Vandaag heb ik Blues in moeten laten slapen.
Ik kwam vanmiddag thuis van het inloop spreekuur bij de dierenarts en wilde gelijk even de konijnen voeren. Ik zag gelijk dat het mis was met Blues toen ze naar de voerbak wilde komen. Ze sleepte haar achter lichaam mee en haar kop stond scheef.
Ik ben binnen even gaan nadenken en kwam tot de conclusie dat het niet goed was om haar zo door te laten gaan want ik kan niet zien hoeveel pijn ze heeft. Omdat het inloop spreekuur nog niet afgelopen was kon ik gelijk gaan met Blues.
Bij de dierenarts waren ze natuurlijk verbaasd me alweer terug te zien. Toevallig zei ik deze week nog tegen iemand dat het toch verbazend was dat Blues al bijna 9 zou worden. Dat heeft ze helaas niet gehaald. Ik wilde geen gedoe meer voor haar want een Vlaamse reus die zo oud wordt is al bijzonder. Ze heeft altijd heerlijk geleefd in haar grote verblijf en altijd samen met een partner. En nu was het op.
En ook al sta ik achter zo`n beslissing; het is wel moeilijk hoor. Ik kreeg haar toen ze 8 weken was als kado van Lex voor mijn verjaardag. Ik wilde graag een Vlaamse reus en was ook duidelijk over de kleur; blauw. Lex heeft heel wat moeite moeten doen om een nest met blauwe konijntjes te vinden, maar het is gelukt en in oktober is Blues gekomen. Wat een heerlijk rustig konijn en wat was ze mooi!
Eigenlijk was Blues dus ook een dierbare herinnering aan Lex en dat maakte het extra moeilijk. Maar....het is goed zo.
Nu heeft Frits geen konijnen vriendinnetje meer, dus ik zal snel op zoek gaan naar een nieuwe- grote- vriendin van Frits. Omdat Frits van de opvang komt mag ik van mezelf nu weer een konijn kopen. Misschien dat ik toch nog even bij de opvang kijk, maar ik ga voor groot, dat in ieder geval.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten