Verhuizingen

Ons dierenbestand is aan het inkrimpen; hebben we sinds eind vorig jaar nog maar.....2 honden, maar ondertussen wel weer 4 katten, nu is ook het cavia- en konijnenbestand ingekrompen. Ik merkte al een poosje dat ik al die dieren wat te veel begon te vinden. Ik vind het allemaal leuk, maar als je alles de verzorging wilt geven die het verdient, kost het veel tijd. Ik had me dus bedacht dat ik het aantal konijnen op 2 wil houden; de Vlaamse reuzen en geen cavia's meer want dat scheelt een groot hok schoonmaken. Nu zaten er in dat hok nog 2 konijnen en een cavia en die zijn natuurlijk geen wegwerpartikelen. Ik wilde ze niet zomaar wegdoen maar alleen naar een goed huis. Nou had ik een konijn in het pension wat eerst altijd met z'n vrouwtje kwam, maar dat was helaas overleden. Hij heeft die week-volgens mij was het de voorjaarsvakantie-wat stil in zijn hok gezeten en ik had het idee dat hij niet echt happy was. Toen ik dus het besluit had genomen om wat met de beesten te minderen moest ik weer aan deze Knabbel denken. Heel brutaal heb ik aan het begin van de meivakantie, toen Knabbel weer kwam logeren,gevraagd of het een idee zou zijn dat onze Scooter het nieuwe maatje van Knabbel zou kunnen worden. Scooter is een heel vriendelijk konijn wat altijd naar ons toe kwam bij het voeren en duidelijk meer behoefte had aan aandacht dan ik gaf. Die mensen- met hun zoontje- dus gelijk bij Scooter kijken en natuurlijk even vasthouden.

En toen was het bekeken...Scooter kroop dicht tegen het zoontje aan en hij was gelijk verliefd op Scooter. Ze wilde dit meisje graag als nieuw maatje voor Knabbel. Ik had in die week mooi de tijd om de twee te koppelen en dat was na drie dagen al voor elkaar, toen zaten ze samen in een hok en en nieuw paartje was ontstaan. Ik heb laatst nog even geïnformeerd hoe het gaat met Rossia- zoals Scooter nu heet- en Knabbel en het gaat heel goed. Ze is ontzettend lief en samen met Knabbel gaat het super. Bleven er nog een cavia en en konijn over...... Aan mijn vriendin Mirjam heb ik gevraagd of zij Sjimmie- de cavia- misschien wil hebben. Sjors en Sjimmie zijn ooit bij Mirjam vandaan gekomen omdat ze niet handtam waren en dus niet leuk voor de kinderen. Ondertussen hebben zij drie cavia zeugjes en daar zou dit gecastreerde beertje ws. makkelijk bij kunnen. Mirjam wil hem wel hebben en dus rest er nog 1 konijntje- Brownie. Voor Brownie heb ik ook een oplossing gevonden. Onze overbuurvrouw heeft een konijnenasiel en zij is zeer succesvol in het herplaatsen van konijnen. Ik heb dus het aanmeldingsformulier voor Brownie ingevuld en en paar dagen later reageerde ze al toen ze me zag in de tuin. Uitgelegd waarom ik Brownie een nieuw plaatsje wilde geven en dat was geen probleem. Ze heeft gelijk foto's gemaakt om op de site te zetten en dan moest het volgens haar snel voor elkaar zijn. Er stond eerlijk bij dat Brownie niet een mensgericht konijntje is, maar liever met rust gelaten wil worden. Ze was hier ook niet anders gewend. Twee dagen later is Brownie al geplaatst. Er kwam een mevr. om haar mannetje te koppelen aan een vrouwtje, maar het vrouwtje wat ze op het oog had wilde dit mannetje niet. En dus was Brownie aan de beurt om het mannetje te ontmoeten. En dat lukte wel. Het mannetje had snel in de gaten dat hij niets te duchten had van Brownie, zij was eerder een beetje bang, en dus heeft hij heel voorzichtig contact met haar gemaakt.

Dat gaat zeker lukken en het zal een leuk plaatje opleveren want zowel dat mannetje als Famke, zoals Brownie nu heet, zijn kleurdwergjes en dat is dus een erg leuk gezicht. Die mevr.helemaal blij, ik blij en hopelijk Brownie/Famke ook blij met haar nieuwe maatje. Dit past helemaal in mijn visie.....1 konijn(cavia) is geen konijn(cavia). Mijn overtuiging is dat een konijn samen met een maatje moet leven omdat een konijn een groepsdier is. In de natuur leven zij ook samen in groepen. Als je hier ziet wat een aandacht er onderling gegeven wordt door bijv. Blues en Snow, dan zie je dat een maatje een konijn veel gelukkiger maakt. Er wordt samen gegeten, samen geslapen, elkaar gewassen en ze liggen op alle mogelijke manieren op- en over elkaar heen. Dat noem ik konijnengeluk!

Keli

Gisteren is ons veel duidelijk geworden doordat Jessie Keli heeft betrapt. Toen we twee weken terug op vakantie waren in Griekenland paste Jessie op het huis en de dieren. We kregen een paar sms-jes van haar dat ze zich zorgen maakte om Keli. Dat is niet fijn als je op vakantie bent, maar we vertrouwde Jessie wel toe dat ze naar de dierenarts zou gaan als dat nodig was. Wat haar vooral zorgen baarde was dat Keli zo dik werd. We kwamen zaterdags terug en ook wij schrokken wel van Keli, zo dik, en vooral....zo'n dikke ,harde buik. Naar mijn idee vol vocht want volgens Jessie dronk Keli bakken water leeg. Eerst maar even een nachtje slapen en dan zien of we op,zondag nog naar de dierenarts zouden gaan. De volgende dag was Keli nog steeds dik, maar wel levendig en dus leek het goed om het nog even aan te kijken. En gelukkig maar want op maandag was ze veel dunner en levendiger. Ik had haar ook op waterrantsoen gezet want van al dat vocht in haar lichaam werd ze ook kortademig. Wat zou het nou geweest zijn.....mijn idee was dat het het meest weg had van een vergiftiging. Wat ook nog bij dit verhaal hoort is dat Keli zo ontzettend veel poepte, het leek meer dan wat ze aan brokken kreeg. We zijn een poosje geleden over geschakeld op brokken en ook Max poept daar meer van, maar niet zo veel als Keli.....wonderlijk!!

Nu dus gisteren.... Jessie was met Keli en Max naar de hei geweest en omdat daar in een modderpoel waren gaan liggen had ze ze gelijk in de achterkamer gedaan toen ze terug kwam. Omdat ik gewoon beneden was en veel buiten, mochten Keli en Max wel gewoon lekker buiten, ook handig om daar op te drogen ipv op de, net door mij schoongemaakte, achterkamer. Jessie wil Keli en Max dus uit de kamer laten en vond daar Keli in de bench!!! Nou kan ik jullie vertellen dat die bench er expres staat om de kattenbak en de etensbak van de katten te beschermen tegen hapgrage honden en dus staat het deurtje op een kier open en vast gemaakt met ijzerdraad. Dat ijzerdraadje zat nog steeds vast maar Keli had zich daar niet door laten tegen houden en zich naar binnen gewurmd. Zij schrok natuurlijk enorm dat ze werd betrapt door Jessie die flink boos op haar werd. Dat Keli werd betrapt verklaarde een hoop; de katten die zo ontzettend veel aten- elke dag een hele bak leeg-, de sporen van kattengrit die ik af en toe vond bij de ligplek van Keli en Max, al dat water wat Keli dronk- kattenbrokken zijn veel zouter dan hondenbrokken-, die enorme hoeveelheid poep en het feit dat Keli laatst beton poepte- wat erop duidt dat ze uit de kattenbak heeft gegeten. Ik had al deze dingen wel gezien en ook gedacht aan de kattenbak, maar echt nooit verwacht dat Keli zich door de spleet van de bench zou kunnen wurmen. Eigenlijk kan ik me dat nog steeds niet voorstellen, maar we hebben het bewijs gezien.

De bench staat nu omgedraaid met de opening naar de muur dus Keli kan er nu echt niet meer bij. Het maakt het voor mij wel veel lastiger om de kattenbak schoon te maken, maar als Keli op deze manier niet meer in de bench kan komen dan moet dat maar. Behalve dat het voor Keli veel gezonder is om geen kattenvoer, grit en kattenbrokken te eten, scheelt het ook nog eens een hoop geld want die kattenbrokken zijn heus niet goedkoop. Zo zie je maar weer, het leven met de beesten is nooit saai.