zaterdag 11 april 2015

Katten praatjes

Vandaag- na een lange tijd van stilte- weer eens proberen om een leuk verhaaltje te schrijven. Het is niet zo dat er hier niets gebeurde maar doordat mijn schoonvader ernstig ziek was en hij op 30 maart overleed, stond mijn hoofd niet echt naar gezellige verhaaltjes.

Eerst maar eens over onze Française Noes. Noes is een schatje, zo lief en aanhankelijk naar mensen. Super gesocialiseerd met mensen en dus een echt aanwinst, maar.... Noes is wel arrogant naar de ander poezen toe en dat pikt Suus niet van haar. Hoewel Noes er nu toch al weken is zijn de dames nog zeker geen vriendinnen. Ik moet dus constant regelen dat ze alleen samen in de huiskamer zijn wanneer ik er ook ben want anders vliegen de dames elkaar hardhandig in de haren. Ze zitten beide dan ook onder de korstjes. Maar natuurlijk zetten we door. Suus heeft haar plaatsje hier al lang verdient en Noes moet er zelf voor zorgen dat zij ook geaccepteerd wordt in huis.
`s Nachts gaat Noes al wel in de kattenkamer met Suus en Fynn en dat gaat goed. Het lijkt alsof Noes de huiskamer tot haar territorium heeft gekozen en Suus daar niet bij duld. In de kattenkamer accepteert ze makkelijker dat Suus daar aan het hoofd staat en dus is Suus tevreden. Noes zal ook echt moeten gaan aanvaarden dat Suus de "leading lady of the house" is want eerder zal Suus niet stoppen om haar een toontje lager te laten zingen. Ik vraag me af of Noes in Frankrijk wel is gesocialiseerd met de andere katten van Catherine...

Nu speelde de hormonen van Suus de afgelopen tijd ook een grote rol want zij was drachtig van Fynn. Ik heb erg lang getwijfeld of ze wel drachtig was want ze bleef zo slank. Aan de tepels te zien was ze echt wel drachtig maar ik durfde het eigenlijk niet te geloven. Vooral ook een beetje bang geworden door de vorige dracht en geboorte, wilde ik me niet te veel verheugen op een nieuw nestje. Suus is altijd wel chagrijnig als ze drachtig is en dat gedrag liet ze wel zien, zeker naar Noes. Toen Astrid er twee weken geleden was heb ik haar gevraagd te voelen bij Suus en zij was zeker...ze voelde wat en dus wist ik het zeker; Suus was drachtig. Nu hopen dat het een levend nestje zou worden. Toen Suus een week daarna op de tafel lag wist ik het zeker, het leefde in haar buik want er werd flink gevoetbald :-)

Naarmate de bevalling van Suus dichterbij kwam werd ik toch bezorgder hoe het deze keer zou gaan. Ik was bang dat Suus het weer zo zwaar zou krijgen met het persen en dat ze mogelijk weer een kitten dood zou persen. Ik heb de dierenarts gebeld en in overleg met haar besloten om te gaan voor een keizersnede. Ik zou wachten tot de bevalling op gang wam en dan bellen voor de ingreep. Het is belangrijk dat de bevalling is begonnen omdat dan de hormonen zo veranderen dat de melkgift begint. En donderdag middag was het zover. Precies op de 65e dag verloor Suus haar slijmprop. Dat betekend dat de bevalling aanstaande is. Aan het eind van de middag meende ik weeën te zien en toen ik ook voelde dat er melk uit de tepels kwam heb ik de praktijk gebeld. Daar mocht ik op mijn gemakje naar te komen zodat ze alles klaar konden zetten voor de operatie.

Zaza
Tjonge wat was ik gespannen... Zou het allemaal goed gaan, hoeveel kittens zouden er komen, zouden ze leven en zou Suus na de operatie haar kittens accepteren. Allemaal vragen waar je natuurlijk geen antwoord op krijgt. Lex is mee gegaan en we zijn er bij gebleven toen Suus alles onder ging. En toen werd er- een beetje teleurstellend- één kitten "geboren". Een blauw meisje! Ze moest even goed op gang geholpen worden want de narcose werkt ook door bij een kitten maar daarna kwam ze goed op gang en begon al rond te kruipen op zoek naar de tepel. Dat ging nog niet lukken want het hechten  van Suus nam behoorlijk wat tijd in beslag en Suus moest natuurlijk ook nog wakker worden.
Suus met Zaza op bed

Ondertussen had ik het met Elize- de assistente die heeft geholpen bij de operatie- over de naam voor dit kleine wezentje en ik vertelde dat ik namen uit boeken van Annie M.G Schmidt wel leuk vond. En dus hebben we dit kleine meisje Zaza genoemd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten