Mijn vrees werd waarheid; er is nog een kitten dood gegaan. Daarop heb ik de dierenarts gevraagd of ik antibiotica mocht gaan geven want ik wil íets doen. In de middag krijg ik een dierenarts aan de telefoon en dan ben ik alweer verder van huis, want....ook de laatste twee kittens beginnen wat slomer te worden en hun gewichtjes groeien niet meer. Hét sein dat er iets niet goed meer gaat.
De dierenarts heeft al naar Utrecht gebeld of er al wat uit de autopsie is gekomen en daar wordt verteld dat het kitten longonstekening had. De autopsie is nog niet compleet dus dit in minimale informatie maar wel heel belangrijke. We moeten dus snel starten met antibiotica. Ik kan met een spoedafspraak om half 5 terecht bij de praktijk en dus vertrek ik rond 15u naar Veenendaal- de Klomp. Ook voor zoiets wil ik graag weer naar mijn bekende praktijk.
Ik heb Bibi ook mee genomen zodat zij de kittens warm kan houden in de auto. Bij de dierenarts is het duidelijk dat we alles in gaan zetten wat mogelijk is want de kans op herstel is absoluut niet duidelijk maar wat wel duidelijk is; als we niets doen de kittens zowiezo zullen overlijden. Omdat we niet weten wat de oorzaak is van de longontsteking is het afwachten of de antibiotica gaat werken. Iedereen weet dat het niet helpt tegen virussen, maar wel tegen bacterien.
Ze krijgen een flinke dosis via een injectie en ook krijgen ze nog vocht onder hun huid in de hoop dat dit ze een boost zal geven om weer te gaan drinken. Want ze MOETEN natuurlijk voeding binnen krijgen. Het mooist zou zijn van Bibi, anders via een spuitje/flesje en als dat ook niet werkt zal het een sonde worden.
Hierna ben ik weer naar huis gegaan en ik heb Bibi en haar 2 zonen weer lekker boven in de doos geinstalleerd. Het is duidelijk dat de kittens moe zijn geworden van hun avontuur want ze slapen allebei diep. Als ik wat later weer ga kijken geloof ik mijn ogen niet. Beide kittens zijn weer in beweging en lijken wat sterker. Ze zijn ook bij Bibi aan het zoeken naar de tiet en ik hoor ze drinken. Het zal toch niet waar zijn.....???!!!
Voordat we gaan slapen krijgen ze weer een volgende dosis antibiotica en dan is het natuurlijk spannend om ze te wegen. Kunnen we al vooruitgang zien? En jawel, Blauwtje is niet verder afgevallen en Bulletje is zelfs al 5 gram aangekomen. Dat lijkt niet veel maar dat is echt zo mooi om te zien. Geen achteruitgang meer!
De nacht is natuurlijk best spannend maar als ik rond 6u naar de wc ga zie ik het al; Bibi ligt rustig in de doos met 2 zogende kittens aan haar tiet. En dus is het nu niet zo spannend om na het opstaan in de doos te kijken. Wat zien de jongens er een stuk beter uit én beide zijn 15 gram gegroeid in de nacht. Ik krijg voorzichtig hoop dat de behandeling werkt en dat deze 2 jongens misschien blijven leven. Maar stop nog maar niet met duimen want we zijn- zoals de engelsen dat zeggen- "not out of the woods yet".
Na het weekend zal ik ws het complete resultaat van de sectie horen en dan weten we hopelijk ook wat de oorzaak van de longontsteking is. Dat zal mij dan ook duidelijkheid geven of ik 1 van deze 2 kanjers ga houden.
Wat fijn dat je al een deel van de autopsie uitslag hebt. En súper súper fijn dat t de goede kant op gaat met de peuters!!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je al een deel van de autopsie uitslag hebt. En súper súper fijn dat t de goede kant op gaat met de peuters!!
BeantwoordenVerwijderen