Moeilijk......

Het is moeilijk, maar ik ga het jullie toch vertellen; Dublin staat te koop. Dublin, mijn paard wat ik eind oktober 2010 kocht, staat op Marktplaats.
Ik heb afgelopen week besloten om Dublin te gaan verkopen. Ik was al een poosje aan het dubben wat ik moest gaan doen. Ik merkte dat ik mezelf iedere keer moed in sprak dat het met Dublin wel zou gaan lukken, maar eigenlijk wist ik in mijn achterhoofd al wel dat hij een te moeilijk paard voor mij is.
Dat vraagt enige uitleg want ik ben tegelijkertijd ook heel blij met hem en heel enthousiast over hem.

Dublin zijn karakter spreekt me van af het begin aan. Hij is zo lief, geduldig en zo onverstoorbaar, en dat zijn eigenschappen die ik absoluut zoek in een paard/pony voor mij. Ik ben snel onzeker of onrustig en dan is het fijn dat je paard niet van elk blaadje of tak in het bos schrikt. En als ik wil "keutelen"(poetsen, hem wassen, knuffelen enz) met Dublin vind hij echt alles best en staat heel rustig te wachten totdat ik klaar ben :-)
Dat is dus helemaal top en daardoor ben ik ook erg veel van Dublin gaan houden in de tijd dat ik hem heb.

Maar nu de andere kant en de reden dat ik hem toch verkoop. Dublin is een bijzonder slim paard. Hij pikt alles ontzettend snel op en dat is dus behalve een grote kwaliteit ook gelijk een moeilijkheid. Zeker als je, zoals ik, niet de beste ruiter bent, maar het vooral moet hebben van een enorm plezier in paardrijden en me wil richten op lekker relaxt buiten ritten maken.
Dublin is erg voorwaarts en dat betekend dat hij graag voorop wil lopen en dan liefst ook nog in een flink tempo. Hij reageert dan te weinig op mijn hulpen om hem "bij me te houden" en trekt zijn eigen plan. Hij wordt daarbij nooit eng want hij doet absoluut geen rare dingen zoals steigeren of bokken, maar ik wordt er wel onrustig van en dat voelt Dublin heel goed aan. Hij weet dan dat ik niet rustig zit en wordt daar zelf sterker van en ik heb dan het gevoel dat ik erg weinig te vertellen heb.
En dus zit ik niet bang maar absoluut niet ontspannen op mijn paard en dat is wel wat ik zoek. Ik heb dus ook het idee dat hij in de loop van de tijd alleen maar minder is gaan lopen met mij, zeker sinds we op les zijn gegaan. Toen ben ik meer van hem gaan vragen en daarop heeft hij geprobeerd wat ik eigenlijk kan en hij heeft toen gemerkt dat ik niet genoeg kan om hem echt te laten lopen zoals het zou moeten. Daardoor is hij mij de baas geworden en de laatste les liet hij mij dan ook bijna wanhopig op zijn rug zitten omdat niets wilde lukken wat ik van hem wilde.

Gelukkig zijn er al twee geïnteresseerde mensen die willen komen kijken en dat geeft moed voor het vinden van een veilige en vriendelijke plek voor hem.
Er komt zaterdag een meisje kijken en als dat niets wordt is er nog een mevrouw die dan wil komen kijken.

Ondertussen zoek ik naar een sullig paardje wat gewoon lekker met mij door het bos wil stappen, ontspannen kan draven en af en toe misschien een galopje:-)