zaterdag 29 november 2014

Het gaat goed met Scooby

Scooby is zo`n leuk ventje! We genieten enorm van zijn vrolijke en speelse karakter. ook met Max is hij helemaal vriendjes al geeft Max wel duidelijk aan dat hij niet altijd zin heeft in de spelletjes van Scooby. Max is natuurlijk toch ook een stuk ouder dan Scooby en dus is hij duidelijk minder speels dan Scooby.
Scooby vind het ook heerlijk om tegen Max aan te kruipen om te slapen. Max vind dat meestal ook wel prima en het is een heel vertederend plaatje om die kleine Scooby naast de grote Max te zien liggen.

Afgelopen zondag is Scooby samen met Lex begonnen met de puppy cursus. Natuurlijk heel spannend voor ons allemaal maar ook hier liet Scooby zien een stabiel mannetje te zijn. Er werd geoefend met vuurwerk en dat deed Scooby helemaal niets. Hij bleef gewoon rustig naast Lex zitten en leek het eerder leuk dan eng te vinden.

Het commando "zit" gaat al best heel goed met Scooby maar het lopen aan de lijn leverde wat meer
problemen op. Scooby ging gewoon lekker op zijn kont zitten en verzette geen stap meer. Hij zat duidelijk te wachten totdat hij wat lekkers zou krijgen en dus kreeg Lex wat aanwijzingen van de "juf" om dit gedrag te doorbreken. Het is soms moeilijk om streng te zijn tegen zo`n klein ventje, maar het moet wel. Scooby is buitengewoon slim en hij weet a goed wat hij wil en niet wil. Consequent blijven is bij dit ras een eerste vereiste. Dat hadden we  al gehoord, maar dat laat Scooby ook duidelijk zien. Maar...als we alles maar leuk maken dan doet Scooby graag mee.
In de afgelopen week heeft Lex verder geoefend met "zit en blijf" en Scooby pakt dat heel goed op. Morgen weer naar cursus en eens kijken of hij het daar dan ook goed laat zien.

We proberen ook steeds wat nieuws toe te voegen aan de ervaringen van Scooby. We zijn deze week naar de Intratuin geweest zodat hij kennis kon maken met veel mensen. Dit ging heel goed. Hij heeft ook lekker in het winkelkarretje gezeten en onder ging alle drukte heel rustig. We hadden ook veel bekijks want iedereen vind zo`n puppy schattig om te zien. Daarna is Scooby dan wel heel moe, maar dat geeft niets. Hier thuis krijgt hij tijd om bij te komen. Ook het wennen aan Luuk en Sarah gaat heel goed. Luuk is helemaal niet bang en vind Scooby heel leuk. Het is leuk om te zien dat het andersom ook zo is!
Ook worden de rondjes die we lopen al wat groter zodat hij steeds meer aan het verkeer gewend raakt.

Voor komende week staan een bezoek aan een restaurant, wandelen in het wandelwagentje en een bezoek aan het winkelcentrum gepland. Het is de bedoeling dat Scooby zo aan alles gewend raakt dat we hem overal mee naar toe kunnen nemen. Het oefenen in het meerijden in de auto is dus belangrijk en ook dat gaat steeds beter.

We zijn al dik tevreden hoe het gaat met Scooby, maar....er is nog een hoop te leren samen :-)

dinsdag 25 november 2014

Al heel wat denkwerk gedaan....

Over Ayla heb ik advies gevraagd aan wat bevriende fokkers en daardoor heb ik mijn gedachten beter op een rijtje gekregen.

Ik hoorde van Jacqueline een vergelijkbaar verhaal over haar sorrel Somali poes Whisper( zus van mijn overleden-, en nog steeds gemiste, Tess). Ook zij was tijdens het nest stoer en ook zij zag Jacqueline als "boe-vrouw". Whisper heeft Supralorin gekregen om haar hormoonhuishouding rust te geven én Jacqueline is een tegen offensief begonnen. Whisper vaak oppakken, even verwennen en weer neer zetten zonder "iets engs"te doen.. Dat heeft resultaat gehad; Whisper is een stuk toegankelijker geworden.

Marielle wees me nog op alle veranderingen die hier zijn geweest voor Ayla,de laatste tijd. Keli weg gevallen, nieuw hondje erbij, eerste nestje gehad en niet in de laatste plaats...alle spanning en drukte rondom de ziekte en situatie van Lex. Natuurlijk voelen onze poezen dat en de één zal daar anders op reageren dan de ander.

Astrid vroeg zich nog af of ons huishouden wel zo druk is?! We hebben mààr 2 honden en 3 poezen en we zijn maar met z`n tweetjes thuis....

Alles op een rijtje gezet en ik denk dat ik eruit ben!
- Ayla krijgt supralorin zodat ze een lange periode krijgt om weer wat in gewicht aan te komen. Haar nest en alle krolsheden daarna hebben veel energie van haar gevraagd. Ze is dan niet meer om de 2 weken krols en het is ook geen gedoe met de pil- die ook nog nare bijwerkingen kan geven.
- Ik laat haar in januari opnieuw testen op PL en mocht ze dan nog steeds PL1 hebben, dan zoek ik een nieuw thuis voor haar, maar dan heeft ze eerst de kans om in haar vertrouwde omgeving wat stabieler te worden. Mocht ze PL vrij zijn en zie ik dat ze opknapt door dikker te worden én meer vertrouwen te krijgen, dan blijft ze hier en mag ze later ng een keer een nestje krijgen!
Verder ga ik een charme offensief in ga zetten. Kijken of ik haar door meer- en fijne aandacht kan laten zien dat ik heus niet zó eng ben.

Bedankt dames voor het meedenken! Ik denk dat Ayla deze kans verdient. Zij is een prachtig poesje en ik heb tijdens haar nest gezien dat er ook een fantastisch karakter in haar verborgen zit. Nu is het mijn taak om dat een kans te geven om naar voren te komen.

maandag 24 november 2014

Over Ayla

Ayla heeft een prachtig nestje gehad dit jaar en ze heeft het ook heel goed gedaan!
Tijdens de periode van het nest was Ayla wonderbaarlijk aanhalig en weerbaar. Normaal is zij een vrij schichtig poesje, maar nu kwam ze naar mensen toe en schrok ze ook veel minder snel. Dat was prachtig om mee te maken en voor de mensen die een kitten van Ayla kregen natuurlijk heel goed om te zien.

Helaas heeft dit stoere gedrag zich niet meer laten zien nadat de kittens weg zijn gegaan. Ze is zo mogelijk nog schichtiger geworden en ik vraag me af of ze wel happy is in ons drukke huishouden.... Ze is zowiezo bang van kleine kindertjes en dus is ze veel in de kattenkamer als Luuk en Sarah hier zijn. Dat is natuurlijk nog niet zo erg want Luuk en Sarah zijn hier tenslotte niet heel de week. Maar...ze is ook bang voor mij als ze maar het idee heeft dat ik iets met haar wil gaan doen. Ik heb nog nooit rare dingen met haar gedaan, maar natuurlijk wel een paar keer een pilletje aan haar moeten geven. Dat is kennelijk al genoeg om mij te zien als de grote "boe-vrouw".

Verder speelt er nog wat met de uitslag van het Patella Luxatie onderzoek wat in de zomer is gedaan bij Ayla. Patella Luxatie heeft betrekking op de knie schijfjes en de mate waarop die weg kunnen schieten en- wel of niet automatisch- weer terug schieten.Ik kreeg een berichtje van de fokker van Ayla dat Ayla`s moeder en zusje PL 1 uitslag hadden gekregen ( de knieschijfjes zijn weg te drukken, maar schieten vanzelf weer terug, ondanks dat Ayla`s moeder in het verleden "vrij" was) en dus was haar advies om Ayla ook te laten testen. Dat heb ik gedaan en ook Ayla kreeg als uitslag PL 1. Dat betekend dat de poes er helemaal geen last van heeft, maar het is natuurlijk niet wenselijk om hiermee verder te gaan in de fok. Nu kunnen hormonen invloed hebben op de PL uitslag en Ayla zoogde- geen stabiele hormoon balans dus. Verder was Ayla nog erg jong- iets meer dan een jaar en ouder dan ander half jaar is de beste periode om te testen.

De kittens van Ayla mogen dus niet verder in de fok, maar verder voorzie ik geen probleem bij haar kittens.
Mijn idee was om haar in januari te laten her-testen omdat haar hormonen dan stabieler zijn én ze is dan ook een half jaar ouder. Wellicht is er dan niets meer te vinden van instabiliteit. Maar....omdat Ayla niet echt happy lijkt en ze ook erg dun is- stress?- vraag ik me af waar ik goed aan doe.

- Hou ik haar aan de pil totdat ze in januari opnieuw getest kan worden op PL en bij een goeie uitslag nog een nestje zodat  ik een kitten kan houden en dus haar lijn behoud
-  laat ik haar Supralorin geven zodat ze minimaal een jaar geen last heeft van de hormonen, laat ik haar ook opnieuw testen op PL en kijk ik dan wat ik verder met haar wil óf
- hak ik nu de knoop door en ga ik een nieuw thuis voor haar zoeken zodat ze in een rustiger omgeving én gesteriliseerd kan gaan genieten van nog heel veel jaren een gelukkig leven??

Deze keer wil ik doordacht een keus maken en alle opties goed hebben bekeken voordat ik een definitief besluit neem. Zodat ik niet, net als bij Suus, later moet toegeven dat ik de verkeerde beslissing heb genomen en dat dan terug moet draaien.

zondag 23 november 2014

Scooby en Max

Hoewel het nog steeds heel moeilijk is om foto`s te maken van Max en Scooby is het toch gelukt om in ieder geval iets op de foto te krijgen. Die gekke Max is echt bang van het pingeltje van het fototoestel. Als hij lekker samen met Scooby ligt óf aan het spelen is met Scooby, loopt hij gelijk weg als hij dat pingeltje hoort omdat ik het fototoestel aan zet. Rare hond!

Fynn

In april 2013 heeft Fynn zijn Supralorin gekregen zodat hij een poos niet vruchtbaar zou zijn en daardoor ook niet zou sproeien in huis. Hoe lang die Supralorin werkt is verschillend per kat. Bij
Fynn
Fynn werkte het lang, maar......in september leek het toch eindelijk uitgewerkt te zijn. Op mijn verjaardag zagen we Fynn in de ren Suus dekken en dus is er weer hoop op kittens van Fynn.
Kennelijk was de "lust" weer terug maar er zijn helaas geen kittens van gekomen. 

Ondertussen zijn we natuurlijk al weer twee maanden verder en Fynn kreeg weer een kans om een poesje te dekken. Astrid heeft een blauw Abessijn poesje wat ze graag gedekt wilde hebben. Op het moment heeft ze zelf geen actieve dekkaters, dus kwam ze op het idee om Fynn het poesje- Mosi- te laten dekken.

Mosi met haar vorige nestje
Dat moet een prachtige combinatie zijn; een prachtig gekleurd blauw Abessijn poesje samen met onze geweldig lieve en mooie blauwe Somali Fynn! Ik vind het zo`n interessante combinatie dat ik daarvan ook wel graag een poesje wil hebben. Dat zal dan een Abessijn variant poesje worden, dus met kort haar.

Astrid heeft Fynn opgehaald om bij haar in het kater verblijf kennis te maken met Mosi. En nu maar hopen dat de dekkingen deze keer wel tot resultaat zullen leiden. Toen Fynn na 4 dagen weer thuis kwam had hij zo de smaak te pakken dat hij Suus ook gelijk maar heeft gedekt. Spannend dus of Suus en/of Mosi drachtig zullen zijn. We wachten het af!

Verder komt er in januari een fawn kleurig Abessijn variant poesje bij ons wonen vanuit Engeland. Zij is geboren in september en is in januari groot genoeg om te verhuizen naar Nederland. Ik weet nog niet wat haar stamboom naam is, maar ik heb al wel een paar namen in gedachten die ik graag wil gebruiken. Ik denk aan Yoko, Neera, Jinah of Indy. Omdat ik ook nog het plan heb om van een nestje van Ayla een kitten te gaan houden kan ik voorlopig vooruit met namen geven.

Waarom ik een kitten van Ayla wil gaan houden zal ik de volgende keer schrijven.

vrijdag 21 november 2014

Jurre heet Scooby

Doordat de laptop een poos kapot was heb ik geen verhaaltjes kunnen schrijven de laatste twee weken. Maar.....hij is weer gemaakt en dus zal ik snel beginnen want er is best een hoop gebeurt op "beesten gebied".
Ons pupje is gekomen en op de ochtend dat we hem zijn gaan halen hebben we besloten om hem
Scooby te noemen. Geen Pelle, geen Jurre, maar Scooby dus !
Hij is zooooo leuk.
Ik plaats alvast wat foto`s en zal de komende dagen meer vertellen over de belevenissen met hem :-)

Helaas lukt het niet goed om leuke foto`s te maken van Max en Scooby die aan het spelen zijn. Zo gauw Max het fototoestel aan hoort gaan komt hij overeind en komt hij bij mij kijken. Daar moeten jullie dus nog even op wachten en dat is jammer want het is zo leuk om die grote Max te zien spelen met zijn kleine vriendje Scooby. Scooby zijn koppie verdwijnt geregeld helemaal in de bek van Max :-)

zaterdag 1 november 2014

Jurre gezien

Afgelopen woensdag zijn we naar Twijzelerheide geweest om bij de fokker naar onze Jurre te kijken.
Wat een bak vol met puppen zeg. Ze waren gescheiden in 2 groepjes om het een beetje overzichtelijk te houden. De moeder was er ook niet zo veel meer bij omdat zij echt een hekel begon te krijgen aan het voeden van alle 11 pups. Dat zal maar aan je zitten te sabbelen met die kleine scherpe tandjes en dan ook nog 11 keer.

We herkenden ons ventje meteen aan de vlek op zijn rug en dus hebben we hem even lekker in handen gehad. Wat een hummeltje. Zeker vergeleken met de witte herder pups die wij natuurlijk altijd gewend zijn geweest. Alle pups zijn razend enthousiast als je bij hen komt en dat geeft ons een goed gevoel. Laat Jurre maar komen!

Het begint nu echt op te schieten; vandaag zijn de pups 6 weken en over een kleine 2 weken loopt er hier dus een hummel rond. De puppy-opvoed boeken liggen alweer klaar om gelezen te worden, we zijn al bij een puppy-cursus wezen kijken, de bench is gekocht en ik heb een klein halsbandje. We zijn er klaar voor.

Ik denk dat we de komende tijd nog wel eens gaan denken; "waar zijn we aan begonnen", want na zo lang alleen volwassen honden in huis zijn we natuurlijk wel verwend.