dinsdag 25 september 2018

Vervolg over Kytah

Ik moet erover schrijven want ik ben zo blij.
Na een week vol angst, niet uit haar bench durven komen, naar buiten dragen om te plassen/poepen komt Kytah ineens los. Ik zag gisteren al dat ze wat vrijer leek. Ze kwam zelf uit haar bench om even in de huiskamer te snuffelen en dat was nieuw. Dat gedrag zet vandaag ineens enorm door en ze is nu aan het spelen met Jip. Ook loopt ze door de kamer, naar buiten en pakt ze speeltjes op. Jip en zij zijn elkaar aan het uitdagen en dus lijkt het erop dat Kytah haar geluk hier begint te vinden. Ik ben zoooooo ontzettend happy hier mee.

Ik had er steeds wel vertrouwen in dat het goed zou komen want ik zag al heel voorzichtig haar lieve karakter, maar het was ook moeilijk om te zien hoe getraumatiseerd een hondje kan zijn. Natuurlijk is ze nu niet ineens helemaal over haar angst heen. als ik ineens beweeg schrikt ze nog en bij vreemde geluiden staat ze ook gelijk trillend stil. Maar nu kan ze ook zekerheid opdoen via Jip die zo vrij en vrolijk is als een "vogeltje"( lees; blije hond) en dat is natuurlijk super voor Kytah.

Ik zal vandaag nog wat foto`s proberen te maken zodat jullie zelf kunnen zien hoe leuk ze het hebben samen.

Ik vergelijk Kytah met een hertje; sierlijk en schichtig. Dan had ik haar eigenlijk Bambi moeten noemen, maar ik vind Kytah een prachtige naam voor dit bijzondere meisje

maandag 24 september 2018

Even iets rechtzetten

Voor iedereen die nog denkt dat ik mijn beestenboel aan het verkleinen ben.....het is niet gelukt ;-)

De cavia`s die zijn mee genomen door de schilder zijn weer terug. Ze werden niet geaccepteerd door de andere cavia`s daar. Daarmee is mijn beestenboel dus met 1 schildpad vermindert.

Het is zelfs nog erger......mijn beestenboel is gegroeid....
Aziz
Afgelopen weekend zijn mijn Nebelung en Russisch Blue point gekomen; Madara en Aziz. Dat was gepland  dus dat is niet zo opzienbarend. Tenslotte zijn er ook katten vertrokken en op het moment heb ik 6 katten in huis. Fynn en Arun in het katerverblijf en Bibi, Loua, Aziz en Madara in huis. Dat betekend dat er zelfs nog plaats is voor nog een kat en dat zal hopelijk een kitten van Arun en Otje( dochter van Olle en
Madara
Mila) zijn.
Op het moment dat Aziz het katerverblijf zal gaan bewonen met Arun komt Fynn weer lekker in huis wonen.

Maar voorlopig weten jullie dus nog niet wat er nou toegenomen is. En dat is een hond. Naast Jip- die er nu ruim 2 maanden is- is er ook nog een teefje bijgekomen; Kytah.
Jip
Toen ik met een vriendinnetje in Stavenisse was om daar bij Guus haar hondje op te halen zag ik daar Kira. Ze viel me gelijk op vanwege haar geweldig grote oren en haar prachtige kleur. Natuurlijk valt het me op dat Kira erg bang is want ze ligt angstig tegen het schuurtje aan. Ik vraag Guus naar haar verhaal.


Kira heeft een trauma opgelopen bij de vorige mensen waar ze was geplaatst. ze hebben Kira daar na 2 weken weg gehaald omdat ze alleen buiten mocht zijn en in de schuur.
Ze is terug gekomen bij Guus en gelukkig laat ze zich door Guus al aaien. Voor vreemde mensen is ze erg bang. Ze zijn voor Kira dus op zoek naar een speciale plek. Een thuis met een grote tuin, iemand met geduld en tijd en het liefst met een stabiele hond als gezelschap of met een leuke jonge hond als speelmaatje......Klinkt dat bekend? Mij klonk het alsof Kira op mij wachtte...
Kytah

Ik heb er nog een nachtje over geslapen en de volgende dag door gegeven dat ik Kira een graag een
thuis wil geven. Afgelopen maandag ben ik Kira wezen halen en onderweg heb ik gezocht naar een wat originelere naam dan Kira en dat is dus Kytah geworden.
Om Kytah mee te kunnen nemen hebben we een bench mee genomen want Kytah kan door haar angst niet aan een lijntje lopen. Ze heeft medicijnen gekregen tegen de angst en dus lukt het vrij gemakkelijk voor Guus om Kytah in de bench te krijgen. We dragen haar naar de auto en met Kytah in de bench rijden we terug naar Ede.
Wordt vervolgd


maandag 3 september 2018

En het is nog leger geworden...

Nadat Fiep is verhuisd is het nog leger geworden. Omdat het niet raadzaam is om met Aagje te fokken( ontzettend jammer want wat een mooi en lief poesje is dat) heb ik besloten dat ook Aagje gaat verhuizen nadat ze is gesteriliseerd. Dat steriliseren mag met 6 maanden dus tot die tijd blijft ze hier nog wonen. Maar....ik weet al waar ze gaat wonen. Mensen die al 2 poezen van mij hebben gekocht hebben helaas 1 van die 2 poezen verloren. Vrij plotseling ernstig ziek en toen de dierenarts was gebeld hoefde het al niet meer....ze was al dood. Heel verdrietig natuurlijk,zeker als je weet dat de poes pas anderhalf was.
Vorige week zaterdag zijn deze mensen vanuit het verre Harlingen gekomen om te kijken of ze Aagje wat vonden en natuurlijk ook om te zien in hoeverre Aagje last heeft van haar "nies-ziekte". Gelukkig zagen ze gelijk dat Aagje een gezond poesje is wat energie heeft en heel lief is. Dat was dus een positief bezoek en het was duidelijk; Aagje mag in Harlingen komen wonen als maatje voor de overgebleven Somali daar. En daar ben ik dan weer heel blij mee. Ik laat Aagje half september steriliseren en als ze is hersteld dan breng ik haar naar Harlingen.

Maar Aagje is nog hier, dus dat is niet waardoor het hier leger is geworden. Ik had ook al heel lang 2 schildpadden in de vijver; Kees al een jaar of 10 en Loes wat minder lang. Nu zijn er twee schilders bezig om de buitenkant van mijn huis te schilderen en 1 daarvan is een enorme dieren fan en in het bijzonder van schildpadden. Toen hij hoorde dat ik een roodwang schildpad in mijn vijver had was hij zo enthousiast dat hij die gelijk wilde zien. Bleek Loes een geelwang te zijn en Kees een hybride( een gekruiste roodwang met een geelwang want Kees heeft beide kleurtjes op zijn wangen). De schilder helemaal enthousiast en dus heb ik hem gezegd dat hij Kees mag hebben. Ik vind mijn vijvertje wat klein worden en Kees is zo groot dat ik hem meer ruimte gun. Ook is de vervuiling van mijn vijver best heftig met 2 van die flinke schildpadden en dus is het een prima besluit dat hij een goed thuis krijgt bij deze grote schildpadden liefhebber.

Bij een vriendin van mij is één van de twee cavia`s dood gegaan en dus heb ik aangeboden dat zij één van mijn vrouwtjes mag hebben om de overgebleven cavia gezelschap te houden. De cavia die is dood gegaan kwam ook al bij mij vandaan. Ik had al besloten dat ik geen cavia`s meer wilde hebben als deze dood waren gegaan omdat ze in een bijzonder moeilijk schoon te maken hok zitten. Ik moet helemaal in dat hok kruipen om het schoon te maken. Van de drie cavia`s die ik nog had gaat er dus één verhuizen in het weekend en bleven er dus twee over. Nu is dezelfde schilder samen met zijn vrouw en 4 kinderen ook gek op cavia`s en ze hebben er een heleboel die heerlijk in een groot verblijf leven. Toen ik hem vroeg of hij misschien mijn cavia`s wilde hebben hoefde hij daar helemaal niet over na te denken want zijn vrouw en kinderen zouden dat helemaal geweldig vinden. Ik blij, de schilder en zijn gezin blij en de cavia`s blij....

Het is fijn dat ik iets minder werk krijg aan de beestjes want soms is dat echt- te- veel en ik houd nog genoeg over om heerlijk van te genieten.