Vandaag iets heel anders

Natuurlijk is er op beestengebied meer te melden dan alleen alles rondom Rana, ook al neemt dat natuurlijk wel een heel belangrijke plaats in.Het aftellen tot de komst van Flo is begonnen. Zij komt volgende week zaterdag hier heen en dan hebben we ons trio Somali`s in huis waar ik al een hele tijd naar uit kijk. Flo schijnt een enorm portret te zijn hoor ik van haar fokster Jacqueline, dus dat gaat wat worden. Dat zal samen met Fynn wel dolle pret worden.
Flo en haar broertje pikken zelfs het eten wat Jacqueline aan haar vogels wil geven en als Flo het dan niet krijgt gaat ze grommen.....dat gaat wat worden....ik ben heel benieuwd:-)

Verder speel ik al een tijdje met het idee dat het goed zou zijn als ik samen met Dublin op paardrijles zou gaan. Ik ben nu wel bezig in de bak op stal, maar ik merk dat ik zelf niet echt verder kom. Niemand die je ziet rijden en dus krijg je ook geen aanwijzingen hoe het moet. Ik kom heel snel voorover uit mijn zadel en ik heb wel tegen Jessie en Lex gezegd dat ze dat moeten zeggen, maar ik doe vast nog heel veel meer fout. Doordat je niet wordt gecorrigeerd ga je heel snel je eigen maniertjes aanleren. Daarbij is Dublin ook nog eens veel verder dan ik want hij heeft echt dressuur gelopen en dus kan ik nog heel veel van hem leren. Toen ik dat tegen Sieneke vertelde op stal was zij eigenlijk gelijk enthousiast omdat ze het voor haar jonge merrie Mouna ook heel goed zou vinden. Mouna loopt al wel super onder Sieneke- dat heeft Sieneke haar allemaal geleerd- maar het wereldje van alleen de kleine ronde bak op stal is wat beperkt. Mouna zou heel veel kunnen leren van het les nemen in een binnenbak- met heel andere geluiden- en het lopen in een groep onbekende paarden. Sieneke kwam gelijk met het idee om eens bij de ruitervereninging in Lunteren te gaan kijken: de Lunaruiters.
Omdat dit best een eind van stal is zijn we eerst met Mouna en Dublin gaan lopen naar de plaats waar we dan zouden gaan rijden. Dat was 25 minuten lopen en dus best te doen. Mouna vond het allemaal wel heel spannend want ineens loop je gewoon door Lunteren met alle vreemde geluiden en dingen die je in het bos of op stal niet tegen komt. Gelukkig was Dublin heel erg rustig en dat geeft Mouna ook weer moed.
Vervolgens had Sieneke het idee dat Kim met Marre misschien ook wel mee zou willen en jawel; ook Kim wil mee. Dat is natuurlijk heel gezellig en fijn want dan kunnen we `s avond in het donker met elkaar lopen en dat voelt een stuk veiliger. We hebben alle drie gelijk een reflecterende uitrijdeken voor de paarden gekocht plus lichtgevende bandages voor om de benen. Verder voor onszelf een reflecterend hesje en ik heb nog een lampje gekocht voor op je hoofd zodat je kunt zien waar je loopt. Het eerste stuk vanaf stal is nl. onverlicht. Kortom, de voorbereidingen zijn gemaakt. We zijn ook al wezen kijken bij twee lessen op de maandag en de donderdag en dat is zeer goed bevallen. We gaan voor de donderdag avond omdat daar wat meer de recreatie ruiters rijden en deze instructrice ervaring heeft met bitloos rijden. We wilden nl. wel heel speciaal een plek om te rijden vinden waar we niet worden afgewezen op ons idee dat we bitloos willen rijden want dat hebben Kim en Sieneke al op een andere manege meegemaakt toen ze daar een proefles namen. Bij deze les bij de Lunaruiters wordt er positief tegenaan gekeken en dat voelt goed. Aanstaande donderdag gaan we voor onze eerste- proef-les. We mogen twee proeflessen en als dat bevalt worden we met ingang van 1 januari 2012 lid. Ik heb er nu al heel veel zin in en verwacht er echt een hoop te leren en dat dan weer te kunnen gebruiken in de buitenritten.