Spannende dag voor Kytah

Vandaag is Kytah naar de dierenarts geweest om gesteriliseerd te worden. Dat was een spannende onderneming voor Kytah maar zeker ook voor mij.
Ik heb een tijdje geleden al overlegd met de dierenartspraktijk hoe we het aan zouden gaan pakken want dat vergt meer voorbereiding dan bij een hond die niet zo angstig is als Kytah.

Vanmorgen om kwart over 7 heeft Kytah haar eerste dosis ontspannende gel gehad om haar zo rustig mogelijk naar de praktijk te kunnen brengen. Om kwart over 9 nog een keer een dosis en toen Wim haar nog even uitliet kon hij merken dat ze veel minder heftig reageerde op de vuilnisauto. Kennelijk deed de gel dus goed zijn werk.

na de operatie

In de auto mee gaan is ook spannend maar ze heeft tussen mijn benen voorin gezeten en met constant geruststellen door haar te aaien is ook dat goed verlopen. Ze is zelf de praktijk ingelopen en toen mochten we gelijk de spreekkamer in waar ze alleen de assistente en de dierenarts om zich heen had. Ik ben tegen haar aan op de grond gaan zitten en voor mij is het boven verwachting verlopen. Het prikje om verdoofd te worden heeft ze amper gevoeld en totdat ze sliep heb ik haar lekker vast gehouden. Toen ze sliep zijn we weg gegaan met de belofte gebeld te worden als ze bij zou gaan komen.

Dat was iets meer dan een uur later al en dus zijn we snel weer naar de praktijk gegaan. Kytah kwam al sneller bij haar positieven dan verwacht dus het was maar goed dat we bij de dierenwinkel naast de praktijk koffie aan het drinken waren want zo is ze niet lang alleen geweest. Ze was ontzettend onrustig met haar koppie aan het bewegen en ws zag ze allemaal "roze olifantjes" vliegen want je kon wel zien dat ze nog niet helemaal "op aarde" was. We hebben een half uurtje bij haar gezeten, maar het was behoorlijk onrustig voor Kytah doordat de assistentes natuurlijk ook bezig waren met de 2 poezen die ook in een hok op de "opname"zaten. Gelukkig voelde de dierenarts dat ook aan en mochten we met een half uurtje lekker naar huis met Kytah.

weer thuis

Nu ligt ze in haar eigen benchje in de huiskamer bij te komen. Dat ging tot net nog gepaard met veel zachtjes piepen en wijd opengesperde ogen. Ik blijf lekker bij haar bench in de buurt zitten zodat ze zo min mogelijk stress heeft. Ik ben de persoon die ze het meest vertrouwd en haar dus het beste rust kan bieden. En dat werkt.....we zijn nu 2 uur thuis en ze is eindelijk in slaap gevallen.

Ik ben dik tevreden hoe alles is verlopen. Ik was echt heel zenuwachtig want het is zo moeilijk om de stress van Kytah te zien. Ik ben zo blij hoever ze is gekomen in het jaar dat ze nu hier woont dat ik het moeilijk vind om haar weer bloot te stellen aan extra stress. Gelukkig heeft de gel goed gewerkt en was het allemaal beter voor haar te bevatten dan ik had verwacht.
Misschien zal ze even een terugslagje hebben in haar vertrouwen, maar dat komt dan wel weer goed. Veel geduld met haar blijft het allerbelangrijkste en dat hebben we hoor.

Nieuwe kostganger....Ravi

Nogal onverwacht is Ravi hier komen wonen. Een aantal bekenden vroegen ook of ze wat hadden gemist.....nee hoor, ik heb gewoon vrij impulsief een nieuwe Somali kater gekocht.....in de Oekraïne.

Ik volgde deze fokker- Victor Sharavin- al een poosje omdat ik zijn Somali`s erg mooi vind. Ook qua stamboom zijn zijn katten interessant. Tot nu toe was ik nog niet in de gelegenheid om een kitten bij hem te kopen, maar nu....wel. Op Facebook zag ik een foto van 2 wildkleur katertjes met hun moeder staan. Toen ik vroeg of er nog 1 beschikbaar was kreeg ik een bevestigend antwoord. Deze Victor is nogal zakelijk dus de prijs kwam er ook gelijk bij en dat was voor mij een reële prijs. Natuurlijk komen daar nog transport kosten bij want ik ga zelf niet naar de Oekraïne om een kat op te halen.

Dat was woensdag avond. We waren het snel eens dat "Marvel" bij mij zou komen wonen. Toen ik vroeg wanneer hij zou kunnen komen was dat nogal "schrikken"....het antwoord was namelijk aankomend weekend...oeps...dat is snel
Een koerier zou Marvel komen brengen met de auto en hij zou zondag aan het eind van de middag of in de avond aankomen. Ik hoefde dus nergens heen om hem op te halen maar hij zou gewoon thuis worden afgeleverd. Het is iets later geworden want de reis was ws langer dan verwacht, maar maandag ochtend om 5.30u is Marvel hier aangekomen.

Niet te geloven wat een stoer kitten hier binnen is gekomen. Hij ging gelijk op onderzoek uit. Hij liep te mauwen dus heb ik hem water en wat te eten gegeven en dat ging ongelofelijk snel naar binnen. Hij heeft aan van alles lopen snuffelen en was er zelfs al voor in om te gaan spelen. In de loop van de ochtend heb ik Pebbles ook in de kamer gelaten want zij is van dezelfde leeftijd als Marvel.

Alleen die naam... Ik kon het maar niet onthouden en het "bekte" ook niet echt lekker. Aan de hand van de letters van de fokker/cattery naam hebben we zijn nieuwe naam bedacht; Ravi!

Ondertussen is Ravi gewend aan Pebbles, is ook Arun in de huiskamer en gaat het goed met Kytah en Jente. Ik ben dus heel blij met zijn komst. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor collega fokkers. Ik vind het moeilijk dat er zo weinig katers zijn waarmee gedekt mag worden. Ook Happy- die hier ook woont- zijn er flinke restricties; hij mag alleen voor Marielle, Gea en mij dekken. Daarom kreeg ik nogal eens aanvragen voor een dekking van Arun( en daarvoor Beer en Olle). Nu Arun met pensioen is vind ik het fijn om weer een kater te hebben waarvan ik zelf mag bepalen hoe vaak hij mag dekken. De enige restrictie die Ravi heeft is dat er geen kittens van hem naar de Oekraïne verkocht mogen worden.
Maar eerst mag Ravi lekker groeien en bloeien en lekker spelen met zijn vriendinnetje Pebbles. Wie weet, misschien worden zij mijn nieuwe "love duo" na Fynn en Flo jaren geleden?!

onze Jente

Met onze Jente gaat het heel erg goed. We genieten enorm van haar want ze is zo`n leuke, lieve, ondeugende en ondernemende pup.
In de korte tijd dat Jente hier is heeft ze best al veel geleerd. Het commando "zit" gaat best al heel aardig. Ze doet dat graag voor een beloningsbrokje want ze is gek op lekkere dingen. Ze groeit dan ook als kool en sinds ze hier kwam is ze al 3 kg gegroeid. Dat betekend een kilo per week! Ze krijgt netjes afgepast haar voer en meestal wordt dat heel snel verorberd. Het is wel opvallend dat zowel Kytah als Jente denken dat het eten van de ander lekkerder is want ze zitten graag met hun neus in andermans bak.

Ook zijn we druk geweest met de bench training en ook dat gaat heel goed. Ze zit dan in de bench in de gang en meestal is Kytah daar ook, in haar eigen bench. Maar de afgelopen 2 dagen hebben we ook gekeken of het goed gaat als Kytah gewoon in de huiskamer blijft....en dat is geen probleem. Ze kan nu al 2 uurtjes in de bench blijven. Dat is lang genoeg en dan moet ze natuurlijk nodig naar buiten om te plassen/poepen. `s Nachts gaat ook super goed en meestal slaapt Jente van 23u tot 8u in haar bench. We horen geen gepiep oid en zelfs als ik `s nachts naar de wc ga reageert ze niet. Wat een ongelofelijk knappe pup. Ze voelt zich kennelijk heel fijn in haar bench.

Verder zijn we bezig met het "hier" met Jente. Enthousiast naar haar roepen en belonen als ze is gekomen. Ook dat gaat steeds beter. Aanstaande maandag begint Wim met haar aan de puppycursus en dan zullen die dingen natuurlijk nog veel meer geoefend worden. Ook het aan de lijn lopen wordt dan geoefend en dat zal best goeie tips opleveren want Jente heeft wat dat betreft echt wel een eigen willetje. Ze gaat steeds op haar kont zitten en vind het al gauw genoeg. Hoe ver kun je gaan in haar toch meenemen.....?? We gaan het vast horen op cursus.

Wat nu vooral ook steeds meer tijd en aandacht gaat vragen is het afleren van van alles. Alles in huis is leuk om in te bijten inclusief onze handen en voeten maar ook de katten, planten, de tafel en stoelpoten. We proberen steeds consequent te zijn met "nee" zeggen en leiden haar af met een speeltje. Maar dat wisten we van te voeren, een pup vraagt veel aandacht. Gelukkig doen Wim en ik het echt samen en wat ook scheelt is dat Jente veel met Kytah speelt. Die 2 dames hadden in het begin best
wat gewenningsproblemen. Kytah leek niet heel goed te weten wat ze met Jente aan moest. Nu zijn de rollen duidelijk want Kytah heeft goed laten merken dat zij de oudste is en zij dus bovenaan staat. De dames stoeien wat af en het is super leuk om te zien hoe goed ze met elkaar kunnen spelen. Daar worden wij dan weer blij van want dat is wat we Kytah gunnen; lekker kunnen spelen en gelukkig zijn in huis.
Het is wel jammer dat we Kytah en Jente niet gelijk uit kunnen laten want daarin is Kytah geen goed voorbeeld met haar angst. We hadden het idee al vrij snel dat Jente dat ging overnemen van Kytah, dus nu gaan we apart met ze naar buiten. Jente heeft dan veel bekijks en aandacht en dat is natuurlijk super voor de socialisatie.

Arun met dekpensioen

Arun

Binnenkort is het zover en is ook Arun dekkater af.
De laatste twee poesjes op zijn lijst met dates zijn allebei drachtig en dus kon ik gaan plannen dat Arun gecastreerd wordt. Ik heb met Margriet- waar hij gaat wonen- een datum afgesproken voor de verhuizing en dat wordt zondag 6 oktober.
Ik heb de afspraak voor de castratie gemaakt voor 4 oktober.....op Dierendag levert Arun zijn "mannelijkheid" in haha, wat ben ik toch een bruut...

Omdat Arun nog heel was heeft hij onverwacht nog een poesje gedekt eind september.

Happy

Er was al een poosje duidelijk dat Xenia- van mijn vriendin Gea- zou komen voor een dekking van Happy. En Xenia was krols. Nu heeft Gea enkele jaren geleden Suus van mij gekocht en bij Suus is het erg slecht te zien of ze krols is. Omdat Xenia wel krols was heb ik Gea gevraagd om Suus ook gewoon mee te nemen want....meestal worden de poezen in huis ongeveer op hetzelfde moment krols en dus zou het me niets verbazen als Suus stiekem ook krols zou zijn. En omdat Gea uit Groningen moet komen is het helemaal niet verkeerd

Xenia

om 1x te rijden voor beide dames.

Omdat Suus verwant is aan Arun- zij is zijn tante- moest het plan voor Xenia aangepast worden en zij kwam dus bij Arun voor de dekking en Suus bij Happy.
Ik heb Arun en Happy eerst naar buiten gedaan om de dames even tijd te geven om te wennen aan de nieuwe ruimte met al zijn "heerlijke" kater geurtjes. Gea en ik hadden toen al het idee dat Suus krols was. Gelukkig is Suus al eerder gedekt geweest en dus wist ze wat er moest gebeuren want voor Happy was dit de eerste keer. Nou ik geloof dat Suus erg duidelijk was want een uur nadat we ze bij elkaar hadden gezet kwam er een flink geschreeuw uit de kamer bij Happy en Suus. De eerste dekking was een feit.

Bij Arun en Xenia was het andersom; een ervaren kater met een onervaren poes. Ik heb geen

Suus

dekkingen gehoord of gezien, maar ik heb wel het idee dat er gedekt is want Arun had duidelijk veel belangstelling voor Xenia. Arun heeft alle poesjes die hij heeft gedekt gelijk drachtig gemaakt dus ook voor Xenia heb ik goede hoop dat het is gelukt.
En nu is het dus afwachten. Er is een dikke week om en dus moeten we nog anderhalve week
wachten tot we roze tepeltjes kunnen zien. Ik hoop zeker dat het bij Xenia en Arun is gelukt want dat is zijn laatste dekking geweest. Vanaf vrijdag is hij "kater-af" en mag hij lekker in huis gaan wonen bij nog een Somali kater, 3 poezen en bij Margriet.

het nest van de Russische componisten

Ondertussen zijn de kittens van Madara flink aan het groeien. Ze zijn nu ruim 5 weken en ze lopen door de poezenkamer heen te stappen. Vaak ook met elkaar aan het spelen en eten en "op de bak gaan" gaat ook al goed.
Ik moet wel zeggen dat ze minder snel en minder ondernemend zijn dan de Somali kittens. En eerlijk gezegd vind ik de somali kittens daarom aansprekender. Maar deze 3 kereltjes- natuurlijk weer 3 katertjes...daar heb ik patent op- doen het heel goed. Hun "points"beginnen steeds meer door te komen wat betekend dat hun oortjes, neusje, voetzooltjes ed steeds wat meer kleur krijgen. Daardoor worden ze steeds mooier.
Moeder Madara is een super relaxte poes. Dat heb ik nog nooit zo gezien. Van af het begin gaat ze gewoon weg bij de kittens om een poos voor het raam in de huiskamer te komen zitten. Ze zorgt echt hartstikke goed voor haar hummels maar is er niet helemaal op gefixeerd. Alleen moeten ze na een week steeds weer verhuizen van plek van haar. Maar dat kan ze nu wel vergeten; de mannetjes lopen de hele kamer rond en laten zich heus niet vertellen waar ze precies moeten blijven.

De namen zijn ook bekend. Ik heb in Rusland gezocht omdat deze katertjes allemaal kortharig zijn als hun vader Aziz en dus zijn het "Russen"in de kleur blue point. Helaas is de Pika Blu nog steeds geen erkend ras.
Maar ik vond het daarom wel leuk om in Rusland naar namen te zoeken en ben uit gekomen op componisten.
De namen zijn;
Bahir Dar`s Igor Stravinsky
Bahir Dar`s Sergej Rachmaninov
Bahir Dar`s Pjotr Tsajkovski
Een hele mond vol voor deze kleine hummels, maar hoe leuk zou het zijn als hun roepnaam de voornaam op de stamboom wordt.

Omdat Jente niet echt te vertrouwen is met de kittens zijn ze voorlopig nog in de poezenkamer. Ik kan

niet het risico nemen dat Jente in haar onbenulligheid een kitten kapot bijt omdat ze er mee wil spelen. We moeten Pebbles ook al regelmatig redden omdat Jente dan de staart van Pebbles in haar bek heeft. Ik heb Pebbles al wel een keer van zich af zien slaan maar dat was kennelijk nog niet hard genoeg om Jente echt af te schrikken.
dat het nooit saai is hier in huis mag duidelijk zijn haha