Wandelen met 2 honden

Vanmorgen ben ik lekker wezen wandelen met Keli en Max. Dat is nogal verandert nu Rana er niet meer bij is want ik kan gewoon lopend naar het bos. Eerder, met 3 honden, werden mijn armen nogal uitgerekt want met 3 honden had ik 100kg aan de lijn. Nu, met Keli en Max, kan ik het beter verdelen; 2 armen voor 2 honden. Ik ben al een aantal keren lekker gaan wandelen naar het bos en daardoor zijn de wandelingen gelijk ook langer geworden. Max en Keli kunnen wel wat aan en nu ik niet meer hoef op te letten op Rana loop ik ook meer ontspannen. De laatste tijd waren we natuurlijk erg bezig met Rana; komt ze wel mee, krijgt ze geen erge pijn en gaat er niet iets mis in haar heupen waardoor ze niet meer zou kunnen lopen en ik haar op een of andere manier naar de auto moest krijgen. Keli en Max lopen heerlijk te genieten in het bos, rennen en vrolijk op los en lijken Rana op zo`n moment niet te missen.
We hebben het idee dat Rana in huis wel wordt gemist want zowel Max als Keli zijn de laatste dagen een beetje timide. Natuurlijk zullen we nooit zeker weten of dat met Rana te maken heeft, maar ik denk dat wel.

We hebben ondertussen bericht gehad dat Rana zaterdag al is gecremeerd en dat geeft een goed gevoel. We hebben het netjes voor haar afgesloten. We hebben haar zonder speciale dingen laten cremeren; geen aparte crematie zodat de as bewaard zou kunnen blijven, geen kaartjes, wij er niet bij, wat allemaal wel zou kunnen. Ik heb in het verleden één keer een hond naar de destructie laten gaan, maar dat voelde niet goed. Dit voelt als een waardig einde en dat heeft ze verdient in al die jaren zo`n fijne hond voor ons te zijn geweest.

Toch is het ook wel weer gek hoe snel je leven zijn gewone gang weer gaat. Op het moment dat Rana in moest slapen ben je zo ontzettend verdrietig. Gelukkig kwamen we bij thuiskomen niet in een leeg huis want dan zou het heel anders zijn dan nu. Ik weet dat nog toen ik Chiko in liet slapen. Zij was de hond voor Rana en ik had haar alleen. Toen ze was ingeslapen kwam ik in een heel stil huis, geen hond meer die blij is dat je thuis komt, die aan je voeten ligt en maakt dat je lekker naar buiten moet. Dat heb ik toen 6 weken volgehouden en toen is Rana gekomen! Nu laat Rana natuurlijk een lege plek achter, maar er zijn nog steeds 2 honden in huis, dus we heebn niet zo`n leeg huis als toen met Chiko. We hebben het nu heel vaak over Rana en dat zal zeker blijven. Dingo en Chiko komen ook nog steeds regelmatig te sprake, dus ook Rana blijft op die manier in ons leven.