Meestal is het fokken van kleine Abessijntjes alleen maar een feestje, maar er komen ook wel eens rare dingen bij kijken. Zaterdag vertrok onze Stavros naar zijn nieuwe mensen in Den Haag. Ondanks dat Stavros een wat schuw mannetje was, begonnen de mensen toch vol vertrouwen aan hem en ik liet hem vol vertrouwen naar hun toe gaan. Zulke lieve rustige mensen, daar zou hij zijn plekje wel vinden. Met geduld zou dat lieve karakter van Stavros wel naar boven komen, want dat hij een lief karakter heeft, daarvan ben ik overtuigd. Het grappige was dat ik hem vrijdag avond nog even een knuffel gaf en hem even toesprak over zijn vertrek van de volgende dag. Wat ik nog nooit had gehoord hoorde ik nu wel: Stavros begon te spinnen en zat heel rustig tegen mij aan. Dat geeft een heerlijk gevoel want natuurlijk is het voor mij als fokker ook leuker om een heel aanhalig kitten weg te laten gaan dan zo`n schuw ventje. Ik dus helemaal blij:-)
Zaterdag toen hij werd opgehaald was hij wel onderzoekend naar het nieuwe reismandje ed. maar komen bij zijn nieuwe mensen; nou nee. Maar....toen ik hem pakte om in het reismandje te doen zat hij weer even lekker rustig tegen me aan en dat was goed om te merken en te zien.
Dus daar ging Stavros!
Zondag avond had ik al een mailtje over Stavros en dat was wel schrikken!
Een citaat;
Meteen toen S. in zijn mandje werd gestopt begon hij al te miauwen en dat is sindsdien niet meer overgegaan. Ook niet nadat hij bij ons thuis uit zijn mandje was verlost.
Hij is compleet in paniek en getraumatiseerd en gedraagt zich merkwaardigerwijs totaal omgekeerd aan wat we tot nu toe bij jou van hem gezien hebben. Niet de timide en afwachtende kat die we bij jou aantroffen.
S. rent met grote angstogen door het huis en miauwt ondertussen de hele boel bij elkaar. Alleen als-ie van uitputting ergens in slaap valt is-ie even stil om dan bij het wakker worden, als hij beseft waar hij is, weer van voor af aan te beginnen. En het wordt gek genoeg alleen maar erger. Helemaal niet wat je van een Abessijn verwacht. Hij is of zoekende naar zijn maatjes of moeder of anderszins extreem ontheemd geraakt. We vinden het allebei vreselijk voor hem en hebben heel erg met hem te doen.
Hij jammert de hele dag door en - ook niet zo prettig - hij eet en drinkt nauwelijks.Dat hij zich erg timide en onzeker in de nieuwe omgeving voelt en zich in eerste instantie een tijdje achter een bank of onder het bed zou terugtrekken hadden we natuurlijk wel verwacht, maar wat we nu meemaken echt niet en dat doet ons veel pijn.
Dit soort dingen maken een hoop los bij ons want je gaat natuurlijk gelijk denken wat er zou kunnen zijn, maar vooral; wat is er aan te doen. Als optie hebben we nu gegeven dat Kioni - als ze dat zouden willen- ook bij hun mag gaan wonen.Dit heb ik hun gisteren ter overweging gemaild en vandaag zullen we telefonisch contact hebben. Dat vind ik wel heel spannend en natuurlijk hoop ik te horen dat het al veel beter met hem gaat en dat ze er in geloven dat dit met wat tijd goed zal komen. Mocht dat niet zo zijn en ze de optie Kioni erbij ook niet zien zitten, dan mag hij natuurlijk terug komen hier heen en zullen we uitkijken naar een nieuw huis met gezelschap van een andere Abessijn( of andere kat) om de overgang van een gezellig druk huishouden met meerdere poezen naar een nieuwe plek makkelijker te maken. Stavros is kennelijk een gevoelig ventje en dat is voor mij niet verbazend, dat had ik al verwacht. ik denk ook dat dit ventje een fantastisch maatje voor iemand zal zijn als hij zijn plekje heeft gevonden, maar daar heeft hij duidelijk even wat tijd voor nodig!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten