Keli en haar pupjes

Met Keli haar pupjes gaat het allemaal prima. Ze groeien nog steeds lekker en het is duidelijk te zien dat de oogjes aan het open gaan zijn. Als de oogjes echt open zijn dan zien de pupjes er ineens heel anders uit en als dan ook de oortjes nog los zijn gekomen( ook de oortjes zitten dicht geplakt en gaan iets later open als de oogjes) dan zijn het ineens hondjes ipv "molletjes".
De pups zijn al tussen de 317 en 450 gram gegroeid in een "dikke" week, dus Keli geeft weer prima voeding.
Met Keli zelf gaat het wat minder. Zij is al sinds de geboorte aan de diaree en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ze geeft zoveel van zichzelf weg aan de pupjes, dat het wel belangrijk is dat het met haar ook goed gaat. De eerste dagen kun je het je nog wel voorstellen; na al die nageboortes en de vermoeienissen van een geboorte is het niet zo gek dat ze diaree heeft. Maar afgelopen vrijdag- na heel wat onrustige nachten- heb ik toch de dierenarts maar gebeld om een soort van "honden norrit" te vragen. Helaas hebben deze pilletjes niet gedaan wat we er van hadden verwacht en werd de poep van Keli in het weekend juist nog dunner en het naar buiten moeten- ook `s nachts- steeds vaker.
Maandag heb ik weer overlegd met de dierenarts en kon ik een anti-biotica kuur komen ophalen( die veilig is voor de pupjes) want er moet verbetering komen bij Keli. Ze had ook wat verhoging en haar oogjes keken nogal flets. Gisteren de eerste twee pillen gegeven en vanmorgen de derde. Met de dierenarts had ik afgesproken dat we vandaag( vanmiddag) verbetering moeten zien bij Keli, anders moet ik langs komen. We durven het bijna niet te denken, laat staan dat ik het durf op te schrijven, maar.....het lijkt erop dat het begint te werken! Vanacht hoefde Keli er niet uit om te poepen en ook vanmorgen bij het uitlaten.....geen diaree!! Pas tussen de middag hoefde ze weer te poepen en joepie....het wordt dikker. Het is echt idioot hoe je de poep van je hond kunt bestuderen en hoe blij je kunt zijn dat het weer zo dik aan het worden is dat je het niet meer met de gieter hoeft weg te spoelen, maar het weer op kunt pakken in een plastic zakje:-)))
Waar we natuurlijk heel blij mee zijn is het feit dat de pupjes niet ook aan de diarre zijn gegaan, want zulke kwetsbare kleintjes kunnen natuurlijk lang niet zo veel hebben als hun mama. Maar....we kunnen pas echt ontspannen genieten van de pups als Keli ook helemaal hersteld is en zij ook lekker weer mee kan naar de hei of het bos én als wij weer ongestoord door kunnen slapen:-)