zondag 25 september 2011

Beetje laat.....

Beetje laat ja! Het is alweer zondag en ik heb nog niet eens geschreven over de "Kernhemdag" van vorige week zondag. Even niets van gekomen door allerlei redenen, maar ik kan wel vertellen dat het niet was omdat het niet leuk zou zijn geweest, want...het was weer super. Wat minder honden dan we gewend zijn, maar de mensen die er waren hadden er zin in en ook de honden hebben heerlijk genoten, met elkaar gespeeld, gerent en af en toe even gesnauw:-)
Het weer was wat minder dan we gewend zijn en dus hadden we nog mee spullen mee dan anders want ook 2 party tenten waren onderdeel van onze "uitrusting". Maar we zijn begonnen met lekker weer, dus 1 party tent opgezet, tafel er onder en alle spullen er op. Grote thermoskannen met koffie, thee water en omdat ik jarig was; taart en tegen de trek; krentenbollen. Ik moet er echt aan denken om dan zelf ook wat te drinken want met al dat geklets vergeet ik dat bijna. Zo leuk om iedereen weer te zien, bij te kletsen, de honden te bewonderen en al die enthousiaste verhalen te horen. Dat is wat je wilt als fokker, mensen blij maken met de hond die bij ons is geboren en ons idee is dat dit heel goed is gelukt:-)
We hebben één enorme bui op onze kop gehad, compleet met hagel. Lex was net wandelen met de meeste mensen en Marja, Bea en ik waren achter gebleven bij de spullen. Met`z`n drieën aan de partytent gehangen vanwege de wind, maar dat mocht niet baten. De partytent is weg gevlogen met gebroken poten. Gelukkig was het echt een bui en toen het droog was werd begon het zonnetje weer te schijnen en zijn de meeste mensen gewoon weer opgedroogd.
Ook Rana was- ondanks haar klachten- gewoon mee naar de hei en zij heeft genoten. Ze was niet te stoppen in haar drang om lekker mee te rennen en te spelen en wij hadden ook zoiets dat we liever wilde dat ze zou genieten dan dat we haar vast hadden moeten leggen, of nog erger, thuis hadden moeten laten. `s Avonds zag het lopen van Rana er erbarmelijk uit en dus zag ik het inslapen weer een stuk dichterbij komen....Tot onze verbazing liep ze maandag ochtend, na een nacht rust in haar geleende Biabed, weer een stuk beter en was de levenslust duidelijk aanwezig:-)
Het biabed hebben we geleend omdat zo`n bed een heel goede ligondersteuning geeft en de druk verdeeld over het lichaam. Dat het lekker ligt blijkt wel uit het feit dat Keli er iedere keer in wil gaan liggen en ook de poezen vinden het duidelijk lekker. Ik vind ze geregeld in "het bed". Nu dus zelf een Biabed besteld want na Rana hebben we Keli en Max ook nog die er gebruik van kunnen gaan maken, dus het lijkt ons een goeie investering. Rana heeft vanaf vorig weekend ook veel meer pijnstillers en dit doet haar duidelijk goed. Ik zag haar deze week zelfs Keli en Max uitdagen om te stoeien! Zo lang Rana nog zoveel zin in het leven heeft, en ze duidelijk minder/geen pijn heeft, mag ze natuurlijk lekker blijven genieten en genieten wij van elke dag die ze erbij krijgt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten