Over Dublin

Dublin is al bijna weer een maand bij ons en ik heb nog weinig geschreven over hem, dus dat wordt tijd. Hij is lief, errruuug lief. In het begin bleef ik maar wachten totdat hij zou ontploffen, maar niets hoor, hij is gewoon zo lief. Hij kan het goed vinden met de andere paarden in de wei, komt al makkelijk uit de wei want hij laat zich zo pakken door mij en hij vindt het heerlijk om contact met me te hebben. Als je hem aan het poesten bent staat hij er heel geduldig bij, lekker op zijn gemak en vind eigenlijk alles prima.
Ik heb nog niet op hem gereden, maar al wel veel met hem gedaan. Ik ben al 2 keer met hem wezen wandelen in het bos en ook dan is hij uitermate relaxed. Alleen op de terugweg gaat hij wat te hard en dus moet hij nog leren om niet op een holletje terug te gaan. Hij was dat natuurlijk gewend bij zijn vorige eigenaar "het turbo-meisje".
Ik vind het wel prettig om dat eerst een beetje onder controle te krijgen voordat ik me aan een bos-rit waag. Ik laat hem dus regelmatig in de bak lopen en dat doet hij ook al erg goed. In het begin ging hij zo hard mogelijk in galop door de bak maar hij reageert nu al goed op mijn aanwijzingen voor tempo wisselingen en ook kan hij al heel goed rustig door de bak galopperen. Dat ziet er dus allemaal veel belovend uit en ik geniet van mijn contact met Dublin. Hij is qua type en karakter zo mijn soort paard en als het rijden nu ook nog zo goed zal gaan als ik hoop dat het zal gaan, dan ben ik super blij met mijn super paard:-)

Veel te vertellen

Het was weer een poos stil op mijn blog. Niet omdat er niets te vertellen is hoor, maar gewoon omdat ik de fut niet had. De donkere dagen voor Kerst zijn altijd wat lastig om door te komen, maar....ik krijg al weer wat meer energie doordat ik weer met acupunctuur ben begonnen en ook de hoofdpijn is al aanzienlijk vermindert, gelukkig!!

Hier in huis is het een gezellige "bende" met 4 kleine poezies die rond hollen en daarbij natuurlijk nog onze eigen poezen, Nimah, Fay en -vooral duidelijk aanwezig:- Tess. Tess geniet enorm van het kleine spul waar ze volop mee kan spelen en gek doen.
Ze gebruiken de grote krabpaal in de kamer heel veel en dat is geweldig om te zien. Ze roetsjen er op en eraf,achter elkaar aan en hij wordt ook gebruikt om lekker op- en in te slapen:-)
Ook de twee kleinste kittens: Jima en Goba klauteren net zo makkelijk naar boven als Kioni en stavros en dat geeft een hoop te zien in de kamer.
Stavros is al bijna zo ver dat hij mag gaan verhuizen. Hij wordt maandag voor de tweede keer geënt, zijn chip heeft hij al en hij krijgt maandag ook een rabies enting. Dat doe ik normaal niet bij de kittens want het is alleen belangrijk als een kitten naar het buitenland gaat.....en dat gaat Stavros. Zijn nieuwe baasjes hebben een huis in Zwitserland en dus zal Stavros regelmatig mee gaan om in Zwitserland vakantie te vieren. Avontuurlijke kat!!Het zal best wat zijn voor hem want Stavros is een beetje een schuchter ventje, maar als hij eenmaal gewend is aan zijn nieuwe mensen komt dat wel goed. Daar ben ik van overtuigd:-)
Ik ben laatst nl. naar een kattenshow geweest in Zutphen en daar was Aygo ook. Aygo is een "vol"broertje van Stavros en hij was hier in huis ook de meest afwachtende van het stel. Daar is nu niets meer van over; Aygo is een geweldig lieve, aanhalige en mooie kater geworden waar zijn baasjes erg veel plezier aan beleven. Alle vertrouwen heb ik dus in Stavros en hij komt bij heel lieve mensen terecht, dus....
Zelf houden we zijn zusje Kioni en daar heb ik ook zin in. Zij is erg mooi om te zien, alleen haar kleur zou wat warmer mogen zijn, maar...ik denk dat ze qua karakter prima past in ons huishouden. Ze speelt nu al heel veel met Tess en dat is mooi want dan zijn deze dames straks- als het andere kleine spul is vertrokken- al helemaal samen gewend.

Dublin

Dublin is gekomen. Woensdag is hij gebracht door de vorige eigenaar en nu is hij dus van mij:-)

Hij stond vlakbij in Otterlo, dus hij heeft niet echt lang in de vrachtwagen hoeven staan. Omdat hij dat ook al gewend was kwam hij heel relaxed uit de vrachtwagen stappen. Ik heb hem eerst even in de bak gezet zodat hij over het hek kon snuffelen aan de andere paarden. Daar werd hij even opgewonden van; paar rondjes draven met zijn staart op zijn rug en toen was het klaar. De andere paarden waren ook snel klaar met kennismaken en gingen verder met gras happen. Alleen Amos- de leider van de kudde- moest natuurlijk wat langer met Dublin bezig zijn. Na een kwartiertje in de bak hebben we Dublin in de wei gezet en ook daar was het vooral een relaxte boel. Niets geen vuurwerk, geen heen en weer gedraaf, maar gewoon de wei in stappen, kennismaken met de paarden van de buren en gras eten. Amos maakte wel duidelijk dat de kudde van hem is door tussen Dublin en de rest van de paarden te blijven lopen, maar dat was dus al het "spektakel" wat we te zien kregen.
Super natuurlijk dat hij zo rustig is en zo makkelijk zijn plekje zoekt in zijn nieuwe omgeving. Helemaal opvallend was dat hij na een minuut of 20 al begon te rollen in de wei. Dat is bij een paard altijd het sein dat hij zich op z`n gemak voelt en hij genoot daar duidelijk even van. Hij heeft ook geen deken meer op en dus voelde dat rollen ws. heerlijk aan zijn "blote" lijf:-)

Nu is het zaak om zo snel mogelijk aan elkaar te wennen en vertrouwen in elkaar te krijgen. Dat ga ik opbouwen door elke dag even wat te gaan doen met Dublin. Ik heb hem al even gepoetst, hij heeft al samen met Mouna van Sieneke gelopen in de bak en daarna kwam hij goed naar me toe. Toen hebben we nog even gelopen door de bak met Dublin aan een slap touwtje achter me aan. Dat is ook altijd goed om te doen omdat hij dan gaat laten zien dat hij mij als "zijn leider" accepteerd. Vandaag wil ik een stukje met hem gaan wandelen in het bos, maar dan moet het wel wat droger worden want zo nat als het nu is....daar is geen lol aan voor zowel Dublin als voor mij.