Als ik fotootjes laat zien van de kittens van Siepie en Fynn, dan moet ik natuurlijk ook foto`s laten zien van het- ondertussen al niet meer zo-kleine spul van Steffi. Tenslotte zijn we ook trots op de kleinkinderen van Keli.
Helaas is er één pupje overleden van de 6. Gelijk na de geboorte ging het al niet helemaal lekker met hem. Hij wilde niet drinken, mama Steffi bleef hem maar wegduwen en likken alsof ze hem "tot leven wilde wekken". Nu zijn dat naderhand natuurlijk tekenen dat het kleine ventje niet goed was, maar dat was gelijk na de geboorte nog niet duidelijk. Sandra en Collin hebben er alles aan gedaan om het ventje er bij te houden, maar ook met sondevoeding heeft hij het niet gehaald. Na een paar dagen is hij toch overleden.
Dat is altijd verdrietig natuurlijk, zeker als je zo hard voor hem hebt geknokt.
Wij hebben altijd in ons achterhoofd gehouden dat een pup of kitten tenminste zelf moet kunnen zuigen en dat we anders de natuur zijn werk laten doen. Steffi heeft dat ook al door gehad en daarom bleef ze het ventje natuurlijk ook weg duwen.
Wij hebben hetzelfde gehad in het eerste nest van Keli en ook dat mannetje "lucky" is al snel dood gegaan.
Maar met de overige vijf gaat het lekker, ze groeien goed, spelen er op los en zijn nu al kleine karaktertjes met het enige teefje als pittige, maar heel aanhankelijke, tante daarbij. En omdat dit meisje in Ede komt wonen houden we haar natuurlijk extra in de gaten:-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten