Back from the UK!

Vermoeid, maar heel erg tevreden met het resultaat van onze trip naar Engeland. We hebben daar twee geweldige Somal meisjes opgehaald bij een heel lieve Somali fokster:Kathy Hines. http://www.somalis.co.uk/homepage.html
Ook hebben we natuurlijk mama, een zus en nicht gezien en dat geeft een goed beeld van wat we kunnen verwachten van onze kleine SENNE! Want dat is de definitieve naam die dit meisje heeft gekregen. Ik vind het een elegante naam voor een elegant poesje. En wat een lieverdje,ze kwam gisteravond, net uit de auto, na een reis van bijna 10u, in de keuken al naar Lex om met hem te knuffelen!! Ook in de auto heeft ze zich geweldig gedragen. Allebei de dametjes hoor. Whiper- van Jacqueline- had het eerst best moeilijk, veel klachelijk gemiauw, maar dat was na een uurtje over en vanaf die tijd hebben de dames lekker gelegen, rond gekeken en geslapen. Is dat niet geweldig. Ik denk dat het feit dat ze met z`n tweeën waren daar emorm veel aan bij heeft gedragen. Je kunt je voorstellen wat het moet zijn voor twee van die jonge damtjes om uit hun vertrouwde omgeving weg te moeten, weg bij kun mama en andere Somali`s daar, met vreemde mensen mee, in de auto en dan ook nog zo lang.......Ik ben super trots op ze! Maar ook op ons zelf hoor. Ook Jacqueline had zoiets nog niet vaak gedaan. Net als ik nog nooit aan de "verkeerde" kant van de weg gereden en dan op die manier zo`n stuk van Engeland door kruisen. Dat hebben we TOP gedaan, hè Jacq?! Tel daarbij op dat Jacq. en ik elkaar pas twee keer hadden gezien en dan zo lang bij elkaar in de auto én op één hotelkamer slapen......Ook dat is prima gegaan. Jacqueline kletste volop, ik iets minder( ha ha), en dat was heel gezellig. Van alles uit gewisseld, over onze kinderen, onze mannen, onze exen:-)) en natuurlijk over poezen en andere dieren. Onderweg snel even naar de Burger King en hop weer verder.
Alleen op de terugweg kwamen we een beetje in tijd nood. Toen we Whisper en Senne in de bench( in de auto) wilde zetten bleek dat Senne door de tralies kon. Geen optie dus om zo met hen op pad te gaan. Gelukkig bood Kathy een bench van haar aan waar de dames niet door heen konden. Dit nam natuurlijk wel wat tijd, alles weer uit de auto, Kathy de bench zoeken enz. Afijn, uiteindelijk zijn we vertrokken en lieten we Kathy met de tranen in haar ogen achter. Ze zei wel dat ze er vertrouwen in had dat de beide dametjes goed terecht komen bij ons en dat is natuurlijk goed om te horen en voor haar fijn om te weten. Gisteravond laat nog even een mailtje aan haar gestuurd dat we weer veilig thuis waren:-)
Onderweg moest er nog even getankt worden, kregen we file( grrrrrrr) en toen hadden we nog maar 15 min. voordat het inchecken voor de trein/kanaaltunnel zou sluiten en moesten we nog wel anderhalf uur rijden, met zo`n kleine marge. Jacq. moest ontzettend nodig plassen, maar ik was streng....geen tijd, dat risico konden we niet nemen. Jacqueline benauwd, ik wat harder gereden dan zou mogen, wat vaker ingehaald ed. dan ik normaal zou doen, maar......10 min. voor de sluitingstijd waren we bij het inchecken en konden we nog naar de wc. voordat we op de trein moesten. Dat is een heel rare gewaarwording; Je rijdt over een perron schuin de trein in, gelijk naar boven( eng want daar houd ik niet zo van) en dan sluit je achteraan in de rij met auto`s. Je kunt onderweg uit je auto en dat viel ons mee want we wisten allebei niet wat we ons voor moesten stellen en dus vond ik dat best spannend. Nou helemaal niet nodig hoor, want het was prima, al vind ik de overtocht met de boot meer ontspannen.
Uiteindelijk om kwart voor 10(`s avonds) weer thuis, moe, maar uiters voldaan!
Nieuwe foto`s van Senne zal ik snel maken en in een volgend verhaaltje laten zien:-))