Het moest er van komen.....

Vandaag heeft de grote verhuizing plaats gevonden!
Omdat Fynn gecastreerd is én er geen poes krols is, durfde ik het aan.....alle katten bij elkaar. Vrijdag ochtend heb ik de kattenkamer deur open gezet en toen was het afwachten wat er zou gaan gebeuren. Zouden de bewoners van de kattenkamer( Suus, Fynn en hun 3 kittens) kunnen wennen aan de bewoners van de huiskamer( Noes, Fiep en Floor)?!

3 hummels op onderzoek

Fynn ging meteen op onderzoek uit in de huiskamer en het was gelijk duidelijk hoe hij daar van geniet. Hij kwam lekker om ons heen "schurken" en genoot duidelijk van de aandacht die hij kreeg. Dat er door Fiep en Floor naar hem wordt geblazen neemt hij voor lief. Nee, Fynn is niet van zijn stuk te brengen. Wat een heerlijk relaxte en lieve kater is hij toch.
Noes ging gelijk op weg naar de buitenren en kwam onderweg Suus tegen.... Waren Suus en Noes eerst water en vuur....nu stonden ze met hun neusjes tegen elkaar aan en daarna liepen ze allebei weer door. Noes op weg naar de ren en Suus naar de huiskamer. Ook zij zoekt ons steeds op om aandacht te krijgen.

Neera Kira

Degene die het meest fel reageren zijn Fiep en Floortje. Zij vinden dat ze tegen alles en iedereen hun
territorium moeten verdedigen en dus hebben zij duidelijk meer tijd nodig.
Daarom gaan ze `s avonds gewoon weer in de vertrouwde samenstelling apart.
Zaterdag ochtend herhaal ik het ritueel; gewoon de deuren open zetten en kijken wat er gebeurt.
Ook deze keer valt het me niet tegen, al moet Fynn wel erg wennen aan het "gepest"van Scooby. Scooby is erg geïnteresseerd in de nieuwkomers en denkt dat hij met Fynn hetzelfde kan doen als wat hij altijd met Floortje doet. Fynn loopt gewoon weg en laat zich niet gek maken :-)

Jinah en Masour

Dat we weinig zien van de kittens tijdens deze nieuwe situatie mag duidelijk zijn. Ik neem de honden nl ook gewoon mee de kattenkamer in en dat is schrikken. De kleintjes zitten veilig in de la van de secretaire en bekijken op afstand die grote monsters. Als ik de kattenkamer weer uit ga neem ik Scooby en Max natuurlijk weer met me mee zodat de hummels bewegingsvrijheid hebben en ze kunnen wennen aan Noes, Fiep en Floor die ze natuurlijk ook nog nooit hebben gezien.
`s Avonds gaan ze weer apart slapen.

En nu is het zondag en vandaag heb ik het

Jinah

gedaan.....ik heb een bench in de huiskamer gezet waarin een kattenbak, eten en drinken. Dit is dé plek voor de kittens om zich terug te trekken. Lex is met de honden naar het bos gegaan zodat de kittens de huiskamer eerst kunnen verkennen zonder de honden erbij. Zo weten ze al een beetje waar ze moeten zijn om hun behoeftes te doen, te eten en te drinken. Ze zullen snel genoeg de plekjes ontdekken waar ze zich kunnen verstoppen als Scooby en Max er weer zijn, maar nu lopen ze te donderjagen in de kamer. Zo leuk om ze hier te hebben en ze zo lekker te kunnen zien ravotten. Natuurlijk wordt het voor hun socialisatie ook tijd dat ze hier in de huiskamer kennis maken met alles van een gewoon huishouden; alle geluiden, de honden, ons als mensen enz.

Nu kunnen ze ook gaan ervaren dat mensen leuk zijn om mee te knuffelen en mama Suus zal daar zeker het goede voorbeeld geven want zij is sociaal als geen ander.

Verliefd

Ik ben totaal "in love" met de kittens van Suus en Fynn. Ze zijn zo ontzettend leuk!! Ze spelen veel met elkaar en ontdekken alles in de kattenkamer en buiten in de ren. Als we op de veranda zitten dan vermaken we ons kostelijk met het kijken naar de kleintjes.

Ik snap gewoon niet dat er nog geen nieuwe mensen zijn voor het wildkleur poesje- Jinah- en het blauwe katertje- Masour. Ik hoop dat er snel leuke mensen willen komen kijken naar deze twee kanjers.

De tijd vliegt.....

Even terug komen op mijn verhaaltje over het castreren van Fynn. Fynn is afgelopen donderdag naar

de dierenarts geweest en daar is hij vakkundig gecastreerd. Geen baby`s meer van Fynn!
Hij heeft weinig last gehad van de ingreep. Toen ik hem kwam halen was hij nog een klein beetje wiebelig, maar dat was snel over. Nu is hij weer gezellig samen met Suus en hun gezinnetje en mag Fynn gaan wennen aan het idee dat hij nu een "je weet wel"kater is ;-)

Masour, blauw kortharig katertje

Met die kleine ukkiepukkies van het gezinnetje van Fynn en Suus gaat het heel goed. Het zijn een stel ondernemende dondertjes. Ze hebben de buitenren ook ontdekt want met dat warme weer heb ik de deur lekker open gezet. Hoe het kattenluik werkt weten ze nog niet, maar gewoon de deur uit was al snel ontdekt. Ze genieten erg van buiten zijn en stoeien wat af met elkaar. Alles wordt onderzocht en dat gaat geregeld met vallen en opstaan. ze klimmen dan ergens op maar weten niet hoe ze weer naar beneden moeten komen. Dat geeft voor ons een hoop lachwekkende situaties. We kunnen dat heerlijk bekijken vanaf de veranda en daar zitten we dan ook vaak te genieten van het kleine spul.

Jinah,wildkleur kortharig poesje

Het wildkleur poesje- Jinah- gaat niet naar Zweden. De fokker die geïnteresseerd was had toch het geld niet. Helaas. Nu is Jinah dus ook weer beschikbaar en ik hoop dat er een heel leuk thuis voor haar komt en ook voor haar blauwe broertje Masour. Nu de grote vakantie begint af te lopen verwacht ik wel dat er belangstelling zal zijn wat het zijn beide plaatjes van kitten en met dat karakter zit het wel goed als je weet dat ze van Fynn en Suus zijn. Maar voorlopig mogen wij nog van de kittens genieten want ze zijn vandaag precies 6 weken, dus voorlopig verhuizen ze nog niet.

Beslissing genomen

Vandaag heb ik ineens de knoop door gehakt.....Fynn wordt gecastreerd!

Ik loop al een poos te twijfelen wat ik met Fynn wil. Nog even heel houden om Noes nog door hem te laten dekken of laten helpen. En vandaag wist ik het ineens....castreren dus. Ik wilde Noes laten dekken als ze 10 maanden is en dat is eind augustus, want ze is best vaak krols. Toch voelt dat niet helemaal lekker en liever probeer ik het nog een poosje uit te stellen. Noes lijkt niet te lijden onder de krolsheden al loopt ze wel heftig te roepen in huis. Als iets niet goed voelt heb ik geleerd om op mijn gevoel te vertrouwen en het niet te doen. Dat Fynn nog heel bleef had als enige reden om Noes nog te laten dekken. Als ik Noes eind augustus zou laten dekken zijn we al weer 2 weken verder, dan 3 weken om af te wachten of Noes drachtig is en dan na de castratie nog 6 weken wachten om zeker te weten dat hij niet meer kan dekken. Dat is een heel lange tijd.
Ook speelt mee dat Fynn nu niet bij de 3 jongedames kan en dat wordt onhandig met het oog op het nestje van Suus wat toch ook nog lekker in de huiskamer moet kunnen spelen.
Alles wordt een stuk makkelijker als Fynn gecastreerd is en niet meer piest én als hij geen poezen meer kan dekken.

Ook kan de verbouwing van de kattenkamer pas starten als Fynn is geholpen want anders kan ik hem niet tijdelijk ergens anders hebben omdat hij daar dan gaat piesen. Genoeg redenen dus om morgen de dierenarts te bellen en een afspraak te maken om hem te laten helpen. Fynn heeft geweldige kittens verwekt en zeker ook een flinke bijdrage gedaan aan de Somali bevolking in Nederland en daarbuiten. trots ben ik op deze prachtige en lieve kater en het zal heerlijk zijn om hem lekker weer om ons heen te hebben in de huiskamer.

Beer el Khamsa

Ik moet ze even laten zien hoor de foto`s van mijn nieuwe dekkatertje Beer el Khamsa. Beer komt eind augustus, begin september hier wonen, en in oktober komt dan zijn "broertje" Leon Olle von Diajo uit Duitsland. Wat een feest zal dat worden. Ik verheug me er nu al op.

Ze zijn leeeeuuuukkkk

Masour, Jinah en Neera Kira

De kittens van Suus doen het ontzettend goed. Ze zijn zo leuk en het is zo grappig om die 3 bij elkaar te zien liggen met drie verschillende kleurtjes.

Tot gisteren waren de kittens gewoon lekker in de box waar ze steeds meer met elkaar begonnen te stoeien. Soms klommen ze wel tegen de wand omhoog want dan was Suus buiten de box. Kennelijk vond Suus het tijd dat de kittens ook in de kattenkamer rond konden lopen want

Neera Kira

gisterochtend- toen ik bij ze kwam kijken- lagen ze met z`n 3en in een mandje naast de secretaire. Ik geloof niet dat ze ineens alle 3 uit de box zijn geklommen- wat ook nog eens bijna onmogelijk is- dus moet Suus ze er wel uit hebben gehaald. De box heb ik dus maar opgeruimd.

Jinah op het kattenbakje

Het kleine kattenbakje heb ik vlakbij het mandje gezet zodat ze dat goed kunnen vinden. Ook het eten staat in de buurt maar ik heb ze nog niet echt brokjes zien eten. Het vlees wat Suus en Fynn `s avonds krijgen valt al wel in de smaak bij het kleine spul.

Masour wil graag nog dat iemand voor hem valt!

Gisteren had ik lekker de deur naar de ren open staan en toen kwam het kleine blauwe mannetje al eigenwijs naar buiten stappen en even later zijn wildkleur zusje ook. Ze schrokken zich een ongeluk toen ze daar ineens Scooby voor de ren zagen staan en er werd dus flink door ze geblazen met hoge ruggetjes en dikke staarten haha

Over een week weet ik of het wildkleur poesje definitief besproken is door de Zweedse fokker. Zo niet dan komt ze dus weer beschikbaar en ook het blauwe katertje- Masour- is nog op zoek naar een liefdevol thuis. Ik ben er steeds meer van overtuigd dat Masour- net als zijn wildkleur zusje Jinah- kortharig is, en dus een Aby variant. Neera Kira- het sorrel poesje- is dus het enige Somali kitten in dit nestje en zij is al definitief besproken door Diana en Jörg in Duitsland waar ze bij haar half zus Tove Tara of Bahir Dar komt te wonen.

Masour en Neera Kira

Zwemles voor Scooby

Vandaag zijn we met Max en Scooby naar het eiland van Maurik geweest. Dat is een recreatie gebied waar veel wordt gezwommen, maar collega Danielle wist ook een plekje waar we met de honden kunnen zwemmen. Heel vaak had ik al beloofd een keer te komen om met haar en Gaia te gaan zwemmen, en nu is het er eindelijk van gekomen.
We moesten eerst een stukje door een wei met koeien wandelen en Max vond dat hij dan ook gelijk de koeien maar moest drijven; beet er eentje zachtjes in zijn bil zoals hij ook doet als hij honden op wil jagen. Dit vond ik toch wel wat enger want koeien kunnen gemeen schoppen, maar het ging allemaal goed.
Gaia- dobermann teefje van bijna 2 jaar- en Max hadden elkaar al eens ontmoet en voor Scooby was het nieuw. Gelukkig is Scooby erg makkelijk met andere honden en dus verliep de kennismaking met Gaia heel gemakkelijk.

Bij het water vonden we gelukkig een paar stokken en dus was Max helemaal dol want zwemmen
achter weg gegooide stokken doet hij ontzettend graag. Hij was dus niet uit het water te krijgen en ging onvermoeibaar door. Als wij even niet gooide dan zat hij maar te piepen zoals alleen witte herders dat doen.

Scooby vond dat water maar raar. Vooral van de golfjes die op de kant kwamen moest hij weinig weten. We hebben hem gewoon zijn gang laten gaan en toen Lex en ik een stukje het water in liepen is hij tot aan zijn borst in het water gelopen. Dat is dus een prima begin. We willen niets forceren want dan lopen we misschien kans dat hij bang wordt voor zwemmen en dat zou jammer zijn.
Eigenlijk had ik gehoopt dat hij achter Max aan zou gaan maar dat was niet zo.
We gaan gewoon binnenkort nog eens en dan komt hij misschien wel weer een stukje verder.

Scooby en Gaia

Scooby en Gaia konden het heel goed met elkaar vinden en zij hebben heerlijk lopen stoeien en rennen samen. Dat Gaia nogal lomp is hebben we wel gemerkt. Het spelen moest steeds vlakbij ons en ze viel steeds tegen ons aan. Als ze aan het rennen waren moest ze steeds tussen Daan en mij door, maar ach......wij zijn wat gewend met onze lompe Max.

Max wilde zich af en toe met het stoeien/spelen bemoeien maar dat verpeste de lol van Gaia en Scooby alleen maar dus hielde we hem voor de gek door een steentje in het water te gooien. Door zo`n plons was hij dan weer helemaal gefocust op het water.

Als jullie je afvragen of we een nieuwe Scooby hebben......nee hoor, hij is vrijdag naar de trimsalon geweest en daar is zijn vachtje er af geschoren. Hij kreeg zo veel klitten- en wij zijn niet echt mensen om vaak te borstelen- dus we hebben hem lekker kort laten scheren. Het is nu even zien hoe snel het groeit en hoe kort we hem de volgende keer willen hebben. Hij heeft gelukkig wel zijn vrolijke, harige staart gehouden.