Drukte....

Tjonge wat kan een mens druk zijn met alles rondom "beestjes". Een paard verkopen, kittens waarvoor wordt geïnformeerd door mensen, ook nog zoeken naar een leuk Somali kitten voor onszelf en Lex is hartstikke druk geweest met het "ontsnappingsproof" maken van het konijnenhok. Hij is daar de hele zaterdag druk mee geweest, maar...het ziet er nu heel degelijk uit en de konijnen zitten er nog steeds in:-)

Op de advertentie op Marktplaats voor Tieke stromen de reacties binnen. Opvallend veel van mensen die net als ik, niet zulke helden zijn. Het is zo moeilijk om te proberen de goeie plek eruit te halen. Ook wordt er geboden op Tieke. Zo maar, door mensen die niet eens willen horen wat voor paard ze is, of haar komen bekijken. Dat snap ik niet hoor, het gaat over een dier en niet over een ding!
Ik reageer daar dan ook niet op.
Het meest prettig is het natuurlijk als mensen bellen. Dan kun je gelijk wat horen van die mensen en vertellen over Tieke. Helaas is er al één geïnteresseerde afgevallen die voor ons heel goed klonk.
Nu dus weer verder met de volgende. Vanmiddag ga ik die mevr. bellen en dan maar weer zien. Wat zal ik blij zijn als we zo`n plek voor Tieke hebben gevonden dat we haar met vertrouwen kunnen laten gaan.

Vandaag wil ik ook de kittens naar beneden verhuizen. De bench staat al klaar in de kamer, even inrichten en dan mag het spul beneden komen wennen aan alle drukte van een gezin en vooral...de honden! Dat zullen ze wel heel eng vinden want boven op de kattenkamer is het heerlijk rustig, maar ook kittens moeten socialiseren en dat gaat beginnen. Voor ons ook weer een heel leuke fase want dan zien we zelf ook veel meer van ze.

Buddy...

Vandaag hebben we Buddy weer een dagje te spelen. Zoals een kindje naar haar oppasgezin gaat, zo komt Buddy hier bij ons. Met zijn "schooltasje" met eten en zijn riem, huppelt hij hier vrolijk binnen. Alles is al zo bekend dat hij niet meer hoeft na te denken welk huis hij moet hebben. Nelleke wordt aan de riem mee gesleurd de tuin in.
Helemaal dol is hij als hij zijn grote broer Max ziet, maar Lex en ik zijn zeker ook favoriet hoor.
Er wordt eerst flink gespeeld met Max en af en toe bemoeid Keli zich er even mee. Ze heeft het niet druk met Buddy want hij is onderdanig genoeg naar haar toe en dan is ze zo klaar met hem. Ze laat zich niet verleiden tot spelen want daar is Max voor.
Vanmiddag zijn we naar het bos gegaan en Buddy vond het wel een beetje eng om het autootje in te gaan. Even helpen met zijn voorpoten en dan is het voor elkaar.
Ik heb afgesproken met Lex om mee te wandelen en dus parkeer ik bij CSK( daar werkt Lex en dat grenst aan het bos). Rana, Keli en Max weten het dan precies. Die sjezen gelijk de oprit daar op want ze weten vanuit welk hek Lex moet komen. Je ziet Buddy denken:,, waarom rennen ze zo enthousiast die kant op", maar ondertussen rent hij wel achter ze aan. Hij zou toch eens een deel ven de pret missen:-))
Als Lex is gearriveerd is het hele spul helemaal gek en kunnen we richting het bos. Dat is dikke pret. Buddy weet van gekkigheid niet welke kant hij op moet rennen want alles is leuk. Hij luistert trouwens wel heel goed want als Max verder weg loopt en we willen Buddy bij ons houden, is één keer roepen genoeg!


Na een half uurtje is het genoeg voor Buddy en dus gaan we weer naar huis. Lex weer aan het werk en Buddy uitrusten. Hij gaat met het hele spul in de gang want ik moet een poosje weg. De kanjer vindt het allemaal prima. Als ik terug kom heb ik een latex speelkip mee gebracht en daar worden Max en Buddy helemaal wild van. Dat is "lachen" want wie mag de kip. ze proberen hem van elkaar af te pakken en dat wordt dan één grote stoeipartij. Zelfs Rana komt nog even mee stoeien en dat zien we niet vaak meer van ons "oudje".

Droevig blog...

Vandaag wordt het iets heel anders...Ik heb een besluit genomen over ons paard Tieke. Ik zal eerst vertellen wat Tieke voor een paard is zodat jullie kunnen snappen waarom een besluit zo moeilijk kan zijn.
Tieke is een Friese merrie van bijna 12 jaar( ze is jarig in april)Ze is echt het ouderwetse type Fries en dat betekend dat ze fors is, echt meer het trekpaard type wat je vroeger zag.

Tegenwoordig worden de Friezen ranker( er wordt vaak Arabier in gekruist) zodat ze beter kunnen presteren in de sport, maar ik hou echt van dat "lompere" type. Tieke heb ik nu 3 jaar en ik heb op haar heerlijke buitenritten gemaakt in de bossen rondom Lunteren. Samen met vriendin Astrid op Amos hebben we ontzettend veeeeel gekletst onderweg. Daarna een kopje thee op stal en een heerlijke ochtend was weer voorbij. Tieke is een paard waarop ik me zeker voel. Ze doet geen gekke dingen en als ze al iets eng vindt dan schiet ze hooguit 3 stappen vooruit. Kortom een paard wat qua temperament erg goed bij mij past.
De redenen dat ik tot mijn besluit ben gekomen zijn te lastig om op papier te zetten, maar neem van mij aan dat het heel wat gepieker en tranen heeft gekost om zover te komen.
Het besluit om Tieke te gaan verkopen......
Ik weet ondertussen wel dat het voor mij het goede besluit is, maar tjonge wat had ik graag wielrennen als hobby gehad....Stoppen met je hobby is dan een stuk makkelijker. Je hangt je fiets op in de schuur óf je zet hem op Marktplaats, en klaar.....
Nu betekend het dat je afscheid moet nemen van een dier, een levend wezen, en dat is verrekte moeilijk!

Konijnen.....

Sorry hoor Iris, ik was het niet van plan, maar het wordt toch een konijnenverhaal:-)
Vanmorgen werd ik nl. door Lex uit bed getrommeld want onze 3 konijnen liepen los in de tuin. Onze konijnen zijn; Blues, een blauwe Vlaamse reus; Scooter, een Nederlandse dwerghangoor in de kleur rus en Browny; een bruin/geel dwergkonijn. De dames hebben zich kennelijk de laatste tijd vermaakt met het maken van een gat in het gaas. Vanacht was het zover, het gat was groot genoeg en de dames vertrokken met z`n 3en op avontuur. Gelukkig niet zo ver, want ik zou niet graag weer mijn konijnen kwijt raken.
Toen we de konijnen nog in de ren hadden zitten konden ze naar hartelust graven in de grond. Zo ontstonden hele holenstelsels. Hartstikke leuk en we dachten dat het gaas wat in de grond was gegraven wel afdoende zou zijn. Nou niet dus...die dames van toen hadden onder de grond een gat in het gaas gemaakt en via een tunnel zijn ze op avontuur gegaan...Kennelijk was het hier niet leuk genoeg want we hebben ze nooit meer terug gezien:-( En dat is ons dan ook nog 2x gebeurd. Dat risico wilden we natuurlijk niet meer nemen en sinds die tijd wonen deze 3 dames in het kippenhok. Tegels op de bodem, dus uitgraven.....ho maar! Alleen is het gaas duidelijk niet opgewassen tegen de knaagdrang van ons trio en dát hadden we nog niet gemerkt.
Toen ik uit mijn bedje was gerold en buiten bij het konijnenhok aan kwam waren Blues en Scooter alweer in het hok, alleen Browny liep nog buiten, maar met z`n 2en was dat zo gepiept. In een hoekje gedreven kon Lex haar bij haar nekvel grijpen. Lex is gelijk aan de gang gegaan met zaag, schroevendraaier en hout want het gat moest natuurlijk nog wel gedicht worden. De dames hebben de vrijheid geproeft en dan weet ik het zeker, dat smaakt naar meer. Ik zou echt heel verdrietig worden als we deze konijnen kwijt zouden raken. Ze zijn zo lief. Blues heb ik in 2009 gekregen voor mijn verjaardag. Lex heeft half Nederland af moeten bellen want ik had bedacht dat ik wel graag een blauwe Vlaamse reus wilde hebben en dat blijkt een niet zo veel voorkomende kleur te zijn bij de vlaamse reuzen en dan moest het natuurlijk ook nog een voedster( vrouwtjes) zijn. Afijn, het is Lex gelukt en zo kwam Blues bij ons wonen in oktober 2009. Scooter is bij mijn collega Dennis vandaan gekomen. Hij fokt Nederlandse dwerg hangoren en dit konijntje was "over". Ook zij is een heel gezellig en lief konijn en komt altijd naar het deurtje als je ze komt voeren. Verder is ze dikke vriendinnen met Blues. Browny komt uit de dierenwinkel en is -daardoor?- de meest schuwe van het stel. Samen met mijn neefjes Bart en Edi hebben we haar uitgezocht en haar naam bedacht.

Zal ik dan maar gelijk verder gaan met het konijnenpension?! Daar zou ik ook nog over schrijven en dat sluit wel leuk aan bij het bovenstaande.
Ik ben dit jaar gestart met een konijnenvakantiepension. Het heeft de "originele" naam "aan de Bettekamp" gekregen. Mijn broer heeft flyers voor me ontworpen en die heb ik uitgeprint, geseald en op een heleboel plaatsen opgehangen. Bij dierenartsen, dierenwinkels en in supermarkten kom je mijn flyer tegen. Verder heb ik een web-site gemaakt: "http://www.konijnenpensionbettekamp.nl en de link naar deze site op zoveel mogelijk zoekmachines en relevante sites geplaatst. En dan is het natuurlijk spannend of er klanten komen. En joepie....ik heb al twee klanten om in juli te komen logeren; één Vlaamse reus van 9 kilo!!! en een dwergkonijntje. Dat geeft me moed, in maart al twee klanten voor juli, dat zouden er dan toch meer moeten kunnen worden?!
Ik heb zondag dan ook de "konijenflat" besteld die ik al had uitgezocht. Daar zit nl. nogal lang levertijd op en dus kon ik niet langer wachten.
Ik hoop dat er nog meer aanmeldingen komen van loges, want het lijkt me heerlijk om in de zomer wat minder te werken ( bij Bartimeus) en me lekker te kunnen storten op mijn "pension", waarvan ik natuurlijk hoop dat het me ook wat gaat opleveren. Voorlopig is het alleen nog maar investeren, maar dat risico willen we( Lex en ik) wel nemen. Het gaat gelukkig niet om duizenden euro`s:-))

Druk weekend!

We hebben een druk, maar heel gezellig weekend achter de deur. Niet in de laatste plaats doordat Boris is wezen logeren. Boris is een pup uit het laatste nest van Keli(geb.29-09-09, Keli x Bandit)Boris werd zaterdag ochtend gebracht om één nachtje te komen logeren. Met zijn gebruiksaanwijzing erbij én natuurlijk nog heel wat aanwijzingen begonnen we aan dit spannende( vooral voor Boris`zijn baasjes) avontuur. Wij hadden er alle vertrouwen in dat het gaat lukken want Max is geweldig als grote broer en als speelkameraad. Boris was heel even aan het zoeken waar zijn baasjes waren gebleven, maar was daarna al snel afgeleid door Max en door ons. Niet zo moeilijk hoor om enthousiast te doen tegen zo`n "lekker ventje". Wel moesten we even wennen aan elkaars gewoontes. Kennelijk had ik gemist dat Boris moest poepen want dat deed hij in de kamer. We hebben dat al vaker gemerkt bij pups die hier kwamen logeren. Natuurlijk mochten ze dat nog toen ze hier als pupje waren en kennelijk is dat blijven hangen. Ze herkennen alles hier nog zo goed dat die gewoonte ook is blijven hangen( tenminste dat denken wij)Maar ach...even opruimen en klaar!
In de middag ben ik met het witte 4-tal naar het bos gegaan. Dat was gelijk een goot feest. Eerst was het nog even spannend voor Boris om in ons autootje te gaan, maar hij had al snel door dat dit autootje "feest" betekend. Lekker een half uurtje door het bos gewandeld waar Boris zich keurig gedroeg; netjes komen wanneer ik hem riep en hij hield mij zowiezo al de hele tijd in de gaten.
Thuis is het hele spul in de gang gaan slapen want zo`n jonge pup als Boris heeft ook nog veel rust nodig. `s Avonds lag hij, net als onze eigen honden, heerlijk aan onze voeten. De nacht vonden we best een beetje spannend want dit was de eerste keer dat we zo`n jonge pup te logeren hadden. Maar....wat een kanjer....toen de wekker afliep om 9.15u hoorde we Boris pas voor het eerst. Hij moest nodig plassen, maar hij is dan ook gewend om thuis al om 6.30u te gaan plassen, dan is zijn bazinnetje nl. altijd al wakker.Gelukkig hier niet want mensen die mij kennen weten hoe heilig mijn nachtrust is én hoe moeilijk ik uit mijn bed kom:-))
Die wekker stond niet voor niets zo vroeg. We hadden nl. een afspraakje op de hei met Jari( volle broer van Boris, geb.2008) en Buddy( volle broer van Boris uit hetzelfde nest). Als je het over een groot feest hebt.... Dit was één groot feest, 4 broers bij elkaar op de hei;Max( 2007), Jari, Buddy en Boris. Boris en Buddy trokken meteen enorm naar elkaar toe en dan zie je duidelijk herkenning. Ze hebben natuurlijk ook een kleine 8 weken heel intensief met elkaar samen geleefd in hun "nestperiode" en dat vergeten ze niet meer.
Ik hoef niet veel te vertellen over dit "uurtje" op de hei want de foto`s zeggen genoeg!




Zondag aan het eind van de middag is Boris weer opgehaald na een, voor alle partijen, zeer geslaagd weekend.
Nog 1 foto om te laten zien hoe Boris zich hier thuis voelde!

Een beetje van alles....

Omdat ik zin heb om te schrijven, zit ik even te verzinnen of ik wat te melden heb.
Altijd, zullen jullie denken en dat is ook wel zo, maar het moet wel boeiend blijven:-)
Eerst even over de cavia`s: Het is super leuk om te zien hoe die met z`n 4en genieten. Ze hebben elkaar al helemaal geaccepteerd en zijn de hele dag druk met -VOORAL- eten, rond snuffelen- op zoek naar eten- en dutten- op het eten. Geregeld ligt er een cnaafje lekker op zijn zij bovenop het hooi. Dat ligt kennelijk erg lekker en het is zo`n grappig gezicht, zo`n relaxte hummel midden in z`n bord eten...

Ondertussen is Nimah weer krols geworden. Dat was ze twee weken geleden ook al en dat is dus wel heel kort op elkaar. Daar wordt ik niet blij van want ze mag pas vanaf eind april naar de kater- vanwege onze vakantie in juni- en als ze zo vaak krols is wordt ze zo mager. Het vraagt wat van zo`n poesje om de hele dag kronkelend en trippelend met de achterpootjes, duidelijk te maken dat je er "klaar voor bent". Als ze bij Max terecht komt heeft ze het nog zwaarder. Max steekt zijn neus onder haar staart en je wil niet weten wat voor kreten er dan worden geslaakt door zo`n "sloerie". Maar ja, even geduld nog. We vinden het geen goed idee om kittens te hebben als we op vakantie zijn naar Engeland in juni. Bas en Jessie zorgen dan- samen met Samenda en Jasper- voor de dierenwen we kunnnen het hun niet aan doen dat er dan ook een nest kittens zou zijn, mét al de verantwoording die dat met zich mee brengt.

Verder ben ik aan het informeren voor een Somali poesje in de kleur....blauw!? Ik heb bedacht dat het leuk zou zijn om een Somali poesje in de kleur blauw te kopen en daar dan een wildkleur poesje uit te fokken wat we gaan houden. Het is makkelijker om uit een blauw poesje een wildkleurtje te fokken dan andersom- denk ik. Dit idee heeft een aantal pluspunten:
1. We kunnen uitvinden of de Soamli bij ons past, voordat we er twee van hebben.
2. We hebben dan moeder en dochter; net als bij Nimah en Fay.
3. De dochter is dan een Bahir Darretje( doordat onze cattery "Bahir Dar" heet)
4. De dochter is dan weer iets jonger waardoor ik langer door kan gaan met fokken.
Nimah is in 2011 aan haar laatste nestje toe;
Fay is in 2012/2013 aan haar laatste nestje toe;
Als we een blauw somali poesje van 2010 hebben kan ze - als alles goed verloopt- wel tot 2016 een nestje krijgen.....enz. Dat is wat men noemt: lange termijn planning!
Ik heb al een zeer enthousiaste fokker gevonden in Amsterdam waar veel kans is op blauw en waar deze zomer nog kittens zijn gepland én ze vind het leuk als ik weer verder ga met een poesje van haar!

Eigenlijk wilde ik ook nog vertellen over mijn eerste twee klanten voor het konijnenpension, maar dat komt nog.
Ik wil zo nog naar het bos met de honden en dus ga ik de computer afsluiten.

Gedachtenspinsels!

Ken je dat....dat je zoveel te overdenken hebt, dat je even wat anders moet gaan doen?!
Vandaag ben ik naar Burberry wezen kijken. Wat een dot van een poesje zeg! Echt een prachtig kind:-))
Maar.....en toen ben ik dus maar een poosje in de tuin gaan werken. Natuurlijk om te genieten van het mooie weer, maar ook om even mijn gedachtes af te leiden. Eerst heb ik de cavia dames bij de heren gezet...en toen was daar weer een klassiek geval van ontkenning...Sjors en Sjimmy( de cavia mannen dus)willen er niet aan....ze hebben geen balletjes meer, maar willen dat niet weten. De dames werden meteen besprongen:-)) De dames waren daar niet echt van gediend en dus werd het een geren en gepiep in het hok. Ik heb ook nog het konijnenhok schoon gemaakt zodat ik ondertussen een beetje in de gaten kon houden hoe het met het caviavolkje ging. Nu lijkt de rust al weer aardig terug gekomen en dus ben ik vol goeie moed dat het een leuk groepje zal worden.
Het konijnenhok is weer schoon en daarna ben ik verder gegaan met de achtertuin. Dat mooie weer geeft energie om aan de gang te gaan met de tuin. Lekker wat planten gekortwiekt, oude plant opgeruimd, geveegd, het hok van de cavia dames schoon gemaakt en verrotte bladeren uit de vijver gehaald. Heerlijk; zonnetje erbij, frisse lucht en genieten.
Daarna nog met Rana, Keli en Max naar de hei geweest dus mijn vitamine D heb ik wel gehad voor vandaag.

Dit alles heeft in mijn hoofd weer rust gegeven en dat was even nodig. Ik was dus bij Burberry wezen kijken. Echt heel leuk om te zien, vier kleine speelse Somali kittens in de kleuren blauw, fawn en wildkleur. Ik had nog nooit Somali kittens in het echt gezien en dus was het zowiezo goed om die eens te zien. Burberry wordt door har fokster omschreven als een heel lief poesje, misschien wel te lief, ze laat een beetje over zich lopen. Dat zou een probleempje kunnen zijn bij onze Abessijn dames...Maar wel een karaktertje wat mij erg aanspreekt. Haar fokster vertelde me dat ze wellicht bloedgroep B zal hebben doordat haar mama die ook heeft, en dat is het onderwerp van mijn gedachtespinsels. Bloedgroep B kan een probleem geven bij het krijgen van kittens. Het is een beetje technisch verhaal maar het zou zo kunnen zijn dat de kittens binnen de eerste 48 uur na de geboorte "vergiftigd" worden door de moeder als ze bloedgroep A hebben. En die kans is vrij groot omdat de meeste katers bloedgroep A hebben. Er is wel een oplossing en dat is de kittens de eerste 48 uur weg halen bij de moeder zodat ze geen melk bij haar kunnen drinken. Na 48 uur is het probleem voorbij en kunnen de kittens weer bij de mama. Mijn dilemma is of ik hier wel aan moet beginnen. Het is allemaal nog niet duidelijk; misschien heeft Burberry wel bloedgroep A en dan is er geen probleem, misschien gaat het wel goed als er kittens komen( bij dit nest is het ook goed gegaan)......
Afijn, ik heb een besluit genomen....Burberry komt niet bij ons wonen. Helaas, maar ik wil geen probleem opzoeken als ik dat van te voren weet. Als Nimah of Fay kittens krijgen en er gaat wat mis waardoor de kittens niet gevoed kunnen worden door de moeder, dan ga ik natuurlijk aan de gang met flesjes ed. Maar dan overkomt het me en dat is anders dan zoals nu...al weten dat er wellicht problemen gaan komen. Gelukkig staat Lex helemaal achter deze beslissing en dat is prettig. We zijn het eigenlijk altijd eens. En Burberry....zij mag blijven wonen bij haar fokkers want ze is zo lief dat ze daar de harten al veroverd had. Misschien moet het dan wel zo zijn, toch?!

En dan nog een onverwachte wending; Lex zou het wel heel leuk vinden om TWEE kleine Somali dametjes aan te gaan schaffen. Eén in wildkleur en één in blauw.......

Tjonge volgens mij is dit wel een heel verhaal geworden. Ik hoop dat het blijft boeien:-))

Volgers en "cnaafjes".

Ik keek net hier op mijn web-log en nu zie ik dat ik al 5 "volgers" heb. Top zeg! Ik had van te voren geen idee of er ook maar iemand mijn verhalen zou willen lezen en nu blijkt het toch mensen aan te spreken. Hoewel ik het vooral voor mezelf doe- deze verhalen opschrijven- is het natuurlijk wel heel leuk dat het ook gelezen wordt. Dus; volgers en andere lezers...BEDANKT!!

Nu het wat warmer begint te worden kan ik verder met mijn idee om een cavia groep te gaan maken. Twee weken geleden heb ik bij de konijnenopvang in Zetten"Klein Geluk", twee vrouwtjes cavia`s opgehaald. Deze twee vrouwtjes( zeugjes) heb ik Tess en Lizzy genoemd en samen met Sjors en Sjimmy moeten zij een leuk groepje gaan vormen. Sjors en Sjimmy had ik al. Die heb ik vorig jaar meegenomen bij een vriendin vandaan omdat ze te schichtig waren voor haar kinderen. Omdat ik ze vooral heb om naar te kijken maakt dat voor mij niet zoveel uit en dus hebben ze hier een nieuw thuis gekregen. Nu is het hok best wel groot en dus leek het me wel leuk om er twee cavia`s bij te hebben. Mijn eerste plan was om er één zeugje bij te kopen, haar te laten dekken door Sjors of Sjimmy, en dan één zeugje uit dat nestje aan te houden( ik kan het -bijna- niet laten om klein spul te willen fokken) Maar toen ik eens wat verder ging kijken bij konijnenopvangen bleek dat er best veel cavia`s wachten op een nieuw huis. Daarom heb ik besloten om twee van die "homeless" zeugjes op te halen. Sjors en Sjimmy zijn twee mannetjes( beertjes) en dat betekende dus wel dat zij gecastreerd moesten worden. Ook dat ik twee weken geleden gebeurt en dus staat niets meer in de weg om er een groep van te gaan maken. Dat casteren koste trouwens wel een heleboel geld. Daar had ik wel vier nieuwe cavia`s van kunnen kopen- zoals Lex mij op zijn meest tactische manier liet weten- maar daar kon geen sprake van zijn:-)) Nu hadden Tess en Lizzy één lastig probleempje. Ze waren gewend om binnen te zitten en dan kun je ze niet zomaar buiten zetten. Zeker niet toen het nog behoorlijk vroor. Ze zijn dus tijdelijk in ons halletje bij de achterdeur gaan wonen. Beetje raar wel hoor, kom je ons huis binnen, loop je gelijk tegen een groot cavia hok op...Maar ach; de meeste mensen weten ondertussen wel hoe gek we hier zijn:-)) Zelfs de kinderen beginnen er geloof ik aan te wennen. Ik heb Bas weinig horen mopperen terwijl het hok precies voor zijn douche stond.
Nu het niet meer vriest zijn de dames verhuisd naar de veranda. Om het hok zit een "jas" die het hok warm houdt en zorgt dat er geen wind in kan waaien. Zo wennen ze langzaam aan het buiten wonen. Omdat de temperaturen wat op beginnen te lopen heb ik bedacht dat ze donderdag mogen verhuizen naar hun nieuwe hok en hun nieuwe maatjes Sjors en Sjimmy. Ik hoop dat de kennismaking soepel verloopt en dat het "one happy family" wordt. Kan ik vanuit het keukenraam genieten van hun gedribbel en bezigheden. En daar word ik nou happy van!
Ik zal nog een foto proberen te maken vanuit het keukenraam zodat jullie kunnen zien hoe dat er uit ziet.
Dit is dus het uitzicht op de voliere én het caviahok. Alleen was het raam een beetje vies, vandaar de "mist".

