Het treft geweldig dat Lex een week vrij is want nu kunnen we het medicijnen geven en het "dwangvoeden" samen doen. Knabbel heeft het al in de gaten als je de trap af komt de kelder in....daar zijn die engerds weer. Omdat Knabbel niet heeft gekeuteld zijn we vanaf zaterdagochtend begonnen met dwangvoeding. Dat zijn vooral vezels die, aangelengd met water, opgezogen kunnen worden in een spuitje en dat moet je dan voorzichtig in het bekkie van het konijn spuiten in de hoop dat hij zo veel mogelijk binnen krijgt. Dat is echt het meest makkelijk met z`n tweeën want zo kon Lex hem vasthouden en ik het spul geven. Daardoor krijgt hij dan ook gelijk water binnen want uit zichzelf drinken doet hij ook niet. Het enige wat hij naar binnen krijgt is af en toe een beetje andijvie. Met dit voeden en medicijnen geven zijn we in het weekend een aantal keren per dag druk en het voelt als een grote verantwoording omdat het niet ons eigen konijn is en je hoopt natuurlijk dat de eigenaren onze inspanningen kunnen waarderen.
Maandag bel ik weer met onze dierenarts want we zijn niet tevreden; Knabbel is zwak en hij heeft nog steeds niet gekeuteld. Ik ga weer met hem langs op de praktijk want er kan nog één middel extra gegeven worden zodat het hele maag- darmkanaal wordt gestimuleerd. Het ene middel pakt een deel van het maag- darmkanaal aan- en dat is meestal voldoende- maar in dit geval moet het hele maag-/ darmkanaal worden aangepakt. Hij krijgt wederom een injectie en ik krijg weer een flesje met medicijnen mee naar huis en daar moeten we het mee doen. Dit is alles wat er gedaan kan worden en dus gaan we verder met de behandeling.
Gelukkig komen de eigenaren van Knabbel dinsdagavond hier om hun konijnen weer op te halen en dan kunnen we de verzorging van Knabbel aan hen overgeven.
Dinsdagavond ben ik aan het werk, maar Lex neemt de honneurs waar en hij weet ook alles van Knabbel af, dus dat is geen probleem. de eigenaren reageren gelukkig heel positief op onze inspanningen en dat is goed om te horen. Ondertussen is de dierenarts rekening opgelopen tot boven de 100 euro en dat is natuurlijk niet niks. Maar de meeste mensen die hun konijn en/of cavia in het pension laten logeren zijn mensen die dit voor hun dier over hebben en dat klopt het geval van Knabbel ook.
In onze pensionovereenkomst is ook opgenomen dat ik het recht heb om naar de dierenarts te gaan op eigen inschatting en dat de kosten voor de eigenaar zijn. Dat is toch fijn om op papier te hebben want de mensen tekenen hiervoor en dat kan dan later ook geen problemen opleveren. Toch blijft het heel fijn dat mensen positief zijn en blij zijn met alles wat we voor Knabbel hebben gedaan.
Op de foto duidelijk zichtbaar Rossya en de donkere vlek is Knabbel( hij is een blauwe hangoor)
We hopen nu nog te horen dat alles weer goed gaat met Knabbel en ik zal daar vandaag eens even naar informeren. ik hoop dat ze hem er door heen hebben kunnen slepen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten