Show in Oirschot

Gisteren ben ik samen met Astrid naar een kattenbshow in Oirschot geweest. Zij had 2 jonge katers- Kär en Gilat- mee en ik had Tess en Fynn mee. Om kwart over 7 stond ik voor de deur bij Astrid en zo togen wij met een auto vol spullen en katten op weg naar Oirschot. Daar waren we tegen half 9 en toen moesten we in de rij voor de medische keuring van de katten. Er wordt dan gecontroleerd of je katten geen ziektes hebben en of ze vlovrij zijn. Je gaat er vanuit dat je door die keuring heen komt, maar ik hoorde later dat er een aantal katten terug waren gestuurd met bijv. vlooien. Je zult maar uit Den Helder zijn gekomen en dan terug worden gestuurd....Afijn, wij mochten gelukkig gewoon door en dan kun je beginnen aan het inruimen van je kooien. Gordijntje ophangen....?? Tussen de kooien van jou en je buren moet je gordijntjes hangen zodat de katten elkaar niet kunnen zien. Ik heb mijn gordijntjes in een leuk koeienmotief:-)Bij de gordijntjes horen in dezelfde print ook kussentjes voor op de bodem en een hangmatje wat je vast kunt knopen aan de spijlen. Zet er nog een kattenbakje bij en twee bakjes met voer en water en de dag kan beginnen. Natuurlijk moesten Fynn en Tess de kooi even verkennen, maar vooral Fynn legde zich al snel relaxed naar in zijn hangmatje. Tess was deze keer wat gestrest, dus dat was wel een beetje zielig. Moesten we ook nog twee keer naar de keurmeester want er deed iemand examen in het keuren van de Somali`s en Abessijnen en later moesten we nog naar de "echte" keurmeester. De keurmeester was enthousiast over Tess, maar ze kreeg geen titel omdat ze niet in "showconditie" was. Ik kon niet anders dan haar gelijk geven want Tess is op het moment erg mager na al die weken krols zijn en ze zit ook niet goed in het haar. De keurmeester was wel duidelijk dat Tess zeker haar titel had gekregen als ze wel in conditie was geweest en ze zag zeker potentie in Tess. Ik dus tevreden:-)

Tussendoor moest Astrid met één van haar katers naar de keurruimte en toen stond ik daar even bij te kijken. Op dat moment ontsnapte er op een andere tafel een poes en dat is natuurlijk heel vervelend in zo`n volle zaal waarin je niet weet wat je poes gaat doen. In een poging om die poes te pakken ben ik flink gewond geraak. Ik pakte die kat, maar hij/zij pakte mij. Een flinke haal van de nagels over mijn arm en hand en een beet in mijn andere arm. Ik kon de kat dan ook niet houden en die werd even later in de gang gepakt. Ik ben maar langs de EHBO gegaan want het zag er nogal heftig uit en ik werd netjes verzorgt door een meneer van de organisatie. De plekken gespoeld onder de kraan, ontsmet en vervolgens verbonden. Het zag er indrukwekkend uit want hij was zeer scheutig met het verband erom heen. Twee onderarmen in het verband en mijn handpalm met een grote pleister. Ik moet eerlijk zeggen dat het wel behoorlijk pijnlijk was. De rest van de dag liep ik dus met 2 witte onderarmen:-)

Fynn heeft het op de show en bij de keurmeester zeer goed gedaan. Hij was heel relaxed en vond het allemaal wel interessant. Hij kreeg een zeer goed keurrapport en dat is natuurlijk altijd fijn, ook al had ik dat wel verwacht, het is toch best spannend hoor. Hij kreeg een U1 en dat betekend eerste van zijn categorie. Omdat hij pas een half jaar is kon hij nog geen titel halen. Maar...hij is een belofte voor de toekomst ha ha.

Om 18u was de show afgelopen en toen zijn we weer op huis aan gegaan. Ik zette Astrid thuis af en was zelf om kwart voor 8 weer thuis. Dat was dus een lange maar gezellige dag met een goed resultaat. Ook weer wat bekende mensen gesproken op de show en dan ben je wel helemaal "af" als je weer thuis bent hoor.
Toen heb ik ook maar eens gekeken hoe het er onder het verband uit zag en dat viel mee. Mijn handpalm en arm zien er goed uit, maar de plek van de beet is wat dik en behoorlijk pijnlijk. Ik heb 2 jaar terug nog tetanus gehad, dus dat zit goed en nu moet het gewoon genezen.

(Baki) Darwin

Het derde kitten mag natuurlijk niet ontbreken...Darwin. Ook hij heeft de harten van "zijn mensen" al gestolen zoals jullie hieronder kunnen lezen. Ook het wennen met de andere poezen in huis- Lyra en Magic- gaat goed!

Hoi Marjon,

Alles goed met jullie en de poezen, honden en konijnen??

Darwin groeit als kool, hij kan echt heel veel eten!!! We wegen hem elke week even om te kijken hoeveel hij aankomt, nu 1800 gram.
Ook speelt Darwin ontzettend veel met ons en lyra, zelf magic wordt er door aangestoken en doet soms een poging tot.
Lyra en Darwin roetsjen dan achter elkaar door de kamer. Als hij in de tuin mag dan krijg je hem bijna niet meer naar binnen, druk met spelen en vliegen vangen, waar hij heel goed in is!!!
En hij slaapt zo zoet tussen ons in of zijn nieuwe truc is onder de dekens, dat is wel heel erg lekker warm ;-)
We zijn echt dol op hem!!


Thanx voor het wormen advies, binnenkort ontwormen we ze alle drie.


Lieve groetjes Joki en Tjeu

Kiridh Britt

Ook over Kiridh een uitgebreide mail. Kiridh is Kiridh blijven heten en dat vinden wij natuurlijk heel erg leuk omdat wij deze naam hebben verzonnen:-)

Ha Marjon en Lex,
nou, met een hele werkweek achter de rug kunnen we rustig stellen dat Kiridh haar plek wel gevonden heeft in ons huishouden! Ze is al gewend aan de routine van huiskamer (als wij er zijn) en werkkamer en hal (als wij er niet zijn).

Ze eet uitstekend, en speelt zich helemaal dol en woest soms! Haar favoriete spel op dit moment is met speelmuis aan koord aan hengeltje. Als wij de hengel zwieren, rent ze razendsnel heen en weer achter de muis aan. Ze springt hoog de lucht in en weet weer op haar pootjes terecht te komen. Als wij de hengel niet bedienen en zij toch wil spelen, sleept ze met de muis in haar bekje het koord en de hengel achter zich aan. Het mooiste is dan om de muis door het handvat van de fruitschaal te duwen en dan kijken of je hem kunt terugpakken. Dat lukte niet, en toen probeerde ze uit of ze dan met de muis toch door kon lopen: het koord zat nu om het handvat gewikkeld, dus ze moest de hele fruitschaal meetrekken. Zoveel kracht bleek ze nog niet te hebben: verstoord heeft ze even naar het logge ding gekeken, en toen heb ik het koord maar teruggewikkeld, zodat ze weer verder kon.

Boef is inmiddels vaak geïnteresseerd in haar spel en volgt wat ze doet. Vanmorgen werd het prachtig. Ik gaf Boef het afgeknipte plastic strookje van een zak voer. Hij houdt er erg van om met sliertjes, strookjes en dergelijke te spelen. Het roze strookje schoof hij voetballend de keuken uit, naar de drempel van de huiskamer. En daar voegde Kiridh zich bij het spel. Om de beurt hebben ze het strookje even verder getikt. Na een paar keer moest Boef toch even laten merken wie de baas was, dus deed Kiridh een stapje terug.

Maar even later ging Boef aan het spelen met de groene papieren tas. Eerst hij erin, Kiridh stapte erbovenop, nieuwsgierig als ze is. Vervolgens Boef eruit. Dat was natuurlijk het signaal voor Kiridh om de zak in te sluipen.

Jullie zien het, Marjon en Lex, het gaat goed met Kiridh en er begint best een contact te ontstaan tussen haar en Boef. 's Morgens begroeten ze elkaar met neusje-neusje en likt en snuft Boef even aan haar nek, rug en staart. Kiridh staat dan gezellig bijna tegen hem aan, langs zijn zijkant.
We genieten ervan.
Zijn jullie al een beetje aan de stilte in jullie huis gewend nu, zonder kittens?
Hartelijke groet, Martin & Resi

(Asmara) Noa

Omdat ik zo veel leuke foto`s krijg én enthousiaste verhalen over de kittens van Tess en Zagato, ga ik daarvan maar eens wat op mijn weblog zetten. Ik ben zo blij met ons eerste nestje Somali kittens. Thuis verliep alles al zo goed en hebben we ontzettend veel plezier gehad van dit ondernemende drietal. Als je dan ook nog zulke leuke verhalen van de nieuwe eigenaren krijgt over hun nieuwe huisgenoot, dan is dat het mooitste wat je kan overkomen als fokker:-)

Goedemorgen Marjon,

Even een update over onze Noa.
Het gaat super. Het is een kleine dondersteen die alles leuk vindt. Vliegt als een eekhoorn door het huis en is nu ook (onder strenge toezicht) buiten geweest. Wat is de wereld dan opeens anders ;-)En wat heb jij haar goed leren jagen ;-) Ongelooflijk hoe Noa reageert op de vogels. In de Serengeti zou het niet misstaan. Zit er in gebakken hoor.
Noa eet alles en is super zindelijk.Zij is een allemans meisje maar heeft wel een sterke voorkeur voor Toos.
Na een uurtje dollen kan zij enorm slapen en doet dat het liefst in de armen, op de schoot, schouder of anders van Toos. Zalig uitrekken, spinnen en slapen.
Zoals je begrijpen zult, wij zijn erg blij met haar.

Ik hoop dat het ook goed gaat met de andere kittens.

Groetjes en tot de volgende mail ;-)

Ron en Toos

Ook over Darwin en Kiridh zal ik nog een verslag op dit blog zetten want die eigenaren zijn net zo enthousiast als "Ron en Toos".

Gisteren en vandaag....

Gisteren weer op stal geweest en zoals we gewend zijn op donderdag ochtend....het was weer droog met een waterig zonnetje:-)
We hebben niet gereden op de paarden, maar lekker grondwerk gedaan. Ik ben op het moment zo moe dat ik bang was dat ik er af zou vallen als ik erop zou gaan zitten, dus.....Nu moet je volgens mij alleen rijden wanneer je weet dat je genoeg energie hebt want zoals je in mijn vorige blog kon lezen; Dublin zou dat gelijk aanvoelen. Nu zijn we dus wat grondwerk gaan doen in de bak en dat is ook reuze belangrijk. We hebben er pionnen bij gehaald en een zeil en toen een soort van schriktraining gaan doen. Zeil op de grond en zien of de paarden er over willen lopen. Zeil....waar....Dublin loopt er zonder blikken of blozen over heen en kraakt het onder zijn voeten, hij blijft zo rustig. Het doet hem echt niets. Ook Marre van Kim doet het zonder problemen, maar Mouna van Sieneke vind het heel spannend. Zij is ook veruit het jongste paard van deze drie en dus is dat niet zo verwonderlijk. Wel krijgt ze duidelijk meer vertrouwen dan een vorige keer want ze komt veel dichter bij, snuffelt aan het zeil en staat er op een bepaald moment zelfs op met een voet. De aanwezigheid van Dublin en Marre, die beide zo onverschrokken zijn,zal hier zeker aan bij hebben gedragen. Kim probeert het zeil op de rug van Dublin en ook dat ondergaat hij ontspannen. Als zij met het zeil rond gaat lopen volgen de paarden haar en zelfs Mouna doet daaraan mee. Zo leuk om te zien hoe het vertrouwen in zoiets geks als zo`n zeil steeds groter wordt:-)Sieneke is een meester in het ontdekken van lekkere kriebel plekjes bij Mouna en het is zo mooi om te zien hoe Mouna zich helemaal overgeeft aan het gekriebel, ze leunt helemaal tegen Sieneke aan en het lijkt bijna alsof ze zo om zal vallen in haar ontspanning. Als ik ook bij Dublin lekkere plekjes probeer te vinden blijkt hij te kunnen kwispelen. Ik krab hem lekker bij zijn staartwortel en dan gaat zijn staart heen en weer. Ook dat is heel grappig om te zien.

Thuis is het op het moment wat onrustig. Tess is al weken krols heb ik het gevoel en ze loopt maar te schreeuwen en dat vraagt een hoop energie van haar. Eigenlijk zou ze nu lekker aan het bijkomen moeten zijn van haar nestje, maar door die krolsheid, die maar door haar lichaampje giert, zie ik haar steeds magerder worden. Ik kan niet met de pil beginnen als ze krols is, dat schijnt bij katten niet goed te zijn, dus ik wacht op een momentje dat ze rustig is en dan kan ik haar de pul geven. Ik wil haar eerst even een poosje rust geven voordat ze gedekt wordt door Fynn. Hij heeft daar nog helemaal geen belangstelling voor en als ik wacht totdat hij "wakker" begint te worden dan kan dat nog wel een maand duren( dan is hij 7 maanden en dat is meestal de leeftijd dat een kater geslachtsrijp wordt)Tegen die tijd zou Tess weleens helemaal op kunnen zijn want voor het nestje was ze ook al heel veel krols.
Mocht ze in dit weekend niet met de pil kunnen gaan beginnen an ga ik maar eens wat advies aan andere fokkers vragen hoe ik hier het beste mee kan omgaan. Uiteindelijk wil je toch dat doen wat het beste is voor je poes en dit lijkt me niet goed voor haar.
Op 30 oktober ga ik ook nog met haar naar een show- en met Fynn- en dan kom ik daar aan met zo`n graatmagere poes. Daar scoor ik geen punten mee;-)

Zo heerlijk

Gisteren ben ik samen met Jessie heerlijk op stal geweest om met dat mooie weer te genieten van ons lieve paard Dublin. Eerst heb ik gereden en daarna Jessie. Je kon merken aan de reacties van Dublin, toen Jessie aan het rijden was, dat zij niet helemaal rustig in haar velletje zat. Iedere keer wilde hij snel en hij sprong zelfs heel wat keren aan in galop. Zonder dat Jessie daarom vroeg, maar puur vanuit de onrust in haar lijf was Dublin ook onrustiger. Mooi is dat toch... dat een paard zo duidelijk kan spiegelen hoe je in je vel zit. Soms best confronterend hoor, zoals nu bij Jessie.
Ik weet nog dat ik jaren geleden overspannen was en toen begon te rijden op het paard van Mirjam- Zamorra. Zam was een heel druk paard en zeker als je daar zelf niet rustig op zat kon je niets met haar beginnen. Mirjam bood mij het rijden op Zamorra aan als therapie en zo werkte het ook. Wekenlang heb ik niets anders gedaan dan stappen in de bak en zoeken naar de rust in mezelf om te zorgen dat Zam ook rustig onder mij wilde lopen. En dat lukte!
Ik heb er lang over gedaan maar uiteindelijk kon ik ook lekker met haar door de bak draven en als er iemand bij was wilde ik zelfs nog wel een galopje proberen. Dat gevoel van,, ik heb het gered en die rust gevonden", dat was heerlijk. Was ik dan weer van Zam af dan kwam de onrust wel gelijk terug in mijn lijf, maar ik leerde er wel veel van. Vooral het gegeven dat je jezelf zo kunt beïnvloeden dat die rust dan toch komt. Het lijkt bijna een soort van mediteren, je hele wezen wordt in beslag genomen door dat waar je mee bezig bent- paardrijden- en dat leidt zo af dat je alle andere dingen om je heen, voor dat moment- vergeet. Ik denk dat ik nog steeds profijt heb van de dingen die ik toen van en met Zamorra heb geleerd:-)
Natuurlijk moet je dan wel willen accepteren dat jouw onrust wordt gespiegeld en niet denken dat je paard die dag zo vervelend is. Jessie kon dat gisteren ook heel goed en nadat ze het goed af had gesloten, een paar rondjes echt rustig met Dublin lopen omdat zij dat wilde, is ze dan ook afgestapt. Je kunt dat dan beter accepteren en gaan voor de volgende keer dan dat je eigenwijs door blijft gaan met het idee dat je paard nu maar eens moet gaan doen wat jij wilt en er uiteindelijk gefrustreerd afstappen omdat het die dan niet lukt( omdat je eigen lijf dat niet uit straalt)

Nadat Jessie was afgestapt heb ik het zadel van Dublin gehaald want ik wilde nog steeds zonder zadel op Dublin zitten. Toen ik dat de eerste keer deed merkte ik dat hij dat heel erg eng vond en hij wilde onder mij uit rennen. Dat was dus snel klaar. De tweede keer was toen we op donderdag morgen allemaal op stal waren en daar werden ik en Dublin onrustig van. Nu was ik alleen met Jessie op stal en dus heb ik het gedaan.
Rustig door de bak stappen en zorgen dat Dublin dat gaat accepteren en dat ik de rust vind om op mijn gemak op die brede paardenrug te zitten. Ik heb er niet zo lang zo opgezeten want ook in deze geldt; liever kort met een goed resultaat dan te lang proberen en er door schrik bij Dublin of een onverwachte beweging afvallen. Ik moet echt nog wel mijn balans vinden zonder zadel op hem hoor want zo stevig zat ik nou ook nog niet. Maar...oefening baart kunst en ik maak toch iedere keer weer vorderingen en dat doet een mens goed:-)

Speciaal voor Marja:-)

Vandaag gaat onze kleine Kiridh verhuizen maar zo heel erg klein is ze eigenlijk ook niet meer, dat is meer haar troetelnaam. Vorige week heb ik haar gewogen( voor het ontwormen) en toen waren alle 3 de kittens rond de anderhalve kilo, en je ziet ze groeien. Vooral Fynn lijkt elke morgen wel gegroeid als ik hem weer zie. Ik weet niet wat hij `s nachts allemaal eet, maar hij groeit er goed van:-) En mooi dat hij wordt....ik kan bijna niet wachten tot 30 oktober als ik met hem- en Tess- naar de show ga. Ben zo benieuwd wat ze over hem gaan zeggen.Gisteravond zat ik op de bank met zowel Fynn als Kiridh op schoot. Misschien dat Kiridh nog even wilde genieten van één van de laatste rustige schootmomenten bij ons in huis. Ze is zo`n ontzettend leuk poesje, ondeugend en ondernemend, maar dat in combinatie met haar aanhaligheid is echt een feestje. Wat zullen haar nieuwe eigenaren vanavond blij zijn dat ze haar eindelijk op kunnen halen. Het is maar goed dat ik Flo in het vooruitzicht heb want anders zou het veel moeilijker zijn om Kiridh te laten gaan.

En omdat Marja en Koos Rana ook al kennen vanaf het eerste begin; even een up-date: Het gaat nog steeds boven verwachting met de oude dame. Ze gaat elke keer mee naar het bos of de hei en daar loopt ze heerlijk te genieten. Soms maakt ze een huppeltje en zoms rent ze een stukje, maar ze loopt vooral heerlijk om ons heen te snuffelen op haar iegen tempo. Dat ze geniet zien we duidelijk aan haar. Als we later weer thuis zijn is het afhankelijk van haar lopen of ze 2 extra pijnstillers krijgt of dat ze gewoon `s avond bij het eten weer haar gebruikelijke dosis krijgt. We hebben echt wel weer wat moed gekregen dat ze het misschien nog wel een paar maandjes vol houd op deze manier, maar ergens in je achterhoofd blijft wel het besef dat dit tijdelijk is. Maar zo lang ze zo is; genieten we volop van ons witte DRIE-tal:-)

Stil.....

Het is stil geworden in huis. Twee van de drie kittens zijn al verhuisd en donderdag gaat Kiridh ook nog verhuizen. We missen die druktemakers en al het plezier wat ze in huis brachten. Ok, de gordijnen hebben het niet overleefd, maar verder was het toch vooral heel veel plezier wat we met het trio hebben gehad. Ook Fynn mist zijn maatjes. Hij is nu vijf en halve maand en dus ook nog een kitten met alle energie die daarbij hoort en speelde dus volop met Asmara, Baki en Kiridh.

Vorige week donderdag werd Asmara- Noa zoals ze nu heet- als eerste opgehaald. Zij is verhuisd naar Zeist. Ik kreeg gelijk `s avonds al een mailtje dat ze de boel in huis aan het verkennen was en dat het al heel goed ging. Ze heeft haar plekje daar gevonden en haar nieuwe baasjes zijn heel blij met haar:-) In de toekomst mag Noa misschien wel een nestje krijgen en dat zou natuurlijk heel erg leuk zijn.

Het tweede kitten Baki- Darwin zoals hij nu heet- hebben we zaterdag naar Amsterdam gebracht. Zijn nieuwe baasjes hebben geen auto en dus zijn we met hem, luid mauwend in het reismandje, vertrokken naar Amsterdam. Darwin had al wel eerder in het mandje gezeten, maar dat was samen met zijn zusjes en dat was toch een stuk relaxter voor dit kleine ventje. Ik Amsterdam aan gekomen mocht hij eerst alleen wennen aan zijn nieuwe leefomgeving want de andere twee poezen waren nog even opgesloten. Hij was gelijk al heel relaxd en ging op zijn gemakje alle verkennen en besnuffelen en op een bepaald moment lag hij te dutten op een stoof:-) Wij zijn toen weg gegaan en hebben daarna een verslag gehad hoe de kennismaking met Magic en Lyra is verlopen. Dat viel niet tegen. Zondag liepen ze al zonder blazen langs elkaar heen, maar Lyra en Magic moesten nog niet TE dicht in de buurt komen want dan ging Darwin nog wel even blazen. Hij is ook al in de tuin geweest, die helemaal is afgezet zodat de katten er niet uit kunnen. Kortom; ook over Darwin al enthousiaste verhalen.

En dan Kiridh. Ik moet het eerlijk toegeven, mijn lievelingetje. Er is altijd wel een kitten in elk nest dat me het meest aanspreekt en dat is in dit nestje Kiridh. Ik had dat al vanaf het begin, als ik een kitten pakte was het altijd Kiridh, alsof zij ook het meest in mijn buurt was. Dat was ook de reden dat we in eerste instantie het idee hadden om haar te houden. Gelukkig heb ik ook heel veel vertrouwen in de mensen waar Kiridh heen gaat want het feit dat ze al in slaap viel in de handen van deze mensen is wel een heel goed teken:-) Kiridh wordt donderdag avond opgehaald en dan zijn Tess en Fynn weer samen.

Het plan is om Tess gewoon krols te laten worden en als Fynn er aan toe is mag hij haar dus dekken. Dat zal nog een kleine 2 maandjes duren ws. want dan is Fynn zo`n beetje geslachtsrijp. Tess krijgt dan wel twee nestjes met maar een half jaar er tussen, maar dat kan best. Ze heeft niet ingeleverd bij dit nestje en er is nog een reden. Mocht Fynn toch gaan sproeien in huis dan wordt hij gecastreerd en dan hebben we toch al een nestje van hem. De bedoeling is dat we uit een nestje met Fynn als vader een keer een poesje gaan houden- in de kleur sorrel- en dan is ons viertal compleet: Tess- wildkleur, Fynn- blauw; Flo- fawn en dat kittentje dan sorrel. Flo komt in december en uit de combi Flo/Fynn zou sorrel geboren moeten kunnen komen. Die kans is bij Tess en Fynn minder, maar zeg nooit nooit. De natuur zet ons toch vaak weer voor verrassingen:-) Maar eerst maar eens zien hoe de liefde tussen Tess en Fyn zich ontwikkeld en wat daar van gaat komen....