zondag 30 januari 2011

Nogmaals Fay....

Nogmaals Fay, want ik zat net het laatste blog over Fay te lezen en dat klopt eigenlijk helemaal niet meer. Het gaat nl. helemaal niet goed met Fay. Ze is weer zeer gesterest en we hebben dan ook besloten om haar te gaan herplaatsen. Dat is niet gemakkelijk om te besluiten, maar een poes in huis hebben die niet gelukkig is in huis, is nog moeilijker. Daarbij hebben we ook nog de beslissing genomen om Nimah samen met haar te plaatsen. Ik hoop nl. een plekje voor Fay te vinden waar verder geen andere dieren zijn en om haar dan wel een maatje te geven mag Nimah mee. Nimah is nl. de enige van onze poezen die wel wel bij haar kan zijn zonder dat het spanning oplevert. Nimah zit nu lekker bij mij op de tafel terwijl ik mijn blogje typ en zij is ook een heel fijne poes. Ik denk dat deze twee erg gelukkig kunnen worden in een huis waar verder rust heerst. Natuurlijk zal ik ze missen, tenslotte zijn deze dames- en dan met name Nimah- de grondleggers van mijn cattery en alleen daardoor al bijzonder, maar ik wil vooral dat mijn beesten happy zijn en dat is Fay op dit moment zeker niet. We hebben nu al 2 maanden ellende in huis en dat is voor hun niet fijn, maar voor onszelf wordt dat op een bepaald moment ook niet houdbaar meer. Kortom...na heel veel denkwerk hebben Lex en ik besloten Fay te herplaatsen en dan dus samen met Nimah. Ik heb zelfs al iemand benadert waarvan ik verwacht dat zij ze wellicht wil hebben en ik wacht nu op haar antwoord. Ik hoop dat dit door kan gaan want dan komen ze bij iemand terecht waar ik geregeld van kan horen hoe het met "mijn"dames gaat.
Ik hou jullie op de hoogte!

donderdag 27 januari 2011

Vandaag over Dublin, want.....

want ik heb vanmorgen zo heerlijk gereden op Dublin:-) Wat een heerlijk paard, zo lief, zo relaxt en hij zit zooooo lekker. Op mijn eigen Australian Stock zadel( dat is een Australisch veedrijvers zadel, veel te zien in de serie McLeods Daughters)waar ik echt aan gehecht ben. Gelukkig heb ik mijn zadel niet verkocht toen ik in april van vorig jaar Tieke verkocht en ook mijn meeste spullen weg deed. Omdat het zadel al vanaf het begin- toen ik Blizzard kocht- bij me hoort, wilde ik van mijn zadel geen afscheid nemen. Hoe veel uren zouden mijn billen niet op dat zadel hebben gezeten........??!!
Afgelopen zondag zat ik voor het eerst op Dublin en dat was best heel spannend want dat had ik alleen nog maar- even- gedaan toen ik Dublin ging kopen. Nu werd het tijd dat ik echt op Dublin zou gaan zitten want ik had al heel wat voorbereidend werk gedaan:-) Hieronder een stukje uit een mail die ik zondag naar Mirjam- een vriendin die ook paard rijdt- stuurde:
Tot nu toe had ik vooral met hem gewandeld, in de bak laten lopen, leren reageren op stemhulpen- wij leren de paarden altijd overgangen te maken op de stem omdat we ze los longeren( we hebben een ronde bak)- en door zo met hem bezig te zijn loopt hij nu los achter me aan door de bak. Ik loop 8tjes, rondjes ed. en dan loopt hij de hele tijd achter me aan. Zo wil ik het graag zien en nu was het moment om al dat vertrouwen in elkaar ook te gaan gebruiken voor het rijden. Sieneke was ook op stal om me te helpen want ik moet dan toch weer een flinke "hobbel" overwinnen. Eerst zat ik dan ook als een stuiterballetje op hem, maar door Sieneke`s rust, vasthouden en aanwijzingen ging het steeds meer ontspannen en hij zit heerlijk:-) Lekker op mijn eigen relaxte zadel, waar hij natuurlijk ook aan moest wennen, bitloos- ook nieuw voor hem-, gestapt en gedraafd. Het vorige meisje was echt een turbo meisje en dus is het belangrijk dat hij leert om in een rustig tempo zijn dingen te doen.Ik heb het vertrouwen dat ik een heel goed bij mij passend paard heb gevonden:-)
Zij bijnaam is trouwens Mr.Pig..........en dat is niet voor niets!


Vandaag dus mijn 2e keer rijden op Dublin en ik stapte nu met heel wat meer vertrouwen op. Sieneke heeft hem nog even vast gehouden bij het opstappen( ik ben nou niet echt de lenigheid zelf en zeker na zo lang niet op een paard klimmen gaat dat niet echt soepel), maar daarna gelijk zelf de leiding over Dublin genomen en dat ging super. Hij reageert zo goed op mij en mijn hulpen en liep heerlijk ontspannen door de bak te stappen ondanks dat Sieneke met Mouna bezig was in de bak en Astrid op Carré aan het rijden was. Toen Astrid en Carré aan het draven waren vond Dublin het wel moeilijk om niet mee te mogen doen, maar ook dat zijn goeie oefeningen. Pas draven als ik het zeg:-). Toen ik ging draven hield hij een mooi rustig en gelijkmatig tempo aan. Tjonge wat kan een mens genieten van zijn paard, heerlijk om weer een paard te hebben. Daarmee ook de gezelligheid terug van samen op stal bezig zijn met de paarden en lekker buiten zijn.

Leuk om te melden is dat Sieneke vandaag voor het eerst op haar nog onbeleerde paard Mouna heeft gezeten. Na heel veel oefendingetjes om zo ver te komen is het Sieneke- met hulp van Astrid- vandaag gelukt om op Mouna te zitten en het was super om te zien hoe rustig en ontspannen Mouna was en hoe Sieneke daarvan genoot. Meiden: TOP GEDAAN!!

woensdag 26 januari 2011

Wandelen in het bos

Vandaag heb ik foto`s gemaakt in het bos van het wandelen met Rana, Keli, Max en Nowa. We rijden met mijn auto naar het bos en dan mogen ze, nadat ze netjes zijn gaan zitten in de auto, naar buiten springen als ik het zeg.
Alleen Nowa is niet op de hoogte van deze regel en hij is de auto al uit voordat ik er erg in heb. Omdat hij niet van ons is laat ik hem maar. Mocht hij wel van ons zijn geweest, dan greep ik hem vast bij "zijn kladden" om eerst te gaan zitten. Wij willen dat de honden pas op commando uit de auto springen omdat het ooit voor kan komen dat je aan de kant van de -snel-weg staat, pech hebt en achterin de auto moet zijn. Als ze dan gewend zijn om zomaar uit de auto te moen springen kunnen er gevaarlijke situaties ontstaan. Vandaar dus.............Afijn, we gingen dus lekker wandelen zoals elke dag. Nowa heeft het al helemaal door, mijn auto betekend plezier:-) Hij vind het heerlijk om mee te gaan met het wandelen, leeft zich even helemaal uit en rent steeds achter zijn grote broer aan want hij mocht al het plezier eens gaan missen. Ik moet wel zeggen dat hij beter luisterd dan Max als ik roep dat ze weer moeten komen want Nowa staat zo weer voor mijn neus. Nowa is wel hardleers als hij gecorrigeerd wordt door zijn moeder en/of broer. Gisteren ging hij maar door met uitdagen en dat liep er bijna op uit dat Keli, Max en Nowa in een gevecht belande. Gelukkig was ik er dichtbij, zag ik het aankomen en na herhaalde waarschuwingen aan het adres van alle drie, maar vooral aan het adres van Nowa, ben ik flink boos op hem geworden. Hij wilde nl. niet naar me luisteren en ik had het gevoel dat hij bijna een lange neus naar me maakte. Na het boos zijn had hij duidelijk beter door dat ik uitmaak wat er gebeurt in de "roedel" en luisterde hij een stuk beter. Vandaag hoefde ik alleen even "uh" te zeggen en hij had door dat ik hetzelfde bedoelde als gisteren. Knappe hond, hij heeft het prima opgepikt. Nu werd er dus vooral gedold en gerend en dat is mooi om te zien.
Omdat Max nogal heftig tegen andere honden in het bos kan doen en Nowa dan lekker mee doet, heb ik Max sinds een paar dagen zijn tuig om gegeven. Mocht ik een hond zien dan moet Max bij me komen en mag hij een poosje aan de lijn. Doordat Max vast zit en dus niet het voortouw kan nemen in de "aanval" op de andere hond blijft Nowa ook een stuk rustiger en dat is mijn opzet. Ik wil niet dat Nowa van Max leert om zich zo lawaaiig en overweldigend te gedragen tegen andere honden.En dat lijkt te slagen:-)Ja....het is heus niet simpel hoor, een roedel van 4 witte wervelwinden rustig en gezellig te houden. Maar....als je dan wat uitdenkt- met wat hulp van John- en je ziet het gaan werken, dan is dat erg leuk!

dinsdag 25 januari 2011

Nowa te logeren

Sinds afgelopen woensdag logeert Nowa( Sido van Kernhem) bij ons. Hij is al vaker geweest en dat ging heel erg goed. Wij vinden hem een heerlijk hondje:-) Nowa is van 1 augustus, dus bijna een half jaar. Echt een pup dus nog al zou je dat niet zeggen als je hem ziet, hij is al een flinke hond, beetje slungelig natuurlijk nog, maar over een jaar of 2 is hij ook pas helemaal uitgegroeid.
Hij weet heel goed dat hij hier al erder was, kent ons heel goed en met de andere honden gaat het ook heel goed. Natuurlijk moet er wel even worden gesnuffeld, plaats worden bepaald en dat gaat met de nodige grommen en grauwen, maar dat is vrij snel over en dan gaat het super.
Waar Nowa meer moeite mee heeft is als er iemand binnen komt. Niet als het Lex of ik is, maar zo gauw het iemand anders is wordt er flink geblaft en dat is niet zo maar over. Vooral Bas wordt flink "afgeblaft" en die negeert dat zo veel mogelijk. Hij komt ook niet zomaar naar Bas toe als hij weer rustig is, het lijkt of hij mannen wat minder vertrouwd dan vrouwen. Misschien omdat vooral Karin altijd veel thuis is en hij dus echt op vrouwen gericht is? Afijn, dat zijn geen dingen waar wij ons verder druk over maken want het is verder zo`n heerlijke hond, echt knuffelig en lief. Wij vinden hem ook heel rustig voor een pup. We hebben hier wel drukkere exemplaren in huis gehad, denk aan Miss Dynamite( Leyla), Buddy en Boris. Die zijn de hele dag druk met het uitdagen van Max en het spelen met hem. Misschien scheelt het ook dat Max wat rustiger is en wat minder wil spelen, maar hoe dan ook Nowa neemt ook zelf heel veel tijd om te slapen en te "relaxen". Wel is het een ondeugd hoor want hij pikt kattenspeeltjes, rent wel eens achter een poes aan en heeft de onderste traptrede al onder h(t)anden genomen. Als hij achter een poes aan rent is hij snel genezen want daar zijn onze poezen niet van gedient. Vooral Fay reageert- nu ze nog steeds behoorlijk gestrest is- fel en daar moet Nowa niets van hebben. Eigen schuld, dikke bult.............

Zondag zijn we met Nowa op bezoek geweest bij John en Marion. Zij hebben de paps van Nowa- Beau- en zijn (half)zus -Romy. Natuurlijk was dat best spannend want ineens kom je ergens waar je nog noot bent geweest en daar zijn dan ook nog 3 andere witte herders. Bij de kennismaking los gelaten en toen was het eigenlijk zo voor elkaar. Even zijn staartje tussen zijn poten, maar toen naar binnen gerent en daar verder kennis gemaakt. Beau was niet erg onder de indruk van zijn zoon en liet duidelijk blijken dat hij het maar een druk dondertje vond om n huis te hebben. Veel gegrom van Beau zijn kant en dat was ook wel nodig want Nowa was niet zomaar onder de indruk van zijn imposante pa. Probeerde toch iedere keer weer zijn vader te banaderen en niet echt heel onderdanig, maar meer zo van"ik ben leuk en dat wil ik ook aan jou laten zien". Beau heeft zich dus veel terug getrokken in zijn eigen "appartement", de gang:-)
Marion leit nog een foto zien van Beau in zijn jonge jaren en dat was als twee druppels net Nowa. wat een gelijkenis. Verder lijkt Nowa in zijn manier van liggen en bewegen enorm op Romy. Dat was echt grappig om te zien voor John en Marion; Romy en Nowa zijn duidelijk broer en zus.
Met grote zus Romy heeft hij heerlijk gespeeld, aan haar nekvel getrokken en af en toe wilde hij zelfs boven op haar klimmen alsof hij even wilde laten zien dat hij best een stoere vent is. Romy tolereerde heel veel van Nowa, maar dat ging toch echt wat te ver en dus kreeg hij weer een lesje nederigheid:-)
Ja die Nowa is echt een boef, maar dan wel een heerlijke om in huis te hebben.
Ik zal de komende dagen nog een paar foto`s maken van Nowa.

vrijdag 21 januari 2011

Fay

Ik ben nog heel voorzichtig, maar.....het lijkt beter te gaan met Fay. Ze is minder gestresst en reageert daardoor minder heftig op de andere poezen. Het gaat nog niet helemaal goed hoor, maar ik heb de deuren weer gewoon open staan en ze lopen dus allemaal weer bij elkaar. Dat was sinds december niet meer mogelijk en dus is dat een grote vooruitgang:-)
Het was lastig om Fay gescheiden te houden van de andere 3 poezen in huis, maar dankzij alle deuren die we hebben was het wel mogelijk en dat heb je er natuurlijk ook voor over. Tenslotte is Fay mijn lievelingspoes en wilde ik eigenlijk helemaal nog niet denken aan herplaatsen, alleen in het geval dat ik het gevoel zou hebben dat ik alles had geprobeerd. Wat ik wel wilde was dat Fay happy zou zijn en dat was ze onder deze omstandigheden natuurlijk niet.
Wat het ook nog lastiger maakte was dat Tess er niet tegen kon om `s nachts in de kattenkamer te moeten zitten toen ze krols was. Ze sprong tegen de deur omhoog en constant hoorden we haar krabbelen aan de deur. Dat is niet goed voor onze nachtrust en ook niet goed voor Tess natuurlijk. Dat betekende dat Kioni, Tess en Nimah een week lang niet in de kattenkamer konden `s nachts en daarom moest Fay in de keuken en kelder waar haar kattenbak en eten en drinken stond. Dit gold alleen voor `s nachts hoor, overdag wisselde ik het af dat Fay in de huiskamer was en de anderen boven en dan weer Fay boven en de anderen in de huiskamer. Wat een gedoe.........Heel blij zijn we dus dat Fay het al weer kan hebben dat de anderen- en dan vooral Tess- weer in haar nabijheid rond wandelen. Ze moeten niet te dichtbij komen, want dan wordt er nog geblazen, maar ik heb nu hoop dat dit ook gaat verminderen. Vraag is wel waarddoor het komt dat het nu beter gaat. Zouden het toch de feromonen verstuivers zijn die hun werk gaan doen( dat kon 4 weken duren voordat effect merkbaar was) of de Bach rescue spray die ik Fay geef.
Belangrijkste is dat het beter gaat en dat ik hoop heb dat Fay hier gewoon lekker kan blijven wonen in een goeie verstandhouding met Kioni, Tess en Nimah.
Ik heb nog leuke plannen voor Fay met de kater die Nimah als laatste heeft gedekt en verder wil ik gewoon lekker van mijn 4-tal blijven genieten:-)

donderdag 13 januari 2011

woensdag 12 januari 2011

Drenthe

We hebben een heerlijke vakantie in Drenthe gehad. De honden hebben er ook van genoten want we hebben heel wat gewandeld met ze door de prachtige natuur van het Drents/Friesewold.
ook met Fay en Nimah ging het prima. Nimah is duidelijk weer opgeknapt al zit daar nog wel een verhaal aan vast. Ze werd elke dag door mij geprikt met haar antibiotica en dat heeft de longontsteking weggenomen. Ook had ik een middel tegen allergie/astma mee gekregen wat ik mocht gaan minderen als het goed ging met haar. Toen ze dus zo opknapte, weer wat dikker werd en vooral.....meer energie kreeg, ben ik dus om de dag dat middel gaan geven. Dat was niet goed. Ze werd duidelijk gelijk weer benauwd,zag er slechter uit- haar haar ging weer van haar lijfje afstaan- en ze viel bijna van de bank omdat ze zo moeilijk zat te ademen. Erg vervelend om te zien en dus heb ik haar gelijk weer een spuitje gegeven en een uur later knapte ze duidelijk op. Heel duidelijk dus dat ze dit middel echt nodig heeft en dus ben ik na de vakantie met haar naar de dierenarts gegaan en die heeft aan de hand van dit verhaal geconcludeert dat Nimah astma heeft en vast zit aan deze medicijnen. Dat betekend dus blijven prikken. Dat vind ik niet erg hoor, want het werkt heel goed en ze heeft er weinig last van, maar het is wel heel lastig als we op vakantie gaan. Mee naar Drenthe is nog wel haalbaar, maar mee naar Egypte......
Fay was in het huisje ook super relaxed en ook dat was fijn om te zien. Totdat we weer thuis waren....gelijk sloeg de stress weer toe en moest ze weer apart worden gehouden van Kioni en Tess. Helaas had de adempauze geen resultaat gehad. Nu heb ik- op advies van een paar andere fokkers- een verdamper met feromonen opgehangen op 2 verschillende plaatsen in huis. Dat zou rustgevend moeten werken op de poezen in huis en dus vooral op Fay. Ik hoop dat dit gaat werken want het is praktisch best lastig om Fay constant apart te houden van de anderen. Maar dat is niet het belangrijkste, het is vooral heel vervelend om Fay zo in de stress te zien. Als ze zo is het het ook geen enkele zin om haar gerust te stellen want ze wil mij dan ook te grazen nemen als ik te dichtbij kom. Apart houden is dus de - tijdelijke- oplossing. Mocht er geen verandering komen in haar gedrag dan zal ik haar moeten herplaatsen en daar wil ik nu nog niet aan denken. Fay is mijn lievelingspoes en dus hoop en duim ik dat de problemen tijdelijk zijn.

Als ik de foto`s van het wandelen op de pc heb gezet zal ik schrijven over de honden en wat mooie foto`s laten zien van Rana, Keli en Max in de sneeuw.