Sinds zondag weet ik dat Nero ook een nieuw thuis heeft gevonden. Ik werd zaterdag gebeld door een nummer uit Groot Brittannië en er werd gevraagd of ik Engels sprak. Gelukkig kan ik me in het Engels goed redden en toen bleek het een jonge Britse vrouw te zijn die hier in Nederland woont en studeert. Zij werd heel enthousiast om te komen kijken naar Nero en zondag kwam ze al....een uur eerder dan afgesproken want ze was "so excited" om te komen kijken.
Het was al snel duidelijk dat ze totaal verliefd werd op Nero en ze zat al snel met Nero én Auluua én Arun op schoot. Ik denk dat de kittens alle 3 een bepaalde rust bij haar voelde want ze reageerden zo goed op haar.
Ze vertelden van haar jeugd in Engeland waar ze ook altijd een kat had gehad. Die had ze bij haar moeder en zusje achter gelaten en merkte dat ze heel graag weer een kat voor zichzelf wilde hebben. Na veel speurwerk was ze gevallen voor het karakter van de Abessijn en Somali en dus was het geen vraag of Nero zou gaan verhuizen maar alleen nog wanneer.
Voor de zekerheid ben ik maandag nog even naar de dierenarts gegaan om te checken hoe het met de verkoudheid stond en de dierenarts heeft toch besloten om een kuurtje antibiotica te geven; het duurt te lang en we willen geen kat die straks chronisch verkouden blijft.
En nu gaat hij morgen verhuizen. Wat zal ik die reus missen zeg. Nog nooit zo`n groot kitten gehad( 1.8kg) en zo aanhankelijk en mooi, maar.....ook enorm ondernemend en ondeugend. Ik denk dat het een heel goede match is met deze leuke Engelse meid.
Ze wil van alles met hem gaan doen om hem uitdaging te bieden; mee naar buiten aan een tuigje, mee naar het park, op viste en kennismaken met Britse korthaar kitten van vrienden. Dat klinkt als een boeiend leven voor een zeer stabiele kater die dat goed kan gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten