donderdag 7 augustus 2014

Nogmaals....Hoe wonderbaarlijk, maar nu verdrietig

Met de kittens van Ayla leek alles heel goed te gaan tot dat ik maandag avond de kittens weer ging wegen. Omdat alles zo goed ging en ik ze tevreden zag liggen in de doos was ik al afgestapt van elke dag wegen. Zaterdag waren ze allemaal flink gegroeid, dus maandag maar weer eens wegen. Ik had niet verwacht rare verrassingen tegen te komen. Maar....dat was wel zo. waren de drie sorrel kittens rond de 30 gram gegroeid, het kleine wildkleur meisje- Nesna- was afgevallen. Niet veel hoor, maar als je de groei van de andere zag, was het natuurlijk wel veel.
Ik heb geprobeerd haar bij te voeden met kitten
Laatste fotootjes van Nesna
melk, maar dat ging moeizaam. Veel gespartel, maar toch kreeg ze wel wat binnen had ik het idee.
Misschien heeft dit gespartel gemaakt dat ze al haar energie op had gemaakt wat toen ik `s nachts bij haar ging kijken om haar nog een keer te voeden was ze al erg slap en reageerde ze amper meer. Het was me toen al duidelijk; ze gaat het niet halen. Toch hoop je dan `s morgens nog het tegendeel te zien, maar toen was ze dood.
Nesna
Dit soort dingen zijn altijd triest en zeker wanneer het kitten de eerste week goed is door gekomen. Ze groeide goed, ging gelijk op met haar broer en zusjes en de oogjes waren ook al open gegaan.
Ik ben er van overtuigd dat er iets met haar geweest moet zijn. Kittens zijn kwetsbaar en wellicht heeft het hartje het niet goed gedaan of was er iets anders niet in orde. We zullen het nooit weten maar mijn overtuiging is dat het zo goed is. Geen toeters en bellen om haar toch nog proberen te redden maar accepteren dat de natuur soms dingen anders laat gaan dan wij graag zouden willen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten