Zware bevalling

Het was een zware bevalling voor Suus....en voor mij....

Maandagavond om 00.00u begon Suus met weeën.Omdat ze bij ons op de slaapkamer sliep kon ik haar goed in de gaten houden en eindelijk waren daar de eerste tekenen van een aanstaande bevalling. Lex vroeg me slaperig wat er aan de hand was en toen ik antwoordde dat Suus was begonnen zei hij "Oh" en sliep weer verder.

Suus had flink weeën en ik hoopte heel hard dat ze haar eerste baby gewoon ter wereld zou brengen en dat we niet midden in de nacht naar de dierenarts hoefde voor een keizersnede. Maar gelukkig...om 01.00u werd er een kitten geboren. Altijd weer geweldig om te zien hoe zo`n hummeltje op de wereld wordt gezet. Vervolgens gebeurde er weer weinig en dat betekende dus ook dat ook deze keer de nageboorte bleef steken. Maar om 02.00u werd Suus weer onrustig en om 02.30u werd er na ontzettend hard persen een kitten geboren waarvan ik al gelijk kon zien dat het niet goed was. Het was niet helemaal "af". Kaal, klein, rare voetjes en niet goed. Wel rot, zo midden in de nacht zo`n mismaakt kitten geboren zien worden en dat dan ook op te moeten ruimen.

Ook van dit kitten geen nageboorte. Ik heb het nog een poos vol gehouden om wakker te blijven maar toen er verder niet echt wat gebeurde ben ik toch maar gaan dutten. Ik wist dat er nog een kitten moest komen dus echt gaan slapen durfde ik niet. Ook het feit dat Suus had besloten om met haar levende kitten op mijn bed te blijven liggen maakte het niet makkelijker. Ik probeerde haar in de doos te laten gaan door het kitten daar in te leggen, maar mevrouw sleepte haar gelijk weer op bed. In een hol tussen mijn 2 dekbedden was kennelijk de lekkerste plek. Strak tegen mij aan en luid spinnend door het drinken van het kitten. Lex was ondertussen verhuisd naar de logeerkamer want slapen naast een bevallende poes viel niet mee.

Rond half 8 was er nog steeds geen 3e kitten en geen nageboortes dus heb ik de injectie gegeven die ik al had gekregen van de dierenarts. Dit om de weeën op te wekken om de komst van de nageboortes( en in dit geval van een kitten) te stimuleren. Vrij snel daarna begon Suus weer met heel heftige persweeën en na heel veel moeite, gepaard gaand met pijn, werd het derde kitten geboren. Een blauw kitten, maar helaas.......levenloos. Ik wilde het nog flink gaan wrijven in de hoop dat het toch nog zou gaan ademen, maar ik zag dat het bij de achterpootjes helemaal vol vocht zat en dus leek het me een kitten wat op de een of andere manier ook niet helemaal goed was. Tjonge wat is dat toch hard.....
Zo verdrietig voor Suus, die dit laatste kind wel helemaal wilde wassen en natuurlijk ook voor mij door er bij te zitten en niets te kunnen doen.

In overleg met de dierenarts heb ik later die dag nog twee keer een injectie gegeven en uiteindelijk moeten de nageboortes er wel af zijn gekomen want Suus vloeit nu al mooi licht rood. Omdat poezen die nageboortes opeten kon ik vannacht niet controleren of dat ook is gebeurt. Maar Suus is fit, zorgt goed voor haar kitten, eet goed en oogt gezond. Ik hou haar goed in de gaten om bij een evt baarmoeder infectie op tijd in te kunnen grijpen.

Het kitten is een kortharig, wildkleurig poesje en ik heb haar Lizzy genoemd. Ik zou haar graag houden. Misschien blijft het kitten wat bij Astrid is geboren- kortharig, blauw poesje- toch bij Astrid wonen en dan hou ik Lizzy. Mocht Ayla onverhoopt uit de fok moeten vanwege haar PL(bezoek aan de specialist over 2 weken), dan mag Lizzy ook blijven, maar is het zo dat het blauwe poesje van Astrid wel komt én Ayla haar onderzoek is positief dan denk ik dat Lizzy naar een Duitse fokker zal gaan die heel graag een poesje heeft van Fynn, omdat zij de vader van Fynn heeft gefokt.

Dat blijft dus nog even spannend, maar eerst is het meest belangrijk dat Suus goed voor haar dochtertje zorgt en dat Lizzy goed zal groeien. Voorlopig ziet alles er positief uit en ondanks het verlies van 2 kittens ben ik toch heel blij want Suus heeft haar kittens zelf gebaard- geen keizersnede- dus dat betekend dat haar "fok loopbaan" nog niet ten einde is en daar ben ik heeeel blij mee.