Tieke...

Maandag avond zijn Lex en ik naar Soest gegaan om bij Tieke te kijken. Lex wilde nog steeds graag zien waar Tieke terecht is gekomen en dus hadden we een afspraak met Carla gemaakt om te komen kijken. Op de heenweg in de auto was ik een beetje afwezig....dat viel Lex wel op, terwijl ik dat natuurlijk ontkende:,,nee hoor, helemaal niet gespannen om bij Tieke te gaan kijken....".
Even zoeken, want de vorige keer stond er een heel ontvangstcomité bij de oprit naar het erf, maar nu niemand en dus moet ik even zoeken. Tieke stond in de buitenbak en Carla en Heidy erbij. Heel gek om Tieke weer te zien. Ik wist ook even niet wat ik er mee moest. Ik had me voor gesteld dat Tieke mij wel zou herkennen, maar bij me weg zou lopen. Net zoals ze dat altijd deed als ik lang niet op stal was geweest en ik kwam dan weer. Net alsof ze wou zeggen:,,je bent zo lang niet geweest, nu wil ik jou niet meer kennen".En daar kon ik haar dan ook nog gelijk in geven!Maar.....dat was dus helemaal niet hoe het ging. Tieke herkende me duidelijk en bleef staan om een knuffel te krijgen. Ze knorde een beetje en ik ervaarde dat echt als herkenning en dat deed me wat.....Ik vond dat niet fijn hoor, want het voelde goed, maar tegelijkertijd ook verdrietig. Ook Lex kon haar lekker knuffelen want ze was ontzettend rustig. Leek duidelijk te genieten van ons geklets en de aandacht die ze kreeg. Ik moet zeggen dat ik haar bij ons nooit zo ontspannen heb gezien als hier! Ze krijgt dan ook elke dag volop aandacht, ze wordt lekker gepoetst, verwend met appeltjes en wortels, ze doen grondwerk met haar en ze gaan in het weekend wandelen met haar in het bos. Kortom...ze is geweldig terecht gekomen. Dat wisten we al wel, maar om dat ook duidelijk aan Tieke te zien was geweldig. Dit was de reden waarom we een nieuw huis voor haar hebben gezocht; een plekje waar ze wel voldoende aandacht zou krijgen, want dat verdient zo`n lief paard als Tieke.
En dan Carla en Heidy; zo blij als zij zijn met Tieke. Ze geven haar zoveel liefde en Tieke geeft dat ook terug. Ze is heel lief ook als de kinderen op haar rug worden gezet en ze is dus helemaal op haar plekje terecht gekomen. Lex en ik hebben het ontzettend goed gevonden om Tieke zo happy te zien en kunnen het op deze manier met een heel goed gevoel afsluiten. Niet dat we nooit meer wat over haar willen horen, maar van binnen die rust voelen: het is goed zo!!
Carla, Heidy, Chantal en Madelon, geniet van jullie geweldige paard en wij zijn er van overtuigd dat ze bij jullie helemaal wordt verzorgd en vertroeteld zoals ik dat zocht voor Tieke!