Ze zijn geboren!!

Dat wachten heeft niet lang geduurd. Precies op de uitgerekende dag-maandag de 9e- liet Suus duidelijk zien dat ze de geboorte verwachtte.

Ik kwam rond 10u uit bed en keek natuurlijk gelijk naar Suus toen ik beneden kwam. Niets te zien, dus rustig begonnen met het maken van een ontbijtje ed en daarna met de krant aan tafel. Suus kwam gelijk naast me liggen en natuurlijk hield ik haar met een "half oog"in de gaten.
Mijn boterhammetjes waren nog niet op toen ik wat zag gebeuren. Suus kreeg weeën. Kennelijk had Suus op mijn gewacht en begon het toen ik in de buurt was. Jullie denken misschien dat ik dat verzin maar menig fokker zal beamen dat een dier- een poes in dit geval- kan wachten tot dat hij er iemand bij heeft die het vertrouwd. Ik ben toen maar gelijk wat spulletjes bij elkaar gaan pakken en heb me naast de werpdoos geinstaleerd in de kattenkamer. Suus was blij dat ik naast de doos zat en liet zich lekker geruststellen door mijn aaien. zo bijzonder is dat iedere keer weer dat je een poes vertrouwen kan geven door er te zijn en te aaien.

De eerste twee kittens

Omdat ik op de grond in de kattenkamer niet helemaal lekker zat en het wel leek alsof het nog even kom duren ben ik maar vertrokken met doos en al, naar de slaapkamer zodat ik lekker op bed kon zitten en Suus in de doos er naast. Had ik mooi zicht in de doos. Ondertussen werden de weeën wat heftiger en om 11.40 werd het eerste kitten geboren; een wildkleurtje(waarvan ik eerst dacht dat het een sorreltje was). Zoals gebruikelijk bij Suus beet ze de navelstreng niet door en bleef de nageboorte zitten. Ik heb dus zelf even de navelstreng door geknipt. Omdat de nageboorte bij eerdere gevallen door het volgende kitten naar buiten werd geduwd maakte ik me daar geen zorgen om. Om 12.30u was het volgende kitten daar en nu wist ik zeker dat het eerste kitten een wildkleurtje was, want dit was duidelijk een sorreltje; Twee meisjes van 99 en 102 gram. Helaas....weer geen nageboorte!

En toen begon het wachten....en wachten..... en kijken in de doos of er al wat gebeurde want ik was zeker dat er nog wat in Suus zat. Maar niets, geen actie. Wel wilde ze steeds op de kattenbak want kennelijk had ze last van de achtergebleven nageboorte. Om 16u heb ik de dierenarts gebeld om even te overleggen en te vragen of ik een spuitje python mocht geven zodat de weeën op gang zouden komen en de nageboortes én een kitten wat er mogelijk nog in zat, eruit zouden komen. Deze dierenarts wilde graag dat ik met Suus naar de praktijk kwam want ze kende mij niet en kon daardoor ook niet inschatten of ik dat zelf zou kunnen. Ze heeft op de praktijk gevoeld en was er van overtuigd dat er nog minstens 1 kitten in zat. Suus kreeg haar spuitje python en we mochten weer naar huis. Daar werd om 17.10u één nageboorte "geboren" en vervolgens......niets meer.

Rond 18u maar weer gebeld om te overleggen wat de volgende stap zou zijn en toen zijn we weer naar de praktijk gegaan om een foto te laten maken. Daarop was duidelijk te zien dat er nog 2 kittens in haar buik zaten, maar nog niet ver in het geboortekanaal. Hoewel het een moeilijke beslissing was hebben we toch gekozen om dat te doen wat ons het beste voor de kittens leek en dat was een keizersnede. Daarop kwam een tweede dierenarts om te assisteren bij de operatie naar de praktijk en na heel wat voorbereidingen die we allemaal mochten volgen, werd er om 20u een katertje bevrijd en om 20.15u een laatste poesje. Er moest nog even gezocht worden naar de nageboorte van één van de eerste kittens, maar toen die ook was verwijdert werd Suus weer netjes dicht gemaakt en mochten wij ondertussen de kittens droog wrijven. Eén van de twee kittens had het erg moeilijk en moest flink gewreven worden om op gang te komen. ws is dit kitten de reden geweest dat het zo lang duurde en ik ben blij dat ze het er toch allebei levend hebben afgebracht. Het kitten wat Lex aan het droog wrijven was, was een vlottertje want hij ging in de handdoek al aan de wandel op zoek naar de tepel ha ha.

Met 4 kittens in de doos

Het hechten duurde een poos want dat moet natuurlijk heel nauwkeurig gebeuren en toen duurde het nog even voordat Suus zin had om haar oogje open te doen. Toen ze bij haar kittens in het mandje zat werd ze snel beter wakker en konden we het hele spul met een gerust hart mee naar huis nemen.

Thuis mama en kittens lekker weer in de doos gezet,maar toen bleek Suus toch wel erg uit haar doen. ze begon gelijk met de kittens te slepen en nam ze nogal hardhandig in haar bek. Ws herkende ze het geurtje van de twee kittens van de keizersnede niet en wilde ze die de doos uit werken. Ik heb haar flink tegen moeten houden en veel moeten aaien om haar enigszins gerust te stellen,maar tegen middernacht kwam er rust in Suus en begon ze tevreden met haar taak van moederen over de kittens. In de loop van de nacht sprong ze geregeld bij mij op bed,maar er was ook veel aandacht voor de kittens. Gelukkig!