zondag 16 oktober 2016

De terugweg

Vanmorgen om 5 uur zijn de dames weer vertrokken uit Zweden om terug te rijden naar Nederland. Geen Raksha meer in de auto maar Mila. Mila slaapt veel en doet het heel goed onderweg.
Ik zal zo blij zijn als ze weer veilig thuis zijn. Natuurlijk omdat ik Mila wil zien maar ook omdat ik het moeilijk vind om op afstand met ze mee te leven. Twee stoere meiden die dit toch maar even flikken en vast en zeker ontzettend moe zullen zijn als ze weer thuis zijn. Beide mannen wachten hier thuis op ze, dus dat is fijn. Jessie hoeft niet helemaal naar huis te rijden( Willemstad N-Br) en Samenda zal ook vast blij zijn om echtgenoot Bas weer te zien.

En natuurlijk ben ik heel benieuwd naar Mila. Wat een avonturen heeft dat poesje al mee gemaakt. Samen met Helena vrijdag al heel wat kilometers afgelegd, nieuwe mensen om haar heen in een vreemde hotelkamer en op één dag 4 landen meemaken...."ga er maar aan staan".

Dan is het avontuur nog niet voorbij want ook hier thuis komen is natuurlijk heel wat. De omgeving, wij als mensen, andere poezen én 2 honden, alles is nieuw. Ik hoop dat ze snel een beetje rust vind en bij kan komen van alle belevenissen. Ik zal hard mijn best doen om het zo aangenaam mogelijk voor haar te maken. En dan begint het genieten!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten