voorkomen dat Bob en Beertje daar zouden gaan krabben op de plank( dit ook ivm geluidsoverlast in de nacht) en wat deed die gekke Bob; ging hij bovenop die stapel stenen zitten alsof hij zo zijn koningrijk overzag. Hij kreeg van mij dus al gauw de bijnaam "Koning Bob" en hoe goed dat bij hem paste bleek toen Carolien- de eigenaar van Bob en Beer- haar konijnen weer op kwam halen. Zij had Bob, aan de hand van zijn gedrag bij haar thuis, ook al die bijnaam gegeven!!Het zou leuk zijn geweest als ik een foto had van Bob op zijn "troon", maar die heb ik helaas niet gemaakt:-(

Maar, ik was niet alleen bij de dierenarts om Blues weg te brengen. Ik had Keli ook mee voor het inloopspreekuur want zij heeft weer diaree! De kuur anti-biotica was dinsdag op en nu heeft ze toch weer diaree. Omdat ik toch richting de dierearts moest vanmorgen heb ik Keli gelijk mee genomen. We blijven ons op deze manier natuurlijk ongerust maken en dan is het fijn als ze even helemaal nagekeken kan worden. Ik was bang dat er iets achter gebleven zou zijn in de baarmoeder aardoor ze ziek zou zijn, maar daar is volgens Daphne- de dierenarts- geen aanwijzing voor. Ze stinkt niet naar ontsteking en de baarmoeder voelt soepel. Ze kon wel voelen dat de darmen aan het "klotsen" waren bij het onderzoek. De temp. van Keli is ok. en dus zoekt Daphne het eerst in een driedaagse tabletten kuur om de darmen helemaal schoon te maken. Omdat Keli nog zoogt is ze natuurlijk beperkt in wat ze haar voor kan schrijven, maar dit middel mag gelukkig wel. Als ze na die drie dagen niet verbeterd dan moet ik natuurlijk weer contact opnemen.
Het is echt jammer dat het deze keer tijdens het nest wat minder lekker met Keli gaat want we zouden haar zo gunnen dat ze er net zo van zou kunnen genieten als de andere keren. Zeker omdat dit de laatste keer voor Keli is.

Vandaag.....Senne

Senne is onze nieuwste aanwinst en is het poesje wat ik in het weekend van 7 en 8 augustus op ben wezen halen in Engeland. Ik had al beloofd om wat meer over haar te vertellen en wat foto`s te plaatsen, dus die belofte kom ik nu na.
Zondagavond hebben we Senne nog apart gehouden van alle andere dieren want zo`n ontmoeting met de poezen en honden wilden we haar besparen na zo`n lange reis. Maar maandag ochtend moest het ervan komen. Ik heb de deur van de kattenkamer open gezet en zo konden Nimah, Fay en Senne kennis gaan maken. Wat al opviel op zondagavond, toen ze gelijk de keuken ging onderzioeken, bleek nu weer; Senne is nogal onverstoorbaar. Ze keek eens naar Nimah en Fay, maar ging gewoon op haar gemakje verder met het onderzoeken van alle ruimtes boven. Dat werkte bij Nimah heel goed want zij ging vrij snel maar eens snuffelen bij Senne om te zien wie dat vreemde, harige, onderzoekende monstertje nou wel zou zijn. Beetje geblaas, maar niets van betekenis. Met Fay heeft het wat langer geduurd, maar Fay is ook een wat heftigere kat in haar reacties dan Nimah, dus dat verbaasde ons niets. De eerste twee dagen is Senne boven geweest omdat ik de honden als een heftige kennismaking voor haar zag en dus hebben we het rustig aan gedaan. Nadat het duidelijk was dat het tussen Nimah,Fay en Senne al heel goed loopt, heb ik Senne mee naar beneden genomen. Haar op de klimpaal in de kamer gezet en daar heeft ze, hoog op haar uitkijkpost, alles goed zitten te bekijken. En na een dag of 2 is ze van haar uitkijkpost afgedaald en wandelde ze gewoon door de kamer. Het gekke is dat Rana, Keli en Max helemaal niet op haar reageren. Ze hebben volgens mij niet eens in de gaten dat er een nieuw poesje in huis is. Senne is niet bang, loopt onverstoorbaar door de kamer en dus zien de honden geen gedrag waarvan ze het vreemd vinden...We kunnen dus vaststellen dat de introductie van Senne hier in huis buiten gewoon goed is geslaagd! En dan heb ik het nog niet eens gehad over haar lieve, aanhankelijke gedrag naar mensen toe. Wat een schat ven een poesje hebben we in huis gekregen:-)) Altijd in voor een aai of een knuffelbeurt en ook nog zo speels dat het een plezier is om haar om je heen te hebben. Jullie begrijpen het al....ik ben verliefd op ons nieuwe huisgenootje!

Stampend konijn!

Vandaag over Blues. Ik zou over van alles kunnen schrijven; de pups, Keli, het konijnenpension, over ons nieuwe poesje Senne, maar het wordt.....Blues. Blues is ons grootste konijn; een blauwe Vlaamse Reus voedster van een kilo of 6. We hebben haar al sinds oktober vorig jaar. Ik heb haar gekregen van Lex voor mijn 45e verjaardag en ze kwam in oktober omdat ze toen oud genoeg was. Nu is Blues een geweldig konijn. Behalve dat ze echt heel erg mooi is, met enorme oren, is ze ook nog eens buitengewoon vriendelijk. Altijd als ik haar kom voeren komt ze gelijk naar het deurtje en pakt het groen of het lekkers wat ik heb gewoon uit je handen. Maar....soms is ze er alleen maar op uit om een ommetje te maken buiten het hok en hupt met grote sprongen het hok uit. Dat is niet de bedoeling en dan duw ik haar maar gewoon weer terug. Zo`n zwaar konijn pak je niet zomaar op, dat duw je gewoon terug;-)
De laatste weken is Blues erg druk, met stampen, knagen, aan het gaas trekken en meer van dat soort lawaai makende dingen. Wij hebben daar niet zo veel last van maar...onze buurvrouw wel. Slaapt al nachten niet meer door al dat lawaai en kwam dat toch maar eens vertellen vorige week. We( nou ja Lex dus) hadden al stenen in het nachthok gelegd en de buurvrouw moest dat wel toegeve, het gestamp was niet meer te horen, maar....al die andere dingen wel:-( Dus.....ben ik gelijk begonnen met het dubbele gaas uit het hok knippen. Maar.....de buurvrouw werd een beetje boos, want....Blues maakte nog steeds lawaai en ze sliep al een paar nachten helemaal niet meer. Raar hoor, wij slapen op de zelfde afstand en hoorden niets, maar.....we willen echt niet dat er iemand last heeft van onze beesten en dus gaan we verder met onze pogingen om Blues stil te krijgen. Nou ja...na allerlei ideeën en oplossingen wist ik het niet meer en was ik er aan toe om een nieuw huis te gaan zoeken voor Blues. Tot ik op mijn werk mijn collega Dennis sprak. Hij is hobbyfokker van Nederlandse hangoor konijnen en dus weet hij heel veel over konijnen. Voor hem was het gelijk duidelijk; Blues heeft nesteldrang of paringdrift en gaat daardoor lawaai maken. Dat doen Dennis zijn vrouwtjes konijnen ook en hij laat ze dan dekken. Dat is bij Blues geen optie want zo`n Vlaamse Reus kan wel 10 jongen krijgen. Ik ben gek op fokken maar 10 lampreien( officiële naam voor een jong konijntje), nou nee!! Ik hoop dus dat de oplossing is om Blues te laten steriliseren en dat ze dan af is van haar "natuurlijke driften". En vooral...dat ze `s nachts haar gemak houdt want een buurvrouw die niet kan slapen, dat willen wij niet op ons geweten hebben!

Natuurlijk weer....Keli en haar puppen.

Het gaat echt beter met keli. We zijn er nu al 4 nachten niet meer uit geweest voor haar en haar ontlasting is weer op te pakken in een zakje. Ik heb nu dan ook het idee dat ze weer lekker aan kan gaan sterken. Ze eet ook weer goed en ze kijkt weer wat waakzamer uit haar ogen. Gelukkig maar want die kleine witte "monstertjes" drinken haar nu echt helemaal leeg. Gisteren bij het wegen zagen we dat er al 3 boven de kilo wegen, dat Steffi nog steeds de zwaarste pup is en dat zij in 24u 148 gram gegroeid was!! Dat is toch niet voor te stellen op zo`n hummel, zoveel groeien. Het is echt niet overdraven als we zeggen dat we ze zien groeien.Dit zijn de puppen in de wasmand. Ze liggen daarin als ik de werpkist ga verschonen zodat ik alles even lekker kan schoonmaken. Nieuwe handdoeken erin, tafelkleed er over heen en doordat dit allemaal vast geplakt is met dubbelzijdig tape, blijft het allemaal mooi strak liggen. Keli zorgt ervoor dat er maar weinig schoon te maken is want alle poep van de puppen wordt nog door haar weg gewerkt( lees; opgegeten). Alleen zie ik af en toe een natte plek van een plasje, maar als Keli de kans krijgt likt ze dat zelfs nog op. Wat dat betreft is de verzorging van het kleine spul nu eigenlijk nog een "eitje". Wacht maar tot ze over een paar weken door de huiskamer lopen en overal poepen en piesen.......

Keli en haar pupjes

Met Keli haar pupjes gaat het allemaal prima. Ze groeien nog steeds lekker en het is duidelijk te zien dat de oogjes aan het open gaan zijn. Als de oogjes echt open zijn dan zien de pupjes er ineens heel anders uit en als dan ook de oortjes nog los zijn gekomen( ook de oortjes zitten dicht geplakt en gaan iets later open als de oogjes) dan zijn het ineens hondjes ipv "molletjes".
De pups zijn al tussen de 317 en 450 gram gegroeid in een "dikke" week, dus Keli geeft weer prima voeding.
Met Keli zelf gaat het wat minder. Zij is al sinds de geboorte aan de diaree en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ze geeft zoveel van zichzelf weg aan de pupjes, dat het wel belangrijk is dat het met haar ook goed gaat. De eerste dagen kun je het je nog wel voorstellen; na al die nageboortes en de vermoeienissen van een geboorte is het niet zo gek dat ze diaree heeft. Maar afgelopen vrijdag- na heel wat onrustige nachten- heb ik toch de dierenarts maar gebeld om een soort van "honden norrit" te vragen. Helaas hebben deze pilletjes niet gedaan wat we er van hadden verwacht en werd de poep van Keli in het weekend juist nog dunner en het naar buiten moeten- ook `s nachts- steeds vaker.
Maandag heb ik weer overlegd met de dierenarts en kon ik een anti-biotica kuur komen ophalen( die veilig is voor de pupjes) want er moet verbetering komen bij Keli. Ze had ook wat verhoging en haar oogjes keken nogal flets. Gisteren de eerste twee pillen gegeven en vanmorgen de derde. Met de dierenarts had ik afgesproken dat we vandaag( vanmiddag) verbetering moeten zien bij Keli, anders moet ik langs komen. We durven het bijna niet te denken, laat staan dat ik het durf op te schrijven, maar.....het lijkt erop dat het begint te werken! Vanacht hoefde Keli er niet uit om te poepen en ook vanmorgen bij het uitlaten.....geen diaree!! Pas tussen de middag hoefde ze weer te poepen en joepie....het wordt dikker. Het is echt idioot hoe je de poep van je hond kunt bestuderen en hoe blij je kunt zijn dat het weer zo dik aan het worden is dat je het niet meer met de gieter hoeft weg te spoelen, maar het weer op kunt pakken in een plastic zakje:-)))
Waar we natuurlijk heel blij mee zijn is het feit dat de pupjes niet ook aan de diarre zijn gegaan, want zulke kwetsbare kleintjes kunnen natuurlijk lang niet zo veel hebben als hun mama. Maar....we kunnen pas echt ontspannen genieten van de pups als Keli ook helemaal hersteld is en zij ook lekker weer mee kan naar de hei of het bos én als wij weer ongestoord door kunnen slapen:-)

Back from the UK!

Vermoeid, maar heel erg tevreden met het resultaat van onze trip naar Engeland. We hebben daar twee geweldige Somal meisjes opgehaald bij een heel lieve Somali fokster:Kathy Hines. http://www.somalis.co.uk/homepage.html
Ook hebben we natuurlijk mama, een zus en nicht gezien en dat geeft een goed beeld van wat we kunnen verwachten van onze kleine SENNE! Want dat is de definitieve naam die dit meisje heeft gekregen. Ik vind het een elegante naam voor een elegant poesje. En wat een lieverdje,ze kwam gisteravond, net uit de auto, na een reis van bijna 10u, in de keuken al naar Lex om met hem te knuffelen!! Ook in de auto heeft ze zich geweldig gedragen. Allebei de dametjes hoor. Whiper- van Jacqueline- had het eerst best moeilijk, veel klachelijk gemiauw, maar dat was na een uurtje over en vanaf die tijd hebben de dames lekker gelegen, rond gekeken en geslapen. Is dat niet geweldig. Ik denk dat het feit dat ze met z`n tweeën waren daar emorm veel aan bij heeft gedragen. Je kunt je voorstellen wat het moet zijn voor twee van die jonge damtjes om uit hun vertrouwde omgeving weg te moeten, weg bij kun mama en andere Somali`s daar, met vreemde mensen mee, in de auto en dan ook nog zo lang.......Ik ben super trots op ze! Maar ook op ons zelf hoor. Ook Jacqueline had zoiets nog niet vaak gedaan. Net als ik nog nooit aan de "verkeerde" kant van de weg gereden en dan op die manier zo`n stuk van Engeland door kruisen. Dat hebben we TOP gedaan, hè Jacq?! Tel daarbij op dat Jacq. en ik elkaar pas twee keer hadden gezien en dan zo lang bij elkaar in de auto én op één hotelkamer slapen......Ook dat is prima gegaan. Jacqueline kletste volop, ik iets minder( ha ha), en dat was heel gezellig. Van alles uit gewisseld, over onze kinderen, onze mannen, onze exen:-)) en natuurlijk over poezen en andere dieren. Onderweg snel even naar de Burger King en hop weer verder.
Alleen op de terugweg kwamen we een beetje in tijd nood. Toen we Whisper en Senne in de bench( in de auto) wilde zetten bleek dat Senne door de tralies kon. Geen optie dus om zo met hen op pad te gaan. Gelukkig bood Kathy een bench van haar aan waar de dames niet door heen konden. Dit nam natuurlijk wel wat tijd, alles weer uit de auto, Kathy de bench zoeken enz. Afijn, uiteindelijk zijn we vertrokken en lieten we Kathy met de tranen in haar ogen achter. Ze zei wel dat ze er vertrouwen in had dat de beide dametjes goed terecht komen bij ons en dat is natuurlijk goed om te horen en voor haar fijn om te weten. Gisteravond laat nog even een mailtje aan haar gestuurd dat we weer veilig thuis waren:-)
Onderweg moest er nog even getankt worden, kregen we file( grrrrrrr) en toen hadden we nog maar 15 min. voordat het inchecken voor de trein/kanaaltunnel zou sluiten en moesten we nog wel anderhalf uur rijden, met zo`n kleine marge. Jacq. moest ontzettend nodig plassen, maar ik was streng....geen tijd, dat risico konden we niet nemen. Jacqueline benauwd, ik wat harder gereden dan zou mogen, wat vaker ingehaald ed. dan ik normaal zou doen, maar......10 min. voor de sluitingstijd waren we bij het inchecken en konden we nog naar de wc. voordat we op de trein moesten. Dat is een heel rare gewaarwording; Je rijdt over een perron schuin de trein in, gelijk naar boven( eng want daar houd ik niet zo van) en dan sluit je achteraan in de rij met auto`s. Je kunt onderweg uit je auto en dat viel ons mee want we wisten allebei niet wat we ons voor moesten stellen en dus vond ik dat best spannend. Nou helemaal niet nodig hoor, want het was prima, al vind ik de overtocht met de boot meer ontspannen.
Uiteindelijk om kwart voor 10(`s avonds) weer thuis, moe, maar uiters voldaan!
Nieuwe foto`s van Senne zal ik snel maken en in een volgend verhaaltje laten zien:-))

Pups and more......

Jullie zien het zeker wel, ik ben al helemaal in Engelse sferen. Morgenochtend om 9.00u vetrek ik naar Engeland om ons Somali meisje op te halen. Ik ben net nog even naar bed geweest want ik merk nu toch wel goed dat ik 4 nachten erg slecht heb geslapen naast Keli. En omdat het aankomend weekend veel energie zal vergen, vooral het links rijden in Engeland vind ik spannend, heb ik toch maar even een dutje gedaan. Verder is alles klaar voor de reis en de afspraken met Jacqueline- waar ik samen mee reis omdat zij ook een Somali meisje gaat halen- zijn gemaakt. Haar pik ik morgen om 9.30u op bij Bunnik en daar vandaag reizen we dan samen en dat is natuurlijk een stuk gezelliger:-)Op de foto beide Somali zusje: Stacym Winsom Woman( van mij) en Stacym Wicked Whisper( van Jacqueline)
Over het Somali poesje later meer. Dan weet ik hopelijk ook zeker hoe haar naam gaat worden. Het wordt Kioni of Senne!

Over de pupjes is ook een hoop te vertellen. Zij doen het zo goed, groeien als kool, laten zich goed horen en houden hun moeder goed bezig met al dat "gezuup". En daarbij zijn ze ook nog uiterst bewegelijk. Ze teigeren door de hele bak en dat is dan vooral op zoek naar mama`s tepels want wat heeft zo`n pup meer te doen dan alleen groeien, drinken en slapen.......wat een beperkt leventje:-)
Keli zorgt weer fantastisch voor haar kleine spul. Het is alleen jammer dat ze nog steeds diaree heeft. Lex heeft de afgelopen nacht naast Keli geslapen en hij moest er 5 keer uit om Keli te laten poepen. Het is gelukkig niet waterdun en soms poept ze ook zomaar een paar keutels, dus heel erg druk maken we ons er niet om, maar het is natuurlijk wel heel vervelend voor haar én voor Lex. Zo krijg je niet echt veel nachtrust. Ik mocht van Lex gewoon in bed slapen omdat ik uitgeslapen moet zijn om morgen naar Engeland te kunnen vetrekken; de LIEVERD.
Gisteravond bij het wegen bleek dat één van de kleine mannetjes 99 gram!! was gegroeid in de afgelopen 24 uur. Dat is niet kinderachtig hè?!. Waren de pups tussen de 335 en 490 gr. bij de geboorte, ze wegen nu al tussen de 565 en 730gr. Al die groei kracht wordt geleverd door "super mama" Keli. Wat een top teefje.
Je 5e nest hebben en dan weer zo goed moederen. Ze krijgt straks echt een zeer verdiend pensioen en zal vrij snel nadat de pups zijn vertrokken worden gesteriliseerd om te gaan genieten van het leven bij ons, met ons "oudje" Rana en haar prachtige zoon Max.

Onrustig nachtje.

Vanacht heb ik niet best kunnen slapen naast Keli en haar kindertjes. Keli had diaree en moest zo om de twee uur naar buiten om daar met een hoop geborrel leeg te lopen. Arme ziel. Of ze daardoor nou ook onrustig was met de pupjes dat weet ik niet, maar ze was veel bezig om ze te verslepen van de ene kant van de bak naar de andere kant. En dat gaat met een hoop geschreeuw gepaard want die kleine hummels laten echt wel horen dat ze het er niet mee eens zijn. Keli doet dat vooral als er meerdere bij elkaar liggen, maar één pupje ligt apart. Daar raakt ze wat van in de stress en begint dan heel onrustig met de pupjes te slepen. Meestal probeer ik dat te voorkomen door zo`n pup bij haar te leggen, maar ik heb ook geprobeerd om wat te slapen, dus ik zie het niet altijd. Gelukkig kan ik het dan snel voor haar regelen en dan is ze weer tevreden. Dat is dus juist de reden dat ik er bij slaap:-)

We hopen dat de diaree wordt veroorzaakt door alle dingen rondom de geboorte. Ze heeft natuurlijk heel wat nageboortes opgegeten, ze werkt nu alle poep en pies van de pupjes weg en ze moet herstellen van het hele gebeuren. Als dat zo is dan moet ze vrij snel weer gewoon gaan poepen want een zogend teefje aan de diaree......daar moet je toch niet aan denken. En al helemaal niet als de pupjes ook mee zouden gaan doen. Die zijn zooooo kwetsbaar......
Terwijl ik aan het schrijven was begon Keli net om me heen te draaien. Ik dacht eerst dat ze gewoon even bij de pupjes weg wilde om een beetje aandacht te krijgen, maar ik had het al snel door; ze moest naar buiten. En daar heeft ze- behoorlijk stevig- gepoept. Hoe blij kun je zijn als je naar de poep van je hond kijkt....:-))
Alleen gaf ze daarna wel een hele berg over, maar dan denk ik maar:,,gelukkig maar, dat is er ook weer uit".
Ik hou haar natuurlijk goed in de gaten, maar raak niet gelijk van streek hoor. Ze heeft een hoop achter de rug en dit zijn nog de "naweeën". Ze ligt nu al weer bij haar kroost in de bak en daar hoor ik al weer geslurp.

Pupjes!!

En vandaag kan ik het dan melden.....De pupjes van Keli zijn geboren! Zaterdag avond begon haat temperatuur te zakken en dus bleven Lex en ik wachten tot de bevalling zou beginnen. Toen er om 01.30u nog niets was gebeurt is Lex naar bed gegaan en ben ik op mijn luchtbedje bij Keli gaan slapen. Nou ja, slapen.....Eindelijk om half 8 was het zo veer. Keli werd erg onrustig en de bevalling was duidelijk begonnen. Lex uit bed gebeld en samen op wacht bij Keli. Ze had het zwaar, heel zwaar. Het duurde 3 kwartier voordat de eerste pup ter wereld kwam en in die tijd heeft Keli niet stil kunnen liggen, ze heeft het laken en de handdoek die in de werpkist lagen aan reepjes gescheurd en ze had duidelijk pijn. Niet zo gek, bleek later, want de eerste pup was een knoerd van een meid: 492 gr. Dit eerste meisje heet Steffi- naar Steffi Graf. Hans- een vriend van Lex- is nl. een enorme fan van Steffi Graf en toen hij hoorde dat dit nest met een S zou beginnen was daar natuurlijk zijn suggestie voor een naam: Steffi! En dat hadden wij hem toegezegd en dan moet je dat doen. Dus Hans, ter ere van jou, dit pupje heet STEFFI!


Ook deze keer nam Keli weer flink de tijd om te bevallen want nadat Steffi om 08.15u was geboren kwamen er, met flinke tussenpozen, nog 4 puppen. Alle vier jongens. De namen van de jongens zijn: Sam( naar Samenda, mijn schoondochter), Siep en Silas en Spike.
Toen er drie uur later niets meer bij was gekomen heeft Lex Keli even laten plassen want dat wekt meestal de weeën wel weer op als er nog wat zou moeten komen. Maar nee, hoewel Keli nog erg dik oogde kwam er niets meer. Omdat we hadden verwacht dat ze een groot nest zou krijgen, hebben we toch de dierenarts even laten komen om te voelen of er nog wat achter was gebleven in Keli`s buik. Hij heeft goed gevoeld, inwendig ook, dus geen pretje voor Keli, maar alles wat hij voelde was een lichte verdikking waarvan hij dacht dat het te klein zou zijn om een pup te zijn. Er kan natuurlijk altijd wat vuil zijn achtergebleven en dus heeft hij Keli een injectie met weeën opwekker gegeven en toen ik hij weer vertrokken. Na een uurtje( dat duurde langer dan verwacht) begon Keli weer te persen en kwam er een flinke klodder troep naar buiten. Dat was dat, dacht ik....Maar toen ze vervolgens weer ging persen kwam er.....nog een pup!!Echt een SURPRISE, maar omdat het een mannetje bleek te zijn, hebben we hem SIDO genoemd