Frits is gekomen

We hebben een nieuwe "tuin-genoot"!

Op 31 maart vond ik onze witte Vlaamse reus ram "Snow" dood in zijn hok. Blues zat er bij en bewoog natuurlijk gelijk toen ik er aan kwam om te voeren; zoals ze normaal altijd doen. Maar....Snow lag uitgestrekt op de grond en het was niet moeilijk om te zien dat hij dood was. Zo onverwacht....Ik had het echt niet aan zien komen. De dag ervoor leefde hij nog vrolijk samen met Blues en at hij ook nog
Stond ik daar met een dood konijn van 9 kg in mijn armen.....

Het werd me echt even te veel. De dag ervoor was mijn schoonvader overleden en daarom zou ik over een half uur opgehaald worden om voor enkele dagen naar Emmen te gaan. Amy zou in huis koen om op de dieren te passen, maar die kon ik toch niet opschepen met een net overleden dier. Als er een kanarie dood is gegaan wil ik die nog wel in de kliko doen, maar een konijn van 9 kg....geen denken aan.

Ik ben naar de overkant gelopen waar "Huize Pluis" is. Huize Pluis is een opvang voor konijnen en dus wist ik dat Jenni mij wel zou willen helpen met het afvoeren van Snow. Ik daar huilend voor de deur, het hele verhaal verteld en natuurlijk wilde Jenni dat voor mij regelen. Wat fijn om dan op iemand te kunnen terug vallen!!

Blues zat ondertussen alleen in haar hok en dat is ze natuurlijk nooit gewend geweest. Konijnen zijn groepsdieren en alleen is maar alleen. In de afgelopen week was ik al even bij Jenni wezen kijken wat zij voor rammetjes had zitten en daarbij waren de broertjes Jos en Jan mij opgevallen. Ooit verkocht als een mannetje en vrouwtje(waarbij Jan geen vrouwtje bleek te zijn maar een mannetje) waren de broers flink met elkaar gaan vechten en dus waren ze afgestaan aan de opvang.
Gisteren heb ik Jenni gevraagd of Jan of Jos het nieuwe maatje van Blues zou mogen worden. Jos was ondertussen al geplaatst dus het werd Jan. Nu had Jan ook nog mijn voorkeur want hij is wit met vlekken en dat valt lekker op naast de donkere Blues. Jos was een stuk donkerder dus hij was mijn tweede keus.

We hebben Blues en Jan in het pension gezet zodat ze op neutraal terrein kennis konden maken. Het was al vrij snel duidelijk, dit zou een mooie koppeling worden. Binnen een half uur ging Blues Jan al likken en dat is een erg goed teken. De rest van de dag heb ik ze in het pension gelaten zodat de kennismaking verder op gang kon komen. Er zijn best wat haar vlokjes rond gewaaid na een schijnaanval maar het is nooit agressief geworden en dus heb ik het stel gisteravond samen in het hok van Blues gezet. Ze lijken er beide heel gelukkig van te worden en dat is mooi om te zien.

De slogan van Huize Pluis is"één konijn is géén konijn" wordt hier weer waar gemaakt. Het was gewoon ontroerend om te zien hoe blij Blues gelijk al was met haar nieuwe man.

Dat zijn naam geen Jan zou blijven leed bij mijn geen twijfel en dus heb ik hem- in overleg met Lex- Frits genoemd. Hopelijk leven Blues en Frits nog lang en gelukkig :-)
Ik zal nog een paar leuke foto`s van Blues en Frits aken zodat jullie het nieuwe "love duo" kunnen zien.