Van alles gebeurt...

Na mijn laatste bericht is er een hoop gebeurt met de kittens.
De kittens van Suus zijn allemaal verhuisd naar hun nieuwe plekje en daar zijn ze alle 4 met een warm welkom onthaald. Omdat we een jonge hond te logeren kregen-Sirah, de kleindochter van Keli en nichtje van Max- hadden we geen gelegenheid om de kittens zelf weg te brengen, maar ook hier heb ik kunnen zien hoe welkom de kleintjes waren in hun nieuwe gezin.
Als eerste zijn Flenn en Boras verhuisd. Zij wonen nu in Amsterdam bij Michiel en Regje en het si super leuk voor de beide kereltjes dat ze samen kunnen blijven. Dat betekend heel veel samen spelen, ravotten, wassen en slapen. Hun nieuwe namen zijn Calimero en Fausto.

Daarna is Kiruna verhuisd. Omdat haar nieuwe mensen-Izi en Gea- haar moeders naam zo leuk vonden hebben we haar op de stamboom Suze's Kiruna genoemd en zij zal Suus genoemd worden. Suusje is in Groningen gaan wonen bij nog 3 Abessijnen en heeft het daar al goed naar haar zin.

Als laatste is Tumba vertrokken. Hij is internationaal gegaan want hij woont nu in Antwerpen-België- bij Alain en Diana. Daar wonen ook nog twee Burmezen- Jao en Nim- en Tumba zal Ryu gaan heten. Hij boft enorm want hij zal vaak mee gaan op vakantie naar de Aredennen waar Diana en Alain gaan wandelen in de bossen met hun katten. Als hij laat zien dat hij netjes aan zijn tuigje met ze mee loopt dan mag hij ook los!! Alain en Diana doen dat al jaren met hun katten en dat gaat heel er goed.

Toen Tumba vorige week zondag opgehaald was ben ik de kittenkamer goed gaan schoonmaken zodat ik de kleintjes van boven naar beneden kon verhuizen in een schone kattenkamer.
Het leek me echt heerlijk voor ze om meer ruimte te krijgen waar weer heel veel nieuwe dingen te ontdekken zijn. Met z'n allen in de wasmand heb ik ze naar beneden gebracht en toen volgden de moeders natuurlijk al snel. Een beetje onder de indruk was het kleine spul wel, maar er zijn altijd dappere kleintjes bij die vrij snel op onderzoek uit gaan en zo ging dat nu ook. Al dat nieuwe speelgoed lokte uit om lekker te gaan spelen.

Alleen leek Suus erg overvallen te worden door die kleintjes die ineens om haar heen waren. Haar eigen kindertjes net weg en nu al die kleintjes om zich heen.....Suus kon het niet goed verwerken en liep flink te blazen en koos er toen voor om maar veel in de ren te zijn.

Later heb ik me bedacht dat ik te voortvarend te werk ben gegaan. Suus was nog zo druk met haar kittens, er werd nog volop gedronken- vooral door Kiruna- en nu was ze ineens al haar kindertjes kwijt en dan ook nog zo'n invasie van andere kleintjes... Ik had haar beter wat meer tijd kunnen nemen om Suus eerst te laten ontstressen van het vertrek van kittens voordat ik er weer nieuwe stress over heen gooide door het introduceren van al die kleine hummels.
Achteraf is iedereen wijs, en dit is weer een leer voor de volgende keer. Ik heb ook nog nooit een moeder gehad die nog zo duidelijk haar kittens aan de "tiet" dan nu bij Suus. Zij bewees vanaf het begin af aan een geweldige moeder te zijn en was zo op haar kittens gericht dat het afscheid haar zwaar is gevallen. Zwaarder dan ik tot nu toe had gezien in al mijn jaren van fokken.

Zo zie je maar weer dat elk nest anders is en dat elke moeder ook weer anders reageert. We weten nu dat het zeker de moeite waard is om Suus nog eens kittens te laten krijgen, want tjonge wat verzorgt zij ze goed. Alleen is het dan belangrijk dat we nadenken over. Manier waarop we haar afscheid laten nemen.