Plannen.....

Plannen zijn er zeker:-))

En dan bedoel ik PLANNEN om mijn plan om de vier mooiste kleuren bij de Abessijn/Somali in huis te hebben. Woensdag ga ik kijken bij cattery "van het Gildenhuys' naar een blauw Somali poesje; Burberry. Zij is al in januari geboren en kan al binnen korte tijd verhuizen naar hier. Tenminste als ik Burberry wat vindt. Nu heb ik al foto`s van haar gekregen en dan denk je toch; hoe kun je niet voor haar vallen??!!

Zo`n plaatje van een poezenkind, mooi hè?!

Ook met haar kan ik gaan fokken als ze daar aan toe is en dat is natuurlijk ook heel leuk. Krijgen we van die wollige kittens en dat is weer heel anders dan de Abessijn kittens die gladharig zijn. Ook kan een Somali gedekt worden door een Abessijn kater( om nieuw bloed in het nog erg kleine ras Soamli te brengen) en dan is het een optie om Zorro( Nadal of Bahir Dar) te gebruiken:-)) Zorro is door ons gefokt in 2009. Hij is prachtig van kleur en nog leuker; hij heeft een fantastisch karakter. Hij is sinds kort opgenomen in de "escort-service" van Somali Abessijn Nederland. En dat is dan weer de vereniging waar ik sinds kort vrijwilliger van ben. Ik moet het allemaal nog regelen, maar ik ga de ledenadministratie en de showagenda overnemen van degene die dat nu doet. Ik heb daar zin in. Ik heb ook al de ledenadministratie van de ZWHVN ( Zwitserse Witte Herder Vereniging Nederland) gedaan en dus is dat wel bekend.
Ik ben al naar één vergadering van SAN geweest en dat was erg gezellig. Reden om ook echt te starten met vrijwilligers werk voor deze vereniging.

Maar....Zorro is daar dus openomen als dekkater en hoe leuk zou het wel niet zijn als hij dan weer een poesje zou dekken van hier. Ik weet nog helemaal niet of dat zou passen hoor, tenslotte is het kleine poezenmeisje ook nog niet een hier, maar PLANNEN maken kan natuurlijk altijd.
Daar heb ik niet zo`n moeite mee. Mensen om me heen zijn soms nog overtuigd van een bepaald plan van mij, maar dan blijkt later dat ik dat al weer 3x heb verandert. Ik ben nogal impulsief én ik vertel mijn gedachtespinsels graag aan mensen die het willen horen( of-misschien- niet willen horen...).

Kortom; woensdag ga ik dus kijken bij de kleine Burberry en dan kijk ik of ze bij ons mag komen wonen. Er wordt al wel over een naam voor haar nagedacht want Burberry, dat wordt niet haar roepnaam. De namen die ik in gedachten heb zijn Kioni en Shirin. Moeilijk kiezen hoor want ik vindt ze allebei erg mooi.

Zijn er mensen die mee willen denken over haar naam; laat me dan weten wat jullie het mooiste vinden:

Kioni ( een plaatsnaam op het Griekse eiland Ithaca)

Shirin( een deelnemer van het programma "Project Catwalk)

Ik hoor het graag!

Moeten kiezen...??

Soms heb ik bijna het gevoel te moeten kiezen waarover ik ga schrijven; zoveel heb ik te vertellen.
Ik ben druk met telefoontjes en mailtjes van mensen die informeren naar de Abessijn kittens. Ik heb al een paar gezellige gesprekken gevoerd met enthousiaste mensen die duidelijk geinteresseerd zijn in een kitten. Vooral voor Matiz, het wildkleur katertje, is veel belangstelling. Ik vertel uitgebreid en enthousiast hoe leuk de kittens wel niet zijn, hoe goed het gaat met ze en hoe ontzettend leuk hun moeder is....Dan denk je toch: hoe zouden mensen het niet kunnen doen, een kitten uit zo`n fantastische combi en zo`n geweldige fokker!! Ze beloven dan ook heilig om "morgen" te laten weten of ze er serieus mee verder willen. Ik waarschuw ook nog dat er veel vraag is en ik beloof het kitten tot morgen- tot nader bericht van hen- te reserveren. Hoe kan het dan toch zijn dat ik NOOIT meer iets van deze mensen hoor?? Doe ik iets verkeerd, ben ik té enthousiast of juist niet?? Of moet ik constateren dat mensen vaak niet echt beleefd zijn en gewoon niets meer laten horen, lekker gemakkelijk???!!!
Hoe dan ook; Matiz is nog niet besproken, Aygo ook nog niet, maar blauw is ook minder populair, dus dat kon ik verwachten. Vandaag ook weer 2 mensen die informeren naar Matiz . Eén per telefoon en één via de mail. De meneer aan de telefoon heeft mij beloofd vandaag nog te laten horen of ze een optie op Matiz willen nemen......Ben benieuwd!
En anders kan ik naar de mensen van de mail door geven dat hij nog steeds beschikbaar is. Ach er komt heus wel een leuk baasje voor het kleine spul, alleen maakt dit me altijd weer duidelijk hoe makkelijk mensen met je om kunnen gaan. Toch verprutst dit heus mijn plezier van het fokken niet hoor. Ik geniet van het groeien en bloeien van die prachtige, goed doorvoede hummels:-)) Het is duidelijk dat ze goed verzorgd worden door mama en oma en daar gaat het om. Ook het idee dat Zafira gaat blijven, maakt het extra leuk. ze is nu al zo mooi van kleur, dus gaat ze vast heel mooi worden. Hopen dat er ook een heel leuk karakter in zit, maar aangezien het karakter van Fay me ook erg aanspreekt, ben ik daar niet zo bang voor. Dan heb ik dus al 3 van de kleurtje waar ik voor "spaar". De mooiste kleuren bij de Abessijnen zijn voor mij blauw, fawn, wildkleur en sorrel. Nimah is sorrel, Fay is fawn en Zafira is wildkleur en dan ontbreekt alleen nog blauw. Ook daar is al een plan voor hoor, ik ben op zoek naar een Somali poesje in de kleur blauw. De Somali is de langharige variant van de Abessijn en het lijkt ons erg leuk om een Somali erbij te hebben:-))
Nee, het is hier nooit saai, er zjn altijd plannen.

Puppy`s knuffelen!

speciaal voor John en Marion;
Vandaag ben ik in Utrecht puppy`s wezen knuffelen. Romy, de zus van onze Max, heeft 4 weken geleden 5 pupjes gekregen. Omdat ze zo ontzettend hard groeien ben ik vanmiddag op pad gegaan naar Utrecht om die kleine wondertjes te bekijken en te knuffelen. Vier weken betekend dat ze alweer op de helft zijn van de periode bij de fokker. Dus lekker nog even genieten. Nou even......Ik was niet meer weg te krijgen.
Zo heerlijk om die kleine witte bolletjes door de kamer te zien waggelen en al hun geluidjes te horen. Gapen, kreunen, piepen en nog een heel arsenaal van geluidjes komen voorbij en dat is zooooo leuk. Hebberig wordt je ervan. Wie weet gaan wij uit het volgende en laatste nestje van Keli ook wel zo`n hummel houden. Dat zou wel erg leuk zijn, zeker als je weet wie de vader gaat worden:-) Maar zo ver zijn we nog niet want dat laaste nestje van Keli zit pas in de planning voor begin 2011.
John en Marion hebben behalve Romy nog twee Zwitserse Witte herder reuen en één daarvan is Beau- de vader van onze Max. Beau is een prachtige imposante reu. Ondanks zijn 9 jaar ziet hij er nog prachtig uit en hij is, voor mij persoonlijk, de mooiste witte herder reu die ik ken.
Zijn maatje Kane is een echte lieverd en een knuffel. Helaas familie van Keli want anders had hij zeker een keer de papa mogen worden van Keli`s pupjes.

Beau!

Drukke dag!

Vandaag een drukke dag. Ik moest al vroeg mijn bed uit( voor mijn doen dan....). De wekker stond op 8.00u want vandaag komt Buddy een dagje bij ons spelen. Buddy is een zoon van onze Keli( Akela van Hiemrod) en Bandit ( the White Star)uit het nest van 29-9-09. Hij is dus een speelse kerel van vijf en halve maand. Hij komt vol lef binnen rennen en komt daar dan Rana, Keli en Max tegen. Vooral broer Max( net 3 jaar) is favoriet want daar kun je zo heerlijk mee stoeien. Rana( 9 jaar) is niet zo weg van zo`n drukte schopper en trekt zich al snel terug in de gang, en dan mama Keli....Zij staat er nog steeds op dat haar kinderen laten zien dat ze ontzag voor haar hebben. Zo niet....dan wordt het heel moeilijk om te bewegen want dan hangt mams constant boven haar kind totdat dit kind zich helemaal aan haar overgeeft en laat zien dat mama echt de baas is.

Er komen hier vaker pups van Keli logeren en dan zien we een heel groot verschil in de onderwerping van de verschillende hondjes. Het zal vast geen toeval zijn, maar...de mannetjes geven zich eerder over dan dochter "Leyla" die ook regelmatig een week (of 2) komt logeren.

Leyla- door haar baasjes liefdevol "Lady Dynamite" genoemd- woont in Belgie en daar wordt ze enorm vertroeteld door haar baasjes. Ook heeft ze daar een grote tuin tot haar beschikking en daar vermaakt deze jongedame zich prima. Geen zandbak?!....dan maak je die gewoon zelf; vervelende tuinverlichting?!...dan graaf je toch gewoon alle bedrading uit de grond; terug naar je oerinstinct?!....je graaft een hol in de tuin waarin je helemaal verdwijnt:-))

Dan is het even wennen als je hier binnen komt, met nog 3 honden en je de onderste in rang moet zijn. Vooral mama Keli is erg druk met de nederigheidlessen van dochterlief. De eerste twee dagen ziet Keli niet genoeg onderwerping en dus is het voor Leyla moeilijk bewegen...Af en toe zetten we Keli maar een poosje op de gang- samen met Rana- om L:eyla en Max de ruimte te geven om te kunnen spelen want die twee....fantastisch om te zien! Leyla is helemaal idolaat van haar grote broer en waar Max is, is Leyla. Tussen die twee is het "echte liefde". We hebben Leyla na haar logeerpartij naar huis gebracht in Belgie.

Max is mee geweest om haar uit te zwaaien en als we dan weer naar huis gaan, is het heel stil achterin de auto. Niet alleen van vermoeidheid hoor, ook lijdt er iemand heftig aan "liefdesverdriet". De eerste paar dagen als Leyla weg is wordt ze enorm gemist door Max en ook bij Leyla thuis lijkt het verdriet toegeslagen te hebben. Lady Dynamite is opvallend rustig en stilletjes...

Volgende week komt Buddy weer een dagje spelen en dan zal ik wat meer vertrellen over Buddy, Max en de rest!

Even stil......

Het was even stil op mijn blog. Er is veel gebeurt de afgelopen weken en daardoor kwam ik niet aan schrijven toe, maar nu, maak ik tijd.

Eerst maar eens melden dat Fay haar kittens heeft gekregen op 2 maart. Ze heeft 2 katertjes( 1 wildkleur en 1 blauw) en 1 poesje( wildkleur) gekregen. Het was een zware langdurige bevalling met een hoop gekreun en gesteun. Niet makkelijk hoor, als je er naast zit en je kunt niet zo veel doen. Maar mijn aanwezigheid bracht wel wat rust en na in totaal 4 uur waren er dus 3 prachtige en gezonde kittens die gelijk begonnen met drinken. Fay deed het ook gelijk weer goed; de kittens schoon likken en zorgen dat ze konden drinken. "Oma Nimah" kwam een kijkje nemen en begon ook gelijk met het wassen van de kittens, maar ook Fay werd uitgebreid schoon gelikt. Zo mooi om te zien!

Het gaat allemaal heel voorspoedig en we hebben de kittens dan ook namen gegeven. Het poesje heet Zafira en de katertjes Aygo en Matiz.

www.ofbahirdar.nl

Verder heb ik enorm lopen piekeren over ons paard- Tieke. Tieke is een Friese merrie van bijna 12 jaar oud. Ze staat in pension tussen Ede en Lunteren en daar staat ze heerlijk de hele dag in de wei samen met nog een Friese merrie- Marre, een Arabier ruin- Amos, haar zoon( Fries x Andalusier)- Carré en een gespikkelde d-pony- Billy. De verzorging wordt helemaal gedaan dus daarvoor hoef ik niet naar stal. Dat is heerlijk want ik heb niet altijd de tijd en de energie om naar stal te gaan. Maar....deze winter ben ik er bijna helemaal niet geweest. Door allerlei redenen kwam ik er bijna niet toe om even bij Tieke te gaan kijken, laat staan om te gaan rijden. Daar voelde ik me erg schuldig over en dus heb ik enorm lopen stressen of ik het nog wel waard was om zo`n prachtig en lief paard te hebben als Tieke. Mijn eerste uitkomst was om haar te verkopen, maar...daar werd ik echt ziek van. Dat gaat het dus niet worden. Ik ga samen met mijn bijrijdste Sieneke proberen om het contact met Tieke weer op te gaan bouwen. Tieke wil me nu nl. niet kennen omdat ze me "verwijt" dat ik bijna niet ben geweest. Omdat de liefde van Tieke door de mag gaat heb ik me voorgenomen geregeld te gaan om haar een appeltje te geven. Ik kan haar nl. niet zelf uit de wei halen en poetsen enzo. doordat ik twee tennisarmen heb. Ik ga dus met hulp van Lex( mijn partner) en Jessie ( mijn dochter) ook weer meer doen met Tieke.

Dit allemaal bedenken gaf me zoveel stress dat ik - toen ik alles weer een beetje op een rijtje had- een migraine aanval kreeg. Nu is dat allemaal weer achter de rug en kijk ik er weer met vertrouwen naar uit:-))

Verder ben ik ook nog bezig met het opstarten van mijn konijnenvakantiepension" www.konijnenpensionbettekamp.jouwweb.nl aan de Bettekamp" en heb ik twee nieuwe cavia`s opgehaald bij de konijnen en cavia opvang in Zetten. Daarover de volgende keer meer, want ik ga zo werken.