Sharan

Sharan is vandaag verhuisd naar Venlo. We hebben haar samen weg gebracht en het was super om haar te zien in haar nieuwe thuis. In de auto zat ze nog wat zielig te mauwen in haar reistas, maar eenmaal binnen kwam ze al vrij snel uit de tas stappen om de boel te gaan verkennen.
Lex en ik hebben allebei met verbazing zitten kijken hoe onverschrokken Sharan gelijk rond liep. Behalve  andere katten,zijn er in haar nieuwe huis ook kleine kindertjes en een grote onbekende hond. Natuurlijk was Sharan hier ook al gewend aan honden, maar dit was toch weer een heel anders ruikende- en uitziende hond; een gestroomde Cane Corso van ruim anderhalf, Rosco. En die Rosco was best geïnteresseerd in het nieuwe kleine poezenkind.  Hoewel Sharan toch wel even een hoog ruggetje opzette en een dikke staart kreeg weerhoudt het haar er niet van om gewoon op onderzoek te blijven gaan. Eén keer schrikt ze van Rosco en gelijk slaat ze haar pootjes uit met al haar nageltjes uit. Rosco zal wel snel ontzag voor haar hebben want dit is een pittig meisje wat niet over zich laat lopen:-)
Calimero- de wildkleur Somali kater- is ook heel nieuwsgierig en loopt flink achter Sharan aan,aan  haar kontje te ruiken en ik verwacht dat hij en Sharan morgen samen liggen te slapen en samen spelen. Alles wat we hebben gezien geeft aan dat Sharan weinig stress lijkt te hebben van de verhuizing want eten koste ook geen enkele moeite en dat vind ik altijd een heel goed teken.
Dan is er ook nog blauwe Somali poes Nala die op punt van bevallen staat en dan verandert er weer van alles in huis. Ik denk dat Nala dan wel fel zal zijn tegen die kleine nieuwkomer Sharan,maar ook dat regelt zich wel. Er is genoeg ruimte om elkaar te ontwijken en Sharan is slim genoeg om te weten wat ze moet doen.
Voordat we weg gingen lag ze al languit op het toetsenbord van de laptop en net zag ik een foto op facebook dat ze al lag te slapen bij één van haar nieuwe mensen. Top toch!!

Frodo( Trevis) en Logan

De berichten over de beide heren zijn positief!
Frodo doet het goed in zijn nieuwe thuis. Hij is relaxt en bekijkt zijn nieuwe vriendinnetje Lucy me interesse. Helaas vind zij Frodo nog maar een vreemd ventje en dus wordt er veel geblazen maar Frodo trekt zich daar weinig van aan- zoals een goeie Somali hoort te zijn; relaxt en hij wacht zijn kans wel af. En die kans op vriendschap gaat vast komen hoor:-)
De nieuwe mensen van Frodo zijn ook al helemaal verliefd op hem en hij heeft zijn plekje gevonden! Altijd goed om te horen dat het goed gaat met een kitten wat is verhuisd wan als ik dat soort berichten hoor laat ik hem met een gerust gevoel los.

Het loslaten van Logan kost wat meer moeite omdat Logan een moeilijkere start maakte. Ik had al verteld dat Logan veel last had gehad van de diarree toestanden en dat hij daardoor behoorlijk in had geleverd. Dat betekende dat ik een klein ventje van net geen kilo weg ging brengen en dat is dan wel even lastig.Liefst zie je natuurlijk een flinke sterke knul verhuizen, maar het feit dat ik Nick en Alicja goed ken maakte dat hij toch ging verhuizen. Ik heb me echt verbaasd over Logan toen we eenmaal bij Nick en Alicja waren; wat een stoer ventje. Hij ging gelijk wat eten en daarna op ontdekkingstocht door de huiskamer en het verdere appartement. Overal liep hij gelijk al achter ons aan en ook deze keer was hij helemaal ontspannen bij Nick op schoot.Ook hier zagen we dus gelijk het Somali karakter:-)

De dagen daarna heb ik veel contact gehad met Alicja want het liep niet helemaal lekker met Logan; hij kreeg weer diarree en hij mauwde best veel en anders sliep hij veel. Hij leek niet helemaal fit. Mijn idee was dat het ws. de stress van het verhuizen was waardoor hij een terugslag kreeg en hoewel het best moeilijk is moesten Nick en Alicja het even aankijken of het beter werd voordat we hem weer op speciaal voer zouden zetten. Gisteren kreeg ik gelukkig goed bericht.Logan was weer veel meer aan het spelen, hij oogde fitter en Alicja vond een paar dikke drolletjes in de kattenbak! Hoe blij kun je zijn met een echt drolletje;-)Behalve de toestanden rondom de diarree van Logan is ook daar al duidelijk dat ze gek zijn op het kleine ventje en er word al goed van hem genoten!

Ik heb nog geen fotootjes van het kleine spul in hun nieuwe huis,maar als die er zijn zal ik ze natuurlijk op mijn weblog plaatsen.

Zondag is het zover dat Sharan gaat verhuizen. Samen met Lex gaan we haar weg brengen naar Venlo zodat we ook van haar kunnen zien waar ze komt te wonen. Als het goed is worden er deze week kittens geboren in Sharan haar nieuwe huis en dat is natuurlijk heel leuk want dan kunnen we die ook gelijk bewonderen....en ons "verwonderen".....in dik drie maanden van zo`n kruimel van ong. 100 gram groeien naar een ondeugend en speels kitten van 1400 gram. Wat een ongelofelijke groei!

Vertrek!

Vandaag is het alweer zo ver,de eerste kittens gaan verhuizen. Ze zijn er klaar voor want afgelopen vrijdag kregen ze hun tweede enting- en Yeti haar rabiës enting voor haar vertrek naar Noorwegen- en gisteren heb ik de kittens ontwormd. Best een beetje spannend na de diarree toestanden, maar het is bij allemaal goed gegaan. Trevis en Sharan hadden sowieso niet mee gedaan met die toestanden maar Yeti en Logan wel. Vooral Logan heeft daardoor ingeleverd, maar hij blijft levendig en speels én ontzettend aanhalig, dus hij voelt zich goed!
Het hele volkje gewogen gisteren en dan zie je ook duidelijk verschil; Trevis en Sharan wegen beide rond de 1300 gram en Logan en Yeti rond de 1000 gram. Dat is een groot verschil!

Vanmorgen is Trevis als eerste opgehaald! Hij verhuisd naar Renkum, dus dicht in de buurt en hij krijgt zelfs een vriendinnetje. Nadat Lizelot Trevis had opgehaald reed ze gelijk door naar Apeldoorn waar ze een wit/cypers poesje van 6 maanden had besproken en zo gaan ze straks samen hun nieuwe thuis verkennen. Allebei nieuw en voor allebei spannend, maar wel helemaal super dat Trevis bij een soortgenootje komt want hij zal zijn broertje en zusjes best missen. Kan hij- Frodo, zo heet hij nu- heerlijk spelen en knuffelen met Lucy,maar natuurlijk ook met zijn mensen; Lizelot en haar kinderen:-)

We zijn zeker van plan om een keer te gaan kijken bij Frodo om te zien hoe hij uit groeit en al alles naar wens gaat dan mag hij wellicht ook nog een keer Suus dekken. Natuurlijk is dat pas voor over een tijdje, dus eerst maar eens zien dat hij de geweldig leuke en stoere kater gaat worden die ik verwacht en natuurlijk het allerbelangrijkst; dat hij een geweldig lieve huisgenoot gaat worden.

En dan Logan; ook hij gaat vandaag verhuizen. Hoewel hij flink heeft ingeleverd door de diarree toestanden zie ik een heel levendig, speels en aanhalig ventje en dus mag ook hij vandaag zijn nieuwe thuis gaan verkennen en gaan wennen aan zijn nieuwe mensen. Dat zat gelijk al goed want bij de eerste kennismaking met Nick voelde Logan zich zo op zijn gemak dat hij meteen bij Nick op schoot in slaap viel:-)
Logan is een erg mensgericht ventje. Hij klimt regelmatig op schoot en vind het heerlijk om op je schoot of tegen je benen aan te gaan slapen. Hij is de rustigste van het stel, maar dan nog.....spelen is één groot feest, dus Alicja en Nick.....hou hem lekker bezig. Logan komt alleen bij Nick en Alicja te wonen- zij hebben geen andere dieren- maar Alicja is de komende maanden heel veel thuis omdat ze gaat afstuderen en dat is heel veel thuis werken en dan krijgt ze heerlijk het gezelschap van Logan om zich heen. ik voorspel dat ze vaak met Logan op schoot zal zitten te werken en dat ze regelmatig een kleine vent over haar toetsenbord heeft lopen;-)

Ik ga Logan straks weg brengen want dan kan ik Nick en Alicja hun nieuwe huisje zien én zien waar Logan komt te wonen.

Soms zit het mee....

....soms zit het tegen.

Gisteren ben ik met Yeti naar de dierenarts geweest omdat zij behoorlijk diarree had. Ik zag al een paar dagen dat ze was dunner poepte, maar nu werd het echt waterdun en omdat kittens kwetsbaar zijn belde ik om 9u vanuit mijn bed de dierenarts voor een afspraak. Astrid werkt op dinsdag bij de dierenarts en zij was al verbaasd dat ze me zo vroeg aan de telefoon had:-) Omdat Yeti wel fit was en ook gewoon at en speelde werd het geen spoed afspraak maar een afspraak om 15u. Prima!
Totdat ik in de kattenkamer kwam,toen schrok ik toch wel een beetje. Er lag op meerdere plaatsen wat dunne poep en ik hoorde ook dat Suus op de kattenbak diarree had en ook zag ik dat van Flo. Omdat Suus ook nog eens drachtig is, schrik je dan natuurlijk wel.
Ik belde dus weer naar de dierenarts om te horen waar ik goed aan zou doen. Astrid overlegde even met de dierenarts en die leek het een goed idee om behalve Yeti ook wat poep van verschillende poezen mee te nemen.Nou draai ik voor het verzamelen van een poepmonster gelukkig mijn hand niet om,maar het was toch wel raar hoor; op pad met een klein schreeuwend kitten( niet van pijn of zo hoor, maar gewoon omdat dit kleine vrouwtje niet alleen in het reismandje wilde) en een bakkie poep.

Ik had trouwens Yeti eerst nog maar even een beetje gewassen want dat kontje was niet echt fris. Afijn de poep werd gelijk getest op allerlei nare dingen en Yeti werd onderzocht. Gelukkig kon Daphne( de dierenarts) mij gelijk gerust stellen. omdat Yeti zo fit oogde( en in de auto fut had om de hele weg te schreeuwen uit protest) en ook gewoon wilde eten zou de kans op iets ernstigs heel klein zijn. Poeh.....ik had me heus een beetje bezorgd gemaakt en dit hoorde ik dus graag. wel klonk et buikje van Yeti enorm gassig,maar dat is niet zo erg. Ook had ze geen verhoging en dus kon ik weer relaxen. ik was nl ook bang dat onze reis naar Oslo in gevaar zou komen want Yeti moet uiterlijk vrijdag de 18e haar rabiës enting hebben om 3 weken later naar Oslo te kunnen vliegen. Daphne raadde wel aan om de enting die ik eigenlijk vandaag had gepland even uit te stellen tot vrijdag, maar ze was vol vertrouwen dat het dan allemaal gewoon gaat lukken.
Kennelijk heerst er op het moment een virus want er kwamen veel poezen in de praktijk met dit soort klachten en dat kun je gewoon niet voorkomen. Je kunt het bij wijze van spreken mee naar binnen nemen aan je schoenen.
Ik moest even wachten op de uitslag van het poep onderzoek en dan kon Daphne daarop de behandeling van ons kattenvolkje aan passen. Gelukkig was de uitslag negatief- of positief, het is maar hoe je het uitlegt.in ieder geval werden er geen rare dingen gevonden in de poep en dat is dan ook weer een opluchting! Het enige wat ik nu mee kreeg is een zak met licht verteerbaar voer zodat de darmen van alle katten weer tot rust  kunnen komen en dan moet het met een dag of twee weer goed zijn.
De afspraak voor de enting van de kittens heb ik verzet naar vrijdag en dan komt alles voor de reis van Yeti naar Oslo toch nog goed,alleen......ik ben wel een beetje bang geworden voor de reis met Yeti in haar reismandje en in het vliegtuig.....wat kan dit meisje schreeuwen als ze het ergens niet mee eens is......arme mede-reizigers!!

Gelukt!

Ook Trevis heeft een nieuw thuis als hij straks 13 weken is!!

Vanmiddag kwamen er een mevrouw met haar kinderen kijken  en natuurlijk waren ze gelijk verliefd. Hoe kan het ook anders op zo`n ontzettend leuk ventje. Ik snapte ook gelijk waarom ze zo op deze kleur valt....ze is zelf rossig en dat is een mooie fawn ook. Flo heeft zeker die mooie warme fawn kleur dus als Trevis op haar lijkt qua kleur dan gaat het helemaal goed komen.

De kinderen natuurlijk gelijk spelen met het kleine spul want hun vraag was; zijn ze wel speels..... ha ha wat een "domme" vraag; natuurlijk zijn Somali kittens speels, ik denk dat je ze anders geen Somali mag noemen. Met het laserlampje en de veertjes van de speelhengel werd er goed uit geprobeerd of ze speels waren en toen waren ze helemaal verkocht; ja, ze zijn speels!

Volgende vraag; of het goed was als hij een andere naam zou krijgen? Natuurlijk is dat goed. Ik geef de kittens altijd namen die ik leuk vind, maar ze blijven niet bij mij leven en dus is het volkomen normaal dat een kitten een andere naam krijgt als iemand de stamboom naam niet leuk vind.
In dit nestje blijven er twee de naam houden die ik ze heb gegeven; Logan en Sharan, maar de andere twee worden omgedoopt. Yeti gaat in Noorwegen Blue heten en Trevis kreeg ook gelijk zijn nieuwe naam; Frodo.

Nog een vraag; is het leuk om hem "heel" te houden zodat hij misschien een paar keer zou kunnen dekken? Hele goeie vraag!! Omdat Trevis zo mooi is had ik eigenlijk gehoopt dat hij naar een fokker zou gaan en er was ook belangstelling uit het buitenland. Nadat Mariëlle haar mooie foto`s op facebook had gezet kwamen er ineens reacties op hem vanuit Amerika en Australië!! Maar het feit dat hij als huisdier gaat is voor het kitten zelf denk ik het leukste. Zeker dekkaters leven niet altijd in huis en wat dacht je van zo`n vliegreis?! Uiteindelijk is dit een prachtige oplossing. als hij niet gaat sproeien in huis en hij houdt dat vol tot hij volwassen en vruchtbaar is, dan mag hij wellicht een paar poezen dekken. Denk nu al aan mijn eigen poes Suus die niet aan hem verwant is.

Die fokker uit Australië is erg geïnteresseerd in mijn cattery en het importeren van nieuwe bloedlijnen naar Australië, dus wie weet zijn er nog mogelijkheden. Ik heb gisteren gezien dat Suus drachtig is en dus komen er over een week of 6 weer kittens. Misschien kan ik de Australische overhalen om twee kittens vanuit Nederland te importeren zodat ze samen die grote reis kunnen maken. Samen in een bench reizen is toch heel anders dan alleen als je nog zo klein bent en het is zo ver!

het begint op te schieten

De kittens zijn alweer dik 10 weken en dus gaan we er al naar toe dat de kleintjes gaan verhuizen. Logan, Sharan en Yeti hebben al een plekje waar ze straks naar toe gaan maar die leuke Trevis nog niet.

En dat is moeilijk te snappen want hij is zo leuk en zo mooi!
Persoonlijk is hij mijn favoriet omdat hij ook zo aanhalig is; klimt op de bank om op schoot te komen en loopt overal achter me aan( maar dat doen de andere ook want je weet het nooit....misschien komt er wel wat lekkers uit de kast:-))
Verder heeft hij ook al een prachtig uiterlijk; een stoere katerkop, veel haar en een prachtige kleur.

Vandaag was de fokker- Jacqueline- van Fynn en Flo- de vader en moeder van dit nestje- er en zij was ook erg enthousiast over het kleine spul. Ze was hier samen met een vriendin- Mariëlle- die ook actief is in het Somali/Abessijnen wereldje en de dames waren het eens; het is toch ongelofelijk dat dit mooie ventje nog geen nieuw thuis in het vooruitzicht heeft.
Mariëlle had haar fototoestel mee en zij heeft haar best gedaan om mooie foto`s van Trevis te maken zodat ik die kan gebruiken om hem onder de aandacht te brengen. En wat ik zelf al dacht zeiden Jacqueline en Marielle ook; Trevis zou bij een fokker terecht moeten komen want dat is hij met zijn veelbelovende uiterlijk echt waard.

Hopelijk lukt het met hulp van deze twee ijverige dames een leuke plek voor Trevis te vinden want anders rest er maar één ding...Trevis zelf houden ha ha Zelfs Lex roept dat Trevis dan maar moet blijven terwijl hij het maximum van 4 katten heeft ingesteld........

Het is echt genieten van het hebben van deze monstertjes. Langzamerhand worden ze steeds ondeugender en brutaler; de gordijnen zijn niet meer veilig, ze klimmen overal op en in en de kerstboom was ook leuk speelgoed. Er zijn verschillende- onbreekbare- ballen uit gemept en ik vond gisteren nog een kerstbal onder de radiator in de kamer. Daar was kennelijk lekker mee gevoetbald:-)

Flo zorgt nog steeds erg goed voor haar kroost. Af en toe roept ze de kleintjes bij elkaar omdat ze dan vind dat ze nog even aan de tiet moeten. Het leuke is ook dat Fynn de laatste tijd niet meer piest in huis en dus staat de deur van de achterkamer vaak open zodat het hele kattenspul lekker heen en weer kan lopen tussen achter- en huiskamer. Fynn is vaak in de buurt van zijn nakomelingen en zelfs Suus en Tess kunnen nu beter tegen de kleintjes en hebben zelfs ontdekt dat je er mee kon spelen.