Knabbel

In het konijnenpension is het op het moment een complete bezetting en er zitten zelfs nog twee grote konijnen in de helft van ons Vlaamse reuzen hok. Omdat er soms op verschillende tijden of dagen wordt gewisseld- de één wordt op donderdag gebracht, maar de ander wordt pas op zaterdag opgehaald- moet ik soms wel eens even schuiven met de ruimte die ik heb. Vandaar dat die twee konijnen tijdelijk in het hok bij Snow en Blues verblijven, maar wel netjes met een deurtje er tussen want bij elkaar, dat zou niet gaan. Dat wordt vechten. Het is wel duidelijk dat ze elkaar ruiken want ze zitten regelmatig aan beide kanten bij het deurtje te snuffelen want ze kunnen elkaar ook niet zien. Maar het zijn alle vier zeer relaxte types en dus is het al snel klaar.....liggen maar weer:-)

De rest van de hokken is dus ook vol en dat is een heel gezellig gezicht, allemaal verschillende konijnen met allemaal verschillende kleurtjes. Ook zijn er op het moment zeven cavia`s aan het logeren en dat is ook erg grappig; als ik kom voeren wordt ik met enthousiast gepiep ontvangen. Vijf cavia`s horen bij elkaar als groep en die logeren in één van de extra grote hokken zodat ze lekker de ruimte hebben om rond te keutelen( letterlijk en figuurlijk).

Tot nu toe heb ik altijd geluk gehad met de konijnen in het pension; er is er nog nooit één ziek geworden of dood gegaan en dat is fijn. Je weet natuurlijk dat je zo`n risico loopt met zoveel levende dieren, maar als het dan echt gebeurt is dat erg vervelend.
Vrijdag ochtend was ik in het pension en ik hoorde een "benauwde" ademhaling. Snel gekeken bij wie en daar zag ik in het bovenste hok Knabbel helemaal stilletjes zitten met zijn neus vol snot. Ik heb gelijk de dierenarts gebeld en kon gelukkig een uurtje later al terecht. De dierenarts concludeerde een luchtweg infectie, een soort griep bij konijnen waar de meeste konijnen zonder problemen door heen komen, maar soms slaat het wel hard toe en kan een konijn er echt ziek van worden. Zo ook Knabbel; hij had 41 graden koorts en dat ik erg hoog voor een konijn die altijd rond de 39 graden moet zitten. Hij heeft  2 soorten antibiotica gespoten gekregen en pijnstiller/ ontstekingsremmer. Wat ik begreep is dat de koorts snel moest gaan zakken en dat het van essentieel belang is dat een konijn blijft keutelen omdat het maag-darmkanaal niet stil mag komen te liggen. Ik kreeg dus ook een middel mee om te geven als hij zaterdag niet gekeuteld zou hebben en een paar zakjes "dwangvoeding". Omdat de infectie ook besmettelijk was, hebben we Knabbel apart gezet in de kelder waar de omgevings temperatuur mee zou werken om de koorts te verlagen. Het was die dagen nl. ontzettend warm en daardoor is het misschien ook niet opgevallen dat hij al eerder niet lekker zou zijn geweest. Maar omdat alle konijnen lui en sloom zijn met dat hete weer, is me dat niet opgevallen. Gelukkig werd ik door de dierenarts gerustgesteld; als een konijn ziek wordt kan het heel snel gaan en dus hoef ik me zelf niet kwalijk te nemen dat ik het niet had gezien. Hij heeft dit misschien al bij zich gehad en door de stress van de logeerpartij kan hij net iets kwetsbaarder zijn geweest waardoor het toe heeft kunnen slaan.

Ik moest zijn vriendinnetje Rossya ook in de gaten houden want hij zou haar ook besmet kunnen hebben door dat ze met zijn snot in aanraking is geweest. Dat kan door neuzen tegen elkaar of door aan-niezen. Gelukkig is Rossya springlevend en ook de andere konijnen in het pension zijn gezond!
Wordt vervolgd!

Komen er puppy`s?!

Vorige week zaterdag is Steffi vertrokken naar haar 'lover" in België en daar is ze gelijk die dag gedekt door Meldo. Dat was kennelijk nogal een ervaring voor Steffi want daarna was ze helemaal misselijk en moest ze spugen; de arme ziel was ws zo overvallen door het "dekgeweld" dat ze even helemaal van de wijs was. Dat is natuurlijk niet makkelijk om te zien voor de baasjes van Steffi, maar gelukkig was Steffi vrij snel weer opgeknapt. Vooral ook omdat Steffi een paar dagen bleef logeren bij de dekreu houder want het was wat lastig voor de baasjes van Steffi om met haar heen en weer te rijden voor de tweede dekking. Gelukkig was daar de oplossing; Steffi bleef gewoon een paar daagjes logeren.
Ze is daarna op zondag en maandag nog een keer gedekt door Meldo en op dinsdag is ze weer opgehaald om mee te gaan naar huis. Helemaal blij was Steffi toen ze haar eigen baasjes weer zag. En die baasjes....waren ook heel blij toen ze Steffi weer zagen want ze werd gemist in huis. Als je gewend bent om je hond om je heen te hebben dan is het ontzettend stil in huis als ze er dan niet is.

Thuis gekomen was Steffi ontzettend moe, wilde eigenlijk alleen maar slapen en had niet eens energie om mee te gaan dollen in het bos. Dat is vreemd voor haar want zij heeft anders altijd energie genoeg om zich in het bos lekker uit te leven. Maar het is natuurlijk ook niet niks, in de auto op weg naar België, daar gelijk gedekt worden in een situatie die helemaal vreemd is, dan achter blijven bij mensen die je amper kent, in een vreemd huis met vreemde geurtjes en vervolgens nog twee keer een dekking en natuurlijk weet zo`n hond ook niet dat ze na een paar dagen weer wordt opgehaald. Ze zal dan ook zeker haar liefhebbende baasjes hebben gemist.

Maar.....het is allemaal voor een goed doel want hopelijk heeft Meldo zijn werk goed gedaan en komen er over een week of 8 pupjes( de dracht duurt 9 weken, maar er is ondertussen al een dikke week voorbij). Van Meldo weten we al dat hij pupjes kan verwekken en er is geen reden om aan te nemen dat Steffi niet drachtig zou kunnen worden, dus de kans is heel groot dat ze drachtig is. Maar....de natuur doet niet altijd wat wij willen en wij hebben zelf ook één keer mee gemaakt dat Keli leeg bleef na een dekking. Spannend blijft het dus tot Steffi begin aug een echo heeft gehad om te kijken of er pupjes groeien in haar buik.

Ik hoorde al wel dat haar baasjes Steffi anders vinden dan ze was......hormonen aan het werk?? Maar ik ken het gevaar dat je dingen denkt te zien die er misschien niet zijn, dus afwachten is wat we moeten doen:-)

In veel dingen lijkt Steffi op haar moeder Keli; ze is gek op het verzorgen van kleine poesjes, ze werd veel eerder loops dan verwacht en ik ben dus benieuwd of Steffi ook, net als Keli, bevalt voordat de 9 weken om zijn. Keli heeft nooit de 63 dagen gehaald die voor een dracht staan en de laatste keer waren het zelfs maar 58 dagen. De baasjes van Steffi zijn dus gewaarschuwd ;-)

Steffi van Kernhem

Steffi van Kernhem is een dochter van onze Keli ( Akela van Hiemrod) samen met Beau (Crystal Moon`s Hurricane Beau). Bij een zo serieuze gelegenheid als fokken met onze honden even de officiele namen erbij:-)

Deze mooie en lieve dochter van Keli is uit het laatste nest van Keli in 2010. Haar eigenaren hebben altijd gezegd dat ze graag een nestje met Steffi zouden willen fokken en dat is er nu van gekomen. Steffi was echt net klaar met alle testen en shows toen ze een paar dagen terug loops werd. Eigenlijk was ze pas in augustus aan de beurt, maar net als haar mama die ook vaak te vroeg was, is Steffi nu dus al loops geworden. Gelukkig hadden haar baasjes al een mooie reu gezien op een show en op die show was ook al contact gelegd met die eigenaar en dus werden in allerijl de laatste dingen nog geregeld, toestemming gevraagd aan de ZWHVN( Zwitserse Witte Herder Vereniging Nederland) en alles is op tijd binnen om Steffi te laten dekken. Ik kreeg gisteren een berichtje dat Steffi op 7 juli naar België vertrekt om daar gedekt te worden. Ze blijft daar een paar daagjes logeren tot dat HET is gebeurt en dan mag ze weer op gehaald worden en begint ook hier het spannende wachten tot dat er met 4 weken een echo gemaakt kan worden om te kijken of ze ook echt drachtig is.

Zo leuk; het eerste en enige kind van Keli wat verder gaat in de fok. Er was eerder sprake van een reu die door zou gaan als dekreu, maar dat is nooit zover gekomen, maar nu dus wel.....Een "van Kernhem" zet onze lijn voort. Zelf zijn we natuurlijk gestopt, maar straks komen er toch weer puppen met op hun stamboom als oma: Akela van Hiemrod en als mama Steffi van Kernhem.
Helemaal leuk dat Keli toch nog oma gaat worden. Je zult maar 38 kinderen hebben gekregen en nog helemaal geen kleinkinderen hebben.
Keli heeft in totaal 5 nesten gehad met daarin in totaal dus 38 pups. Dat is niet gering en ik ben benieuwd of Steffi ook grote nesten gaat krijgen en of ze net zo`n zorgzame moeder is als Keli. Ook wel spannend of Steffi wat meer teefjes gaat geven want Keli heeft van al die pups maar 6 teefjes gekregen.

Dat Steffi zorgzaam is hebben ze bij haar thuis al kunnen zien toen hun poes 2 maanden geleden een nest van 7 kittens kreeg. Steffi heeft zich ontfermd over mama en de kittens en wilde best helpen met een wasbeurtje. Zoals Keli ook altijd heel lief is als we kittens in huis hebben- ik moet Keli in de gaten houden anders pikt ze een kitten om er zelf voor te zorgen- zo laat Steffi dat ook al zien, dus dat zit wel goed.

Het is super dat we helemaal op de hoogte worden gehouden van de plannen rondom Steffi en dus ook helemaal mee kunnen leven met dit spannende gebeuren. Jullie hoeven natuurlijk niet te vragen of we puppy`s gaan kijken als er echt een nest komt bij Steffi....dat spreekt vanzelf!!

YESSSS

Dit is de titel van het mailtje dat ik gisteren kreeg van Ineke, de eigenaresse van Siepie..... De meesten zullen het nu al snappen; Siepie is drachtig!! Kennelijk zijn Fynn en Siepie er heel stil mee bezig geweest want ik heb niets gehoord. Maar.....gisteren was de zus van Ineke op bezoek en zij is een zeer ervaren fokster van Somali`s en zij gaf het oordeel; drachtig.
Ik kreeg een paar dagen terug al een mailtje dat Siepie nog steeds niet krols was, dat ze erg goed at en dat ze wat meer aan het luieren was. Allemaal tekenen dat ze drachtig zou kunnen zijn. Ook de tepeltjes leken iets dikker en dat is de meest brouwbare aanwijziging dat een poes drachtig is. Die tepeltjes verkleuren drie weken na het dekken ook veel meer roze en weet je het eigenlijk zeker, er komen kittens. In dit geval van Siepie en Fynn. Fynn zijn allereeste nakomelingen worden niet bij ons in huis geboren maar in Amersfoort.
Reken maar dat we gaan kijken als de kittens zijn geboren, maar eerst maar eens zien dat de dracht goed verloopt, dat er gezonde kittens worden geboren en dat Siepie haar moederlijke taken goed op zich neemt. Siepie is rond 15 aug. uit geteld en dus hebben we nog zo`n zes weken te gaan voordat het echt zo ver is. Maar ik geniet nu al van het idee dat het gaat gebeuren; onze geweldig lieve en mooie Fynn krijgt kindertjes.
Als Flo in september gedekt mag worden( en Suus in december) weten we in ieder geval al dat Fynn ze kan verwekken:-)