De reis is super verlopen! Eerst zit Ayla nog in haar reismandje bij mij op schoot, helemaal verstopt in haar deken,maar als we op de snelweg zijnen er dus minder gehobbel is en minder bochten- waardoor rustiger rijden- haal ik haar met dekentje en al uit het reismandje om haar zo op schoot te houden. Ze begint veilig verstopt en dat is ook prima. Er komt nogal wat over zo`n klein meisje heen; vreemde mensen,vreemde geurtjes en mee in de auto!
Na een poosje aaien merk ik dat ze wat rustiger wordt en dan komt er ook een klein stukje van har tevoorschijn uit de deken. En dat zet door. Na een uur een klein stukje Ayla te voorschijn, na 2 uur een koppie uit de deken en uiteindelijk zit ze uren op mijn schoot, gewoon op haar dekentje:-)
Ik probeer een paar keer of ze ook wat moet doen op het kattenbakje maar dat is niet nodig. Ze kruipt dan in elkaar en gaat in het bakje zitten. Nou dat hoeft natuurlijk niet; op schoot is toch veel prettiger. We merken in de auto al dat ze het heerlijk vind om geaaid te worden en ze is ook minder bang dan ik had verwacht nadat we haar thuis zo schichtig zagen.
De reis duurt zeven en een half uur, dus dat is pittig, maar ik ben trots op haar want ze heeft de hele reis op mijn schoot gelegen. Zo lief!!
Thuis gekomen komt de volgende beproeving....vreemde katten én honden. Hoewel ze bij Karola thuis een mopshondje hadden is dat natuurlijk niet te vergelijken met twee nieuwsgierige witte herders die kleine poesjes o zo interessant vinden. Eerst Ayla dus maar in de kamer zonder katten en de honden rustig bij ons naast de bank. Ayla heeft een uitkijk post op de klimpaal zodat ze zich zo veilig mogelijk voelt en alles in zich op kan nemen. Als Keli of Max door de kamer loopt wordt er flink door haar geblazen, maar als ze rustig liggen is Ayla ook rustig en bekijkt alles goed. We besluiten haar nog niet bij de andere poezen te laten slapen en ze mag een nachtje op onze slaapkamer.
Ze heeft al wel even kennis gemaakt met Suus. Suus is boven met haar kittens en die kennismaking verloopt vrij rustig. Suus vind het wel interessant maar Ayla blaast flink van zich af. Gelukkig krijgt ze `s nachts rust op onze slaapkamer en ze eet dan ook wat en gaat op de bak. Dat is altijd goed om te zien.
De volgende ochtend laat ik haar op de overloop zodat ze verder kan kennismaken met Suus en dit verloopt beter dan gedacht. Suus blijft nl heel rustig en misschien scheelt het ook dat de moeder van Ayla dezelfde kleur had....stukje herkenning?
Later nemen we Ayla weer mee naar beneden waar ze even goed schrikt van de honden en haar nagels in Lex zet....auuuu Toch komt ze van haar uitkijkpost op de paal af om naar de bank te lopen, ondanks dat Max en Keli in de kamer liggen, dus we zijn trots op onze kleine meid. Ze heeft duidelijk meer lef dan we in eerste instantie dachten een zijn er nu al helemaal van overtuigd dat ze gaat wennen aan haar huisgenootjes want angst zien we niet bij haar. Ze is- natuurlijk- op haar hoede, maar later zit ze ook lekker relaxt op de leuning van de bank, rond te kijken en te slapen:-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten