De hummels vandaag

 Dit zijn de hummels vandaag!!
Ze groeien heel goed en bij het sorrel poesje zijn gisteren de oogjes al open gegaan!

Van de blauwe katertjes had ik de namen al gekozen;
Rafiki en Akiki
en voor de poesjes heb ik nu ook de namen vast staan;
Erindi, Etosha en Saadani.

Het gaat goed!!

De kittens groeien goed en Fiep heeft het helemaal onder controle met haar grote gezin. De kleintjes liggen heerlijk met z`n 5en tegen elkaar aan en hebben mooie ronde buikjes. Wat ben ik blij :-)
Ik kijk nu zonder angst in de doos. Als je achter elkaar een paar kittens verliest dan ben je gewoon bang om te gaan kijken omdat je bang bent weer iets te zien wat niet goed gaat. Maar gelukkig is dat niet zo en lijken ze alle 5 dik tevreden te zijn met mama Fiep.

De twee katertjes van Fiep wegen al in de 200 gram, dus dat zijn echte kerels. Ik heb ze ook een naam gegeven; Het Somali katertje noem ik Akiki en het Aby var katertje Rafiki . Twee Afrikaanse namen met dezelfde betekenis; Vriend
Als beide katertjes hun naam eer aan gaan doen dan zijn de mensen waar ze in huis gaan komen heel gelukkig.

Voor de poesjes van Noes ben ik nog aan het nadenken. Ik vind dat extra moeilijk omdat ik 1 van de poesjes zelf ga houden. Dan wil ik eigenlijk ook een naam kiezen die ik ook gelijk als roepnaam kan gebruiken. Ik denk daarbij aan namen van Afrikaanse natuurparken en zou dan komen op Erindi, Etosha en Saadani. Maar helemaal zeker ben ik nog niet, al vind ik Indi en Dani zeker mooi als roepnaam.

Over de kleurtjes van de kittens van Noes ben ik nog niet zeker. Het lijkt er op dat het 2 chokolaatjes zijn en 1 sorrel poesje, maar helemaal zeker ben ik daar nog niet over. Dit zijn de eerste kittens die hier zijn geboren die chocolat kunnen zijn, dus ik heb even de mening van andere fokkers nodig om zekerheid te hebben. Ik ga een duidelijke foto op facebook zetten en dan hoor ik wel welke kleurtjes ze hebben.

Met Noes gaat het ook goed. Hoewel ze duidelijk baalt van haar

romper doet het wel precies waar het voor dient....ze kan niet meer aan de wond likken en ik vind ook dat het er heel goed uitziet. Ook haar melklijsten zijn geslonken naar een normaal formaat, dus gelukkig heeft ze geen stuwing meer en lijkt het gevaar voor een melkklier ontsteking ook geweken. Ze heeft nog antibiotica vanwege de keizersnede en dus heb ik goeie moed dat ze snel zal herstellen. Ik hoop dat Noes en Mila dan ook eindelijk vriendjes gaan worden want Noes heeft dan in ieder geval geen last meer van haar hormonen. Zo snel ze is hersteld van de keizersnede zal ik Noes laten steriliseren en dan mag ze hier lekker leven als allerliefste huispoes.



Ik krijg weer positieve energie van deze ontwikkelingen.

Noes vervolg..

Had ik zo gehoopt op 2 nestjes zonder problemen.....helaas dat zit er niet in deze keer.

Helaas heb ik moeten concluderen dat Noes geen melk gaf aan de kittens. Niet omdat ze geen melk heeft, maar de kittens krijgen de tepels niet te pakken. Ik heb nog nooit zulke platte tepels gezien als die van Noes en helaas zijn ze zo plat dat de kittens er geen grip op kregen.
Ik merkte dat doordat de kittens ontzettend onrustig door de doos bleven kruipen en ze schreeuwden ook veel van de honger. Noes ging wel liggen maar ik kon zien dat de kittens geen tepel te pakken kregen en Noes werd daar ook erg ongedurig van. Daarom heb ik woensdag middag besloten om de kittens van Noes voorzichtig bij Fiep te gaan leggen.
De eerste 2 heb ik weg gehaald en Noes merkte daar niets van. Bij Fiep in de doos gelegd werden de kittens warm welkom geheten en ze mochten gelijk aan de tiet en er werd binnen een paar minuten gedronken!! Fiep kijkt heel blij en straalt uit dat ze heel blij is met haar grote gezin.
Wat later haal ik weer een kitten bij Noes weg en ook dat wordt met liefde verwelkomt door mama Fiep. En dan het laatste kitten...hoe zal Noes reageren als ze helemaal geen kindjes meer heeft??
Ik leg het 4e kitten bij Fiep en neem Noes mee naar beneden zodat ze niets hoort van de geluidjes van de kittens. Nu ze kunnen drinken bij Fiep hoor ik zowiezo bijna geen geluidjes meer- alleen een tevreden geslurp- en ze vallen ook al snel in slaap. Buikjes vol en eindelijk rust.

Noes is beneden snel tevreden. Ze vraagt heel veel aandacht die ze krijgt van mij en Lex en het lijkt haar niet veel te doen dat ze haar kindjes niet meer om zich heen heeft. Gelukkig wat er nog geen sterke band opgebouwd tussen Noes en haar kittens want dan was dit veel en veel moeilijker geweest. Ik had gehoopt dat Noes en Fiep samen zouden kunnen moederen en dat zou natuurlijk helemaal top zijn geweest. Noes en Fiep samen in een doos en samen zorgen voor het kleine spul. Helaas is Fiep weer enorm beschermend naar de kittens toe en ze vliegt dan ook alles aan wat haar kleine grut zou kunnen bedreigen. Het is mooi om te zien dat ik helemaal bij haar wereldje hoor en dat ik alles met de kittens mag doen maar Noes in de
buurt...dat gaat helaas niet lukken.

En nog is de drukte niet voorbij en kan het grote genieten nog niet beginnen..... Gisteravond zie ik dat de wond van Noes is gaan wijken. Ik weet niet of dat kwaad kan en besluit toch maar de dierenarts te bellen. Ik kan gelijk komen en hij is niet tevreden hoe het er uit ziet, dus de wond wordt gelijmd. Dan kan ik weer naar huis met een Noes die het allemaal maar niets vind en het lijkt wel of ze uit nijd de wond weer open likt én ze trekt ook aan het knoopje van de onderhuidse hechtingen. Weer bellen en weer terug naar de dierenarts. Het wordt weer gelijmd en deze keer krijgt ze ook een romper aan zodat ze er niet meer bij kan. Rust voor ons en voor Noes die zich lekker overgeeft aan haar vermoeidheid en lekker gaat liggen slapen op schoot.

Als ik `s avonds nog een keer kijk bij Fiep en de kittens, zie ik dat het katertje van Noes niet helemaal goed gaat. Ik leg hem aan bij Fiep en dan probeert hij wel te zuigen. Later ga ik weer kijken en hij lijkt toch achteruit te gaan. Ik geef hem wat melk en hoop dat hij daardoor net wat meer kracht heeft

om zich te redden tussen de andere 5 drukteschoppers. Helaas heeft hij de ochtend niet gehaald en dat betekend dat er van de 8 kittens nog 5 over zijn. Zou ik het nou hebben gehad met de verdrietige dingen? Het gaat me niet in de koude kleren zitten om 3 kittens te verliezen, te weten dat Noes niet geschikt is voor de fok én naar de dierenarts te racen omdat de wond van Noes een beetje open ging staan..... Ik wil zo graag gaan genieten van het kleine spul met super mama Fiep. Nu zit ik naast de doos en lijkt alles heel goed te gaan. De kittens weer gewogen en ze groeien allemaal. Het aby var katertje van Fiep heeft zelfs zijn oogjes al open!! Dat zijn de kleine dingen waar ik blij van wordt en die ik zo goed kan gebruiken.

Wat valt er veel te vertellen

Gistermiddag zag ik ineens weeën bij Noes!!
Boven stond alles al klaar om de bevalling te beginnen dus heb ik Noes mee genomen naar de slaapkamer. Wat spannend, nu zou ook Noes moeder worden.

Dat moeder worden was geen pretje voor Noes. Ik heb nog maar 1x in al mijn fokkersjaren zo`n zware bevalling gezien. Het duurde lang, de persweeën waren heftig en Noes mauwde ook heel hard. Met alle kracht die ze in zich had kreeg ze toch het eerste kitten eruit geperst maar wat een kracht en energie had dat gekost. Gelukkig deed het kitten het wel goed en dus was ik trots op Noes en kon het wachten op het volgende kitten beginnen.

Eerst geboren kitten van Noes

Het eerste kitten was geboren om 18u en en, ondanks dat ik best weeën zag, het volgende kitten liet lang p zich wachten. Na een uur of 3 kwam het persen op gang, maar dat schoot echt niet op. Het leek ook alsof Noes het niet meer op kon brengen om echt te persen en dus werd er ook niets zichtbaar van een volgend kitten. Toen dat ook na een half uur nog niet zo was, heb ik de praktijk gebeld om advies en het advies was om te komen voor een keizersnede.

Ik heb Noes dus in haar reismandje gezet, het kitten lag lekker warm in haar doos en ik op weg naar de Klomp. Daar wachtte Marijke op me en zij was al bezig met de voorbereidingen voor de operatie. Noes had het in de auto ook heel zwaar, maar de stress zorgde er niet voor dat ze alsnog een kitten ter wereld had gebracht( wat nog wel eens wil gebeuren in dit soort omstandigheden).

Ook kwam er een assistente om Marijke te ondersteunen en dus kon Noes onder narcose worden gebracht en de operatie beginnen. Het was geen verrassing dat er 3 kittens uitkwamen want dat hadden we `s morgens natuurlijk al op de röntgenfoto gezien. Het is toch echt een wonder als je die kleine hummels in handen krijgt, ze flink gaat wrijven én ze een druppeltje kregen om de narcose op te heffen.....en ze gaan dan ademen en bewegen. Drie gezonde kittens bevrijd uit mama`s buik en het zo goed doen, heerlijk. Het hechten is een inspannend werkje voor Marijke, dus het duurt nog een poosje voordat Noes klaar is. Dan kan ik met een bijgekomen Noes in haar mandje en 3 kittens in een warm doosje om 00 u naar huis.

Noes met 4 kittens, na de keizersnede

Thuis heb ik de kittens en Noes snel bij het schreeuwende kitten in de doos gelegd en dan komt er een beetje rust. Ik slaap lekker naast de doos en ook Noes slaapt goed want behalve de narcose, had ze natuurlijk ook al een heel zware bevalling achter de rug. En nu maar hopen dat de kittens de weg naar de tepels gaan vinden en zo hun melk binnen gaan krijgen om te gaan groeien.

wachten, wachten, wachten...

Zo relaxt ligt Noes er nog bij....

Het wachten totdat Noes gaat bevallen, gaat door. Ook vannacht is er weer niets gebeurt en dus heb ik vanmorgen toch even de dierenarts gebeld om te overleggen. Mijn angst was dat er een kitten dwars zou liggen waardoor de kittens niet in kunnen dalen en dat daardoor de bevalling niet op gang komt.

Ik mocht gelijk komen met Noes om alles even na te kijken. De dierenarts voelde niets geks, temperatuur goed en nog geen melk uit de tepels. Ws dus gewoon haar tijd nog niet. Daphne stelt voor om een echo te maken zodat we kunnen zien of de kittens nog kloppende hartjes hebben.
Noes wordt op een kussen gelegd, haar buikje wordt geschoren en dan de koude gel erop. Al gauw zien we een hartje kloppen en uiteindelijk lijkt het erop dat er 3 of 4 kittens in haar buik zitten. Daphne maakt ook nog een röntgen foto om zeker te weten dat er geen kitten voor de uitgang ligt. Die foto is heel snel gemaakt en er is duidelijk te zien dat er 4 kittens keurig liggen te wachten totdat ze naar buiten mogen.

Ik ben nu weer gerust gesteld. Het is gewoon de tijd nog niet voor Noes om te bevallen en er is niets wat me ongerust kan maken. Gewoon afwachten dus.
Ik ben wel blij dat ik ben gegaan en als Noes morgen middag nog niet is bevallen ga ik weer even met haar naar de praktijk om haar na te laten kijken. Meer kunnen we niet doen!

Ondertussen doen de twee katertjes van Fiep het prima. Ik vind dan ook dat Fiep niet constant meer iemand om zich heen hoeft te hebben en dus heb ik haar met haar doos naar de logeerkamer verhuist. Ik kan dan gewoon weer in ons eigen bed gaan slapen en mocht Noes vanavond nog niet zijn bevallen dan slapen Noes en ik bij Lex of ik ga beneden in de huiskamer slapen met Noes. Maar ik hoop echt dat Noes straks ineens weeën krijgt en me verrast met 4 gezonde kittens.

het wordt nog verdrietiger

Omdat ik merk dat mijn weblog wordt gelezen en mensen enthousiast reageren dat ik gelukkig nog 3 kittens heb, schrijf ik gelijk maar het vervolg op mijn vorige verhaaltje.

Vanmiddag is het fawn poesje ook dood gegaan. Eigenlijk hetzelfde verhaal als bij het blauwe poesje. Ook dit kitten groeide de eerste 3 dagen goed en gisteravond zag ik dat het wat was afgevallen. Niet gelijk paniek natuurlijk want dat kan gebeuren. Vanmorgen schrok ik wel want het leek, net als haar blauwe zusje, nogal levenloos. Omdat ik het toch nog een kansje wilde geven heb ik het vocht onder de huid gegeven en ik heb het op een warm kruikje in mijn bed gelegd. Dat Fiep dit allemaal accepteerde zonder protest zegt eigenlijk al genoeg.....Fiep was er al achter dat ook dit kleine wezentje geen kans meer had. En dat klopte ook. Fiep heeft het kitten nog naar de doos gehaald en daar is het al snel ingeslapen.

Fiep met haar 2 zoontjes

Ik ben er echt verdrietig van. De vorige keer loopt alles op rolletjes met het nest van Fiep en nu moet ik van de 4 gezond ogende kittens er toch 2 gaan missen. Dat het niet aan Fiep ligt is volkomen duidelijk want de twee overgebleven kittens groeien mooi door en wegen ondertussen beide 142 gram.
Dan ga ik me natuurlijk toch afvragen wat het kan zijn dat deze beide poesjes dood zijn gegaan nadat ze aanvankelijk een goeie start maken. En dan kom ik toch uit bij de geboorte in de stoel.
Ik denk dat ze onderin het binnenwerk van de stoel stof hebben ingeademd en dat ze daardoor een longontsteking hebben ontwikkeld. Als je dan pas 1 dag oud bent zoals het blauwe meisje of  3 dagen zoals het fawn meisje, dan is het heel snel gebeurt. Ik heb 1x een poes gehad die een kitten in de kattenbak had gelegd. Dat kitten is toen ook dood gegaan, ws ook door het inademen van het stof in de kattenbak. Net geboren kittens zijn zo klein en zo fragiel, dan gaat het snel achteruit.

Ik voelde me ook schuldig. Altijd zit ik met mijn neus bovenop een poes die moet gaan bevallen en nu had ik niet in de gaten dat Fiep in de stoel was gekropen om haar baby`s te krijgen. Omdat ik bij haar nog niet rekende op de bevalling was ik wat minder op haar gefocust en hield ik Noes beter in de gaten. Gelukkig heeft Lex dat uit mijn hoofd gepraat. Ik kan niet elke minuut van de dag alles zien. Als ik even iets aan het doen ben dan kan er altijd wat gebeuren wat ik dan even niet zie. In al die jaren fokken heb ik pas 2x gezien dat een poes haar slijmprop verloor en dan nog kan de bevalling op zich laten wachten. Dat Fiep zo snel na het verliezen van die slijmprop 2 kittens in de stoel zou baren, kon ik niet weten.
Weer wat geleerd.....Fiep bevalt ontzettend snel en haalt niet perse de 65 dagen. Toen we nog met ons witte herder teefje fokte wisten we dat na 2 nestjes ook zeker....Keli heeft nooit die 65 dagen gehaald maar beviel altijd eerder.

Verdrietig vervolg.....

Tijdens de bevalling van Fiep is Noes constant in de logeerkamer. Ik heb haar ook meegenomen in de hoop dat Noes en Fiep op die manier het gevoel zullen hebben dat ze het samen doen. Noes ligt lekker op het bed en af en toe komt ze even bij de doos kijken. Ze staat op mijn schoot over her randje van de doos te kijken en ze vind het maar een vreemd gebeuren.
Ik hoop dat ik in de logeerkamer kan slapen bij Fiep en met Noes.
Dat gaat helaas niet lukken want de dames beginnen te grommen naar elkaar.
Ik heb Fiep dus met haar kindertjes in de logeerkamer gelaten en met Noes ben ik beneden in de huiskamer gaan slapen- op het bed van Lex.
Helaas is er `s nachts niets gebeurt bij Noes en dus laat ik Noes bij Lex in de huiskamer en ik ga bij de doos van Fiep zitten. Fiep is ontzettend blij dat ze mij ziet en kruipt bijna in me.

`Middags komt Jessie( mijn dochter) op bezoek en samen zitten we gezellig op het bed in de

logeerkamer. Het valt ons op dat er één kitten niet helemaal goed lijkt en als ik het oppak blijkt het ook erg koel te zijn. Ik rol het in mijn trui om het wat warmte te geven, maar het is mij wel gelijk duidelijk dat dit niet goed is. Dat zie ik ook aan de reactie van Fiep. Zij vind het prima dat ik het uit het nest haal en ze komt even bij haar kitten ruiken als het in mijn trui ligt. Zou het een gezond kitten zijn dan zou Fiep veel feller reageren en het kind gelijk terug willen slepen in de doos.

Na een poosje komt Fiep weer kijken bij haar ernstig verzwakte kitten. Ze pakt het op en neemt het mee in de doos- apart van de andere 3 kittens. Ze draait zich helemaal om het kitten heen en het is duidelijk dat Fiep afscheid aan het nemen is. Ik heb dat één keer eerder mee gemaakt in het verleden en dat is ontroerend mooi om te zien. Natuurlijk ook heel verdrietig want het blauwe poesje was goed begonnen met drinken en ineens draait dat helemaal om. Niet lang daarna slaapt het kitten in.....

De andere 3 kittens doen het gelukkig goed maar ik vraag me wel af of dit het kitten is wat het bij de geboorte moeilijk had om op gang te komen. Misschien dat er dan toch iets verkeerd was??

In de avond verhuizen Jessie en ik naar de slaapkamer van Lex en mij zodat we tv kunnen kijken. De doos van Fiep verhuist gewoon mee en zolang Fiep ons maar in de buurt heeft vind ze alles goed.
Daarom lijkt het een goed plan om Fiep met haar kittens bij Lex op de slaapkamer te laten staan en slaap ik met Noes in de logeerkamer.
Ook deze nacht gebeurt er helaas weer niets bij Noes en dus beginnen we aan de zondag zonder een tweede nestje.

het gaat altijd anders....

Het was allemaal zo leuk geregeld en gepland door mij, maar ik kon ondertussen toch weten dat niets gaat zoals je verwacht.
Mijn idee dat Noes en Fiep samen zouden kunnen moederen is niet uit gekomen.

Vrijdag was ik druk met het in de gaten houden van Noes. Ik wilde niet het risico lopen dat de bevalling zou beginnen zonder dat ik het in de gaten had en dus was ik constant bij haar in de buurt.
Helaas zag ik niet echt wat gebeuren al was ze wel constant, ontzettend aan het spinnen. Niet vanwege aaien of zo, maar gewoon aan één stuk door, almaar spinnen. dat betekende toch wel dat de hormonen aan het gieren waren, dus ik was gespannen.

Om een uur of half 4 komt Fiep bij me op schoot liggen en al snel zie ik 2 weeën en ze werkt haar slijmprop eruit. Nu zegt dat helemaal niet dat ze dan ook gelijk gaat bevallen, én omdat ze pas op dag 63 is, houd ik haar eigenlijk niet in de gaten daarna. Tenslotte is Noes aan de beurt en niet Fiep.

Een half uurtje later valt het me op dat zowel Max als Scooby gebiologeerd naar de fauteuil zitten te kijken en ze proberen ook hun kop onder de stoel te steken. Tegelijkertijd hoor ik gepiep.....Fiep is in de voering van de stoel( de kittens van het laatste nest hebben daar een gat in gemaakt en gebruikte het als verstop-plekje) gekropen en in een mum van tijd heeft ze 2 kittens ter wereld gebracht. Ik heb de voering verder kapot gescheurd en de kittens snel naar boven in de doos gebracht.

Natuurlijk loopt Fiep achter me aan want de kittens piepen en haar moeder gevoel maakt dat ze met me mee wil. Ik leg de kittens in de doos en loop even naar de badkamer om min handen te wassen. Zie ik Fiep als een "razende roeltje", met een kitten in haar bek, de trap weer af rennen en ze verdwijnt weer in de stoel. Mooi niet....
Weer haal ik de kitten uit de stoel en leg het boven weer in de doos. Deur dicht en zorgen dat Fiep voor haar kroost gaat zorgen. Fiep blijft nu wel in de doos en anderhalf uur later zijn er nog 2 kittens bij gekomen. Ik twijfel een beetje of ze leeg is want ik vind haar nog een beestje dik, maar ze zoogt haar kittens netjes, dus ws is ze wel klaar. Zo lang een poes nog niet klaar is met bevallen willen ze vaak nog niet echt dat de kittens gaan drinken en Fiep doet dat wel.

Het laatste kitten komt een beetje levenloos ter wereld en ik moet even flink wrijven om het op gang te helpen. Dan begint het te ademen en het lijkt goed te gaan. Moeder Fiep ligt er tevreden bij en de kleintjes doen goed hun best om de tepel te vinden. Wat zit de natuur toch prachtig in elkaar!!

Het zijn 3 blauwe kittens waarvan, volgens mij, 1 Somali( langhaar) en 2 Abessijn variantjes en 1 fwan kitten( ik denk een Somali poesje, maar ben daar nog niet zeker over)

Fiep is nog wel snel onrustig, maar als ik maar in de buurt van de doos blijf zitten dan is het goed. Loop ik even weg om bijv naar de wc te gaan dan loopt ze schreeuwend achter me aan. Er zit dan niets anders op dan me op de logeerkamer te installeren met mijn laptop, telefoon, libelle enz om me hier te vermaken.

Kraamkamer is klaar

Vandaag ben ik bezig geweest met het inrichten van de "kraamkamer" voor Noes en Fiep.

Ik heb twee plekjes ingericht als werpdoos. De eerste is een grote doos met een lekker warmte kussentje erin. Daarop lekker handdoeken, een fleece-dekentje en een hydrofiel luier( tip van Gea :-))

Ook het camping bedje van onze kleinkinderen heb ik ingericht als werp-nest. Misschien vinden ze het wel een heerlijk plekje. Ook dat is een lekker zacht plekje geworden en makkelijk schoon te houden door de hydrofiel luiers die goed uit te wassen zijn. Dat ze wit zijn heeft vast ook nog een leuk effect op de foto`s die ik ga maken van de hummels( ja toch Gea?!)

De kattenbak, de weegschaal, een schrift om de geboorte tijden te noteren, mijn namen lijst en eet- en drink bak staan klaar. Vanaf morgen kan Noes gaan bevallen en ik kijk er naar uit! Ik vind het ook heel spannend omdat het haar eerste bevalling wordt, maar het is vooral positieve spanning die \overheerst omdat ik altijd blij wordt van de kleine poezies. Morgen ga ik ook bij de dames slapen op de logeerkamer, dus laat ze maar mooi op tijd bevallen want dan kan ik na de bevallingen weer lekker in mijn eigen (water)bed gaan slapen.

Zo gauw er nieuws is over geboren kittens, zal ik dat gelijk melden hier op mijn weblog. Voor de mensen die op mijn wachtlijstje staan voor een kitten zal ik proberen zo snel mogelijk te zien of het katertjes en/of poesjes zijn en welke haar soorten.

Het begint op te schieten

Nog zo`n 10 dagen voor Noes en 12 voor Fiep en dan moeten de kittens geboren worden. Zoooo spannend.

Ik ben al aan het voorbereiden. Een grote doos ligt al op de logeerkamer om ingericht te worden als werpdoos. Ook heb ik een echte kitten weegschaal in huis. Voelt echt heel professioneel haha
Omdat het dekken van een paar poezen natuurlijk wat geld oplevert heb ik een aantal dingen voor de poezen gekocht. Een heel mooie curver reismand waarvan ik er al 1 had. Super handig ding en nu heb ik er 2, een mooi hol waar de katten lekker in kunnen kruipen, die weegschaal dus én een nieuwe mand voor Scooby.
Omdat hij steeds in het kattenmandje ging liggen heb ik precies hetzelfde mandje voor Scooby

Scooby in het kleine mandje

besteld, maar dan groter. Nu hebben die rare honden dus een nieuwe verdeling....Max in het iets grotere mandje- waar hij natuurlijk amper inpast- en Scooby in het poezenmandje- waar hij amper inpast. Het is een heel gek gezicht om ze beiden zo te zien liggen.

Ik denk dat ik de poezen mama`s samen in de logeerkamer laat zodat ze daar rustig hun kittens kunnen krijgen. Ik wil ze heel graag samen houden zodat ze vanaf het begin alles samen meemaken. In de logeerkamer kan ik ze `s nachts ook goed horen en dat is een fijn idee. Overdag kan ik de babyfoon er bij zetten zodat ik kan volgen wat er gebeurt. Omdat de kamer niet zo groot is kan ik het ook goed verwarmen en ik heb natuurlijk ook nog de elektrische voetendekentjes die ik in de doos leg. Het wordt `s nachts echt koud- ook in huis-, dus ik zorg dat de kittens het goed warm hebben in hun nest.

Er is kittenmelk in huis en spuitjes, mocht het nodig zijn om bij te voeden, en verder hebben ze straks gewoon tijd en aandacht nodig.

De eerste kittens van Beer zijn geboren

Donderdag 3 november zijn aan het eind van de middag 2 kittens geboren. Zij zijn de eerste kinderen van Beer en dus heel bijzonder voor mij. Het zijn 2 katertjes en ws zijn de kleurtjes lilac en sorrel.

Amy met haar eigen kittens

Ik had al een paar dagen een "hot-line"met Gea, de fokker waar deze twee kruimels geboren zijn. Mama Amy was op maandag uitgeteld na 65 dagen dracht en dus begon het spannende wachten eigenlijk al in het weekend. Dagen gingen voorbij zonder dat er iets gebeurde....
Omdat Amy`s eerste nest was geboren met een keizersnede was het extra spannend en wilde Gea het natuurlijk heel goed in de gaten houden. Als het weer een keizersnede zou moeten worden wil je dat natuurlijk wel in de gaten hebben.

Donderdag ochtend begon Amy wat vocht te verliezen en dus waren we hoopvol dat de bevalling zou gaan beginnen. Maar veel vocht later én heel wat uren later was er nog niets door gezet. Gea is even naar de dierenarts geweest om te zien of er niets dwars lag waardoor de bevalling niet kon doorzetten, maar niets van dat alles. Amy kreeg een injectie om de bevalling op te wekken en ze mocht weer mee naar huis.

Kleurig 5-tal

Daar volgde een zware bevalling en het duurde lang. Zo lang dat Gea besloot om naar de dierenarts te gaan. Er hing al een poosje een staartje uit, maar verder kwam het niet. Ws zou het dan wel een keizersnede worden, Maar toch niet.......in de auto werd het eerste kitten geboren!! Gea is over de stoel naar achteren geklommen om Amy bij te staan en daar was dan- na lang wachten- toch het eerste kitten en gelukkig langs de natuurlijke weg. Ze konden dus weer naar huis. Daar werd later het tweede kitten geboren en toen was het nestje compleet.
Amy was gelijk dik tevreden met haar kleine spul en de kittens vonden de weg naar de tepel goed, dus na alle stress, een heel mooi resultaat.

tevreden mama Amy met haar 5 kittens

Maar....het wordt nog leuker.... Gea kreeg de vraag of zij misschien 3 wees-kittens bij Amy zou willen accepteren zodat deze kittens- gevonden in een spouwmuur op een bouwplaats- een goeie start zouden krijgen in hun leven. Natuurlijk moet je daar even over nadenken, maar Gea had gelijk al wel de overtuiging dat Amy deze kittens makkelijk zou accepteren. En dus....werden de kittens `s avonds gebracht en heeft Amy ze liefdevol geadopteerd als haar eigen kinderen. Het 3 tal krijgt nu dezelfde gezonde moedermelk, de zelfde verzorging en aandacht van mama Amy als haar eigen 2-tal. Hoe mooi is dat!! Gea, top gedaan!!