Verdrietig om Blues

Vandaag heb ik Blues in moeten laten slapen.
Ik kwam vanmiddag thuis van het inloop spreekuur bij de dierenarts en wilde gelijk even de konijnen voeren. Ik zag gelijk dat het mis was met Blues toen ze naar de voerbak wilde komen. Ze sleepte haar achter lichaam mee en haar kop stond scheef.
Ik ben binnen even gaan nadenken en kwam tot de conclusie dat het niet goed was om haar zo door te laten gaan want ik kan niet zien hoeveel pijn ze heeft. Omdat het inloop spreekuur nog niet afgelopen was kon ik gelijk gaan met Blues.

Bij de dierenarts waren ze natuurlijk verbaasd me alweer terug te zien. Toevallig zei ik deze week nog tegen iemand dat het toch verbazend was dat Blues al bijna 9 zou worden. Dat heeft ze helaas niet gehaald. Ik wilde geen gedoe meer voor haar want een Vlaamse reus die zo oud wordt is al bijzonder. Ze heeft altijd heerlijk geleefd in haar grote verblijf en altijd samen met een partner. En nu was het op.
En ook al sta ik achter zo`n beslissing; het is wel moeilijk hoor. Ik kreeg haar toen ze 8 weken was als kado van Lex voor mijn verjaardag. Ik wilde graag een Vlaamse reus en was ook duidelijk over de kleur; blauw. Lex heeft heel wat moeite moeten doen om een nest met blauwe konijntjes te vinden, maar het is gelukt en in oktober is Blues gekomen. Wat een heerlijk rustig konijn en wat was ze mooi!

Eigenlijk was Blues dus ook een dierbare herinnering aan Lex en dat maakte het extra moeilijk. Maar....het is goed zo.

Nu heeft Frits geen konijnen vriendinnetje meer, dus ik zal snel op zoek gaan naar een nieuwe- grote- vriendin van Frits. Omdat Frits van de opvang komt mag ik van mezelf nu weer een konijn kopen. Misschien dat ik toch nog even bij de opvang kijk, maar ik ga voor groot, dat in ieder geval.

De Noorse Bos Somali`s groeien

Ik weet niet zo heel veel over de Noorse Bos Somali`s maar ik heb wel weer een paar leuke foto`s. Ama- de moeder- heeft de kittens naar de zolder verhuist. Kennelijk was beneden niet goed genoeg en ze heeft een andere plek verzonnen waar ze haar kittens wil verzorgen.

Je kunt hier zien hoe Ama met haar kittens de trap op komt.
Ook duidelijke foto`s van het kleine spul. Ik denk dat dat er zeker blauwe kittens bij zijn. Ik hoop binnenkort zelf een keer te kunnen gaan kijken bij deze bijzondere kittens van Olle

Verhuizing kitten

Nu Mila is verhuisd betekend dat veel voor Fiep en haar kittens. Zij mogen in de huiskamer met al zijn nieuwe indrukken, waaronder Max...
Zo grappig om te zien hoe die kleine hummels reageren op Max. Lopen ze voorzichtig rond om alles te ontdekken begint dat witte harige "ding"ineens te bewegen. Hoge rug, dikke staart, blazen en spugen naar hem.....en Max verblikt of verbloosd natuurlijk niet haha

Ik heb de kittens van Mila; Otje, Tos en Aagje gewoon in de kamer gelaten zodat de kerels van Fiep ook kunnen wennen aan andere katten dan hun mams. Loua en Bibi zijn in de kattenkamer want ik weet niet hoe Fiep gaat reageren op die dames. Daar wil ik rustig de tijd voor nemen zodat ik geen taferelen krijg zoals met Mila en Fiep en ik ze wellicht nooit meer bij elkaar kan zetten.

Het is best nog heel spannend voor Chumbara, Jabari en Kitanda om in de kamer te zijn. Allerlei nieuwe geluiden, veel meer beweging natuurlijk door Max, de andere kittens en doordat ik rond loop, stofzuig en. En dan gaan ze ook nog kennismaken met de kleindochters dinsdag. Dat zal ook voor een hoop opschudding zorgen. Maar....het is nodig want ze zijn nog niet veel gewend geraakt boven en dus is het echt nodig dat hun wereldje zich uitbreidt en ze leren omgaan met allerlei indrukken. Socialisatie heet dat ;-)

Het is wel reuze gezellig om dat kleine spul om me heen te hebben. Fiep geniet er ook weer heel erg van om beneden te zijn en veel aandacht te krijgen en daardoor geniet ik er ook weer van.

Binnenkort gaan Otje en Aagje alweer verhuizen. Ik ga ze missen deze leuke jongedames. aagje zit nu ook weer op mijn schoot terwijl ik achter de laptop zit.
Iedere keer ervaar ik weer dat het fokken echt mijn passie is en voorlopig ben ik er echt nog niet aan toe m te gaan stoppen. Tenslotte heb ik twee jongedames; Loua en Bibi om weer mee vooruit te kunnen en Tos zal blijven als opvolger van zijn vader Olle als dekkater. Heerlijk vooruitzicht!

Iets minder katten in huis

Afgelopen zaterdag heb ik Olle naar zijn nieuwe thuis in Amsterdam gebracht.

Tjeu en Joki hebben een jaar of 6 geleden een Somali kater- Darwin- bij mij gekocht.
Een tijdje geleden hadden we contact en toen gaven ze aan er best- op termijn- een tweede Somali bij te willen hebben want ze hebben altijd 4 katten in huis en helaas was hun geliefde Magic overleden. Toen ik dus wist dat Olle herplaatst moest gaan worden heb ik contact opgenomen en bleek al snel dat zij Olle graag in huis wilden nemen.
En dus ben ik zaterdag met de gecastreerde Olle op pad gegaan m hem naar zijn welverdiende "for ever home"te brengen. Weliswaar in Amsterdam maar wel met het genot van een tuin bij het benedenhuis en dus een fijne plek waar hij lekker naar buiten kan en hopelijk vriendjes gaat worden met Darwin.

Darwin en de andere 2 katten waren lekker in de tuin toen ik met Olle kwam en dus kon hij rustig even de ruimte verkennen. Dat deed hij ook best al snel al zag je wel dat hij alles behoorlijk spannend vond, Maar ja, dat snappen we ook.
Hij zat veel onder de bank en ik heb begrepen dat hij daar veel tijd heeft door gebracht, ook nadat ik weg was. `s Middags maakte hij al kennis met de 2 poezen dames in huis en dat verliep redelijk ontspannen. Een geluk is dat Joki en Tjeu erg relaxt zijn en dat nemen de katten natuurlijk over.

Gisteren appte ik even om te horen hoe het met Olle ging en toen kreeg ik een beetje verontrustend berichtje. Olle was ontsnapt de tuin in en was in de hoogste boom geklommen én....kon er niet meer uit. Darwin klom 2x de boom in alsof hij wilde laten zien dat je er ook weer uit kon, maar Olle liet zich niet overtuigen. Als Tjeu de boom in klom dan ging Olle alleen maar hoger dus die pogingen hebben ze gestaakt. Hij moest het echt zelf doen. En gelukkig.....vanmorgen vroeg is hij afgedaald en weer naar binnen gekomen.!!
Wat een avontuur. Wat zal hij een honger hebben gehad en nodig naar de kattenbak hebben gemoeten. Het avontuur is voorbij en nu maar hopen dat hij de volgende keer wat beter uitkijkt en iets lager bij de grond blijft.

Nu wennen aan Tjeu, Joki en hun zoontje Kian, aan de andere poezen in huis en aan de gevaren van een Amsterdamse binnentuin.

Maar Olle is niet de enige die is verhuisd. Ook Mila is vandaag vertrokken naar haar nieuwe plekje.
Zij is richting Brabant gegaan en zal hopelijk het maatje worden van Aad. Het was opvallend hoe goed Mila op Aad reageerde als hij hier was en dus lijkt dat een goeie klik te zullen gaan worden. Mocht het niet gaan dan zoek ik natuurlijk een ander thuis maar ik heb goeie hoop dat Mila in haar nieuwe thuis de rust zal vinden die ze hier niet kreeg. Mila en Fiep was een combinatie die echt niet kon want de dames vlogen elkaar aan als ze elkaar maar zagen.

Ik hoop dat Olle en Mila hun nieuwe eigenaren heel veel plezier en liefde gaan geven. En....natuurlijk hoop ik dat ze beide zo hun plekje vinden dat ze hier gelukkig en gekoesetrd kunnen leven.

Noorse Bos-Somali`s

Afgelopen week is er een verrassend nestje van Olle geboren.

Wel gepland hoor, want Olle komt natuurlijk niet zomaar een poes tegen in zijn kater verblijf.
Eind maart is Ama op bezoek geweest bij Olle. Ama is een zwarte Noorse boskat poes en haar eigenaren wilde graag een nestje van haar. Wel van een raskater, getest en binnen levend zodat de kans op rare ziektes zo klein mogelijk zou zijn en het liefst van een kater in de buurt. Ook hebben Joke en haar man zelf ook een Abessijn, dus hoe leuk zal het zijn om die 2 rassen( oké Somali dan) in de kittens verenigd te zien worden.
Het is er ook om te doen dat er één- misschien twee- kittens blijven bij Joke en haar man.

Zo kwam Joke bij mij en nadat ik er even goed over had nagedacht heb ik besloten dat Ama mocht komen.
En zo werd Ama dus drachtig van Olle en afgelopen week is het nestje geboren. Het zijn 5 kittens en het is allemaal fantastisch verlopen. Toen Joke een poosje weg was voor boodschappen kwam ze terug en waren er al 3 kittens geboren. De andere twee volgden snel en zowel de kittens als Ama weten gelijk wat ze moeten doen. Wat een prachtig instinct is dat toch.

Ama is even aan de diarree geweest en heeft de kittens al één keer verhuisd naar een andere doos, maar verder is er rust rondom het nest en kan alles rustig groeien.

Ik weet niet hoeveel kittens Joke en haar man willen gaan houden, maar vast geen 5, dus mocht iemand serieus geïnteresseerd zijn dan kun je altijd bij mij informeren.
Voorlopig het spul maar lekker zijn ding laten doen; slapen, drinken en groeien en over een paar weken maar eens zien tot wat voor leuke kittens ze uitgroeien.

Helaas krijg ik de fotootjes die ik van de kittens heb niet bij dit verhaaltje geplaatst, maar die komen nog wel.

Up-date over Noes

Afgelopen week is Noes op controle geweest bij de KNO arts van de Wagenrenk. De operatie was 4 weken geleden dus tijd voor een controle.
Wat we zelf al zagen is dat het koppie van Nes scheef is blijven staan én het derde ooglid, wat over haar oog was gezakt doordat er tijdens de operatie een zenuw was geraakt, heeft zich helaas niet hersteld.
De specialist was wel heel tevreden over de genezing en ook was er niets te zien van enige aangroei, dus we kunnen concluderen dat de operatie is geslaagd. En een scheef koppie en een beetje raar oog.....dat zijn dingen die zijn te verwaarlozen want Noes blijft toch de liefste poes voor Bart!

Dus nogmaals dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan de operatie van Noes! Hierbij is het verhaal over Noes klaar want ze leeft weer gewoon als een gelukkige kat!