Omdat Karin en Luuk ook een Abessijn hebben( Nadal of Bahir Dar, roepnaam Zorro) zijn zij natuurlijk ook geïnteresseerd in het nieuwe nestje.
Wij naar boven om te gaan kijken bij het kraambed van Fay en toen zag ik het eigenlijk al gelijk.....achterin de, als kraambed ingerichte, kattenbak lag een wildkleurtje heel raar. Deksel eraf en toen was het al snel duidelijk... het ventje was dood. Helemaal opgezwollen lag hij daar. Met zijn lijfje twee maal zo groot als normaal, alsof hij vol zat met gas?! Heel vreemd om te zien. Ik heb wel eens meer een dood kitten gehad, maar nog nooit op deze manier. Het is altijd verdrietig; ook al is het pas een dag bij ons, Fay heeft het levend gekregen en dan wil je het houden.
Zeker als alles er, zo ver je dat kunt zien, gewoon uit ziet. Het is dus heel snel gegaan met het kereltje want ik was niet zo lang daarvoor nog wezen kijken. Gelukkig doen de andere twee kittens het wel goed en wordt er door Fay goed gemoederd. Ook Nimah wil haar steentje bij dragen aan de verzorging van het nestje. Zij gaat alleen een beetje te ver; Ze jaagt Fay uit het nest en neemt alles over van wassen tot zogen! 
Nu is ze wel drachtig, maar melk heeft ze echt nog niet. Ik laat Nimah er dus af en toe een poosje bij omdat het hebben van kittens binnen een Abessijnen familie vaak echt een gedeeld gebeuren is, maar Fay moet wel de gelegenheid krijgen haar kittens te zogen.Een beetje verward loop je dan weer naar beneden en dan word je daar opgewacht door een stel uitermate enthousiaste, speelse pups, die blij zijn dat je er weer bent:-) Ik moet zeggen dat zoiets heus helpt om het verdrietige gebeuren te accepteren. Er is zoveel afleiding van het witte volkje en dat helpt. Natuurlijk ben je het niet gelijk vergeten, maar de pups vrolijken je echt op. Want....ze zijn zooooo leuk!! Ze zijn heel ondernemend en ook knuffelen lijken ze best heerlijk te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten