Sinds vorige week zaterdag is ons ijsbeertje in huis. Onze nieuwe pup; Flicka is een Zwitserse Witte herder en ze is zacht en wollig. Zo super schattig met haar zwarte pigment dat we haar een ijsbeertje vinden.
Flicka komt bij dezelfde fokker vandaan als waar we Jente hebben gekocht en dus noemen we ze zusjes. Jente gedraagd zich ook echt als grote zus; om mee te spelen, door beschermd te worden en af en toe een snauw te krijgen omdat je moet ophouden met in haar lip te happen oid. Dan zie je Flicka wegrennen met veel gepiep en twee minuten later zoekt ze Jente weer op haha Echt een witte herder hoor, schreeuwen alsof je wat wordt aangedaan en dan binnen heel korte tijd herstellen. Als je dat niet kent dan schrik je je wild maar ze is gewoon een "drama-queen".
We zijn echt super blij om te zien hoe snel Flicka zich heeft aangepast aan haar nieuwe thuis. De eeerste nacht sliep ze gelijk al door. Natuurlijk scheelt het dat Jente in de gang naast haar bench ligt, maar dan nog vind ik het opvallend hoe makkelijk het gaat. Ze slaapt meestal van 23u tot 8u, dus dat is perfect. En dat zet zich binnen ook al goed door in het zindelijk worden want dat gaat ook al heel goed. Gisteren ging ze piepen bij de voordeur. Ik was net met haar naar buiten geweest dus dacht dat het wel niets zou zijn, maar ben toch met haar naar buiten gegaan. En jawel hoor, gelijk poepen en plassen. Wat een slimme meid!
De eerste week namen we Flicka los mee naar buiten. En dan is het zo grappig om te zien hoe zo`n hummel dicht bij je in de buurt blijft. Dat hoort natuurlijk ook echt wel bij een herder(tje) én wij zijn bekend en dus veilig. Nu heeft ze een tuigje om en loopt ze al heel goed aan de lijn want ze hobbeld gewoon achter Jente aan. Waar Jente gaat, gaat Flicka.
De grootste klus is natuurlijk om haar op te voeden, het woordje nee te leren, alles te belonen wat ze goed doet, haar af te leren overal in te bijten en te leren om alleen te zijn. Dat laatste gaat al heel goed. Ze is natuurlijk ook niet echt alleen want Jente is bij haar, maar we kunnen al 2 uurtjes weg zijn zonder dat ze zit te schreeuwen of haar benchje bevuild. Ook buiten hebben we een soort van "hok" voor ze gemaakt. Als we buiten zijn- met dit mooie weer leven we echt buiten- dan kunnen ze daarin als we bijv naar stal moeten. Ook dat gaat heel goed. Even piepen als we weglopen maar zo gauw ze ons niet meer hoort is ze stil.
En het woordje NEE lijkt ze ook al aardig te snappen. Ze loopt in de tuin tussen de planten en dat mag niet. Ook als je dan van een afstandje nee zegt.....luisterd ze soms haha. Maar toch zien we goed dat ze het al begint te snappen. En dan prijzen we haar natuurlijk de hemel in. Het is niet te geloven wat Flicka allemaal al heeft ze geleerd in anderhalve week. Wat een GEWELDIGE pup. Marianne bedankt voor dit witte wondertje <3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten