Verdrietige gebeurtenissen

De afgelopen weken is er veel gebeurt met de dieren wat verdrietig is.

Als eerste overleed een week of 4 geleden mijn mannetjes konijn Koos. Ik weet niet precies hoe oud Koos was want ik had hem al van de konijnenopvang. Maar hij woonde al jaren bij mij- eerst als maatje van Blues, de blauwe Vlaamse reus die 8 is geworden en toe zij een jaar of 3 geleden overleed kreeg hij een nieuwe Vlaamse reus vriendin; Roos. Ik weet dus wel zeker dat Koos oud is geworden en dan heb ik daar ook vrede mee. Hij heeft een mooi leven gehad hier. 

Ik ben er nog niet uit of ik weer een nieuw maatje voor Roos wil want zo blijf ik bezig met konijnen houden. Maar mocht er een gecastreerd mannetjes konijn op mijn pad komen dan zou het zomaar kunnen dat Roos een nieuw maatje krijgt. Om het voor haar wat gezelliger te maken heb ik haar bij de kippenren gezet. De kippen boven en Roos beneden. Dat lijkt ze wel gezellig te vinden.

De week erna is er een kipje dood gegaan. Ook dit hennetje was al oud want ik heb haar samen met 2 andere hennetjes van mijn kapster Kim in Ede gekregen. En zij had ze al een paar jaar. Hetzelfde verhaal dus, ik heb er vrede mee dat ze is overleden aan ouderdom na een mooi vrij leven waarin ze volop gescharreld heeft.

Bleven over; nog 1 zwart kipje van Kim; Janneke, haan Pluk, wit kuifhoen hennetje Loedertje en Floddertje met haar grijze gekartelde verenkleed. Omdat Pluk de hele dag aan het kraaien was werkte dat een beetje op mijn zenuwen en dus heb ik Pluk op Marktplaats gezet. En zo leuk; een heel enthousiaste jongen hier in -Gravendeel heeft Pluk van mij overgenomen en hij gaat hem gebruiken om hem op scholen te laten zien omdat hij denkt dat kinderen hem helemaal geweldig zullen vinden vanwege zijn "kapsel".

Deze jongeman heeft er ook voor gezorgd dat ik 3 nieuwe hennetjes erbij heb; Chikkie- bruin Sussex kriel hennetje, Otje- zwart Sussex kriel hennetje en Jip. Chikkie kiest ervoor om Roos als vriendin te hebben en dus zit zij steeds beneden bij Roos ipv boven bij de andere kipjes.

De week erna was heftig omdat we hadden besloten om Leyka in te laten slapen. Ze was al aan de pijnstillers en haar achterkant leek steeds minder te worden. Ze viel steeds vaker om en toen dat bij het uitlaten gebeurde kreeg ze haar achterpoten niet meer onder haar lijf. Wim heeft haar daarbij moeten helpen en dat deed haar pijn! Dus ondanks de pijnstillers gilde ze van de pijn. Dat was voor ons over de grens omdat wij het niet meer "hondwaardig" vonden. We

hebben Leyka oude eigenaar ingelicht en hij is nog afscheid komen nemen. Op woensdag is Wim met Leyka én Jente naar Ede gereden om Leyka in te laten slapen bij onze vertrouwde dierenarts. Jente was mee als steun voor Leyka maar ook omdat we de ervaring hebben dat het goed is voor de achter gebleven hond om te weten dat haar vriendin er niet meer is. Leyka is heel rustig ingeslapen en Jente wist eerder dan de dierenarts dat ze was overleden. Eén keer snuffelen en het was duidelijk voor Jente. En dat is dan eigenlijk toch ook weer mooi....

Afgelopen week is er een kanarie dood gegaan. Ik weet niet hoe oud hij was, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik daar niet door van slag ben hoor; ik heb geen emotionele band met de kanaries. Er zal weer een nieuwe bij komen in de volière en dan geniet ik weer van het gezang.

Waar ik wel van ben geschrokken is dat gisteren onze waterschildpad Loes is boven komen drijven. In maart hadden we haar al een keer of 3 op haar rug in de vijver zien liggen. We hebben haar opgevist, op de rand gezet en later was ze dan toch weer ondergedoken. Maar de laatste paar weken miste ik haar al. Normaal komt ze altijd in april weer boven water en dat gebeurde nu niet. Omdat deze vijver groter is dan het vijvertje in Ede dacht ik dat het misschien kouder was waardoor ze later boven kwam, maar kennelijk is er toch iets niet goed met haar gegaan. Overlijden van ouderdom is bijna onmogelijk want volgens mij kunnen waterschildpadden ook behoorlijk oud worden dus misschien is deze vijver toch minder geschikt voor haar geweest. Het was niet fijn om haar gisteren te zien drijven want ze zag er niet helemaal "fris" meer uit..... Ik heb haar zeker 10 jaar gehad dus dat was wel verdrietig.