Oslo....natuurlijk....

Hoe kan het ook anders dan dat mijn verhaaltje vandaag over het brengen van Yeti naar Oslo moet gaan;-)

Zaterdagmiddag zijn we om half 2 vanaf huis vertrokken met Yeti in haar reis trolley en weg gebracht door onze schoonzoon Gerben. In de auto reizen vind Yeti maar niets en ze is dan ook weer druk aan het mauwen en schreeuwen omdat ze eruit wil.
Op Schiphol hebben we gelijk veel bekijks want hoe vaak zie je daar nu iemand met een trolley waarin een luid mauwend poesje zit. Aan een grond stewardess vragen we waar we in moet checken met een poes en zij is gelijk geïnteresseerd want ze is gek op katten.Welk ras, waar gaan we naar toe en waarom...... Ze vind Yeti erg mooi en verteld ons dat ze laatst ook zo`n soort gelijk poesje zag wat naar Italië zou reizen; Jacqueline, dat moet jij wel zijn geweest. Ha ha de Somali wordt wereld beroemd op Schiphol.
Bij het inchecken verloopt alles prima maar die stewardess moet wel even goed kijken wat ze allemaal in moet vullen en waar Yeti aan moet voldoen. Het schijnt niet zo vaak voor te komen dat er een poesje mee reist. Alles is prima in orde dus kunnen we door de douane.
Zij vragen mij Yeti uit haar trolley te halen om door het poortje met haar te lopen, zodat haar trolley door de scanner kan, maar dat durf ik niet aan. Stel je voor dat ze schrikt en zich los rukt. Daarom mag ik mee naar een privekamertje( normaal om privé te kunnen fouilleren)maar daar kan ik Yeti vast houden en gaat haar trolley door de scanner. Ook hier alles oke!

We zijn nog lekker op tijd,dus tijd voor warme chocomelk met wat lekkers:-) Het valt op dat Yeti wel hard mauwt als we met haar karretje rijden, maar als we stil staan of zitten is ze eigenlijk gelijk stil en zit ze een beetje om zich heen te kijken. We hebben nog steeds veel bekijks en worden soms aangesproken over het reizen met zo`n klein poesje.

We gaan iets te laat het vliegtuig en in en dan hebben we helaas ook nog een flinke vertraging. Het is nl flink gaan sneeuwen en dat betekend dat het vliegtuig in de rij moet voor het "de-icing". Het betekend dat we een uur hebben zitten wachten on het vliegtuig voordat we kunnen vertrekken, maar Yeti doet het geweldig.Ze gaat zelfs gewoon liggen slapen in haar trolley en lijkt zich nergens zenuwachtig om te maken. We komen rond 20.00 u aan op het vliegveld van Oslo en dat vind ik het meest spannende moment. De Noorse douane is streng en ik hoop dat alles netjes in orde is. Nou.....dat valt reuze mee. Er wordt gekeken naar de rabiës enting en de chip wordt gecontroleerd. De man vergeet eerst het apparaat aan te zetten, dus hij geeft geen code maar gelukkig weet ik zeker dat de chip dat de chip erin zit want dat heeft Daphne- de dierenarts- nog gecheckt toen ik bij haar was voor de ontworming van Yeti. Hij moet er zelf ook lachen en kijkt niet eens in het paspoort of het wel om het juiste chipnummer gaat. En dan mogen we doorlopen; Yeti is nu inwoner van Noorwegen!
Wordt vervolgd.....