In dit geval wel iets verrassends......of misschien ook niet.....
Ik heb weer een paard!! En hij heet Caramel. Caramel is een tinker ruin van 9 jaar. Hij komt bij "paard zoekt baas" vandaan. Hij heeft meer dan een half jaar verbleven bij deze stichting nadat hij samen met 2 andere paarden in beslag was genomen. Hij was nog hengst en niet bereden. Dat is hem de afgelopen maanden in de opvang geleerd en ook is hij daar geruind.
Ik kwam Caramel tegen op facebook en viel gelijk voor zijn prachtige kleur. Maar ik wist absoluut niet waar ik hier een een stal zou kunnen vinden. Ik heb dus een oproepje op facebook geplaats in de groep van de koudbloed paarden en daarop kreeg ik een reactie van Mirjam. Zij vertelde dat er een stal is op loopafstand van ons huis. En daar ben ik dus gaan kijken en enthousiast geworden.
De zondag daarna zijn we bij Caramel gaan kijken in Gronau- net over de grens in Duitsland- en in het echt was Caramel nog leuker. Hij is relaxt, prachtig van kleur, ik mocht hem overal aanraken en hij zit lekker. En dus zijn we een week later met een vrachtwagentje naar Gronau gereden om hem op te halen. Wat een rijkdom om weer een paard te hebben.
Er zijn veel tegenstellingen bij deze ten opzichte van de stal bij Astrid;
- De paarden staan op stal in de winter. Ze kunnen niet op het weiland omdat dat te nat is.
- Dat betekend dus dat Caramel elke dag moet lopen. Longeren, een poos in de paddock, door het dorp lopen met hem....
- Ik moet hier zelf de stal schoonmaken en dus gaan Wim en ik elke dag in de ochtend naar stal om uit te mesten en "op te strooien"( nieuw stro in de stal)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten