Kittens van Mila

Saai kun je mijn leven niet noemen.... naast de komst van Baran- het veulen van Lizzy- op zondag, is het hier in huis ook nog een drukte met alle katten én de twee nesten.

Het eerste nest is van Mila en Olle en hun kittens zijn vandaag 8 weken. Ze groeien goed en zijn ontzettend ondernemend. De 3 bandieten doen steeds meer en zijn niet verlegen om de wereld te ontdekken. Ook schrikken ze heus niet van Bibi die tegen hun blaast. Eigenlijk zijn ze hartstikke stoer en doe ze precies wat kittens moeten doen; op onderzoek uit, stoeien met elkaar, veel slapen en eten en vooral...wennen aan alles wat er in een huis gebeurt. Af en toe hoor je een kreet van één van de drie want dan wordt er flink "gevochten". Hoe leuk is dat...je grijpt je broer of zus bij hun poot en laat merken dat je heus niet bang bent....ook al ben je de kleinste...in dit geval Otje.

Ze vinden het nog heerlijk om zo vaak mogelijk bij Mila te drinken en vaak gebeurt dat dan ook op de gekste plekken; naast de kast op de grond, op tafel of op de stoel....het maakt niet uit als ze maar mogen slurpen.

Aagje en Tos

Het is heerlijk om het stel zo bezig te zien en ik kijk weinig televisie want ik vermaak me best met het kijken naar de avonturen van het 3-tal.

Otje, Aagje en Tos hebben alle 3 vieze oogjes gehad maar gelukkig is dat onder controle....bij Aagje en Tos dan. Otje heeft erg veel last van haar oogje. Niet dat ik het idee heb dat ze er pijn aan heeft want ze zit er niet steeds aan, maar ws is er een bacterie bij gekomen want ondanks het zalven werd het niet beter....eerder slechter. Ik ben vrijdag dus met haar naar de dierenarts geweest. Zij concludeerde dat er ws een bacterie bij is gekomen en dat ik met een ander zalf moest gaan zalven. Het lijkt er nu op dat het oogje vooruit gaat, al ben ik er nog steeds bezorgd om natuurlijk.

Otje

Ik wil mijn kittens graag gezond laten verhuizen al ze groot genoeg zijn en nu maak ik iets mee wat ik nog nooit bij een kitten gehad heb. Natuurlijk blijf ik het goed in de gaten houden en mocht het niet goed genoeg opknappen dan ga ik gewoon weer naar de dierenarts.

Voor Mila heb ik een mooi thuis gevonden voor als de kittens weg zijn. Ze zal dan supralorin krijgen zodat ze minimaal een jaar niet meer krols wordt en ze gaat wonen bij mijn vriend Aad. Mocht ik dan later toch nog een keer een nestje met haar willen fokken, dan kan dat als de supralorin is uitgewerkt. Maar eerst rust en hopelijk komt ze in een rustige omgeving meer tot haar recht dan hier- in dit altijd toch wel- hectische huishouden.


Ondertussen is het ook duidelijk dat het laatste poesje wat is gedekt door Olle, drachtig is. Dat betekend dat Olle klaar is met het doorgeven van zijn leuke karakter én genen. Hij zal binnenkort gecastreerd worden en dan bij een leuk gezin in Amsterdam gaan wonen. Zij hebben al een Somali kater van mij- Darwin en in ieder geval nog een andere poes-, dus Olle gaat het daar vast heel leuk hebben. Hij heeft het verdient om lekker in een gezin te mogen wonen waar hij alle aandacht krijgt waar hij recht op heeft. Hij was echt niet ongelukkig in het katerverblijf, maar sinds Beer is vertrokken naar diens gezin heeft Olle het duidelijk minder naar zijn zin. Ondanks dat hij Fynn als maatje kreeg en nu samen woont met Arun.