Herplaats poes

Mijn vriendin Astrid heeft een poes die op zoek is naar een nieuw thuis. Bindi is de moeder van mijn Arun en een mooi wildkleur poesje. Omdat ze genoeg kittens heeft gekregen is ze een poosje terug gesteriliseerd. Nu is Bindi weer goed hersteld en zoekt ze dus een nieuw thuis. Het liefst zonder jonge kinderen. Bindi heeft een fijn karakter. Ze was niet echt een schootpoes, maar nu ze gesteriliseerd is, komt ze vaker op schoot. Mocht er iemand zijn die dit leest en die belangstelling heeft.....vraag mij gerust om haar contact gegevens!

Niet elke fokker wil zijn poezen en/of katers herplaatsen als ze te oud zijn geworden om mee te fokken óf als een kater of poes genoeg nakomelingen heeft gegeven.
Zowel Astrid als ik doen dat wel. Ik heb een maximaal aantal katten wat ik in huis wil hebben en daar wil ik niet boven komen. Dat betekend dat ik mijn poezen en katers herplaats om geen huis vol katten te krijgen. Ik geniet nog zo van het fokken dat ik daar nog niet mee wil stoppen.

Ik heb mijn eerste dekkater- Fynn- gehouden en hij zal hier blijven totdat hij van ouderdom sterft. Hij heeft veel voor mij en mijn Cattery betekend en dus heeft hij zijn plekje hier in huis verdient.
Na Fynn heeft ook zijn zoon Beer hier gewoond als dekkater, samen met Olle uit Duitsland. Beide katers zijn verhuisd na hun dek carrière en zij wonen allebei heel gelukkig in een nieuw gezin, samen met meerdere Somaby`s. Ook poezen die hier vandaan zijn verhuisd hebben een geweldig nieuw thuis getroffen. Ik vind dat dus heel acceptabel om dit zo te doen.
Natuurlijk snap ik ook dat andere fokkers dit geen goed idee vinden, maar laten we van elkaar accepteren dat we op verschillende manieren het beste willen voor onze dieren.

Ik zal Astrid nog vragen naar een mooie foto van Bindi.

De 3 musketiers houden me bezig

Nog in de doos

In mijn vorige verhaaltje waren de kittens verhuisd van de poezenkamer naar de bench in de huiskamer. Geweldig goed plan en ook een paar dagen flink van kunnen genieten. De bench stond naast de tafel en aangezien ik overdag altijd aan de tafel zit heb ik genoten van het uitzicht. Maar deze 3 kereltjes zijn buitengewoon ondernemend. En jawel hoor; zaterdag kwam de eerste over de rand van de doos kukelen. En dan is er geen houden meer aan, dus heb ik voor de ingang van de bench een hoge rand gemaakt zodat de kittens er niet uit konden en Bibi er wel in.......dacht dat ik dat heel slim had opgelost..... Maar daar was Bibi het niet mee eens.
Terwijl ik met Madara, Arun en Happy naar een kattenshow was, kwam Wim erachter dat hij een kitten miste in de bench. Liep er dus een klein ventje door de huiskamer.....

Los in de bench

Het was al snel duidelijk hoe dat kwam...Bibi kwam uit de bench springen met een kitten in zijn nekvel gegrepen. Ze vond kennelijk dat die bench maar een waardeloze oplossing was. Oké....nieuw plan.....een konijnenren in de kamer zodat de honden niet bij de kittens kunnen, met een hoop te spelen voor de kittens erin. Alleen als er toezicht is mogen Jip en Kytah in de kamer en dat leek geweldig te werken. Maar nee.....hier is Max de boosdoener; in die ren staat natuurlijk ook eten en Max is op een leeftijd dat hij als een bulldozer te keer gaat als er ergens iets te eten is.

In het rennetje

Heel de ren dus van zijn plek, het bakje leeg gegeten en de kittens weer los in de kamer.... Omdat Max een trauma uit zijn jeugd heeft overgehouden voor kleine ruimtes, kan ik hem niet in de gang doen bij Jip en Kytah als er geen toezicht is. Hij gaat dan als een dolle tegen de deuren springen om meer ruimte te creëren. Op zijn leeftijd gaat dat niet meer veranderen en hij ligt zo graag met zijn oude botjes op de bank, dat ik dus weer iets anders moest verzinnen gisteren.   

Die kittens krijgen wat indrukken te verwerken want weer is hun leefruimte verandert. Ik heb ze samen met Madara en Bibi in de poezenkamer gezet, met al hun spulletjes en ik wacht gewoon even totdat ze wat groter zijn voordat ik ze weer in de huiskamer haal. Ze zijn vandaag 4 weken en dat is ook nog wel heel klein. We hebben nog genoeg tijd om ze aan alles te laten wennen en natuurlijk heb ik in de poezenkamer ook genoeg gelegenheid om ze aandacht te geven.

Ondertussen is er op 2 van de jongens een optie genomen. Eén stel
mensen informeerde een poosje terug of er soms een nestje op komst was. Zij kwamen met hun konijn bij mij in het konijnenpension en hebben toen mijn poezen gezien. Deze mensen hebben al een jongen Somali kater en willen er graag nog één bij. De andere mensen sprak ik zondag uitgebreid op de show in Gouda en zij vielen als een blok voor Arun. Zij hebben een jonge Abessijn kater en willen er graag nog eentje bij. Natuurlijk komen ze nog kijken of het kitten hun bevalt, maar ik zeg nu al.....die 3 Musketiers winden iedereen om hun vinger/pootje ;-)