er is meer dan alleen Mila

Natuurlijk is er veel te vertellen over Mila, maar er gebeurt nog meer.

Amy met dikke buik

Vandaag of morgen moet Amy gaan bevallen. Amy is de poes van Gea die is gedekt door Beer. Dat betekend dus dat de eerste kittens van Beer er aan komen. Ontzettend spannend wat daar voor kleine wondertjes uit komen. Ik heb een "hot-line" met Gea om te volgen hoe het daar gaat. Amy had de eerste keer dat ze een nestje kreeg een keizersnee, dus het is spannend om te zien of ze deze keer wel natuurlijk kan bevallen.

De dracht van Noes en Fiep begint ook lekker op te schieten. Nog een kleine 3 weken en dan moeten beide dames bevallen. Eerst Noes en twee dagen later Fiep. De aanvragen voor een kitten komen binnen rollen en natuurlijk hoop ik dat ik zoveel mogelijk tevreden kan stellen. Ik heb een idee hoeveel kittens er geboren gaan worden. Voor Fiep gok ik op 4 kittens en voor Noes op 3. Nog even geduld dan weten we hoeveel kittens er zijn, hoeveel poesjes en katertjes, welke kleurtjes en kort- of lang-haartjes.

Willem

Afgelopen woensdag is er een poesje geweest om gedekt te worden door Olle. Een leuk blauw meisje met de naam Willem( Wilhelmina van Manja) wat even ontzettend moest wennen aan alles wat er gebeurde. Ik heb haar lekker een tijdje laten wennen aan de katerkamer en na een paar uurtjes pas Olle erbij gelaten. Dat was wat blazen, maar niet echt heel heftig. Dat kwam al snel goed en we hebben een paar dekkingen gehoord. Vrijdag avond is Willem weer opgehaald.

Willem en Olle

Van dezelfde fokker is er vandaag weer een poesje gekomen om gedekt te worden. Ook weer door Olle, dus hij is in trek. Dit poesje, Plien genaamd( Chanel van het Gildenhuys) komt ontzettend relaxt binnen en dus kan ik al vrij snel Olle er bij laten. Plien reageert heel rustig op Olle en nog geen kwartier later hoor ik de eerste dekking. Ook dat verloopt dus voorspoedig.
Spannend om af te wachten of beide dames drachtig zijn geworden, maar dat horen we over een week of 3.

Mila komt los....

Mila begint zich hier in de huiskamer steeds meer op haar gemak. Ze komt echt helemaal los, ze scheurt door de kamer, hangt in de gordijnen( dat leren we haar natuurlijk af met behulp van de plantenspuit), ze kijkt niet meer op of om als de honden om haar heen zijn en zelfs met Fynn gaat het nu aardig.
En wat het meeste opvalt is haar gehechtheid aan Lex. Die ligt natuurlijk ook veel op zijn bed in de kamer en wat een geweldige plek is dat om lekker bij hem te liggen. Als hij weg loopt naar de keuken dan loopt ze achter hem aam en soms gaat ze zitten miauwen dat hij weer terug moet komen. Wat dat betreft is Mila dus echt een aanwinst.

Het contact met beide poezen- Fiep en Noes- loopt helaas een stuk minder. Ik denk dat de hormonen van beide dames hier zeker mee te maken hebben. Fiep en Noes zijn allebei dik 5 weken drachtig en beginnen flink te groeien. Als ik die buiken zo zie zou het me niets verbazen als er twee grote nesten geboren worden.
Gelukkig gaan Noes en Fiep heel goed samen, dus dat is al heel fijn. Geen scenario`s zoals met Suus toen Fiep drachtig was. Noes en Fiep dulden elkaar heel goed en ik denk ook dat ze samen zullen gaan moederen. Dat hoop ik in ieder geval want daar heb ik zoveel plezier van gehad in het verleden. Jaren geleden van Nimah en Fay en later met Tess en Flo.

Omdat het goed ging met Fynn had ik Noes bij Mila in de huiskamer
gelaten. Tijd voor de volgende stap dacht ik. Maar Mila veranderde gelijk weer in een klein monster al liet ze Noes ook wel dichterbij komen. Ik was dus redelijk optimistisch gestemd. Helaas kwam het in de loop van de middag toch tot een confrontatie bij beide en dus heb ik Noes weer apart gezet. Dat vergt dus nog een hoop geduld. Wellicht komt het pas goed als beide dames geen last meer hebben van hun hormonen, maar dat zien we wel. Ik ben al blij dat Mila met mensen en honden zo goed gaat en gelukkig hebben we de ruimte om ze gescheiden te houden. Ik probeer goed op te letten dat ze allemaal hun aandacht krijgen en verder maak ik me zo weinig mogelijk druk. Ik denk altijd maar; hoe relaxter ik ben, hoe relaxter de katten zullen reageren.

Vanmiddag heb ik Mila mee genomen naar de katers. Dat ging boven verwachting goed. Natuurlijk vond ze het wel spannend want ze was ook nog nooit in de katerkamer geweest, maar het ging een stuk beter dan met de poezen. Ik was daar lekker aan het schoonmaken en dus had ik constant zicht op Mila samen met Olle en Beer. Vooral Beer was ook dit keer weer lekker rustig en dat ging dus super. Olle is- net als met de poezen die bij hem komen- wat opdringeriger en hij begon ook een beetje opgewonden te miauwen. Rare kerel bij een poesje van nog geen 4 maanden....

Daarna de poezenkamer schoon gemaakt en daar heeft ze dus ook lekker kunnen rondlopen. Alles ontdekken en lekker gespeeld met het speelgoed daar. Doordat ze zo rustig reageert op nieuwe dingen( de katers, de kattenkamers) ben ik ervan overtuigd geraakt dat de hormonen van Fiep en Noes er vooral aan bijdragen dat ze nog geen vriendjes zijn geworden. Geduld hebben dus!!

Mila houdt ons bezig

Het gaat niet zo maar.... Het wennen van Mila aan de honden en aan haar nieuwe omgeving gaat goed. Ze loopt al lekker door de kamer, klimt op de stoelen en af en toe gaat ze los en spurt met een enorme vaart door de kamer, over de bank en weer terug. Dat klinkt als een echt Abessijntje

Er leek wat toenadering te zijn....

Tegen Lex zijn been

Maar dan.... de andere katten erbij. Mila verandert onder de bank in een gevaarlijk monster(tje). Wat zijn dat voor enge beesten? Wat moet ze er mee? en nog erger...wat moeten ze van haar?
Vooral Noes is erg gebiologeerd door Mila. Ik denk dat Noes contact wil maken om te zeggen dat het hier best leuk is en dat ze graag vriendinnetjes wil worden. Nou daar is Mila niet van gediend. Noes moet vooral niet te dichtbij willen komen want dan gaat het van blazen, grommen en spugen over in meppen naar Noes.
Dat is erg jammer want Noes wil juist graag kennismaken en vooral geen ruzie maken. Ik dacht dat het goed was om het te laten gaan en dat ze dan vast langzaamaan zou wennen. Helaas gaat het niet zo.... Mila blijft bang en dus doen we het vanaf vandaag anders.

Ik heb alleen Fynn in de huiskamer gelaten omdat hij erg weinig interesse in Mila heeft. Hij heeft wel flink lopen snuffelen op de bank, in het hangmatje ed, maar hij kijkt gewoon over Mila heen. Ze zaten samen op de tafel en Mila was helemaal gespannen, maar Fynn zag nietsssss
Dat werkt dus goed.

Mila bij Lex op bed

Ik heb dit nog nooit mee gemaakt. Er zijn hier al heel wat kittens komen wonen maar nog nooit één die zoveel moeite heeft met het kennismaken met de andere katten. Misschien is ze bij Helena alleen met haar moeder en broertje en zusje geweest en heeft ze geen andere katten leren kennen?
Ik vind het zo opvallend dat het met de honden wel snel voor elkaar was.
Maar ik moet gewoon geduld hebben. Eerst maar eens zien dat ze normaal op de aanwezigheid van Fynn gaat reageren en dan komt er weer een poes bij. Zo opbouwen in fases zou toch moeten werken?!

Verder is ze ontzettend lief. Ze komt steeds bij Lex op bed liggen en ook op de bank komt ze bij me. Vanmorgen was Samenda hier en die hebben een band voor het leven gesmeed door het Zweedse avontuur; Mila kroop helemaal in het holletje van Samenda`s arm!

Mila.....vervolg

Het is zwaar voor Mila. Vrijdag weg gerukt uit je vertrouwde omgeving en nu wennen aan alles in je nieuwe omgeving.

Ik heb zondag- en maandag nacht in het bed van Lex in de huiskamer geslapen om Mila een gevoel van veiligheid te geven. Ze kwam beide nachten lekker bij me op bed liggen, dus dat werkte zoals ik had gehoopt.

Mila naast me op bed

Overdag is een ander verhaal. Maandag maakte ze kennis met Max en Scooby( onze honden). Poehhh, spannend hoor. Maar in de loop van de dag kwam ze toch wat te voorschijn al was ze wel erg schrikkerig. Als één van de honden bewoog of één van ons, dan zat ze gelijk weer onder de bank. Geeft niets, we geven haar gewoon de tijd. Gisteravond kwam ze voor het eerst uit zichzelf op schoot en heeft heerlijk bij me gelegen totdat we gingen slapen. En vannacht dus lekker tegen mijn

Tevoorschijn gekomen

benen aan op bed.

Maar er is nog meer waar ze aan moet gaan wennen....de andere poezen in huis. Gisteren heb ik Noes, Fynn en Fiep apart gehouden maar vandaag gaat het gebeuren....de kennismaking.
En die blijkt moeilijker te zijn dan de kennismaking met de honden. Er komt enorm veel gebrom onder de bank vandaan. Het kleine ding protesteert hard tegen deze nieuwe indringers in haar wereldje wat net een beetje vertrouwd begon te voelen. Ik vind het ook wel hard, maar ze moet er doorheen. Ik weet zeker dat de andere katten haar zullen accepteren en dan krijgt ze ook hun warmte en liefde en het zou me niets verbazen als Noes lekker over haar begint te moederen. Dat gun ik Mila ook, dus dit moet gebeuren.....

Fynn is helemaal niet geïnteresseerd in dat kleine monstertje onder de bank en ook Fiep vind het wel best. Alleen Noes vind het wel erg interessant en hangt op en rond te bank. Ik blijf in de buurt en volg de ontwikkelingen met aandacht.

De terugweg

Vanmorgen om 5 uur zijn de dames weer vertrokken uit Zweden om terug te rijden naar Nederland. Geen Raksha meer in de auto maar Mila. Mila slaapt veel en doet het heel goed onderweg.
Ik zal zo blij zijn als ze weer veilig thuis zijn. Natuurlijk omdat ik Mila wil zien maar ook omdat ik het moeilijk vind om op afstand met ze mee te leven. Twee stoere meiden die dit toch maar even flikken en vast en zeker ontzettend moe zullen zijn als ze weer thuis zijn. Beide mannen wachten hier thuis op ze, dus dat is fijn. Jessie hoeft niet helemaal naar huis te rijden( Willemstad N-Br) en Samenda zal ook vast blij zijn om echtgenoot Bas weer te zien.

En natuurlijk ben ik heel benieuwd naar Mila. Wat een avonturen heeft dat poesje al mee gemaakt. Samen met Helena vrijdag al heel wat kilometers afgelegd, nieuwe mensen om haar heen in een vreemde hotelkamer en op één dag 4 landen meemaken...."ga er maar aan staan".

Dan is het avontuur nog niet voorbij want ook hier thuis komen is natuurlijk heel wat. De omgeving, wij als mensen, andere poezen én 2 honden, alles is nieuw. Ik hoop dat ze snel een beetje rust vind en bij kan komen van alle belevenissen. Ik zal hard mijn best doen om het zo aangenaam mogelijk voor haar te maken. En dan begint het genieten!!

Zweden

Gisteren zijn mijn dochter Jessie en schoondochter Samenda vertrokken naar Zweden!

Nog een beetje gespannen

Omdat ik zelf geen 3 dagen van huis wilde zijn ivm de gezondheid van Lex, heb ik Jessie en Samenda gevraagd voor mij naar Zweden te gaan. En dat wilde deze twee toppers wel doen!!

Vrijdag ochtend om half 5 is Jessie vanuit hier vertrokken met een auto vol met spulletjes voor Raksha om Samenda op te halen en de lange trip naar Stockholm te gaan maken. Onderweg ging het zeer voorspoedig en dus schoten de dames lekker op. Helaas hadden ze in zweden een uur file waardoor ze rond 20 u aankwamen bij het hotel.

Al veel meer ontspannen

Onderweg heeft Raksha het fantastisch gedaan. De eerste anderhalf uur was het miauwen, maar daarna raakte ze steeds meer ontspannen. Ze zat eerst lekker in het reismandje met de deurtje open en langzaamaan is ze daaruit gekomen om rond te kijken in de auto, op schoot te zitten bij Jessie en Samenda én om het kattenbakje te gebruiken!! Wat een knap poezenkind om zo ontspannen te reizen terwijl je opeens uit je vertrouwde omgeving wordt gerukt en waar je hele dag vol is van nieuwe dingen. Heerlijk dat relaxte karakter van de Somali.

Raksha op schoot bij Samenda

De Zweedse fokker was even voor Jessie en Samenda aangekomen bij het hotel en de ruil was snel een feit. Helena blij met haar Raksha op pad en Jesse en Samenda met Mila inchecken bij het hotel. Mila even laten wennen, nog even in het restaurant eten en daarna vroeg slapen want dit was een lange dag.
Mila heeft de hele nacht tussen de dames in gelegen. Vanmorgen heeft Mila al wat gegeten en het kattenbakje gebruikt, dus dat klinkt allemaal heel goed.

Mila bij Jessie op bed

Jessie en Samenda gaan vandaag lekker Stockholm in om de stad te bekijken, vanavond weer vroeg naar bed en dan heel vroeg in de ochtend weer op weg naar Nederland. Morgen avond kan ik dus eindelijk zelf mijn kleine poezenkind zien. Ik kijk er naar uit!!

Ontspannen meisje

Ik heb in ieder geval al wel gezien dat ze een heel mooi meisje is, met een lieve blik in haar ogen. Dat gaat helemaal goed komen. Hoewel ik het heel gek vind dat ik zelf niet mee ben om Mila op te halen en Raksha weg te brengen, heb ik 100% vertrouwen in mijn meiden dat ze dit helemaal gaat lukken.
Bedankt lieve meiden!! Hou van jullie

Joepie de poepie

Het is echt waar....Noes is drachtig!! Haar tepeltjes kleurden vanaf dinsdag roze. Natuurlijk kon ik dat niet geloven maar woensdag waren ze nog roze, dus ik denk dat het zeker is....ze verwacht kittens van Beer.

Noes moedert over Raksha

Hoe speciaal is dat. Na 3 dekkingen waarbij ze niet drachtig werd lijkt het er nu op dat ze wel drachtig is geworden. De aanhouder wint. Natuurlijk speelt het mee dat ik niet met haar op pad hoef maar dat ik haar hier gewoon bij één van de katers kan zetten.
Uit de combinatie van Noes en Beer kunnen kittens komen met lang- en korthaar en in de kleurtjes; sorrel, chocolat en lilac. Mocht er een langharig(Somali) chocolat poesje geboren worden dan mag dat ws hier blijven!! Dat maakt het dus extra spannend.

Noes en Beer zijn de liefste Somaby`s hier in huis, dus dat moeten wel kleine wondertjes van kittens worden. Ik kijk er echt naar uit maar merk aan mezelf dat ik moeite heb om het te geloven.

Van Fiep ben ik nu ook zeker. Ook haar tepeltjes zijn roze. Zij is 2 dagen na Noes uitgeteld om te bevallen. Van het eerste nestje van Fiep en Olle weten we al dat er vooral blauw en fawn geboren zal worden maar ook sorrel en wildkleur horen tot de mogelijkheden. Ook bij dit nestje kunnen er lang- en kortharige kittens geboren worden.

Raksha

Half november hebben we hier dus een "kitten-boom". Ik kijk er echt naar uit. Ondanks alle zorgen rondom Lex blijven dit mijn mooie momenten om naar uit te kijken. Ik weet hoe leuk de kittens van Fiep en Olle waren en ik kijk uit naar de eerste kittens van Noes en Beer.... joepie de poepie

Vrijdag gaat Raksha vertrekken naar Zweden. Jessie(mijn dochter) en Samenda( mijn schoondochter) gaan samen met de auto naar Stockholm om daar Raksha om te ruilen voor Mila. Heel, heel spannend. Kan ik eindelijk mijn nieuwe kleine meisje zien en knuffelen. het afscheid van Raksha wordt ook nog wel even moeilijk want zij is erg verandert de laatste weken. Van een onopvallend poesje tussen haar broers en zusje naar een zeer aanhalig en speels meisje waar we erg veel plezier van hebben. Gelukkig wordt haar plekje opgevuld door een nieuw klein speels meisje; Mila.