Was mijn vorige blog nog heel poesitief omdat Xsara begon te groeien......ondertussen is Xsara dood gegaan.
Woensdag veranderde er wat bij Xsara; ondanks dat zewerd gevoed viel ze toch af, haar buikje bleef dik, ze poepte wat dunner en ze piepte meer. Kennelijk is er bij haar van binnen toch iets niet goed gegaan...
Dat blijft natuurlijk altijd raden, maar ik zag het dus al wel een beetje aankomen.
Donderdag kwam Lex al vroeg met haar lichaampje op zijn hand naar boven om te laten zien dat ze er `s nachts tussen uit was gepiept. Zo`n klein dapper meisje, wat zo levenslustig was, helaas heeft ze het niet mogen halen.
Natuurlijk is dat hard; we hebben er heel veel energie ingestopt. Ik niet alleen want Jessie en Lex hebben ook mee geholpen als ik er niet was en dan is het extra zuur als je denkt dat het begint te komen en je moet dan toch na twee en halve week, waarvan 2 weken flessen, afscheid nemen. Je bent snel aan haar gehecht geraakt omdat je haar zo`n beetje om de twee uur in handen had.
Het geeft ook iets van opluchting want het vroeg veel. Met al onze plannen, met werken ed, moest er rekening gehouden worden met Xsara en gepland worden wie de voedingen op zich kon nemen. Dat geeft een stukje rust, maar toch had ik echt liever nog even door geflest want als een kitten ongeveer drie en halve week is, kan het al wat vast voedsel gaan eten.
Helaas, ondanks al onze goede zorgen heeft de kleine Xsara het niet mogen halen:-(
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten