Het komt dichtbij.....

Morgen is het zover...Dan gaat Dublin verhuizen naar zijn nieuwe thuis. Het is onvoorstelbaar moeilijk om afscheid te moeten nemen van mijn grote vriend! Er zijn al heel wat tranen gevloeid en er zullen er vast nog veel komen....
Waarom dan toch dit afscheid; vooral omdat ik Dublin een ruiter gun die genoeg tijd in hem kan steken om zijn energie te gebruiken en hem niet zo lang werkloos in de wei te laten staan. Volgens mij wordt hij daar niet gelukkiger van en ook niet makkelijker voor mij. Dus....is het een goed besluit, maar wel een heel moeilijk besluit want hij is echt mijn grote vriend. Zoooo lief!!
Gisteravond was ik laat nog op stal en stond te praten in de wei. Toen ik erg moest huilen over Dublin kwam hij helemaal achter uit de wei mijn kant op; kwam hij mij troosten?!

Gelukkig is het meisje Sanne waar Dublin naar toe gaat een heel goed vooruitzicht. Zij wil verder met de dressuur en daar is Dublin heel geschikt voor. Ze komt elke dag op stal en dus krijgt Dublin alle aandacht die hij verdient! Ook krijgt hij dan uitdaging doordat hij veel oefeningen met haar moet gaan doen en dat zet zijn slimme hoofd ook aan het werk en dat zal hem geestelijk goed doen. Dat zie je bij honden ook vaak; heel slimme honden hebben die hersengymnastiek nodig om moe te worden. Je kunt wel uren met ze lopen, maar daar krijgen ze alleen maar een steeds betere conditie van, maar het vermoeid ze niet. Pas als je ze aan het werk zet met allerlei opdrachten en uitdagingen raken ze in balans en dat zie ik ook voor Dublin zo voor me.

En nu het bijzondere; de pony van Sanne, "Palermo", komt deze kant op. Ik ben afgelopen zaterdag met Lex wezen kijken bij Palermo in Hoogkarspel en dat zag er goed uit. Palermo is een stuk kleiner en vooral een stuk rustiger. Hij moet echt aangespoord worden om te lopen, in tegenstelling tot Dublin die altijd tegen gehouden moet worden. Omdat hij ook kleiner is geeft dat mij gelijk vertrouwen en ik durfde zaterdag dan ook gelijk te galopperen op Palermo en dat is vor mij bijzonder. Vaak moet ik eerst vertrouwen krijgen, maar nu had ik dat gelijk. En hij zat heerlijk in galop:-)

Ik moet natuurlijk wel wennen aan Palermo en ontdekken hoe ik het beste op hem kan rijden, maar ik heb gezien wat hij bij Sanne deed en dat geeft mij het vertrouwen dat Palermo en ik wel een goed setje kunnen worden. Palermo is een keer met Sanne mee geweest naar Drenthe en daar vond hij het heerlijk om met haar in het bos te lopen en dat is natuurlijk ook vooral mijn doel; lekker weer genieten op een paardenrug van de natuur en de rust van het bos. Dat zijn mijn beste ontspanning momenten en die mis ik nu doordat ik altijd wat gespannen op Dublin zit omdat ik bang ben dat hij onder mij weg loopt.

Ik heb gezien wat een rust Sanne in haar lijf heeft toen ze Dublin uit kwam proberen en heb er veel vertrouwen in dat ze ver met hem kan gaan komen. En ze zal ook zeker ontdekken wat een grote vriend Dublin van je kan worden! Ik hoop dat ik dat ook weer vind in Palermo en dat hij mijn verdriet om Dublin doet vergeten.